45 zasad zniewolenia

Jerzy Ulicki-Rek

http://www.polskawalczaca.com/viewtopic.php?t=4925

Wednesday, June 27, 2007

45 zasad zniewolenia albo :"Plan Bermana"

Z kilkudniowym opoznieniem ,bo w skrzynce do ktorej nie zagladam codziennie, znalazlem material podrzucony przez Jaska z Toronto.Cos co trzeba przeczytac.Ja znam go od kilkunastu lat ale pierwsze wrazenie jakie wywarl na mnie ten diabelski zapis nie maleje.

Jerzy

Dopisek :3.06.2008

Czy ja jestem jedynym ,ktory widzi punkty tego programu w zyciu codziennymi ?

Jerzyy

"BÓG - HONOR - OJCZYZNA

Raport Specjalny

Polonijne Stowarzyszenie Patriotów Narodu Polskiego w Kanadzie
E-mail : jasiek@sprint.ca
Wspomagajmy siebie – Sercem, Modlitwą i Czynem –
Jezus Chrystusa oddał swe Życie za nas wszystkich na krzyżu.

Ile razy będziesz wybierał tymczasowe żydowskie rzady w Polsce?

Stenogram z Tajnego Referatu tow. Jakuba Bermana wygłoszonego na posiedzeniu Egzegutywy Komitetu
Żydowskiego w kwietniu 1945 r.

Ścisle tajne...TYLKO DLA ZYDÓW

ŚCIŚLE TAJNE Instrukcja Nk/003/47
Żydowski scenariusz zniewalania pañstw i narodów. Namiestnicy moskiewscy musieli je przestrzegac pod rygorem natychmiastowego wezwania do Moskwy lub gułagowej banicji. Egzemplarz tego scenariusza znajdowal sie m.in. w Belwederze, do wiadomości Bieruta, Bermana i najbliższego zydowskiej kliki. Tam właśnie zginał!...
Posiadamy kopiê tego unikalnego najtajniejszego żydowskiego dokumentu.

Przejdźmy do lektury tego dokumentu
Wierne tłumaczenie z oryginału rosyjskiego
Sciśle tajne Moskwa 2 VI 1947r.
Instrukcja Nk/003/47

1. W gmachu ambasady nie należy przyjmować żadnych informatorów terenowych rekrutujących się z krajowców. Spotkania z tymi ludźmi organizują nasze służby specjalne w miejscach publicznych. Informacje przyjmuje ambasada za pośrednictwem naszych służb specjalnych.

2. Należy szczególnie zadbać o to, aby nie było żadnych kontaktów między naszym wojskiem a ludnością cywilną kraju. Niedopuszczalne jest składanie wizyt w domach
krajowców przez naszą kadrę oficerską, ani nawiązywanie kontaktów przez naszych żołnierzy szeregowych z miejscowymi kobietami, ludnością lub żołnierzami krajowców.

3. Przyspieszyc likwidację krajowców zwiazanych z KPP, PPS, Walterowców, KZMP, AK, BCH i innych ugrupowañ, które powstały bez naszej inspiracji.
Wykorzystac w tym celu fakt zbrojnej opozycji.

4. Dopilnować aby do wszystkich akcji bojowych, w pierwszej kolejnosci kierowano żołnierzy, którzy przed wstąpieniem do Armii Kościuszkowskiej przebywali na naszym terytorium. Doprowadzić do ich całkowitej likwidacji.

5. Przyspieszyć zjednoczenie wszystkich partii w jedną organizację i dopilnować, aby wszystkie kluczowe stanowi-ska obsadzone były przez ludzi zatwierdzanych przez
nasze słuzby specjalne.

6. Doprowadzić do połączenia całego ruchu młodzieżowego w jedną organizację, a stanowiska od szczebla powiatowego wzwyż przez ludzi zatwierdzonych przez nasze służby specjalne. Do czasu zjednoczenia zlikwidować znanych przywódców harcerstwa.

