Judeopolonia

Z Wiki2

Zdaje się że pierwotny tekst został w całości skopiowany z innej strony [1] - uczciwość nakazuje podać jej adres. :)


Judeopolonia; Judeobolszewia; Lublinland - żydowska idea stworzenia państwa na ziemiach polskich na przełomie XIX-XXw. W tym celu prowadzono działania proniemieckie, antypolskie, oskarżano Polskę o antysemityzm, utrudniano Polsce stworzenie niepodległego państwa wewnątrz kraju, w światowej dyplomacji.

Idee judeopolonii spotykały się z szerokim odzewem społeczności żydowskiej. Było wielu Żydów uczestników walk o niepodległość RP, postaci które walczyły z ksenofobią, wyjaśniały oszczerstwa, dążyły do zbliżenia i twórczej asymilacji.


Spis treści

Dwie koncepcje państwa żydowskiego na terenach polskich

Koncepcja I - Państwo żydowskie

Koncepcję wykrojenia dla Żydów części Polski wysunął już Jakub Franck w XVIIIw. Poważnie program ten potraktowano dopiero pod koniec XIXw.

Niemieckie plany

Żydzi popierali Niemców gdyż oni zgodzili się na plany żydowskie stworzenia osobnego państwa. "...utworzenie samodzielnego państwa żydowskiego, przewyższającego obszarem Francję. Rząd Niemiecki zobowiązuje się stworzyć niezależne państwo żydowskie i gwarantuje mu swój protektorat wojskowy. To zobowiązanie podpisał przyjaciel cesarza Wilhelma II, Żyd Ballin, kierownik niemieckich linii transoceanicznych. Ambasador nimiecki w Waszyngtonie zapewniał Żydów amerykańskich, że to co przygotowują Niemcy w nadwiślańskiej "Judeo-Polonii" prześciga wszystkie dotychczasowe konstytucje dla Żydów"[1]

Żydowska pomoc Niemcom

Działania na rzecz swojego państwa skupiały się przede wszystkim na uniemożliwieniu Polsce wojny. Dokument opracowany przez rabinów amsterdamskich wylicza cały szereg takich sposobów, jak odmawianie kredytów nieprzyjaciołom Niemiec, przeszkadzanie w dostawach broni, zapasów itp.

Koncepcja II - Judeopolonia

Koncepcja ta wiązała się z utworzeniem Państwa dwunarodowościowego z pełnymi prawami i obowiązkami wynikającymi z tego. W 1905 domagano się równouprawnienia z Polskim zarówno Hebrajskiego jak i jidysz (żargon niemiecko-hebrajski). Generalnie dążenia te wyrażały się poprzez:

   * budowanie państwa żydowskiego na ziemiach polskich
   * narzucenie języka pozostałym społecznościom (do 90%)
   * sprzeciw odbudowie państwa Polskiego
   * sprzeciw wobec asymilacji 


Obszar i narodowość

W 1914 r. Bodenheimer i Oppenheimer przedłożyli plany nowego państwa. Judeopolonia wg tych planów miała być buforowym państwem pomiędzy Bałtykiem a Morzem Czarnym ze społecznością:

   * Żydzi - 6 mln
   * Polacy - 8 mln
   * Ukraińcy - 5-6 mln
   * Białorusini - 4 mln
   * Litwini, Łotysze - 3,5 mln
   * Niemcy - 1,8 mln 

Judeopolonia miały być praktycznie rządzona przez Żydów, z niemieckimi księciem, armią, językiem i kulturą, odmawiając praw już nie tylko Polakom, ale wszystkim innym narodowościom. W 1915 Niemcy po wkroczeniu do Warszawy wydali mapę na której widnieje obszar Królestwa Polskiego z adnotacją "Polacy silnie przemieszani z Żydami"

Dwa języki

Wprowadzenie na ziemiach polskich języka jidysz jako urzędowego oznaczało w praktyce m.in. następujące fakty:

