http://www.the614thcs.com/40.1054.0.0.1.0.phtml
JAK DZIAŁAŁ SANHEDRYN
pytanie od GA :
Sanhedryn - jak funkcjonował, jakie były terminy posiedzeń, w jakich sprawach się wypowiadał, jakie wymierzał kary i za jakie czyny?
odpowiedź :
Sanhedryn to nazwa żydowskiego sądu i organu władzy religijnej w antycznej Judei, który miał swoją siedzibę w każdym większym mieście. W jego skład wchodziło 23 sędziów, którzy rozstrzygali sprawy religijne, a także sądowe - o charakterze zarówno kryminalnym, jak i cywilnym.
Jednocześnie Wielki Sanhedryn (lub inaczej: Bejt Din HaGadol - Sanhedryn Gadol) zbierał się w okresie swojej świetności w Świątyni Jerozolimskiej w pomieszczeniu zwanym Liszkat hagazit (Sali Ciosanych Kamieni) i miał siedemdziesięciu jeden członków. Ten sąd był najwyższym ciałem sądowniczym w historii Żydów. Jego najważniejszym zadaniem było interpretowanie praw Tory (podobnie, jak Sądy Najwyższe we współczesnych demokracjach interpretują konstytucje państw), rozpatrywanie spraw wielkiej wagi oraz apelacji wyroków z niższych sądów.
W obydwu Sanhedrynach
(tym 23
i tym 71-osobowym)
liczba sędziów była nieparzysta,
aby zapobiegać możliwości braku rozstrzygnięć w głosowaniach.
Członkowie Sanhedrynu pochodzili zazwyczaj z rodzin saducejskich, choć zasiadali w nim także faryzeusze.
Wielki Sanhedryn zbierał się codziennie od rana do popołudnia, z wyjątkiem Szabatu i świąt.
Sanhedryn działał inaczej niż współczesne sądy. W najpoważniejszych sprawach Sanhedryn wyznaczał ze swojego grona sędziów, którzy mieli zajmować się zbieraniem dowodów niewinności oskarżonego oraz tych, którzy docierali do dowodów jego winy. Następnie i jedni i drudzy przedstawiali rezultaty swoich poszukiwań reszcie sędziów. Żadna strona nie była zainteresowana, aby – jak to ma miejsce w działaniach współczesnych prokuratorów i obrońców - wygrały jej racje, chodziło jedynie o dotarcie do prawdy.
Dlatego też – co może wydać się paradoksalne – gdy wyrok zapadał jednogłośnie w sprawie, w której wyrokiem była śmierć – wyrok nie był wykonywany,
ponieważ uważano to za dowód, że sędzia zbierający dowody niewinności nie wykonał należycie swojego zadania lub że istnieje sprzysiężenie przeciwko oskarżonemu (Sanhedryn 17a).
Sanhedryn zasiadał w półkolu, tak aby wszyscy jego członkowie mogli się widzieć nawzajem.
Miejsce w środku półkola zajmował przewodniczący (nasi), a po jego obu stronach członkowie według wieku - najstarsi najbliżej przewodniczącego.
Przed półkolem sędziów siedzieli w trzech rzędach ich uczniowie.
Gdy któryś z mędrców był nieobecny, wybierano ucznia z pierwszego rzędu, aby zastąpił swojego mistrza.
Na jego miejsce siadał uczeń z drugiego rzędu.[/b(sposób na absencję)
Sanhedryn.jpg
Sanhedryn miał absolutną wyłączność orzekania w sprawach zbiorowego bałwochwalstwa, fałszywych proroków a także Najwyższego Kapłana. Tylko Sanhedryn mógł zatwierdzać wypowiedzenie wojny, oraz decydować, jakie tereny mogą być administracyjnie włączone do Jerozolimy i Świątyni. Ponadto jedynie Sanhedryn miał prawo badania przydatności kandydatów do funkcji kapłanów w Świątyni.
[b]Wymagania wobec sędziów Sanhedrynu określały drobiazgowe i wymagające przepisy.
