Poprawność polityczna na WP

anzuma

Jestem na tym forum od niedawna, podoba mi się tematyka, poziom dyskusji raz lepszy, raz gorszy ale to normalne.
Największym i niezaprzeczalnym atutem jest brak cenzury.
Zwykle rano przeglądam serwisy informacyjne na różnych portalach, także zagranicznych. Bardziej żeby poznać nowe trendy w globalnej indoktrynacji niż dowiedzieć się czegoś nowego. Kiedyś wszystko wydawało się proste, wiadomo, "telewizja kłamie". Obecnie jednak sprawy troszkę się pokomplikowały. Zalew newsów z całego świata i trzeba natrudzić się nieźle, zeby odróżnić prawdę od "tyż prowdy i gówno prowdy".
Ze szczególnym upodobaniem zagladam na WP. W komentarzach do wiadomości pojawiają sie różne posty. Zauwazyłem pewną tendencje. Dyskusja odbywa się dwutorowo. Skrajny rasizm i ( we wszystkich odcieniach) i zwykłe chamstwo. Tak jakby komuś zależało na pokazaniu, jacy my, Polacy jesteśmy durni i antysemiccy czy antyarabscy. Jedyne "wyważone" ( choć też nie zawsze ) wypowiedzi pochodzą od piewców syjonizmu. Jeśli już opozycja do syjonizmu czy Żydów w ogóle to tylko w formie rynsztokowej. Nie ma miejsca na rzeczową wymianę zdań. Moderatorzy wykonują niezły kawał roboty. Odrzucają np. notorycznie moje wpisy, w których w sposób, myślę, wyważony próbuję przedstawić swoje stanowisko a zaśmiecają forum wypowiedziami skrajnie obraźliwymi.
Podejrzewam, że na innych "krajowych" portalach jest podobnie.
Powiecie z pewnością- naiwniak, czego on tam szuka? Racja, ale w ten sposób mozna się chyba dowiedzieć do jakiego stopnia zniewolenia już doszliśmy i co nas jeszcze czeka.
Macie "pomysła" jak z tym walczyć ? W jaki sposób sprawić, żeby, póki jeszcze mamy jako tako mozliwość komunikowania się w sieci torpedować takie praktyki?
Ja w sprawach internetu ( od strony technicznej ) jestem raczej ignorantem dużej klasy ale z pewnościa są na tym Forum osoby znające sie na rzeczy.

EL BISKUP

Myslę że te fora na wp i te posty atysemickie to akurat prawda. Ludzie widzą co sie dzieje ale jak zapewne wiesz nie wolno pewnych rzeczy mówić otwarcie nawet pod groźba więzienia. Na forach są póki co anonimowi i wyrzucaja z siebie cały gniew. I podobnie jak pijak trzymany z dala od butelki jak sie dorwie to przesadzi , ci ludzie podobie. Mam kolegę Żyda i ma przesrane ale nie z powodu antysemityzmu ale z powodu ludzkiego strachu przed nim. Jest zwykłym facetem jak każdy inny, ale w momencie gdy ludzie sie dowiaduja o jego "dawidowej" krwi to od razu milkną albo gadają o pierdołach bo już nie wiedzą co powiedzieć żeby nie byc posądzonymi o antysemityzm. On nie ma nawet nic przeciwko o dowcipach "oswiecimskich" ale ludzie nasłuchali sie mainstreamu i zgłupieli już do tego stopnie że rozmawiaja tak żeby nie zabrac przeciwnego do niego zdania bo sobie wkręcili że jak masz inne zdanie jak Żyd to już antysemityzm. Ten właśnie autozamordyzm nas Polaków powoduje że jak juz mamy mozliwośc wypowiedzi to jedziemy na całego bo nie wiadomo kiedy nadaży sie druga okazja. Nikt nie gada na Anglików, Francuzów czy Włochów bo na nich można gadać i przez to nie ma w tym nic specjalnego i ludzie maja to gdzieś. Z Żydami sprawa jest inna. Jesteś za Palestyną - ANTYSEMITA, krytykujesz Izrael - ANTYSEMITA, masz za złe że kryzys bankowy spowodowali ludzie o żydowskim pochodzeniu - ANTYSEMITYZM. Przez to wszystko stali sie świetymi krowami co zapewne pomaga im jako społeczności żydowskiej, ale izoluje od innych ludzi bo oni źle sie czują w towarzystwie Żyda nie przez antysemityzm ale przez nierozumienie antysemityzmu i strachu przed powiedzeniem czegokolwiek bo każdy słyszy że już "cokolwiek" może być antysemityzmem więc lepiej siedziec cicho. I dlatego kozystajac z anonimowości wylewaja na forach swoje tłumione żale i często przeginają bo spieszą się klepiąc w klawiature w pracy jak szef nie widzi. A w rzeczy samej mogą to mówić ale założyli sobie kaganiec który nie pozwala w towarzystwie opowiedzieć kawału o żydach, skrytykować ich itp. bo może znaleźć się "Żyd" w towarzystwie. Po prawdzie sami sobie załozyliśmy ten kaganiec i jak spuszczamy się ze smyczy to ujadamy ile wlezie czy to ma sens czy też nie.

