Dołączył: 16 Maj 2010 Posty: 84
Post zebrał 0.000 mBTC Podarowałeś BTC
Wysłany: 17:37, 25 Sty '11
Temat postu:
NEUROMARKETING. MÓZG POD PRESJĄ
Neuromarketing
Cytat:
Mózg jest obiektem nieustającego ataku, z czego ludzie nawet nie zdają sobie sprawy. Neuromarketing to najnowszy środek perswazji w arsenale wielkich koncernów, a zarazem realne zagrożenie dla osobistej wolności człowieka.
Czy można stymulować podświadomość tak, aby odbierała pozornie niezauważalne komunikaty, wytwarzając w umyśle poczucie jakiejś potrzeby lub konsumenckie nawyki? Specjaliści od neuromarketingu przekonują, że tak. Do ich zadań należy wykorzystanie narzędzi pomiarowych stosowanych w badaniach psychofizjologicznych w sposób mający wzmóc oddziaływanie reklamowych bodźców. Elektroencefalografia, elektromiografia, rezonans magnetyczny, chronometria kognitywna - wszystkie te technologie i narzędzia, wcześniej służące jedynie do naukowych badań, znajdują dziś zastosowanie w najszybciej rozwijającej się odmianie marketingu.
Jako pierwsze z technik neuro skorzystały giganty Procter & Gamble, Coca Cola, General Motors, Kodak i Nestle. Obecnie neuromarketing znajduje coraz szersze zastosowanie - pozwala przewidzieć powodzenie rynkowe produktu, zaplanować strategię jego wdrożenia na szeroką skalę, a także wpłynąć na decyzje i zachowania potencjalnych nabywców. Czy jest realnym zagrożeniem czy tylko wielką hucpą przemysłu reklamowego? Nawet jeśli trudno znaleźć odpowiedź na to pytanie, powinno się poddać je pod rozwagę. Skutki uboczne stosowania takich praktyk mogą stanowić poważne nadużycie wolności osobistej człowieka. Film "Neuromarketing. Mózg pod presją" analizuje nowe instrumenty wpływania na psychikę w konsumpcyjnym społeczeństwie. Twórcy tego frapującego dokumentu przemierzyli pół świata - odwiedzili Francję, Włochy, Wielką Brytanię i USA, aby sprawdzić do czego zdolny jest nieoczekiwany (i wątpliwy etycznie) sojusz biznesu z nauką. Jak sprzedaje się towar w erze informacji? Jak wabi się przeciętnego konsumenta? Co psychologia behawioralna i neurologia mogą mieć wspólnego z marketingiem? Wyjaśnienie tych zagadnień może być zaskakujące.
Mieszkańcy Kazachstanu przez blisko 40 lat, między 1949 a 1985 rokiem, byli przez władze ZSRR traktowani jak świnki doświadczalne. Około 150 000 osób zostało poddanych rządowym testom nuklearnym - 456 wybuchom atomowym. To pierwsi na świecie napromieniowani ludzie.
W tamtych czasach miasto Kurczatow, które nie figurowało na żadnej mapie, było tajną bazą, gdzie żyli i pracowali fizycy jądrowi. Dziś jest domem dla rzeszy ludzi chorych na ślepotę, nowotwory, zdeformowanych, o łamliwych kościach. Wiele dzieci w latach 50. urodziło się z koszmarnymi defektami, a ciała najbardziej zniekształconych nadal są przechowywane w słojach wypełnionych formaldehydem. We współczesnym Kazachstanie ofiary napromieniowania otrzymują małą rentę od państwa. Niestety ich dzieci, które urodziły się w post-sowieckiej rzeczywistości i nigdy nawet nie widziały nuklearnego grzyba na żywo, odziedziczyły po rodzicach zmutowane geny, które powodują wiele poważnych schorzeń. Jakby tego było mało, władze mówią, że niebawem zostaną oddane pod uprawę tereny, gdzie niegdyś były przeprowadzane wybuchy jądrowe. Wyrosłe tam zboża i warzywa będą jeść kolejne pokolenia Kazachów.
najbliższe emisje
27.01, cz, godz. 00.45
4.02, pt, godz. 10.35
9.02, śr, godz. 08.45
ŚWIAT BEZ SŁOŃCA Le monde sans soleil
Cytat:
W czerwcu 1963 roku w Shab Rumi, niedaleko miasteczka Port Sudan nad Morzem Czerwonym, pięciu mężczyzn spędziło miesiąc w ogromnym podwodnym "mieszkaniu" o kształcie gwiazdy, zanurzonym 10 metrów pod powierzchnią wody.
