Merkury sie kurczy

otelodreiP

http://wiadomosci.onet.pl/1783500,16,item.html

Cytat:

Najmniejsza planeta układu jeszcze mniejsza

Najmniejsza planeta układu słonecznego staje się coraz mniejsza. Wskazują na to nowe zdjęcia Merkurego, nadesłane przez amerykańską sondę Messenger.
Przelot Messengera obok Merkurego miał miejsce w styczniu, ale analiza zdjęć zajęła naukowcom kilka miesięcy. W najnowszym numerze tygodnika "Science" amerykańscy astronomowie piszą, że od chwili powstania Merkury skurczył się. Jego średnica zmalała o prawie dwa kilometry - znacznie więcej niż do tej pory sądzono. Przyczyną tego zjawiska jest ochładzanie się jądra planety. Proces ten prawdopodobnie odpowiada także za istnienie pola magnetycznego.

Kolejne zdjęcia i kolejne dane z okolic Merkurego dotrą na Ziemię w październiku, gdy sonda Messenger po raz kolejny przeleci tuż obok powierzchni tej planety. Trzeci przelot będzie miał miejsce we wrześniu 2009 roku. W marcu 2011 roku Messenger wejdzie na orbitę Merkurego.

A mnie najbardziej ciekawi zdanie "Proces ten prawdopodobnie odpowiada także za istnienie pola magnetycznego."
To jak to jest ze merkury ma pole magnetyczne(rozumiem ze chodzi o podobne pole jak ziemskie) a taki mars nie ma tego pola, pomimo iz ich jadra skladaja sie glownie z zelaza.
Ktos potrafi to wyjasnic laikowi ?

JA

Księżyc też nie ma pola, a jego jądro też się składa głównie z żelaza. To wszystko teorie proces naprawdę jest tajemnicą. Najbardziej prawdopodobna to taka, że zestalone jądro wewnętrzne Ziemi kręci się i tworzy dynamo z jądrem płynnym zewnętrznym. Mars nie ma, bo całe jądro się zestaliło, Księżyc tak samo.

W sumie to i Księżyc i Mars posiadają pole magnetyczne, ale lokalne nie wychodzące wysoko ponad planety (satelitę ziemską i marsa jak kto woli).

Aqua

Teoria dynama kupy się nie trzyma. Jeżeli siła Coriolisa ma powodować ruchy w środku płynnego jądra, które z kolei wytwarzają pole, to jeżeli pole się odwraca (a wiemy, że od czasu do czasu tak się dzieje) znaczyłoby to, że siła Coriolisa musiała zmienić kierunek, a to by znaczyło, że ziemia się zaczęła obracać w drugą stronę. Albo Wenus - tam się uważa, że pole magnetyczne jest wynikiem oddziaływania wiatru słonecznego z jonosferą... To wygląda tak, jakbyśmy nie mieli zielonego pojęcia skąd to pole jest i dla każdej planety trzeba z osobna układać teorie, bo nie znamy jednej ogólnej.

A gdyby założyć, że w środku planet zachodzą inne procesy które przy okazji wytwarzają pole magnetyczne? Np. reakcje jądrowe. Zanik reakcji jądrowych - powoduje zmniejszanie ciśnienia rozprężającego planetę i powoduje jej kurczenie się, a wzrost - lub przynajmniej zachowanie tych reakcji na stałym poziomie powoduje rozdymanie planety od wewnątrz http://pl.wikipedia.org/wiki/Teoria_ekspansji_Ziemi

Easy_Rider

W tej informacji zainteresowało mnie coś innego - kwestia skali i dokładności. Średnica Merkurego zmalała o 2 km, co w stosunku do 4870 km daje wartość 0,0004 (cztery dziesięciotysięczne).

Teraz następujące pytanie : jaki jest błąd względny (procentowy) przyrządów, które odkryły tę rewelację i czy wiadomo, z jakim błędem były dokonywane poprzednie pomiary? Aby móc stwierdzić, że wymiar zmalał o 2 km, dokładność przyrządu pomiarowego musiałaby wynosić nie więcej niż połowę tej wartości, czyli 1 km, a to daje błąd względny 0,0002 (dwie dziesięciotysięczne). To tak, jakby stwierdzić, że osoba o wadze 70 kg schudła lub przytyła o 14 g.

Zauważmy, że z oczywistych względów pomiar średnicy Merkurego nie był dokonywany w warunkach laboratoryjnych, gdzie jest możliwe zastosowanie super dokładnych przyrządów, lecz z sondy krążącej na orbicie, a w tych warunkach zachowanie dokładności, o której mowa wyżej, jest nierealne. Natomiast różnica 2 km to mogą być nierówności powierzchni na większym obszarze.