7. Spowodować i dopilnować, aby delegaci wyznaczeni na zjazdy partyjne nie zachowali mandatów na okres kadencji wybranych przez siebie władz partyjnych, w żadnym wypadku delegaci nie mogą zwoływać posiedzeń między zakladowych. W razie konieczności zwołania takiego posiedzenia nalezy wyeliminowac ludzi, którzy wykazali się aktywnoscią w wysuwaniu koncepcji i postulatów. Na każdy następny zjazd wybierać nowych kandydatów, tylko wytypowanych przez nasze służby specjalne.

8. Należy zwrócić baczną uwagę na ludzi wyrózniajacych się zmysłem organizacyjnym, umiejącym sobie zjednać popularność. Ludzi takich należy pozyskać, w razie odmowy
nie dopuszczać do wyższych stanowisk.

9. Doprowadzić do tego, aby pracownicy na stanowiskach pañstwowych ( za wyjątkiem służb ścigania i pracowników przemyslu wydobywczego) otrzymywali niskie pobory. Dotyczy to szczególnie służby zdrowia, wymiaru sprawiedliwosci, oswiaty i kierowników róznych szczebli.

10. Do wszystkich organów wladzy i większych zakładów pracy wprowadzic ludzi współpracujących z naszymi służbami specjalnymi (bez wiedzy władz krajowych).

11. Należy zwrócić szczególną uwagę, aby prasa krajowców nie podawała sumarycznych ilości i rodzajów towarów wysyłanych do ZSSR. Nie można to również nazwać handlem. Należy dopilnować, aby prasa krajowa podkreślała ilość towarów wysyłanych przez nas do Polski, ale wspominała że to w ramach wymiany handlowej.

12. Wpłynąć na władze krajowe, aby nabywcy ziemi, gruntów i parceli nie otrzymali aktów własności, a jedynie akty nadania.

13. Ukierunkować politykę w stosunku do rolnictwa indywidualnego tak, aby prowadzenie gospodarstwa stało siê nieopłacalne , a wydajność jak najmniejsza. W następnej kolejnoœci przystąpić do kolektywizacji wsi. W razie wystąpienia silniejszej opozycji należy zmniejszyć dostawy środków produkcji dla wsi i zwiększyć powinności dla państwa. Jeżeli to nie pomoże spowodować, aby rolnictwo nie dawało pełnego pokrycia potrzeb żywnościowych kraju i oprzeć wyżywienie na imporcie.

14. Spowodować, aby wszystkie zarządzenia i akty prawne, gospodarcze, organizacyjne (z wyjątkiem wojskowych) nie były precyzyjne.

15. Spowodować, aby dla każdej sprawy powoływano kilka komisji, urzêdów, instytucji społecznych, ale żadne z nich nie powinno mieć prawa podejmowania ostatecznej decyzji bez konsultacji z pozostałymi. (Nie dotyczy przemysłu
wydobywczego).

16. Samorządy w zakładach pracy nie mogą mieć żadnego wpływu na kierunek działania przedsiębiorstw. Mogą one zajmować siê jedynie sposobem wykonywania zleconych zadań.

17. Związki zawodowe nie mogą mieć możliwości sprzeciwu wobec poleceñ dyrekcji. Obciążyć związki inną pracą, jak organizowanie wczasów, zaopatrzenia, działalności rozrywkowej i oświaty, wycieczki oraz rozprowadzanie atrakcyjnych towarów, potwierdzanie opinii i decyzji władz politycznych.

18. Należy spowodować, aby awansowano tylko tych pracowników, którzy wzorowo wykonują przydzielone im zadania i nie wykazują skłonności do analizowania spraw nie wychodzących poza te działania.

19. Krajowcom na stanowiskach partyjnych pañstwowych i gospodarczych należy stworzyć warunki do działania, które będą kompromitować ich w oczach podwładnych i wyborców i zamykać im powrót do tych środowisk z których pochodzą.