Inni mężczyźni przebywali przez tydzień na drugiej podwodnej stacji na głębokości 25 metrów pod wodą. Wszyscy oddychali miksturą tlenu i helu, a dostawy żywności otrzymywali od wykwalifikowanych nurków głębinowych. Ten eksperyment miał na celu dodanie dwóch nowych wymiarów do metody eksploracji mórz: czasu i głębokości. Poprzez założenie "podwodnego obozu" nurkowie byli w stanie obserwować głębinowe życie ze wszystkimi jego wspaniałościami, feerią barw i dramatyczną międzygatunkową walką o przetrwanie. To co widzieli, zarejestrowały ręczne kamery i specjalnie zaprojektowany przez rodzinę podróżników Cousteau batyskaf.
najbliższe emisje
25.01, wt, godz. 20.45
5.02, so, godz. 14.45
HOLENDERSKIE GANGI Crips: Strapped 'n' Strong
Cytat:
Crips to okryty złą sławą gang uliczny z Los Angeles, jeden z największych nie tylko w Stanach Zjednoczonych, ale i na całym świecie. Jego członkowie zamieszani byli m.in. w zastrzelenie Tupaca Shakura, amerykańskiego rapera, poety, aktora i aktywisty społecznego.
Popularność Crips daleko przekracza granice USA i przyciąga naśladowców. Ich gangi powstają w wielu dużych miastach Europy: Londynie, Paryżu, Berlinie i Amsterdamie. Lokalna wersja Crips (Community Revolution In Progress) funkcjonuje też w holenderskiej Hadze, jednocząc imigrantów z Surinamu i Antyli. Tak jak w Los Angeles członkowie gangu ubierają się na niebiesko i zaznaczają swoje terytorium charakterystycznymi graffiti. Podstawą istnienia Crips jest potrzeba wspólnoty i muzyka hip-hopowa, ale - tak jak wszędzie na świecie - działania grupy koncentrują się na rabunkach, handlu narkotykami i brutalnej walce z konkurencją. Przywódcą gangu jest Keylow, były raper i tancerz breakdance. Chociaż kulturę hip-hop, od której zaczęło się tworzenie grupy, zastąpiła niemal wyłącznie przestępcza działalność, Keylow cały czas uważa, że bycie członkiem Crips jest ważne dla budowania zbiorowej świadomości. W filmie pokazani są też inni członkowie gangu. Main C. ostatnie lata spędził w więzieniu skazany za morderstwo. Nie chce wracać do kryminalnego życia, gdyż musi zająć się czwórką dzieci. Na rozdrożu jest też Santos. Ukrywa się przed wymiarem sprawiedliwości i planuje powrót do Surinamu. Ale rozstanie z gangiem Crips nie jest łatwe, gdyż na miejsce tych, którzy chcą odejść, jest wielu innych chętnych.
To nie pociski jądrowe są kluczową strategicznie bronią naszych czasów. Prawdziwym siewcą zniszczenia jest dziś pozornie niegroźny samochód zaparkowany w ruchliwym miejscu.
Od Bliskiego Wschodu po Belfast, od Oklahomy po Londyn samochody pułapki znajdują wykorzystanie jako broń we współczesnych konfliktach. Naszpikowany ładunkami wybuchowymi pojazd to najskuteczniejszy oręż w arsenale międzynarodowych terrorystów, zdolny do obalania władz, wszczynania rozruchów czy po prostu zbierania krwawego żniwa.
Były agent CIA Robert Baer, którego działalność posłużyła za kanwę hollywoodzkiej produkcji "Syriana" jest tym, który opowie widzom o historii bomby na czterech kółkach. Wstrząsające materiały archiwalne z zamachów oraz wywiady z ich uczestnikami odsłaniają szokującą prawdę o istocie terroryzmu.