anzuma

100 % zgody. Ale to straszne, wychodzi na to, ze osiagneli swój cel. Nawet nie muszą nas polnować, sami to robimy.

Znalazłem fajny kawałek:

W krótkim opowiadaniu Zaloty (The Courting) izraelska dziewczyna o nazwisku Hulda Dever ‘siedzi na ławce w parku, usidlona przez swój wewnętrzny wdzięk’. Zatrzymuje się młody oficer Boaz.

HULDA. Siedzę ergo jestem.

BOAZ. Nie jestem z tych, którzy siadają.

HULDA. Nazywam się Hulda. Hulda Dever. Urodziłam się w Tel Avivie, w szanowanej rodzinie ojca architekta i matki felietonistki w gazecie. Moje dorastanie to były dźwięki muzyki. Mając lat 17, wciąż swawoląc z chłopcami w szkole, zostałam wyznaczona do zachwycania spadochroniarzy z Gazy i Północnego Synaju w roku finansowym 1967/1968 dzięki moim cycuszkom, elastycznym, lecz jędrnym. Obecnie robię magisterkę z prawa wojennego i przygotowuję się do spokojnego i pogodnego życia na chwałę państwa i narodu Izraela.

BOAZ. Jestem porucznik Boaz, CFO. Moi przyjaciele, ministrowie i korespondenci zagraniczni nazywają mnie „odważnym Boazem, CFO”, lecz nie lubię tego, ponieważ uważam siebie za zwykłego żołnierza, wykonującego swój żołnierski obowiązek. Każdy zrobiłby to samo podczas mojego znakomitego czołgowego ataku, który dał mi Gwiazdę Bohatera z rąk Papieża, nie wiem, dlaczego dał ją właśnie mi, ponieważ każdy zrobiłby to samo. Moją fantazyjną czuprynę i zuchwałe oczy zachowałem z cudownego dzieciństwa spędzonego z ojcem, felietonistą w gazecie, i matką, ortopedką. Obecnie jestem znakomitym dowódcą i strategiem, poświęcającym codziennie swoje zdolności na chwałę państwa i narodu Izraela.

HULDA. Jesień.

BOAZ. Nie jestem z tych, którzy zauważają czy jest jesień czy nie.

HULDA. Z zasady, nie wyrażam siebie w taki sposób, a moi znajomi zwykle uważają mnie za wesołą i lekkomyślną młodą dziewczynę. Lecz prawdę powiedziawszy, jestem córką jesieni, a przeznaczeniem mojej duszy jest egzystencjonalny smutek. Los judaizmu martwi mnie, a moje myśli zajęte są rozpamiętywaniem Holokaustu.

BOAZ. Znam to uczucie, chociaż waham się, czy mu się poddać. Jeden Bóg wie, że jestem człowiekiem myślącym i wyrafinowanym, a na polu walki, wśród rannych i zabitych, zagryzam wargi i czuję nierozerwalny związek z Kabałą.