20. Kadrze oficerskiej rekrutującej siê z krajowców można powierzyć odpowiednie stanowiska pod warunkiem, że są tam już nasze służby specjalne.

21. Otoczyć szczególnym nadzorem ilości amunicji do wszelkich rodzaji broni z każdego arsenału akcyjnego i ćwi-czeñ w ostrym strzelaniu, prowadzić swoiste rozliczenie.

22. Objąć szczególnym nadzorem wszelkie laboratoria i instytucje naukowo badawcze.

23. Należy zwrócić szczególną uwagę na ruch racjonalizatorski i wynalazczy, rozwijać go i popierać, ale wszystkie odkrycia dokładnie rejestrować i zapisywać,
przekazywać do centrali. Dopuszczać do realizacji tylko te wynalazki, które przydatne są w przemyśle wydobywczym, wstêpnej obróbki i określone w specjalnej instrukcji.
Nie mogą być realizowane te odkrycia, które mogłyby doprowadzić do wzrostu produkcji kosztem ograniczenia wydobycia surowców lub zaniechania zalecanych działañ. W wypadku głównych odkryć, spowodować ich sprzedaż za granicê. Nie dopuszczać do publikacji zawierających wartości i opisy wynalazków.

24. Spowodować zakłócenie w punktualności transportów (z wyjątkiem transportu określonego w instrukcji NK 552-46).

25. Inspirować zwoływanie narad środowiskowych i problemowych, zbierać stawiane tam wnioski i propozycje, rejestrować wnioskodawców, a realizować linię określoną w instrukcjach.

26. Spopularyzować wywiady z ludźmi pracy na aktualne problemy produkcyjne, w których zawarta jest krytyka przeszłości lub lokalnego bałaganu, ale nie doprowadzić
do likwidacji przyczyn krytykowanych zjawisk.

27. wystąpienia publiczne władz krajowców mogą zawierać akcenty narodowe i historyczne, ale nie mogą prowadzić do zjednoczenia ducha narodu.

28. Zwrócić baczną uwagę, czy w odbudowywanych i nowych większych miastach i osiedlach nie budowano nowych ujęć wodnych niezależnych od głównej sieci
wodociągowej. Stare ujęcia wodne i studnie uliczne systematycznie likwidować.

29. Przy odbudowie i rozbudowie przemysłu dopilnować, aby ścieki przemysłowe spływały do rzek mogących stanowić rezerwuary wody pitnej.

30. Mieszkania w nowych osiedlach i odbudowywanych miastach nie mogą zawierać dodatkowych pomieszczeñ pozwalających na hodowlę inwentarza lub gromadzenia
żywności na dłużej i w większych ilościach.

31. Spowodować, aby prywatne przedsiębiorstwa i rzemieślnicy otrzymywali surowce i urządzenia nie pozwalające na produkcjê artykułów dobrej jakości, a cena
tych produktów powinna być wyższe od podobnych wytwarzanych przez pañstwo.

32. Doprowadzić do maksymalnej rozbudowy administracji biurowej wszystkich stopni. Można dopuścić krytykę działalności administracyjnej, ale nie wolno pozwolić na jej zmniejszenie ani sprawną pracę.

33. Należy dopilnować wszystkich planów produkcyjnych w przemysłach wydobywczych i w działaniach określonych odpowiednimi instrukcjami i nie wolno dopuścić do wykonania zaopatrzenia rynku krajowego.

34. Szczególnej obserwacji poddać Kościół i tak ukierunkować działalność ośwoatowo-wychowawczą, aby wzbudzić powszechny wstręt do tej instytucji.
Objąć baczną uwagą i kontrolą kościelne drukarnie, archiwa, biblioteki, kazania, kolędowania (ostatni przykład to co powiedział ks. Jankowski, kapusie Żydy roztrąbili
na cały świat, nie to, że prawda tylko, że antysemityzm) treści nauk religijnych oraz obrzêdy pogrzebowe.