Pomarańcze z Jaffy od ponad stu lat podbijają cały świat. Ale film Eyala Sivana nie jest historią o pochodzących z Palestyny owocach cytrusowych. Pomarańcze są tu przyczynkiem do opowieści o kraju i zamieszkujących go ludziach: Żydach i Arabach.
W wypowiedziach palestyńskich i izraelskich historyków, artystów i ludzi związanych od lat z hodowlą cytrusów przewijają się wspomnienia i mity. Towarzyszą im fragmenty archiwalnych filmów, obrazy i fotografie - dokumenty przeszłości, ale też odbicie zachodnich wyobrażeń związanych z Ziemią Świętą i orientem. Bowiem Palestyna już w połowie XIX wieku była jednym z najczęściej fotografowanych miejsc na świecie. Sady pomarańczowe stanowiły główne źródło utrzymania Palestyńczyków i przyjeżdżających do Jaffy pracowników z Egiptu, Syrii, Libanu, a nawet Maroka. Pod koniec XIX wieku dołączyli do nich żydowscy imigranci z Europy. Z czasem wspólną pracę zastąpiły jednak narastające konflikty. W latach 30. XX wieku strajk arabskich dokerów w porcie w Jaffie doprowadził do budowy nowego żydowskiego portu w Tel Awiwie. W 1949 roku Jaffa została połączona w jedną aglomerację z Tel Awiwem, a arabscy mieszkańcy zostali z niej wysiedleni. Dla syjonistów pomarańcza stała się swoistym godłem tworzonego przez nich państwa Izrael, dla Palestyńczyków zaś symbolem zniszczenia i utraty ojczyzny. Reżyser dokumentu Eyal Sivan mieszka dziś w Londynie. Z powodzeniem łączy rolę filmowca (reżyseria i produkcja) z karierą naukową (jest cenionym eseistą i profesorem University of East London). Wśród zrealizowanych przez niego filmów dokumentalnych są znane również w Polsce tytuły takie jak, "Syndrom Jerozolimski", "Specjalista" (o procesie Adolfa Eichmanna) czy "Route 181: Fragments of a Journey in Palestine-Israel".
Izrael i spółaka
film dokumentalny, Izrael, 2009, 53 min.
reżyser: Mor Loushy
najbliższe emisje:
niedziela 3.07, 20:45 16/9
"Israel Experience" to największy syjonistyczny projekt dekady. Każdego lata tysiące amerykańskich nastolatków pochodzenia żydowskiego spędzają cztery tygodnie w Izraelu, gdzie podczas intensywnego obozu poznają inne oblicze tego kraju i narodu.
William pochodzi z Bostonu, a swoje zainteresowania określa w trzech słowach: wojna, sport i polityka. Marzy o tym, by zobaczyć jedną z najlepszych armii świata w akcji. Elenah mieszka na wschodnim wybrzeżu, w stanie New Jersey. Nad jej łóżkiem wisi flaga Izraela - prezent od przyjaciół, który pokazuje z nieskrywaną dumą. Jack, młody mieszkaniec Toronto, jest pacyfistą. Nie cieszy go perspektywa wyprawy do Ziemi Świętej.
William, Elanah i Jack wraz z innymi młodymi Amerykanami uczestniczą w czterotygodniowym programie "Israel Experience", by lepiej poznać kraj swych przodków. "Między 15 a 17 rokiem życia to ten wiek. Każdy z nas pamięta, jak ogromny wpływ mieli na nas ludzie, których wówczas poznaliśmy. Dlatego chcemy, by młodzież przyjeżdżała tutaj, by to co przeżyją, wywarło wpływ na każdego z nich" - mówi Effi, jeden z koordynatorów programu.
Twórcy filmu wraz z grupą bohaterów odwiedzają kolejne miejsca na mapie wyprawy. Może się wydawać, że chwilami chodzi tu o łatwą do zdemaskowania propagandę czy wręcz manipulację. Jednak pytanie o sens przekazu i obiektywizm nigdy nie jest proste, gdy w grę wchodzi kwestia tożsamości, konfliktu i prawdy historyczno-politycznej. Dla trójki bohaterów i ich kolegów miesiąc doświadczania Izraela jest szansą na dotkniecie innej strony rzeczywistości.
