Kiedy ludzie protestowali w Egipcie napierdalali o tym codziennie po kilka razy.
Tymczasem o Hiszpanii np na onecie nawet słowa.
Widać teraz dokładnie, która rewolucja jest "dobra", a która nie.
Jeżeli Hiszpanie protestują, to na co my własciwie jeszcze czekamy? Nigdzie tam nie widziałem biedy, wręcz przeciwnie, wszech ogarnaijące poczucie rozleniwienia, sjesta i zasiłki. Ceny produktów spożywczych, samochodów, elektroniki porównywalne do naszych. Nieruchomości czasem tansze. Owszem, bezrobocie dosyć wysokie, ale tez statystycznie utrzymywane przez rzesze zasiłkowych imigrantów.
"Naród nasz wspaniały jest - tylko ludzie kurwy; Umiłowanym stanem Polaków jest niezdecydowanie; Pokora i uległość tylko do wzmocnienia i utrwalenia niewoli prowadzi; Podczas kryzysów – powtarzam – strzeżcie się agentur. Idźcie swoją drogą, służąc jedynie Polsce, miłując tylko Polskę i nienawidząc tych, co służą obcym.
"
Cytat:
O polityce: Rzeczpospolita to wielki burdel, konstytucja to prostytutka, a posłowie to kurwy! ; Publiczne szmaty; Polska (...) musi unikać ryzykownych eksperymentów. Ryzykanctwa lewicy i prawicy są w równowadze u nas, czego dowodzi ta słaba większość, wskutek której uchwala się ustawy.(...) Nie polityką partyj Polska może się dźwignąć.
Cytat:
– Panie Marszałku, a jaki program tej partii?
– Najprostszy z możliwych. Bić kurwy i złodziei, mości hrabio.
Opis: rozmowa hrabiego Skrzyńskiego z Piłsudskim na temat możliwości założenia przez Piłsudskiego partii politycznej.
Cytat:
Oczekiwanie zmian, nadzieje na polepszenie są powszechne. Otóż – w takiej chwili, kiedy przewrót jest możliwy, my milczymy i sami dobijamy kwestię polską. Nam milczeć teraz nie wolno! Polityka nie jest matematyką. Obliczyć i przewidzieć wszystkiego niepodobna. Ale dopóki społeczeństwo jest bierne, spodziewa się wszystkiego od wypadków, od innych, tylko nie od siebie – nic nie nastąpi. Nawet w razie likwidacji caratu, jeśli żadne zmiany nie zajdą, czyż nie znajdziemy się w tym położeniu, że będzie za późno? Wobec tego – czyż wolno nam milczeć?
Jeszcze nie czas w Polszy na rewolucję Większość społeczeństwa żyje od pierwszego do pierwszego, z nadzieją że jakoś to będzie i z umiarkowaną satysfakcją ze swego dotychczasowego żywota. Narzekają, oczywiście - jak to we krwi mamy - na wszystko, ale od słów do czynów droga daleka.
Musi stać się coś złego, co dotknie ogromną większość społeczeństwa i muszą pojawić się ludzie, którzy będą mieli siłę, jaja ze stali i charyzmę Piłsudskiego. O ile nic nie zmieni się w polityce, a na to nadzieje są nikłe, najbliższe lata nie będą lekkie. Kryzys ekonomiczny jest u progu, zobaczymy czy pojawią się odpowiedni ludzie.
Dołączył: 10 Mar 2011 Posty: 198
Post zebrał 0.000 mBTC Podarowałeś BTC
Wysłany: 23:05, 31 Maj '11
Temat postu:
JimmyB napisał:
Jeszcze nie czas w Polszy na rewolucję Większość społeczeństwa żyje od pierwszego do pierwszego, z nadzieją że jakoś to będzie i z umiarkowaną satysfakcją ze swego dotychczasowego żywota. Narzekają, oczywiście - jak to we krwi mamy - na wszystko, ale od słów do czynów droga daleka.
Moim zdaniem żeby rozpoczynać rewolucje to trzeba najpierw wiedzieć co robić po, bo rozpierdziel można zrobić w każdej chwili ale co po tym? Sprawa ucichnie i znowu wróci się do starych utartych schematów a tym bardziej taka rewolucja może być tylko zagrywką tych co już dobrze wiedzą co zrobić później.