35. W szkolnictwie pañstwowym, zawodowym, a szczególności w szkołach średnich i wyższych, doprowadzić do usunięcia nauczycieli cieszących się powszechnym autorytetem i uznaniem. Na ich miejsce wprowadzać ludzi mianowanych.
Doprowadzić do zerwania korelacji między przedmiotami, do ograniczeń wydań źródłowych, do usunięcia z szkół średnich łaciny, greki, filozofii ogólnej i genetyki.
W historii nie można podawać, co który władca chciał zrobić lub zrobił dla kraju, trzeba natomiast ukazywać tyraniê królów oraz walki uciemiężonego ludu. W szkolnictwie zawodowym doprowadzić do wąskich specjalizacji.

36. Inspirować organizowanie imprez pañstwowych związanych z walką krajowców z zaborcami (z wyjątkiem zaboru rosyjskiego), szczególnie z Niemcami i walkę o
socjalizm.

37. W publikacjach krajowych nie dopuszczać opracowań traktujących o krajowcach przebywających w naszym pañstwie do rewolucji i w czasie II wojny światowej.

38. W razie powstania organizacji popierającej sojusz z naszym państwem, ale zmierzającej do kontroli działalności gospodarczej oficjalnych władz kraju, należy natychmiast podjąć działalność (niezależnie od władz kraju) obciążając te organizacje tendencjami nacjonalistycznymi i szowinistycznymi. Formy działalności :
Burzenie naszych pomników i cmentarzy (obecnie podpalona Synagoga), publikowanie ulotek wyszydzających nasz naród, naszą kulturę, sens zawartych układów. Do prac
propagandowych angażować krajowców i wykorzystywać istniejącą nienawiść do nas.

39. Zadbać o budowę i rozbudowę mostów, dróg i licznych połączeń, aby w razie konieczności interwencji wojskowej można było szybko i z każdej strony dotrzeć do punktu oporu czy koncentracji sił opozycji.

40. Pilnować, aby aresztować przeciwników politycznych. Rozpracować przeciwników z autorytetem wśród krajowych narodowców. Likwidować w drodze tzw. zajęć sytuacyjnych przypadkowych, zanim staną się głośnymi lub aresztować ich wcześniej za wykroczenia kryminalne.

41. Nie dopuszczać do rehabilitacji osób skazanych w procesach politycznych. W razie konieczności rehabilitacji, można ją przeprowadzić pod warunkiem, że sprawa
będzie uznana za pomyłkę sądową, bez wszczynania docho-dzenia i stawiania przed sądem winnych pomyłki (sędziów, świadków, oskarżycieli, informatorów).

42. Nie wolno stawiać przed sądem ludzi na stanowiskach kierowniczych obsadzanych przez partię, którzy swą działalnością spowodowali straty lub wywołali niezadowolenie wśród podwładnych. W sytuacjach drastycznych należy ich odwołać ze stanowisk i przenieść do innych miejscowości na stanowiska równorzędne lub wyższe. W skrajnych sytuacjach ulokować na stanowiskach kierowniczych i traktować jako rezerwę kadrową do późniejszej wymiany.

43. Ogłaszać publicznie procesy ludzi ze stanowisk kierowniczych (wojsko, minister, główne urzędy, szkolnictwo) oskarżonych o działalność przeciw ludowi, przeciwko socjalizmowi, przeciwko indrustalizacji. Będzie to powodować czujność mas pracujących.

44. Dbać o wymianę ludzi na stanowiskach roboczych przez dopuszczenie do tych funkcji ludzi z awansów mających najniższe kwalifikacje (ostatni przykład to BOLEK -
WAŁĘSA, który od Żydostwa zachodniego otrzymał nawet tytuły profesorskie, skąd my to znamy, 40-50 lat wcześniej za chwalenie Stalina też można było zbierać tytuły i
awansować).