Większość ludzi na pytanie, kto rozpoczął II wojnę ś wiatową odpowie, że nazistowskie Niemcy. Nie należy do nich Wiktor Suworow.
Tytułowa defilada to parada, która miała miejsce 22 września 1939 roku w Brześciu nad Bugiem i uświetniła przekazanie miasta przez nazistów Rosjanom. Jest ona punktem wyjściowym filmu, ukazującym historyczny paradoks, polegającym na fakcie, że we wrześniu Polska została zaatakowana przez dwa państwa, a tylko jedno z nich zostało obarczone odpowiedzialnością za wybuch najbardziej krwawego konfliktu w dziejach ludzkości. Wiktor Suworow, a właściwie Władimir Rezun, rosyjski pisarz, były agent radzieckich służb wywiadowczych podważa powszechnie przyjęty stan rzeczy związany z odpowiedzialnością za wybuch II wojny światowej. Twierdzi, że już od lat 30. ZSRR przygotowywał się do zmasowanego ataku na Europę, a uniemożliwił mu go właśnie Hitler, dokonując prewencyjnego natarcia na Rosjan w 1941 roku.
Twórcy filmu przedstawiają niepopularne poglądy pisarza i jednocześnie wchodzą z nimi w polemikę, ukazując tym samym niejednoznaczność niektórych faktów historycznych.
Amerykański radykał , przypadki Normana Finkelsteina
American Radical. The Trials of Norman Finkelstein
film dokumentalny, Kanada/USA/Izrael/Liban/Palestyna, 2009, 89 min.
reżyser: David Ridgen, Nicolas Rossier
Rzadko kiedy zdarza się, że historyk żydowskiego pochodzenia wśród zwolenników ma arabskich terrorystów oraz neofaszystów. Nie powinno to jednak dziwić w odniesieniu do Normana Finkelsteina.
Amerykański historyk żydowskiego pochodzenia, Norman Finkelstein, to pewnie jedna z najbardziej kontrowersyjnych postaci świata współczesnej nauki. Jego rodzice przetrwali Holocaust (matka obóz w Majdanku, ojciec - w Oświęcimiu), ale dzięki swoim poglądom ma wielu zwolenników wśród neofaszystów i arabskich terrorystów. Finkelstein odcina się od tego typu kręgów i uważa wiązanie go z tymi środowiskami za nadużycie. Ale bez wątpienia jest dziś jednym z najbardziej radykalnych krytyków polityki Izraela i Stanów Zjednoczonych na Bliskim Wschodzie. Jego prace znane są również w Polsce - ukazały się polskie tłumaczenia "Przedsiębiorstwa Holokaust" (o nadmiernym eksploatowaniu przez Żydów tragedii swojego narodu) i "Wielkiej hucpy. O pozorowaniu antysemityzmu i fałszowaniu historii" (pokazującej kwestię antysemityzmu w kontekście konfliktu izraelsko-palestyńskiego). Swoją nową książkę pt. "This Time We Went Too Far" Finkelstein poświęcił izraelskiemu atakowi na Gazę w grudniu 2008 roku.
Norman Finkelstein wszędzie, gdzie się pojawia wywołuje kontrowersje. Dla jednych jest antybohaterem, dla innych nieustraszonym naukowcem. W filmie DAVIDA RIDGENA i NICOLASA ROSSIERA możemy poznać Finkelsteina z bliska: i jako człowieka, i jako myśliciela o kontrowersyjnych poglądach, które głosi w różnych miejscach świata dyskutując zarówno ze swoimi zwolennikami, jak i krytykami. Dokument w 2009 roku był pokazywany na festiwalu IDFA w Amsterdamie.
Nic nie zwiastowało we wczesnych latach 80-tych, że hardcore punk zainspiruje tak wiele przyszłych gwiazd muzyki. Bez Black Flag, Bad Brains i Minor Threat nie byłoby Nirvany, Beastie Boys czy Red Hot Chilli Peppers.
