Wybory do Parlamentu Europejskiego
dr Janusz B. Kępka
http://forum.gp24.pl/Wybory-do-Parlamentu-Europejskiego-t20497.html
W związku ze zbliżającymi się wyborami do Parlamentu Europejskiego, przedstawiam co następuje.
CHARTER OF FUNDAMENTAL RIGHTS
OF THE EUROPEAN UNION
CHAPTER V
CITIZENS' RIGHTS
Article 39
Right to vote and to stand as a candidate at elections to the European Parliament
1. Every citizen of the Union has the right to vote and to stand as a candidate at elections to
the European Parliament in the Member State in which he or she resides, under the same
conditions as nationals of that State.
2. Members of the European Parliament shall be elected by direct universal suffrage in a free
and secret ballot.
Powyższe, w języku polskim:
KARTA PRAW PODSTAWOWYCH
UNII EUROPEJSKIEJ
Rozdział V
PRAWA OBYWATELI
Artykuł 39
Prawo głosowania i kandydowania
w wyborach do Parlamentu Europejskiego
1. Każdy obywatel Unii ma prawo głosowania i kandydowania w wyborach do Parlamentu
Europejskiego w Państwie Członkowskim, w którym ma miejsce zamieszkania, na takich
samych zasadach jak obywatele tego Państwa.
2. Członkowie Parlamentu Europejskiego są wybierani w powszechnych wyborach
bezpośrednich, w głosowaniu wolnym i tajnym.
Łatwo zauważyć, że cytowana wyżej Karta Praw Podstawowych Unii Europejskiej jednoznacznie wskazuje tylko i wyłącznie wybory bezpośrednie do Parlamentu Europejskiego.
Z kolei,
USTAWA
z dnia 23 stycznia 2004 r. (Dz.U. nr 25, poz. 219)
Ordynacja wyborcza do Parlamentu Europejskiego
Rozdział 1
Przepisy ogólne
Art. 1.
Ustawa określa zasady i tryb przeprowadzania w Rzeczypospolitej Polskiej wyborów do Parlamentu Europejskiego, zwanych dalej „wyborami”, a także warunki wykonywania mandatu posła do Parlamentu Europejskiego, jego wygaśnięcia oraz utraty.
Art. 2.
1. Wybory są wolne, powszechne, bezpośrednie, proporcjonalne oraz przeprowadzane w głosowaniu tajnym.
Rozdział 13
Głosowanie i warunki ważności głosu
Art. 107.
1. Wyborca głosuje tylko na jedną listę okręgową, stawiając na karcie do głosowania znak „x” w kratce z lewej strony obok nazwiska jednego z kandydatów z tej listy, przez co wskazuje jego pierwszeństwo do uzyskania mandatu.
2. Za nieważny uznaje się głos, jeżeli na karcie do głosowania postawiono znak „x” w kratce z lewej strony obok nazwisk dwóch lub większej liczby kandydatów z różnych list okręgowych albo nie postawiono tego znaku w kratce z lewej strony obok nazwiska żadnego kandydata z którejkolwiek z list.
Powyższa Ustawa, uchwalona przez Sejm Rzeczypospolitej Polskiej, wskazuje dwa rodzaje wyborów: „bezpośrednie, proporcjonalne” (Art. 2.1. wskazanej Ustawy).
Tym samym, polski ustawodawca (Sejm) wprowadził dodatkowy rodzaj wyborów do Parlamentu Europejskiego: wybory proporcjonalne.
Jest to rażąco niezgodne z Kartą Praw Podstawowych Unii Europejskiej (Art. 39.2.).
Z kolei, w Art. 107 wskazanej wyżej polskiej Ustawy, opisane są tylko i wyłącznie wybory proporcjonalne.
I tylko w ten sposób przeprowadzane są w Polsce wybory do Parlamentu Europejskiego!!!
Całkowicie pominięte są wybory bezpośrednie, a wskazywane w Karcie Praw Podstawowych Unii Europejskiej (Art. 39.2.).
Ale jest to więcej niż rażąco niezgodne z Kartą Praw Podstawowych Unii Europejskiej!
Wskazana Karta Praw Podstawowych w ogóle nie wskazuje wyborów proporcjonalnych!
Wprowadzenie i przeprowadzanie w Polsce wyborów do Parlamentu Europejskiego tylko i wyłącznie według ordynacji proporcjonalnej jest wyjątkowo zuchwałym OSZUSTWEM!
A to wprost oznacza, że
POLSCY EUROPOSŁOWIE SĄ NIELEGALNI !
Rodzaje wyborów.
1. Wybory bezpośrednie, zwane też wyborami większościowymi.
System większościowy był historycznie pierwszy i dominował w krajach europejskich do końca XIX wieku.
W formule większościowej wyborca oddaje głos bezpośrednio na konkretne osoby.
Mandaty uzyskują ci spośród kandydatów, którzy otrzymali największą liczbę głosów.
Okręgi wyborcze mogą być kilkumandatowe. Wyborca głosuje najwyżej na tylu kandydatów, ile mandatów jest w danym okręgu wyborczym. Ilość mandatów jednakowa dla wszystkich okręgów.
Wyborca może głosować na kandydatów bez względu na to, na jakich listach nazwiska tych kandydatów są umieszczone. Wygrywają kandydaci o największej ilości oddanych na nich głosów. Można tu zastosować dwurundowy system większościowy.
System ordynacji większościowej (bezpośredniej) jest łatwy w zastosowaniu i przejrzysty dla wyborcy. Walka wyborcza odbywa się przede wszystkim pomiędzy ludźmi a nie partiami politycznymi.
2. Wybory proporcjonalne, wcześniej zwane wyborami stosunkowymi.
Wybory proporcjonalne w dzisiejszym znaczeniu tego terminu, po raz pierwszy przeprowadzono w Szwajcarii (w 1891 r.), Belgii (w 1899 r.) i Finlandii (w 1906 r.).
Na listach partyjnych uszeregowani są priorytetowo kandydaci danej partii.
Wyborca ma tylko jeden głos, niezależnie od ilości mandatów w danym okręgu wyborczym.
Wyborca może oddać ten głos tylko na jednego kandydata tylko z jednej listy wyborczej, przez co wskazuje jego pierwszeństwo.
Przydział mandatów dla partii politycznych proporcjonalnie do ilości otrzymanych głosów.
W systemie tym, wyborca głosuje nie na konkretnych kandydatów, ale przede wszystkim na partie polityczne, a miejsca w organie przedstawicielskim są rozdzielane proporcjonalnie do poparcia udzielonego każdej z tych partii przez wyborców.
Uwaga:
Konstytucja marcowa z 1921 r. przewidywała wybory do Sejmu bezpośrednie i stosunkowe (proporcjonalne).
W trakcie prac nad zmianą tej Konstytucji, Episkopat Polski przedstawił (21 kwietnia 1931 r.), że wybory stosunkowe (proporcjonalne) „…ograniczają swobodę wyborów.”, oraz:
„…stosunkowe prawo wyborcze nie ułatwia stworzenia stałej większości parlamentarnej, koniecznej do zachowania stałości rządów, jak i jednolitości ustawodastwa.” (koniec cytatu), i dlatego Episkopat Polski opowiada się za zniesieniem tego rodzaju wyborów.