45. Spowodować napływ do szkół wyższych pochodzących z najniższych grup społecznych, którzy nie wykazują zainteresowań zawodowych, a tylko chęć zdobycia
dyplomu."

Ten zbrodniczy scenariusz był realizowany z całą bezwzględnością, wiernością jego zasadom. Analizując go punkt po punkcie, każdy z nich egzemplikując tysiącami przykładów rozpisanych na cztery tysiąclecia, można napisać całą historię polityczną i gospodarczą powojennej Polski. Jeżeli niekiedy pojawiły się jakieś praktyczne odstępstwa, to były one nieznaczne, lokalne, przystosowane do czasu i do okoliczności.
Przyspieszyć likwidacjê krajowców związanych z KPP, PPS, Walterowców, KZMP, BCH i innych ugrupowañ... i likwidować. Kapepowcy funkcyjni zostali wystrzelani już
przed wojną w sowieckich czystkach. Ocaleli ci, którzy dostali się do Sowłagru już w czasie wojny. Kapepowcy krajowi, owe masy dołowe nigdy nie byli groźni dla systemu. Rozbić należało PPS, a wraz z nią wszystkie partie, zwłaszcza Polskie Stronnictwo Ludowe. Krwawa rozprawa z ich liderami trwała w tym samym czasie kiedy redagowano tę instrukcję. Walterowiec - K. Świerczewski, symbol czerwonej Hiszpanii, agenturalnego internacjonalizmu - zginie w Bieszczadach od kul UPA i dopiero 40 lat póżniej w telewizji pokażą jego zachowanego w muzeum munduru – z wyraźnym śladem pchnięcia bagnetem. Krwawa rozprawa z partiami politycznymi była propagandowo ułatwiona, gdyż konsekwentnie wiązano ją z faktyczną opozycją zbrojną.

Jeszcze nikt z przywódców tych partii nie przypuszczał ich rychłego końca, kiedy instrukcja mówiła: Przyspieszyć zjednoczenia wszystkich partii...To znaczy:
zlikwidować wszystkie, a PARTIĘ NAZWAĆ SOWIECKĄ AGENTURĄ - PPR, przemianowaną wkrótce na PZPR.
Rozbić ruch młodzieżowy, zwłaszcza przedwojenne harcerstwo: i stało się,....harcerstwo zostało zlikwidowane. Na jego miejsce wprowadzono indoktrynującą, ateizującą atrapę, obcą katolickiemu duchowi polskiej młodzieży.
Apogeum tych niszczycielskich działañ przypadło na lata 1949-1952 i w tym właśnie okresie więzienia zapewniły się liczbą ponad 5000 tysięcy młodzieży licealnej, wyaresztowanej i skazanej za przynależność do ponad 500 tajnych organizacji szkolnych. Skazanych na najcięższe wyroki kierowano do wiêzieñ o zaostrzonym re¿imie - Wronek, Rawicza, Strzelec Opolskich. Wiêkszość ulokowano w młodzieżowym obozie koncentracyjnym Jaworzno, byłej filii niemieckiego obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu.

Punkt 7, to mistrzowska socjotechnika pozorowania życia partyjnego. Szeregowi członkowie partii, to masa posłusznych pionków, „użytecznych durniów”, którym
stwarza się pozory współrządzenia, zakładem pracy, wsią, gminą, miastem, powiatem, województwem, krajem. Mają prawo krytykować, ale tylko niedociągnięcia i bałagan
lokalny, drobne nadużycia i kradzieże „demaskować” ale przede wszystkim czujnie wypatrywać wrogów „demokracji” i reakcjonistów. Nie wolno im wkraczać w zakres spraw systemowych, uogólniać. Dostrzegających istotę zła, zdolnych do politycznych syntez bezwzględnie eliminować z życia załóg, zespołów, partii: eliminować ludzi, którzy wykazali siê aktywnością w wysuwaniu koncepcji i postulatów...