Hardcore był więcej niż muzyką - był ruchem społecznym utworzonym za prezydentury Ronalda Reagana. Amerykanie, szczególnie młodzież, winili rząd za zły stan gospodarki, bezrobocie, inflację i zatarcie pojęć takich, jak: wolność słowa, pokój i prawa człowieka. Dla niektórych zbuntowanych dzieciaków hardcore punk był sposobem do wyrażania swoich poglądów i metodą samoekspresji, inni poszukiwali lepszego świata, a jeszcze inni byli po prostu wściekli i chcieli wskrzesić piekło.
Twórcy dokumentu "American Hardcore" przedstawiają subkulturę od początków jej tworzenia się aż do fazy schyłkowej. Zabierają widzów na wariacką przejażdżkę przez całą Amerykę, by pokazać regionalne inkarnacje ruchu, odmienne w stylu, lecz pulsujące tą samą szaloną energią i agresją. Reżyser wykorzystuje unikalne materiały archiwalne z koncertów oraz wywiady z wieloma czołowymi postaciami ruchu, zachowując ich specyficzny język. W filmie wypowiadają się m.in. Keith Morris (Circle Jerks), Kira Roessler i Henry Rollins (Black Flag), Ian MacKaye (Minor Threat), Flea (Red Hot Chili Peppers), Duff McKagan (Guns N'Roses), Mike Patton (Faith No More) i Moby.
Plunder - the Crime of Our Time
film dokumentalny, USA, 2010, 59 min.
reżyser: Danny Schechter
najbliższe emisje: 12
sobota 12.11, 09:10 16/9
"Gdy grabież staje się sposobem życia dla grupy ludzi, na przestrzeni czasu stworzą oni dla siebie system prawny, który usprawiedliwi ich działania i kodeks moralny, który będzie go gloryfikował" - takie słowa zapisał w połowie XIX wieku słynny ekonomista Frederic Bastiat. Słowa przestrogi sprzed 160 lat są dziś aktualne bardziej, niż kiedykolwiek. Oto filmowe śledztwo w sprawie prawdziwych przyczyn globalnego kryzysu.
Przyjęło się twierdzić, że przyczyną światowego kryzysu ekonomicznego była zapaść na amerykańskim rynku nieruchomości, a konkretnie - fatalne skutki wadliwego finansowania kredytów hipotecznych. Rzadko kto stara się jednak dociekać prawdy głębiej, ujawniając związki między tą katastrofą a Wall Street. Ceniony dziennikarz i niezależny filmowiec DANNY SCHECHTER postanowił jednak zbadać te zależności dokładnie. Rozmawiał z bankierami, ekonomistami, ekspertami i publicystami, a wśród jego interlokutorów znaleźli się m.in. laureat Nobla Paul Krugman oraz Sam Antar, skazany w jednym z głośniejszych "przestępstw białych kołnierzyków". W wyniku półtorarocznego wnikliwego dochodzenia powstał niniejszy film - szokująca analiza przyczyn kryzysu, którego skutki wciąż odczuwamy. "Kiedyś myślałem o Wall Street jako o centrum finansów. Teraz jest dla mnie organizacją przestępczą" - przyznaje dziś Danny Schechter.
Z tych Szechterów? Ciekawe, czy to jakaś daleka rodzina Michnika. Cóż sądzić o filmie, w którym żyd próbuje demaskować żydów... Czy to może być rzetelne???
Widziałem część pierwszą , drugą zaraz obejrzę ( sobie nagrałem )
Cytat:
To nie pociski jądrowe są kluczową strategicznie bronią naszych czasów. Prawdziwym siewcą zniszczenia jest dziś pozornie niegroźny samochód zaparkowany w ruchliwym miejscu.
Od Bliskiego Wschodu po Belfast, od Oklahomy po Londyn samochody pułapki znajdują wykorzystanie jako broń we współczesnych konfliktach. Naszpikowany ładunkami wybuchowymi pojazd to najskuteczniejszy oręż w arsenale międzynarodowych terrorystów, zdolny do obalania władz, wszczynania rozruchów czy po prostu zbierania krwawego żniwa.