Musieli być wszechstronnie wykształceni, znać także matematykę i medycynę.
Musieli umieć posługiwać się wieloma językami, aby uniknąć potrzeby zatrudniania tłumaczy.
(sposób na nieuków i ignorantów)
Starcy, eunuchowie i bezdzietni nie mogli być sędziami, bo obawiano się, że mogą mieć stępione uczucie miłosierdzia (Sanh. 36b).
Sędziami nie mogli być jakiegokolwiek rodzaju hazardziści.
(sposób na Jarosława Mądrego)
Młodzi sędziowie mieli nakazane wypowiadanie swoich opinii
w sprawach kryminalnych przed starszymi,
aby wykluczyć niebezpieczeństwo sugerowania się młodszych zdaniem autorytetów
i aby polegali oni na samodzielnym myśleniu (Sanh. 4,1).
(Likwidacja autorytetów)
W sprawach kryminalnych, Sanhedryn mógł orzekać wszystkie kary przewidziane przez Torę. Popularną karą była kara chłosty, zwyczajowo wymierzana za złamanie jakiegokolwiek przykazania, zaczynającego się w Torze od słów "Nie będziesz".
Kara chłosty nigdy nie przekraczała 39 uderzeń.
Najwyższą karą, którą mógł wymierzyć Sanhedryn była kara śmierci.
Była to wielka odpowiedzialność i zawsze istniało realne niebezpieczeństwo popełnienia pomyłki, a więc w szczegółowym prawodawstwie dotyczącym orzekania i stosowania kary śmierci stwarzano wiele utrudnień, których celem było zapobieganie wszelkich niesprawiedliwościom.
Aby oskarżonego można było skazać, musieli np. nie tylko stawić się w sądzie co najmniej dwaj naoczni świadkowie przestępstwa (np. morderstwa), ale także przestępca musiał zostać wyraźnie ostrzeżony o konsekwencjach, jakie groziły mu za popełnienie zbrodni. W praktyce oznaczało to, że Sanhedryn stosował karę śmierci niezwykle rzadko: najprawdopodobniej raz na wiele lat.
Wyroki kary śmierci wykonywano poprzez ukamienowanie (sekila), ścięcie mieczem (hereg), uduszenie (chenek) i spalenie (serefa). Jeżeli Tora nie mówiła wprost, jak ma zostać wykonana kara śmierci, oznaczało to, że metodą pozbawiającą życia jest chenek. Dotyczyło to więc: cudzołóstwa z mężatką, okaleczenia rodzica, porwania Żyda, fałszywego proroctwa, prorokowania w imieniu bożków, nieposłuszeństwa mędrca wobec autorytetu Sanhedrynu.
Kara poprzez hereg orzekana była za morderstwo i za udział w akcie zbiorowego bałwochwalstwa.
Ukamienowanie (sekila) było karą za 18 przestępstw, w tym za niektóre formy kazirodztwa i zoofilię.
Spalenie (serefa) natomiast dotyczyło 10 przestępstw kazirodczych (przede wszystkim pomiędzy rodzicami i dziećmi).
===============================
Skoro zawsze musiało być komplet 71 osób i nie mogło być braku rozstrzygnięcia, to znaczy , że musiał być obowiązek głosowania.
Nie mogło być wstrzymującego sie od głosu.
dziś rożnymi metodami wymusza sie na obywatelach udział w głosowaniu do sejmu, a natomiast później posłowie unikają głosowań, na sali siedzi często kilkunastu posłów , a w głosowaniach opuszczają sale, lub wstrzymują sie od głosu!
Gdyby
wprowadzić Ławkę Rezerwowa i z niej wchodziłby za nieobecnego , to uniknęlibyśmy tak fatalnych głosowań
Poza tym ustawienie badających , - na za i na nie , zabezpieczało by analize i odpowiedzialnośc za przygotowaną do głosowania uchwałe
_________________
JerzyS
"Prawdziwa wiedza to znajomość przyczyn."
Arystoteles