   * Marszałek sejmu miałby otwierać Izbę w dwóch językach
   * Posłowie mogą przemawiać w jidysz
   * Dziennik Ustaw musiałby być drukowany w dwóch językach
   * Polscy urzędnicy musieli by umieć mówić również w jidysz (na początku mogli by być to jedynie Żydzi bo tylko oni to potrafili
   * Urzędnik zdawał by egzamin z jidysz przed odpowiednią komisją
   * Na uniwersytetach wykłady miały by być dwujęzyczne
   * Profesorowie nie władający jidysz nie mogli by mieć wykładów
   * Teatry subwencjonowane musiały by mieć dwie trupy aktorskie
   * Repertuar teatrów musiałby być po połowie w Polskim i w Jidysz 


Państwo w Państwie

W 1918 domagano się osobnej konstytucji żydowskiej, miał być powołany Sekretariat Stanu do Żydowskich Spraw Narodowych, oraz Tymczasowa Żydowska Rada Narodowa. Prezes tej rady miał być Sekretarzem Stanu do Żydowskich Spraw Narodowych (na podst. L. Halpern "Polityka żydowska w Sejmie i Senacie RP")

"Starajcie się po trochu usunąć Polaków ze wszystkich ważniejszych stanowisk i skupić w naszych rękach wszystkie nici władzy społecznej. Wszystko co do chrześcijan należy powinno stać się naszą własnością, związek izraelski dostarczy wam potrzebnych do tego środków"[2]

Argumenty przeciwko Polsce

Żydzi twórcy Polski

Wymyślono argument że to Żydzi stworzyli Polskę a Piast zdetronizował żydowskiego króla. Argument ten podawany jest do dzisiaj. W 1987 prof. Uniwersytetu Paryskiego Rachela Erthel stwierdziła Żydzi na skutek prześladowań w XII wieku przyszli na teren Polski i nadali jej nazwę "po-lin" co znaczy Ziemia Obiecana. Stwierdzenie to zawiera trzy kłamstwa. Żydzi zostali wygnani z Hiszpanii w 1492; nazwa Polska funkcjonowała już wcześnie i wywodzi się od Polan; "po-lin" znaczy "tu odpoczniesz w oczekiwaniu na Mesjasza"

Po-lin = Polska

W Jewish Museum w Nowym Jorku istnieje informacja że Żydzi wypędzeni z Hiszpanii zatrzymali się w miejscu w którym chcieli odpocząć "Po-lin" i stąd pochodzi nazwa Polska ("After the Jewish, were expelled from Spain, they traveled eastwards. At one point they stopped to rest, and a note dropped down from the sky. "Po-lin", it said in Hebrew "Stay here". That is how Poland got its name")

Oskarżenia o mordy

Dyskredytowanie Polski polegało też na sugerowaniu skrajnej nietolerancji. Wmawiano np. że Kiszyniew gdzie w 1903 dokonała się rzeź Żydów był miastem polskim. Zdjęcia z tego okresu używano potem co najmniej 3 razy za każdym razem sugerując że pogrom odbył się w nowym miejscu. Użyto ich także podczas oskarżeń o pogrom we Lwowie 22 i 23 XI 1918 kiedy to męty i dezerterzy zaczęli rabować dzielnice żydowskie i polskie. Zginęło wtedy kilkadziesiąt osób, głównie Żydów. Kres zajściom położyło Wojsko Polskie i polscy robotnicy a winowajców ukarano. W prasie światowej wołano jednak "My Żydzi wzywamy wszystkich chrześcijan bez względu na dogmat i wyznanie, aby pomogli do powstrzymania mordowania Żydów" obok przedstawiono bandytę z napisem "Poland" z nożem obok klęczącej Żydówki przy zwłokach zamordowanego dziecka. Nad Polakiem stał Chrystus wskazując Polakowi płaczącą matkę. [3]

Nie mamy żadnych praw!

"Nie pojmujemy bynajmniej dlaczego Polacy mieliby mieć więcej praw, aby żądać spolszczenia mas żydowskich, aniżeli my możemy zażydzenia mniejszości polskich w miastach żydowskich"[4] - a jaka była prawda ? Żaden kraj nigdy nie dał Żydom tyle swobody i autonomii. Żaden by się na taką nie zgodził. Żydzi m.in mieli przewidziane prawa następujące:

   * Własne szkoły z odrębnym systemem edukacyjnym
   * dowolna organizacja systemu podatkowego
   * powoływanie dowolnych korporacji do ochrony własnych interesów
   * tworzyć własne gminne rady administracyjne i najwyższą Żydowską Radę
   * brać udział w rządzie
   * nie mieli by obowiązku (lecz możliwość) służby w wojsku 