Zachowując pozory demokratycznych wyborów na wszystkich szczeblach, dopilnować, aby awansowali tylko posłuszni, bierni, mierni, a w pierwszej kolejności agenci systemu: „wytypowani” przez nasze służby specjalne. Wybrani do władz, na zjazd czy na inną akcjê, nie powinni zachować swych mandatów na następną kadencjê w przeciwieñstwie do naszych agentów, którzy mają zagwarantowaną stałą obecność w systemie. Stąd brała siê potem elitarna grupa delegatów na wszystkie kolejne zjazdy partii.

Punkt 8. wyróżniających się w każdej dziedzinie, inteligentnych, aktywnych, posiadających zmysł organizacyjny albo podporządkować, albo odsunąć na boczny tor, jeżeli zaczynają myśleć oddzielnie i czynią użytek ze swego krytycyzmu.

Punkt 10: we wszystkich organach władzy, ich szczeblach i komórkach, mają rezydować agenci systemu. Mają to być dwa rodzaje agentów - służb specjalnych, oraz własnych czyli sowieckich, niezależnych i nieznanych Bezpiece krajowców.

Punkt 11: staranne przestrzeganie nakazu rabunkowej exploatacji bogactw naturalnych krajowców. W kilku innych punktach instrukcji stawia siê zielone światło szczególnie
jednej, ważnej dziedzinie przemysłowi wydobywczemu. Wyłącza siê go z licznych zakazów obowiązujących w innych dziedziny gospodarki krajowców. W dążeniu do
maksymalizacji wydobycia kopalin, zwłaszcza wêgla, cała infrastruktura górnictwa i transportu musi być podporządkowana tym preferencjom. Jeżeli w jednym z punktów instrukcji mówi się do świadomego zakłócenia transportu, to z tej zasady ma być wyłączony transport węgla.
Rolnictwo: Celem ostatecznym jest upañstwowienie ziemi rolników. Parcelacja ziemi dworskiej była oszustwem obliczonym za pozyskanie masy chłopskiej, stanowiącej
wówczas 70% społeczeñstwa, a przy tym bazê ruchu oporu. Wrêczono chłopom bezwartościowy akt nadania, a nie akty notarialne. Kilka lat później rozpocznie siê przymusowa kolektywizacja, wykreuje siê kułaka-wroga sabotującego postêp na wsi, magazynującego zboże i żywność w celu spekulacji.
Wiêzienia zapełnią ponad 200 tys. nieszczęśników, którzy nie byli w stanie i na czas i nakazanej ilości dostarczyć obowiązujących dostaw. W dążeniu do likwidacji rolnictwa indywidualnego, poprzez system niskich cen i ograniczeń, spychano gospodarstwo chłopskie w nieopłacalność.

Punkty 14 - 15: wszystkie akty prawne, zarządzenia, powinny być nieprecyzyjne, dopuszczając dowolność interpretacyjną. Każda sprawa powinna znajdować siê w gestii kilku komisji, urzędów instytucji, ani jedno z tych ogniw nie mogło podjąć decyzji ostatecznej. Decyzje należą do przedstawicieli agentury i partii. I znów: nie dotyczy przemysłu wydobywczego.

Punkty 17 - 16: - Samorządy i związki zawodowe to pozorowane, bezwolne przybudówki. Nie mają nic do powie-dzenia o losach zakładu i załogi, o kierunkach i organizacji produkcji, itp. Związki zawodowe mogą rozprowadzać wśród załóg ziemniaki na zimê, bilety do teatru i kin, przydzielać skierowania na wczasy. Nie wszystkim zresztą - tylko według własnego klucza. Ruch racjonalizatorski rozwijać i popierać (pkt 23), ale cenne pomysły kierować do centrali i nie wdrażać je w zakładach macierzystych. Dopuszczać do realizacji pomysły tylko przydatne w przemyśle wydobywczym. Wynalazki o randze odkrycia naukowego lub technicznego natychmiast kierować „za granicę” czyli do ZSSR.