Nie wiem, po co w ogóle podaje się tego typu informacje, potrzebne psu na budę. Ale ludzie wszystko kupią - nawet gdyby napisali, że średnica zmalała o 2 m.

PeZook

Jestem pewien, że ludzie którzy zaprojektowali i wykonali tą sondę i przyrządy na jej pokładzie bardzo się przejmowali faktem, że Easy_Rider twierdzi, że jest to niemożliwe Very Happy

Precyzja tego rzędu, która tak zadziwia kolegę Easy została już dawno osiągnięta w wielu zastosowaniach, np. implozyjnych głowicach atomowych, a konkretnie detonarach ładunków scalających materiał rozszczepialny. W takiej głowicy, kilkadziesiąt zapalników musi zdetonować na przestrzeni jednej mikrosekundy żeby mogło dojść do reakcji łańcuchowej.

Oh! Oh! Niemożliwa do osiągnięcia precyzja!

Powiedzcie to mieszkańcom Nagasaki Very Happy

waha123

Gdzieś tam jakieś ciało zmniejszyło swoje rozmiary...gdzieś tam w kosmosie coś odkryto...naukowcy coś zmierzyli...och, jakie to wzruszające...jestem dumny z cywilizacji w jakiej żyje...ojej, jak się wzruszyłem...

Easy_Rider

@PeZook - nie rozumiesz spraw metrologii i wypowiadasz się nie na temat.

Chodzi mi o to, że aby pomiary wielkości fizycznej były porównywalne, muszą być wykonane tym samym przyrządem, aby pominąć wpływ odmiennej tendencji wyników (na "+" lub na "-") i różnice w kalibracji oraz w niewielkim odstępie czasu, aby wykluczyć wpływ różnych czynników zmiennych w czasie. Jeżeli pomiaru dokonywano dwoma różnymi przyrządami (nieważne, że mogły być tej samej konstrukcji), to oba błędy pomiaru mogą się w skrajnym przypadku sumować. Natomiast nic nie wiadomo o tym, jakim błędem był obarczony pierwszy pomiar, a jakim drugi.

Dla mnie jest wręcz porażająca swoją nienaukowością ta pewność zawarta w informacji o kurczeniu się Merkurego na podstawie stwierdzenia różnicy jego średnicy w granicach błędu przyrządu pomiarowego. Nawiązując do tego przykładu z wagą człowieka - to ma taki sens, jakby twierdzić, że zwiększenie wagi ciała o kilkanaście gramów jest dowodem na otyłość.

PeZook

Easy_Rider napisał:

Dla mnie jest wręcz porażająca swoją nienaukowością ta pewność zawarta w informacji o kurczeniu się Merkurego na podstawie stwierdzenia różnicy jego średnicy w granicach błędu przyrządu pomiarowego. Nawiązując do tego przykładu z wagą człowieka - to ma taki sens, jakby twierdzić, że zwiększenie wagi ciała o kilkanaście gramów jest dowodem na otyłość.

Przepraszam,ale wysnuwanie wniosków na temat precyzji zastosowanych metod badawczych na podstawie jednego krótkiego artykułu na WP napisanego przez kiepsko opłacanego internetowego "gościa od newsów" - to jest dopiero porażająco nienaukowe Very Happy

Easy_Rider

@PeZook - mam rozumieć, że to stwierdzenie, iż Merkury się kurczy, pochodzi od gościa z WP? Bo z tekstu wynika, że powołuje się on na miesięcznik "Science", zresztą sama wiadomość znajduje się dziale "Nauka" tegoż portalu.

PeZook

Easy_Rider napisał:

@PeZook - mam rozumieć, że to stwierdzenie, iż Merkury się kurczy, pochodzi od gościa z WP? Bo z tekstu wynika, że powołuje się on na miesięcznik "Science", zresztą sama wiadomość znajduje się dziale "Nauka" tegoż portalu.

Powołuje się, owszem - tylko że pismaki z portali internetowych rzadko w ogóle rozumieją, o czym piszą. Ten news to zapewne przetłumaczony news z jakiegoś innego (zachodniego) portalu, który ściągnął go jeszcze skądinąd...a oczywiście większość czytelników go nie zweryfikuje, bo przeglądanie artykułów wymaga prenumeraty magazynu Very Happy

Zastanawianie się nad precyzją pomiarów jest bez sensu, bo nawet nie wiesz na czym ten pomiar właściwie polegał, ani jaką analizę wyników przeprowadzono.

waha123

PeZook napisał:

Jestem pewien, że ludzie którzy zaprojektowali i wykonali tą sondę i przyrządy na jej pokładzie bardzo się przejmowali faktem, że Easy_Rider twierdzi, że jest to niemożliwe Very Happy

Precyzja tego rzędu, która tak zadziwia kolegę Easy została już dawno osiągnięta w wielu zastosowaniach, np. implozyjnych głowicach atomowych, a konkretnie detonarach ładunków scalających materiał rozszczepialny. W takiej głowicy, kilkadziesiąt zapalników musi zdetonować na przestrzeni jednej mikrosekundy żeby mogło dojść do reakcji łańcuchowej.