NIE - dla niepodległości Polski

"Nie możemy wyobrazić sobie większego nieszczęścia dla Żydów i całej Europy nad niekontrolowaną gospodarkę Polaków gdziekolwiek w najbliższym czasie. Uznajemy zasadę samodzielności narodów, wszelako niepodległość Polski byłaby najbardziej jaskrawym przejawem naruszenia tej idei" [5]

Tylko nie Polska

"Gdyby była mowa o zmianie granic, to moglibyśmy się zgodzić na każde rozwiązanie, byle by nie polskie" [6]

Antypolska fobia

"A do was panujących wszystkich państw całej ziemi, zwracamy się z żądaniem (...) strzeżcie Izraela, nie dopuście do największego nieszczęścia, jakie w dwudziestym wieku nasz naród mogło dosięgnąć: nie dopuście do wolnej Polski, kosztem zniszczonego żydostwa" [7]

Upór i nienawiść

"Jest to wypowiedzenie wojny żydowskiemu ruchowi narodowemu". Ciekawe jakie stanowisko zostało potraktowane tak ostro? Otóż wypowiedź Ignacego Paderewskiego z 18.II.1919 że rząd stoi "...na gruncie całkowitego uprawnienia Żydów w Polsce na wzór angielski lub amerykański"

Żydzi w obronie Polski

Wstyd i ból

"Bólem i wstydem przejmuje nas Polaków pochodzenia żydowskiego, sama świadomość tego pochodzenia wobec niesłychanej w dziejach ludzkości zdrady przez żydostwo tak gościnnej zawsze ojczyzny naszej w wyjątkowo krytycznej chwili dziejów" [8]

Krytyka syjonizmu

"kryminalna lekkomyślność, nieodpowiedzialne polityczne dyletanctwo" które wzmacnia negatywny stosunek Polaków do Żydów[9]

Martin Buber

żydowski filozof, teolog, profesor kilku uniwersytetów i badacz chasydyzmu wycofał się ze współpracy z KfdO, i w swojej gazecie "Der Jude" pisał że przyszłość Żydów nie może być oparta na konfliktach z innymi narodowościami ale na współpracy z nimi

W obronie Polski

W 1919 na Zjeździe Zjednoczeniowym Polaków Wyznania Mojżeszowego zdecydowanie opowiedziano się w obronie polskiej racji stanu a przeciwko planom Judeopolonii.

O nagonce

"Nagonka pogromowa została urządzona (...) o zdobycie koncesji narodowościowych w Polsce i politycznych (...) Polska religijnych wyznań nigdy nie krępowała. Żydzi usiłują sformułować własną partię narodową (...) a nawet chcieliby własny parlament, czy pragnęli by utworzyć 'państwo w Państwie'" [10]

Żydzi w legionach

W latach 1914-1916 w I i II Brygadzie Legionów Polskich było 3-4% Żydów - polskich patriotów

Komisja oddala zarzuty

W 1919 do Polski przybyła komisja pod przewodnictwem senatora, Żyda Merghethaua która miała zbadać zarzuty o pogromach. Komisja stwierdziła że owszem były pojedyncze ekscesy "lecz jedynie na tle wojennych burzliwych stosunków wydarzone"