Były agent CIA Robert Baer, którego działalność posłużyła za kanwę hollywoodzkiej produkcji "Syriana" jest tym, który opowie widzom o historii bomby na czterech kółkach. Wstrząsające materiały archiwalne z zamachów oraz wywiady z ich uczestnikami odsłaniają szokującą prawdę o istocie terroryzmu.
Ciekawych rzeczy można się dowiedzieć
Wiecie że protoplasta zamachów bombowych przeprowadzanych za pomocą samochodów pułapek był atak bombowy z 16 września 1920 roku dokonany przez włoskiego anarchistę na Wall Street
Cytat:
... Zbudowany w 1914 wieżowiec, 23 Wall Street, siedziba banku J.P. Morgan, był przez dekady najważniejszym adresem w finansach USA. W południe 16 września 1920 roku, przed wejściem do banku, wybuchła bomba – zginęło 38 osób, a 300 zostało rannych.
Zamiast samochodu był powóz konny
Albo jak Arabowie postrzegają syjonistów . Dla nich każdy Izraelczyk to żołnierz i wróg . Każdy przebył szkolenie wojskowe , każdy ma w domu broń. Niezależnie kobieta mężczyzna , starzec, niania na spacerze z dzieckiem itd.
Prowadzącym jest były agent CIA . I te jego wspomnienia . Podczas zamachu na budynek ambasady USA w Bejrucie zginęło 62 amerykanów , z czego 6 to agenci CIA . To chyba dobry wynik
Cytat:
Były agent CIA Robert Baer, którego działalność posłużyła za kanwę hollywoodzkiej produkcji "Syriana" jest tym, który opowie widzom o historii bomby na czterech kółkach. Wstrząsające materiały archiwalne z zamachów oraz wywiady z ich uczestnikami odsłaniają szokującą prawdę o istocie terroryzmu.
i co ciekawe , żydowscy syjoniści zainicjowali masowe stosowanie nowej broni w 1948 roku . Są też wywiady ze ( już ) starcami ( żydami ), którzy opowiadają jak to się robiło i co się czuło .
Żarówkowi ściemniacze - najbliższa emisja poniedziałek18 lutego 19:10
Decyzja Unii Europejskiej, aby do 2016 roku zastąpić wszystkie żarówki energooszczędnymi została przedstawiona jako wielki sukces biznesmenów, polityków i ekologów. Niestety nikt powiedział o ilości rtęci w nowych świetlówkach i problemach zdrowotnych, jakie czekają ludzkość.
Okazuje się, że ilość rtęci w żarówkach energooszczędnych jest trująca dla ludzi i zwierząt. Twórcy filmu przeprowadzili wnikliwe śledztwo dziennikarskie, z którego wynika, że za decyzją o ochronie klimatu stała chciwość, zyski i żądza władzy. Hipokryzja urzędników i polityków doprowadziła do celowej dezinformacji, którą na dodatek potęguje ignorancja i naiwność konsumentów. Jednak tę decyzję problemami zdrowotnymi przypłacą wszyscy użytkownicy lamp energooszczędnych - i politycy i zwykli, szarzy ludzie.
To wytłuszczonym sam obejrzę , interesuje minie jak żydzi ( syjoniści ) będą się tłumaczyć ze współpracy z nazistami .
Cytat:
PLANETE+ poszerza horyzonty, proponując nieszablonowe dokumenty i tematy pobudzające do dyskusji. Dlatego stacja pokaże dziewięć filmów zebranych w cykl "Żydzi - naród wybrany?". Różnorodność tematów poruszanych przez twórców dokumentów daje złożony obraz współczesnego, pełnego sprzeczności Izraela.
Cykl rozpoczną "Żydowskie powroty" o żydowskich niemowlętach uratowanych przed nazistami i wychowywanych przez obce kobiety. Jako dorośli ludzie poszukują dziś swojej tożsamości. O Holocauście opowiada też "Ingelore" - poruszająca biografia głuchej kobiety, która dorastała w Trzeciej Rzeszy, "Sarid" - o pabianickich Żydach ze zlikwidowanego getta, którym Niemcy urządzili "Marsz Śmierci" oraz "Rodzinna historia zamknięta w mieszkaniu" - o współpracy żydowskiego małżeństwa z oficerami SS.