Oh! Oh! Niemożliwa do osiągnięcia precyzja!

Powiedzcie to mieszkańcom Nagasaki Very Happy

błędy przypadkowe wynikłe z niedokładności odczytu, fluktuacji warunków pomiaru, z
nieokreślenia samej mierzonej wielkości fizycznej itd. Błędy te odznaczają się tym, że w serii
pomiarów jednego i tego samego stanu danej wielkości fizycznej wykonywanej w określonych
warunkach, wyniki zmieniają się w sposób losowy (przypadkowy). Nie można ich uniknąć
(usunąć), gdyż nie znamy ich przyczyn. Nie można więc wykonać bezbłędnego wyznaczenia
wielkości fizycznej - pomiaru absolutnie dokładnego.

http://www.vizja.net/pdf/teoriabledow.pdf

Znowu się wzruszyłem...ach ta nasza dzielna cywilizacja...dziś na marsie a jutro.....ach...kto to wie????????????????

Easy_Rider

Zastanawiam się, po co w ogóle ta informacja w mainstreamowych mediach? Kogo to właściwie interesuje poza astronomami? Przeciętny człowiek, po usłyszeniu takiej informacji (a właściwie dezinformacji) o kurczeniu się Merkurego pomyśli sobie: A niech go ch... strzeli!

A może za niedługo okaże się, że Ziemia też się kurczy, bo stwierdzono że ma średnicę mniejszą o 5 km i - "wicie, rozumicie" - trzeba ograniczyć populację?

waha123

Ach, jaka wspaniała cywilizacja, jacy wspaniali naukowcy...szukają w kosmosie, kiedy juz Tesla stwierdził, że rezonans Ziemi przypomina oscylację ogromnej baterii elektromagnetycznej...Ach, jaki ten kosmos jest ciekawy...ale ziemia nie jest tak ciekawa, tylko kosmos...

otelodreiP

Aqualinespirit napisał:

Teoria dynama kupy się nie trzyma. Jeżeli siła Coriolisa ma powodować ruchy w środku płynnego jądra, które z kolei wytwarzają pole, to jeżeli pole się odwraca (a wiemy, że od czasu do czasu tak się dzieje) znaczyłoby to, że siła Coriolisa musiała zmienić kierunek, a to by znaczyło, że ziemia się zaczęła obracać w drugą stronę. Albo Wenus - tam się uważa, że pole magnetyczne jest wynikiem oddziaływania wiatru słonecznego z jonosferą... To wygląda tak, jakbyśmy nie mieli zielonego pojęcia skąd to pole jest i dla każdej planety trzeba z osobna układać teorie, bo nie znamy jednej ogólnej.

A gdyby założyć, że w środku planet zachodzą inne procesy które przy okazji wytwarzają pole magnetyczne? Np. reakcje jądrowe. Zanik reakcji jądrowych - powoduje zmniejszanie ciśnienia rozprężającego planetę i powoduje jej kurczenie się, a wzrost - lub przynajmniej zachowanie tych reakcji na stałym poziomie powoduje rozdymanie planety od wewnątrz http://pl.wikipedia.org/wiki/Teoria_ekspansji_Ziemi

Witam dobrze ze odswiezyles ten temat zadalem proste pytanie i masa "kosmicznych" ekspertow milczy.A to oznacza ze zadalem za trudne pytanie nawet dla nich. Shocked

Tylko "Ja" sprobowal swoich sil porownujac rzeczy nie porownywalne, bo np brak pola mg. na ksiezycu moglby byc spowodowany silnym polem Ziemi, wkoncu skapitulowal i przyznal ze to tajemnica Wink

Na proste pytania niegdy nie pada wlasciwa odpowiedz.Niby nasza cywilizacja taka rowinieta a guzik wie o srodowisku w ktorym zyje.

PeZook

otelodreiP napisał:

Na proste pytania niegdy nie pada wlasciwa odpowiedz.Niby nasza cywilizacja taka rowinieta a guzik wie o srodowisku w ktorym zyje.

Mi z kolei podoba się jak pojedyncze tajemnice wszechświata są dla niektórych powodem do jechania po całym dorobku nauki Razz