Po tym dialogu, Hulda w napadzie namiętności obejmuje się, a Boaz się

pieści.

HULDA. Cudowna Hulda…

BOAZ. Dziarski Boaz.

Samoubóstwienie się Żydów stworzyło przepaść pomiędzy boskim Izraelem i innymi narodami. Główny rabin Izraela, najwyższy współczesny rzecznik judaizmu, rabin Kook, pisał: „Różnica między duszą żydowską a duszami nie-Żydów jest większa i głębsza niż różnica pomiędzy duszą ludzką a duszami bydła”[2], ponieważ dusza żydowska jest integralną częścią bóstwa zwanego Izraelem. Wielu autorów oskarżało Żydów o klanowość, o wzajemne popieranie się i lekceważenie obcych. Jednak rzadko rozumieją oni religijny aspekt tego. Cel Żydów jest wyższy: jest to zmuszenie wszystkich ludzi na ziemi do uznania boskości Izraela.

Współcześni Żydzi rzadko rozumieją swoje uczucia względem narodu żydowskiego. Są świadomi swego głębokiego poczucia przynależności, lecz element ubóstwiania nie jest uświadamiany. W dalszym ciągu, określa on bardzo ważna cechę zachowania Żydów, gdyż reagują natychmiast i w sposób gwałtowny na wszelkie dostrzeżone negatywne sądy o Żydach, jako całości, lub o Żydach, jako oddzielnych ludziach. Siła i uporczywość żydowskich reakcji doprowadziła Karola Dickensa do tego, że pożałował sposobu, w jaki przedstawił Fagina w Oliwerze Twiście.

Od tego czasu, rzadko który autor ośmiela się wprowadzić do swojej książki negatywny żydowski charakter. Le Carre zdobył się na napisanie książki, Single and Single, o demontażu Związku Radzieckiego i masowej kradzieży rosyjskiej własności społecznej bez jednego w niej Żyda. Jest to, jak opisywanie mafii bez wspominania o Włochach. Opisuje on tam czarny charakter, prawnika działającego spoza sceny, lecz autor wielokrotnie podkreśla, że ten Lidzki lub Słucki jest Polakiem. Prawidłowo, bo Le Carre jest ostrożny, a Polacy, lub Włosi albo Brytyjczycy, nie pamiętają. Nikt nie pamięta, oprócz Żydów, ponieważ wyczuwają oni świętokradzki atak na ich boskość, na naród żydowski.

Z problemem tym spotkał się Aleksander Sołżenicyn[3], ponieważ w jego książkach były skomplikowane postacie Żydów. Byli oni oficerami KGB, donosicielami, stali na czele administracji więziennej. Żadnego z nich nie zdemonizował, lecz także z żadnego nie zrobił świętego. Sołżenicyn został natychmiast zaatakowany i zaproponowano mu wyjście: niech wprowadzi główną postać, „szlachetnego, silnego i odważnego Żyda”. Zignorował tą radę, i otrzymał list od pani Pomerantz, czołowej rosyjskiej intelektualistki żydowskiej, która pisała: „Naród jest podstawą życia, jest on uświęcony i współistotny Bogu. Kto świadczy przeciwko całemu Narodowi, świadczy przeciwko Bogu”. Sołżenicyn wątpił w jej szczerość: „Niewątpliwie dozwolono by nam charakteryzować „całe narody”, gdybyśmy obiecali potępić siebie i gloryfikować Żydów”. Lecz uwaga pani Pomerantz była częściowo szczera. Wyraziła ona jasno i niedwuznacznie uczucia Żydów odnośnie narodu żydowskiego: jest on bóstwem, ponieważ jedynie bóstwo jest „uświęcone i współistotne Bogu”, i ktokolwiek świadczy przeciwko temu bóstwu, w sposób oczywisty świadczy przeciwko Bogu."
http://www.israelshamir.net/Polish/KabalaWladzy1.htm

Przerażenie ogarnia....