Dlatego moim zdaniem najpierw trzeba opracować dobry nowy system a jak się coś takiego uda to w dobie internetu rewolucje można bardzo łatwo zrobić...
"Czy ogórki z bakterią E.Coli mogą być "odpowiedzią" na rewolucyjne nastroje w Hiszpanii?
Taka kara, bo jak wiadomo Hiszpania jest importerem żywności na całą Europę..."
Protesty hiszpańskich "Oburzonych" rozlewają się na zachodnie kraje
Protesty tysięcy Hiszpanów, okupujących od dwóch tygodni centrum Madrytu, zdobywają coraz większe poparcie we Francji - informują media nad Sekwaną. Według nich jedną z inspiracji ruchu jest bestseller francuskiego autora Stephane'a Hessela "Czas oburzenia".
Protesty w Madrycie: młodzi Hiszpanie mają dość 40-proc. bezrobocia
Francuska prasa podkreśla w poniedziałek, że ruch hiszpańskich "Los Indignados" ("Oburzeni"), którzy od kilkunastu dni zajmują plac Puerta del Sol w Madrycie w proteście przeciwko bezrobociu i zepsuciu klasy politycznej, wyszedł już poza granice Hiszpanii.
W niedzielę na paryskim placu Bastylii zebrało się około tysiąca osób, w większości młodych, aby zademonstrować swoje poparcie dla madryckiego protestu. Niektórzy z nich rozbili pod paryską operą namioty.
"Paryżu, obudź się!". "Teraz czas na prawdziwą demokrację!", "Oburzajcie się!" - to niektóre slogany na transparentach w stolicy Francji. "Musimy pójść za przykładem Hiszpanów, potępiać zepsucie społeczne, tak jak oni to robią od kilku tygodni" - powiedział jeden z protestujących działaczy, Yannick Comenge, cytowany przez dziennik "Le Parisien".
Według relacji mediów, tuż przed zmierzchem w niedzielę interweniowała policja, demontując namioty na placu i zmuszając manifestantów do opuszczenia okupowanych przez nich schodów Opery Bastille. Według agencji AFP, w stosunku do protestujących policja użyła gazu łzawiącego.
Także w niedzielę dużo mniejsze, liczące wiele dziesiątków ludzi, manifestacje wsparcia dla Hiszpanów odbyły się w innych francuskich miastach, m.in. w Lyonie i Bajonnie. Media podkreślają, że podobnie jak w Madrycie, ruch francuskich "oburzonych" nie jest kierowany odgórnie przez organizacje, ale rośnie dzięki "skrzykiwaniu się" ludzi w internecie, zwłaszcza na Facebooku.
Jak pisze dziennik "Le Monde", w ruchu "Los Indignados" w Hiszpanii biorą udział ludzie o bardzo różnych poglądach politycznych. Tym, co ich łączy jest protest przeciw ogromnemu bezrobociu, zwłaszcza wśród ludzi młodych, ale nade wszystko oburzenie zachowaniem klasy politycznej, którą uznają za skorumpowaną i daleką od problemów życia codziennego. Według gazety, główny slogan młodych Hiszpanów skierowany do wszystkich polityków: "Nie reprezentujecie nas!" może dotrzeć do wielu ludzi w innych krajach Europy, jak to się stało już we Francji.
Francuskie media podkreślają, że jedną z bezpośrednich inspiracji dla manifestantów z placu Puerta del Sol jest bestsellerowa książka-manifest znanego francuskiego dyplomaty, współautora Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka z 1948 roku, 94-letniego Stephane'a Hessela pt. "Czas oburzenia" (dosł. tytuł francuski to "Indignez-vous!", czyli "Oburzajcie się!"). Książkę nawołującą do buntu przeciwko złu dzisiejszego świata - niesprawiedliwości, zagrożeniu dla pokoju, władzy pieniądza - wydano w marcu w Hiszpanii, gdzie kupiło ją kilkaset tysięcy ludzi.
Książka wywołała także ogromny rozgłos na świecie, przetłumaczono ją do tej pory na około 30 języków, w tym na polski. We Francji sprzedano 2 mln egzemplarzy dzieła Hessela. To właśnie w nawiązaniu do oryginalnego tytułu książki protestujący Hiszpanie nazwwali się "Los Indignados".
Znając życie rewolucja burdel zastąpi jeszcze większym burdelem. Czy ludzie są wystarczająco dojrzali? Nie, ale przyspieszenie pewnych spraw może wymusi na nich zainteresowaniem się pewnymi kwestiami. Jak widzę flagę drugiej republiki na hiszpańskich pochodach to mnie sraka bierze.