Z kolei w filmie "Mitzvah. Podziel się swoją nerką" zostanie pokazany rynek nielegalnych transplantacji organów w Izraelu, a metoda zapładniania in vitro jako sposób zarabiania pieniędzy w "Dzieciach z Google'a".
Czy Żydzi kontrolują Wall Street, Hollywood i Biały Dom? O tym widzowie PLANETE+ dowiedzą się z filmu "Żydowskie lobby". Wielka polityka zostanie pokazana także w dokumencie "Izrael-Palestyna. Czyje te wzgórza?", który przedstawia z bliska walkę o ziemię na Zachodnim Brzegu Jordanu, oraz w "Śmierci izraelskiego pułkownika" o niewyjaśnionej od 40 lat zagadce - zamachu na Joe Alona, attaché wojskowego i prawdopodobnie szpiega Mossadu.
PREMIERY W CYKLU "ŻYDZI NARÓD WYBRANY?":
"Żydowskie powroty" - Sobota, 6 kwietnia 2013, godz. 20.45
"Ingelore" - Sobota, 6 kwietnia 2013, godz. 21.45
"Mitzvah. Podziel się swoją nerką" - Sobota, 6 kwietnia 2013, godz. 22.35
"Izrael-Palestyna. Czyje te wzgórza?" - Niedziela, 7 kwietnia 2013, godz. 20.45
"Dzieci z Google'a" - Piątek, 12 kwietnia 2013, godz. 21.00
"Żydowskie lobby" - Niedziela, 14 kwietnia 2013, godz. 20.45
"Rodzinna historia zamknięta w mieszkaniu" - Poniedziałek, 22 kwietnia 2013, godz. 20.50
"Sarid" - Sobota, 27 kwietnia 2013, godz. 21.25
świetny dok o neuroplastyce
_________________ nie ma żadnej prawdy, wszystko jest tym samym, wielu się załamie, wielu parsknie śmiechem, to wszystko jedno
Ambasador koleś wygląda w tym filmie jak typowy biały kolonizator z początku XX wieku
Cytat:
Duński dziennikarz i satyryk Mads Brügger („Idioci w Korei”) tym razem wyrusza w podróż do serca Afryki, aby pokazać przerażające oblicze głębokiej korupcji, jaka istnieje w tej części świata. Udaje przedziwnego, enigmatycznego i zdeprawowanego dyplomatę z Zachodu, który wygląda jak Henry Stanley i Karl Lagerfeld w jednym. Niedawno kupił na czarnym rynku paszport dyplomatyczny i został konsulem Liberii w Republice Środkowoafrykańskiej. Z cygarem w ręku i lśniącymi skórzanymi butami, gra prężnie działającego, bogatego biznesmena, który przyjeżdża do środkowej Afryki, aby robić interesy.
Oficjalnie ma zamiar wybudować w Afryce fabrykę zapałek, w której chce zatrudnić Pigmejów, obdarzonych – jak twierdzą miejscowi – „czarodziejską mocą ognia”. W rzeczywistości planuje jednak spotkanie z handlarzem diamentami, który ma mu pomóc w ich zakupie. Pomimo ostrzeżeń o grożącej śmierci, fałszywy ambasador nie ujawnia prawdziwego oblicza i nadal udaje dyplomatycznego magnata. Jednak nieprawdziwa misja okazuje się trudniejsza niż myślał…
„Ambasador” jest ciekawym przykładem dokumentalno-dziennikarskiego podejścia do filmu. Ta utrzymana na pograniczu różnych gatunków filmowych, prowokacyjna, na wpół śmieszna, na wpół przerażająca, tragikomedia o przedziwnym i groteskowym świecie afrykańskiej dyplomacji, a także jej ukrytych, ciemnych kontekstach, podobnie jak „Borat” w doskonały sposób wykorzystuje czarny humor i satyrę do sportretowania przerażającego oblicza afrykańskiej rzeczywistości. W budowaniu postaci fałszywego dyplomaty reżyser wzorował się na modzie i stylu, jakie obowiązywały w latach 60. i 70. XX wieku w europejskich misjach dyplomatycznych. Dla wielu pokazanych w „Ambasadorze” postaci film miał negatywne reperkusje, a nawet prawne konsekwencje. Z wyjątkiem jednego bohatera, którego nadal chroni immunitet…