Opinie o traktacie mniejszościowym w Wersalu

"Żywimy do mężów Kongresu Wersalskiego głęboki i gorzki żal za upokarzające dla narodu polskiego narzucenie mu w warunkach pokojowych klauzuli dotyczących mniejszości narodowych i wyznaniowych. (...) Pod wpływem nikczemnych oszczerstw jednej strony wygłosiliście (...) wyrok potępienia strony drugiej i względem wyroku tego wyrażamy, my Polacy wyznania mojżeszowego, najbardziej stanowczy protest. (...) zahamowaliście sprawę postępu i dźwigania z trudno wyobrażalnej ciemnoty i przed-średniowiecznego zastoju paro milionowej rzeszy zamieszkałych w Polsce Żydów bo zahamowaliście doszczętnie wpływ uspołecznionych i poczuciem obywatelskim przeniknionych wyznawców starego zakonu na ciemne rzesze współwyznawców (..) językowi niemieckiemu jakim tylko dzięki fanatyzmowi religijnemu posługują się masy żydowskie (...) nadaliście na ziemi Słowiańskiej przywilej rozwoju i umocniliście grunt pod rozwój kultury niemieckiej w Polsce (...) ograniczyć chcecie w sercu Europy i w XX wieku życie społeczne narodu chrześcijańskiego klauzulami talmudycznymi wyznawców mojżeszowych. My postępowi wyznawcy religii mojżeszowej i my obywatele miłujący ojczyznę naszą najuroczyściej przeciw temu protestujemy! (...) albowiem nadzieje nasze na poprawę stosunków, po upadku zbrodniczego państwa carów - rozwialiście doszczętnie! Protestujemy uroczyście przeciw obdarowaniu nas rzekomymi przywilejami, dla ojczyzny naszej - dla nas zgubnymi." [11]

Podsumowanie

Na przełomie wieków XIX i XX wyjątkowo nasiliła się działalność części Żydów przeciw Polsce. Głosy asymilacyjne i propolskie były w większości ignorowane. Efekty tych działań zaowocowały wieloma ofiarami i skutkami widocznymi do dziś. Dotyczy to tak kształtu Państwa jak i postaw Polaków do Żydów i świata do Polski. Na takiej podstawie należy ocenić że Żydzi na przełomie wieków działali przeciw Polsce razem z wrogami Polski. Nie zważając na to otrzymali od Polski na przestrzeni dziejów spowodowali sami sobie ksenofobię i niechęć do asymilacji, która przyczyniła się również do zagłady Żydów w czasie II wojny światowej. Również całkowicie uzasadnione wydaje się stanowisko niektórych Polaków niechęci do Żydów po I wojnie światowej. Pomimo tego wszystkiego Polacy wykazali się najwyższym człowieczeństwem w czasie holocaustu. Jednak efekt negatywnego, bezpodstawnego stosunku do Polski owocuje do dziś antypolonizmem i próbami zrzucenia na Polaków win za zagładę Żydów w II wojnie światowej.

Niektóre efekty antypolskiej działalności żydów w XIX/XXw

   * Ułatwiony upadek powstania styczniowego
   * Przejęcie wielu majątków polskich
   * Przejęcie 41% własności w miastach
   * Upadek tzw "małej rewolucji" w latach 1905-1907
   * Utrudniona walka w czasie I wojny światowej
   * Niechęć do Polski na arenie międzynarodowej
   * Traktat wersalski o mniejszościach narodowych
   * Plebiscyt na Górnym Śląsku zamiast przyłączenia
   * Trwałe odłączenie Lwowa od Polski
   * Wpływ na kształt wschodniej granicy Polski 


Nie wszyscy Żydzi

Należy podkreślić że nie można czynić odpowiedzialnością za owe fakty wszystkich Żydów. Wina spada na ksenofobiczne koła takie jak syjonizm, Komitet do spraw Wschodu itp. Wina nie wiąże się ani z narodowością ani z wyznawaną religią. Jest to jedynie kwestia polityki niektórych kół i organizacji - która niestety zaważyła dość silnie na sytuacji dziejowej.

Przypisy

  1. F. Koneczny "Cywilizacja Żydowska, Warszawa 1997
  2. Okólnik do kierowników politycznych kół żydowskich XI 1898 str. 173
  3. Trenton Evening Times - 31-5-1919
  4. Nathan Birnbau IX 1915 w Judische Zeitung
  5. Jewejskaja Żiźń 22.XI.1915
  6. żydowska gazeta wileńska Lecte Najer o przynależności narodowej Litwy, Wilno VI 1918
  7. żydowska gazeta holenderska Joodsche Wacher - 28.IV.1918
  8. Julian Unszlicht, brat Józefa - bolszewika, członka Tymczasowego Komitetu Rewolucyjnego Polski, r. 1920
  9. Julius Berger - sekretarz Organizacji Syjonistycznej o działalności KfdO - żydowskiego Komitetu do spraw Wschodu - który forsował plany Judeopolonii
  10. prof. W. Mettuermilch w Asociated Press
  11. Henryk Nusbaum i Henryk Cylkow List otwarty 19.7.1919