Od 15 maja tysiące Hiszpanów demonstrują w Madrycie i innych hiszpańskich miastach. Oto postulaty inicjatywy Democracia Real Ya!
Przedstawiamy środki, które jako obywatele uważamy za niezbędne, by uzdrowić nasz system polityczny i ekonomiczny.
1. Likwidacja przywilejów klasy politycznej
- Ścisła kontrola nieobecności na właściwych im stanowiskach funkcjonariuszy publicznych pochodzących z wyboru. Specjalne sankcje za niespełnianie obowiązków.
- Zniesienie przywilejów podatkowych i emerytalnych (naliczanie składek, wysokość emerytur). Zrównanie zarobków reprezentantów pochodzących z wyborów ze średnią płacą hiszpańską (plus diety konieczne do wykonywania ich funkcji).
- Zniesienie immunitetów związanych z urzędami. Nieprzedawnialność przestępstwa korupcji.
- Obowiązkowe publikowanie oświadczeń majątkowych wszystkich urzędników publicznych.
- Redukcja liczby urzędów obsadzanych z wolnego nadania.
2. Przeciw bezrobociu
- Podział pracy wspierający redukcję czasu pracy oraz programy arbitrażu pracy [1] aż do momentu rozwiązania problemu bezrobocia strukturalnego (to znaczy do momentu, gdy stopa bezrobocia nie będzie przekraczać 5 proc.).
- Wiek emerytalny na poziomie 65 lat. Utrzymanie wieku emerytalnego na tym poziomie do rozwiązania problemu bezrobocia młodych.
- Bonusy dla przedsiębiorstw zatrudniających na kontrakty terminowe mniej niż 10 proc. pracowników.
- Bezpieczeństwo w pracy: uniemożliwienie zwolnień grupowych lub z powodów obiektywnych w dużych przedsiębiorstwach wykazujących zyski. Opodatkowanie dużych przedsiębiorstw zniechęcające je do korzystania z umów tymczasowych, w sytuacji gdy powinny być one bezterminowe.
- Powtórne wprowadzenie zasiłku w wysokości 426 euro dla wszystkich pozostających długo bez zatrudnienia.
3. Prawo do mieszkania
- Przejęcie przez państwo mieszkań zbudowanych na zapas, których nie udało się sprzedać. Mieszkania te powinny stać się częścią rynku wynajmu chronionego.
- Pomoc w wynajmie mieszkań dla młodych i osób o niskich dochodach.
- Zmiana prawa umożliwiająca spłatę długu hipotecznego poprzez przekazanie obciążonego długiem mieszkania bankowi [2].
4. Jakość usług publicznych
- Zmniejszenie niepotrzebnych wydatków w administracji publicznej i ustanowienie niezależnych instancji kontroli budżetu i wydatków.
- Zatrudnienie dodatkowego personelu medycznego, który będzie w stanie obsłużyć wszystkich oczekujących na zabiegi.
- Zatrudnienie odpowiedniej liczby profesorów zapewniającej właściwe proporcje między studentami a wykładowcami, podział grup wykładowych na mniejsze, utworzenie grup wsparcia.
- Zmniejszenie opłat za studia, zrównanie cen studiów podyplomowych i doktoranckich z dyplomowymi.
- Publiczne finansowanie nauki w celu zapewnienia jej większej niezależności.
- Tani, dobry i ekologiczny transport publiczny: powtórne wprowadzenie pociągów, które zostały zastąpione przez AVE [3] z pierwotnymi cenami, obniżenie opłat za przejazdy komunikacją publiczną, ograniczenie ruchu prywatnymi samochodami w centrach miast, budowa nowych ścieżek rowerowych.
- Lokalne zasoby społeczne: efektywne egzekwowanie la Ley de Dependencia [4], miejskie sieci lokali opieki, lokalne usługi mediacji i opieki.
5. Kontrola instytucji bankowych
- Zakaz ratowania [bailout] banków lub udzielania im pomocy finansowej ze środków publicznych: instytucje zmagające się z trudnościami finansowymi powinny zbankrutować lub zostać znacjonalizowane w celu utworzenia znajdującego się pod kontrolą społeczną banku publicznego.
