Prokurator do spraw tortur CIA
Według zawartej i podpisanej przez USA w 1984 roku Międzynarodowej Konwencji Zabraniającej Tortur, stosowanie tortur i jakikolwiek udział w torturach ,stanowi zbrodnię międzynarodową, która musi być karana. W tym stanie rzeczy, nawet jakiekolwiek wyciszanie wiedzy o zbrodni, jest karalne według prawa z 1984 roku.
Rząd prezydenta Obamy nie może ukrywać zbrodni dokonanych z polecenia rządu Bush-Cheney i jednocześnie rządzić prawomyślnie oraz nie narażać na kompromitację. Z tego powodu minister sprawiedliwości w rządzie prezydenta Obamy, Eryk Holder, wyznaczył specjalnego prokuratora do dokonania gruntownego śledztwa w sprawie stosowania tortur przez CIA na rozkaz prezydenta Bush’a i wiceprezydenta Cheney’a oraz ministra obrony Rumsveld’a..
Powszechnie wiadomo, że za pomocą tortur można skutecznie wymuszać fałszywe zeznania. Natomiast specjaliści w przeprowadzaniu dochodzeń udowadniają, że tortury nie tylko nie dają szybkich informacji, jak na przykład w celu rozbrojenia ukrytej bomby zegarowej, jak też nie są skuteczne w wykrywaniu faktów. Po prostu ludzie torturowani mówią to, co mogą, żeby przerwać tortury i zupełnie nie mogą spokojnie i rzeczowo odtworzyć znanego im stanu rzeczy.
Syn jednego z przywódców faszystów żydowskich w przedwojennej Polsce, w organizacji Bejtar, Douglas J. Feith, pełniąc obowiązki drugiego vice-ministra obrony obok Paul’a Wolfowitz’a, odegrał podstawową rolę w stosowaniu tortur, według artykułu Philippe Sands pod tytułem „The Complicit General” w piśmie New York Review of Books z datą 24 września, 2009. Pismo to abonenci otrzymują przed oficjalną datą.
Stosowanie tortur przez CIA było oparte na trzech podstawowych decyzjach. Prezydent Bush zadecydował 7go lutego 2002, że wszyscy więźniowie w Gamntanamo nie są chronieni konwencjami genewskimi. Następnie w lipcu 2002 rząd Bush’a przyzwolił stosowanie nie tylko stopniowego topienia przesłuchiwanych, ale również innych „usprawnionych metod” na podstawie spreparowanego orzeczenia kilku prawników z ministerstwa sprawiedliwości oraz radcy prawnego wiceprezydenta Dick’a Cheney’a, adwokata nazwiskiem Dawid Addington. W dniu 2go grudnia, 2002, minister obrony USA, Donald Rumsfeld, podpisał memorandum przyzwalające stosowanie piętnastu rodzajów wyszczególnionych tortur.
Powyższe trzy decyzje, dotyczące stosowania tortur przez CIA, natychmiast udostępniono wojsku, co w niedługim czasie doprowadziło do międzynarodowego skandalu z powodu fotografii znęcania się nad mężczyznami i kobietami w Iraku w więzieniu Abu Gharib i innych więzieniach. „The Complicit General” czyli „Współwinny w Zbrodni Generał” to szef sztabu USA, generał Richard B. Myers, autor kłamliwych wspomnień, w których cały skandal dotyczący stosowania tortur przez CIA i wojsko w czasie jego służby jest pogrzebany w tekście wspomnień pod tytułem: „Oczy Na Horyzoncie: Służba na Froncie Narodowego Bezpieczeństwa,” (Eyes on the Horizon: Serving on the Front Line of National Security”).
Tortury były stosowane przez CIA i wojskową żandarmerię amerykańską, mimo obiekcji generała Colina Powell’a, ówczesnego ministra spraw zagranicznych, czyli sekretarza stanu. W ogóle całe ministerstwo spraw zagranicznych w Waszyngtonie stało „na bocznicy” i nie korzystano z wiedzy jego ekspertów. Z tego powodu, ku zadowoleniu radykalnych syjonistów, cała inwazja i okupacja Iraku odbyła się w sposób niezwykle okrutny i niszczący dla ludności Iraku.
Nie tylko Colin Powell, ale naturalnie również prawnicy w wojsku byli świadomi dokładnej treści konwencji genewskich i oceniali oni tortury jako zbrodnie międzynarodowe. Natomiast decyzja prezydenta Bush’a o pozbawieniu praw więźniów w Guantanamo została oficjalnie potępiona przez Sąd Najwyższy w Waszyngtonie, który zawyrokował, że wzięci do niewoli członkowie Alqaidy i Talibani, tak jak wszyscy ludzie na świecie, są objęci ochroną w ramach Artykułu 3go Konwencji Genewskich.
Douglas Feith, który służył jako drugi pod-sekretarz obrony czyli jako drugi wiceminister obrony po Paul’u Wolfowitz’u od 2001 do 2005, propagował stosowanie tortur według wskazówek wyszczególnionych w memorandum ministra obrony USA, Rumsfeld’a. Natomiast podwładna generała Myers’a pani Rear Admirał Jane Dalton oponowała i próbowała zorganizować wydanie oceny tortur przez większą grupę prawników. Niestety dostała rozkaz, żeby absolutnie tego nie robiła. Autor Sands zadaje retoryczne pytanie: „Dlaczego szef sztabu generał Myers zgodził się, bez jakiegokolwiek sprzeciwu z jego strony, na stosowanie tortur przez jego podwładnych, według znanych mu zupełnie nielegalnych wskazówek, dotyczących piętnastu sposobów torturowania przesłuchiwanych?”
W grudniu 2008 komisja senatu do spraw sił zbrojnych USA stwierdziła, że nielegalne jest stosowanie tortur takich jak trzymanie ludzi bez odzieży na zimnie w bolesnych pozycjach przy jednoczesnym szczuciu na nich psów, według instrukcji ministra obrony Donald’a Rumsveld’a datowanej 2go deudnia, 2002. Tortury stosowano w Guantanamo na Kubie i w Iraku w Abu Gharib, etc. oraz w Afganistanie. Komisja senatu potępia wydawanie rozkazów degradowania i odczłowieczania przesłuchiwanych jako zupełnie nielegalne.
Tylko Douglas Feith i generał Myers otrzymali instrukcje dotyczące piętnastu sposobów torturowania, opisanych przez ministra obrony Rumsveld’a. Feith rozpowszechnił te haniebne instrukcje w CIA i w wojsku. Natomiast generał Myers wiedział o tym i nie protestował i na tym polega jego udział w zbrodniczych torturach. Ciekawe jest co ujawni i jakie skutki będzie miało obecnie zaczynające się śledztwo, specjalnie do spraw tortur wyznaczonego prokuratora. Śledztwo to obejmie działalność tak generała Myers’a jak i zaciekłego syjonisty, Douglas’a Feith’a.
http://www.pogonowski.com/display_pl.php?textid=1038