Wybrane festiwale i nagrody:
2012 – 9. PLANETE+ DOC FILM FESTIVAL
2012 – ConScience Award dla „Najlepszego filmu dokumentalnego” na Docville Internationaal Documentaire Filmfestival
2011 – FF Sundance
2011 – CPH:DOX w Kopenhadze
2011 – IDFA, International Documentary Film Festival Amsterdam
Powiem wam tak , gdybym wcześniej nie przeczytał o czym jest ten film , pomyślałbym , że to jakiś nisko budżetowy dobry film sensacyjny ( co nisko budżetowy , nie oznacza kiepski , po prostu nie ma efektów specjalnych ) .Oglądasz to i nie wierzysz , że to prawda . Kilka sytuacji z filmu : 48 sekunda po lewej stronie filmowany z ukrytej kamery gość to Minister Spraw Wewnętrznych Republiki Środkowej Afryki , przecież on wygląda jak dwustu kilogramowy dozorca w tanim jednogwiazdkowym motelu
Nasz Honorowy Konsul Liberii chciał w stolicy RŚA otworzyć fabrykę zapałek . Chciał zatrudnić pigmejów . Więc się do nich wybrał , i tam ich kabacił , oni tam mu zaśpiewali zatańczyli i wódz wydysponował osobnika który miał się wdrażać przy naszym Konsulu . Z tym że wódz przysłał dwóch gości . Na pytanie Konsula do tłumacza o co chodzi , dowiedział się że pigmeje nigdy nie pracują w pojedynkę zawsze parami
Zauroczenie
Arab attraction
reżyser: Andreas Horvath, Monika Muskała
film dokumentalny, Austria, 2010, 118 min.
Barbara Wally znana była w Austrii jako zagorzała i wojująca feministka. Kilka lat przed emeryturą jej światopogląd i życie uległy jednak drastycznej przemianie. Podczas 10-dniowych wakacji w Jemenie zakochała się w arabskim kierowcy o imieniu Khadher. Uczucie było tak silne, że ta samotna do tej pory kobieta została jego drugą żoną.
Przed ślubem Khader postawił warunek - żona musi wyznawać islam. Barbara, która do tej pory była zagorzałą ateistką, chcąc nie chcąc przyjęła nową wiarę, bo jak wyjaśnia, nie chciała skończyć w piekle na ziemi. Jednak modlitwa pięć razy dziennie to nie jedyne wyzwanie, jakiemu musiała sprostać w tym małżeństwie. Jej ulubiony bekon na zawsze zniknął z codziennego menu.
Film jest poruszającym portretem ludzkiej przemiany, zarówno tej duchowej, jak i światopoglądowej. Żyjąc w dwóch krajach: Austrii i Jemenie, Barbara w obu jest kontrowersyjną postacią. Ta dużych rozmiarów kobieta, z długimi, ufarbowanymi na rudo włosami w swej ojczyźnie jest ekscentryczną outsiderką. Z kolei w Jemenie traktują ją jak obcą, mimo, że razem z mężem prowadzi lokalną agencję turystyczną.
Gdy Khader spędza dzień w bujanym fotelu lub pije herbatę z innymi mężczyznami, ona siedzi zamknięta w domu, a jedyną rozrywką jest gra w domino. Życie, jakie wiedzie, może wydać się aktem masochizmu, ale być może Barbara po prostu szuka spokoju, bezpieczeństwa, miłości i ciszy, których nie była w stanie znaleźć w chaotycznej i pełnej rozedrgania Europie.
Film był prezentowany na IDFA 2010 i PLANETE+ DOC 2011.
Wszystkie czasy w strefie EET (Europa) Strona: « 1, 2, 3
Strona 3 z 3
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz głosować w ankietach Nie możesz moderować swoich tematów
Wiki2
Wykop2
Linki
Szukaj
Ekipa
Rejestracja
Zaloguj
)
koleś wygląda w tym filmie jak typowy biały kolonizator z początku XX wieku
kolonista 
feministki 