- Podniesienie podatków dla banków, proporcjonalnie do wydatków socjalnych spowodowanych przez kryzysy, które wywołało ich (banków) niewłaściwe zarządzanie.
- Zwrot przez banki wszelkich publicznych środków, które otrzymały.
- Zakaz inwestowania przez banki hiszpańskie w rajach podatkowych
- Regulacja sankcji za spekulacje i zaniedbania bankowe.
6. System podatkowy
- Podniesienie podatków od dużych fortun i dla banków.
- Likwidacja SICAV [5].
- Przywrócenie podatku spadkowego.
- Realna i efektywna kontrola unikania podatków i ucieczki kapitału do rajów podatkowych.
- Promocja na poziomie międzynarodowym podatków od transakcji kapitałowych (podatek Tobina).
7. Wolności obywatelskie i demokracja partycypacyjna
- Nie dla kontroli internetu. Znieść la Ley Sinde [6].
- Ochrona wolności informacji i dziennikarstwa śledczego.
- Obowiązkowe i zobowiązujące referenda w szeroko rozumianych sprawach dotyczących życia obywateli.
- Obowiązkowe referenda przy wprowadzaniu rozwiązań unijnych.
- Zmiana prawa wyborczego zapewniająca prawdziwie reprezentatywny system, który nie dyskryminuje żadnej siły politycznej ani społecznej, gdzie głos in blanco i głos nieważny również mają swoją reprezentację.
- Niezależność władzy sądowniczej; reforma Ministerstwa Finansów gwarantująca jego niezależność, nie dla nominowania członków Trybunału Konstytucyjnego i Rady Generalnej Władzy Sądowniczej przez część władzy wykonawczej.
Jeszcze nie widziałem żeby ktoś wyleczył kaca większą ilością wódki a to właśnie twórcy tych postulatów chcieliby zrobić. Pomijając kilka rzeczywiście sensowynych postulatów jak np. zakaz bailoutów czy redukcję przywilejów klasy politycznej to cała reszta doprowadzi ten ich socjalistyczny kraj do jeszcze większej ruiny.
_________________ "... Pierwszy krok do zrzucenia niewoli to odważyć się być wolnym ..."
najlepiej zgrywać zucha i popierdolić na forum.
no chyba ze niektórych "malkontentów" tak boli to serducho ze strachu, tracą grunt pod nogami i stołki spod dupy to i frustracje wymieszane z jadem sączą na forum, bo cóż innego mogą zrobić wobec nieuchronnego końca
brawo Grecy, brawo Hiszpanie... mam nadzieje ze będę mógł napisać w niedalekiej przyszłości brawo Polacy
to że rewolucja zjada własne dzieci to fakt, huj... mogę być zeżarty jeśli moim dzieciom i wszystkim innym miałoby się żyć lepiej. a kto wie może nawet jakiemuś śmiałkowi stanę w gardle - a że duży jest to sie kurwa mną udławi.
najlepiej zgrywać zucha i popierdolić na forum.
no chyba ze niektórych "malkontentów" tak boli to serducho ze strachu, tracą grunt pod nogami i stołki spod dupy to i frustracje wymieszane z jadem sączą na forum, bo cóż innego mogą zrobić wobec nieuchronnego końca
brawo Grecy, brawo Hiszpanie... mam nadzieje ze będę mógł napisać w niedalekiej przyszłości brawo Polacy
Gdybym miał "stołek pod dupą" to zapewne pękął bym ze śmiechu na widok bydła, które przegoniono z jednego końca zagrody na drugi wmawiając przy tym, że to "zmiana na lepsze". A tak to zostaje mi ubolewać nad faktem, że ci u władzy znowu bezczelnie robią ludzi w chuja i w dodatku tak łatwo im to przychodzi.
_________________ "... Pierwszy krok do zrzucenia niewoli to odważyć się być wolnym ..."
Wszystkie czasy w strefie EET (Europa) Strona: 1, 2 »
Strona 1 z 2
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz głosować w ankietach Nie możesz moderować swoich tematów
Wiki2
Wykop2
Linki
Szukaj
Ekipa
Rejestracja
Zaloguj
Większość społeczeństwa żyje od pierwszego do pierwszego, z nadzieją że jakoś to będzie i z umiarkowaną satysfakcją ze swego dotychczasowego żywota. Narzekają, oczywiście - jak to we krwi mamy - na wszystko, ale od słów do czynów droga daleka.