Punkt 27: szczególnie ważny, choć ogólnikowy - tępić wszystkie próby konsolidacji ducha narodu.
Punkty 28 - 29 mają charakter więc zbrodniczy. Zabraniają budowy lokalnych ujęć wodnych, stare ujęcia włącznie ze studniami nakazują likwidować. Wszystko kierować do jednego wspólnego. Dlaczego? Aby w razie potrzeby można było sparaliżować miasto zniszczeniem dostaw wody pitnej!

Punkt 31: systematycznie niszczyć rzemiosło i wszelką inicjatywę prywatną. Wszelkie koncesje w tej dziedzinie będą w następnym dziesięcioleci uzależniane od agenturalnej współpracy rzemieślnika z Bezpieką, co dotyczyło także sklepikarzy, restauratorów oraz taksówkarzy, a na koniec handlarzy dewizami.
Zaopatrzenie rynku (pkt 33) ma zawsze balansować na granicy niedostatku, permanentnego braku dostaw podsta-wowych towarów. Ma to zaprzątać uwagę obywatela pochłaniać jego zbędny czas, absorbować myśli, inicjatywę, kierować je na stałe kombinowanie, gdzie i jak co kupić. Surowo dopilnować realizacji planów wydobywczych, natomiast nie wolno dopuszczać do wykonania zaopatrzenia rynku krajowego. Oznacza to, że rynek wydobywczy nie jest rynkiem krajowym, tylko kolonialnym monopolem okupanta.

Punkt 34: Wojna z Kościołem - ten zapis stanie się dosłowną w jego brzmieniu, istotą tajnych dyrektyw politycznych oraz zaleceñ Bezpieki. Jest on rekapitulacją głównych kierunków wojny z Kościołem: obserwacja i inwigilacja, oświata i wychowanie szkolne ukierunkowane na budzenie powszechnego wstrętu do tej instytucji, pełny nadzór nad drukarniami, archiwami kościelnymi, a także nad kazaniami, nauką religii.
Wojna administracyjna z Kościołem to niezliczone szykany i utrudnienia w administracyjnym funkcjonowaniu Kościoła, parafii księży.

Punkt 35, najbardziej rozbudowany, ale też najważniejszy w wojnie duchowej z narodem. Po pierwsze - usuwać nauczycieli z autorytetem, niepokornych. Usuwać z
nauczania wiedzę historyczną , grekę, łacinę filozofię, co wyjałowi świadomość z tradycji humanistycznej, głęboko osadzonej w polskości i wierze. W praniu mózgów i
tradycji, preferować walkę z Niemcami i walkê o socjalizm.
W punkcie 38 odnajdujemy potwierdzenie nakazu prowokacji jako metody i pretekstu do eskalacji prześladowañ: burzyć nasze (sowieckie) pomniki, cmentarze, publikować ulotki wyszydzające nasz naród (zlepek podbitych narodów pod kierownictwem żydowskim) naszą kulturę, sens zawartych układów; wykorzystywać istniejącą nienawiść do nas. Agenci wprowadzeni do organizacji, zwłaszcza młodzieżowych, mieli nakaz eskalacji działañ, radykalizacji pogromów. W kolejnych „przewrotach”, jak marzec 1968, grudzieñ 1970 i wreście w czasach ”Solidarności”, metoda prowokacji zawsze święciła tryumfy. Dziwni „manifestanci” miotali wezwania do szturmów na Komitety i siedziby Bezpieki. Nie wiadomo czyje ręce wyrzucały kamienie, kto demolował sowieckie pomniki, nagrobki, a dzisiaj podpala synagogi; - te same służby w rękach żydowskich!!! wg. zmodernizowanej opcji tj. z pro-sowieckiej na pro-Brukselską, gdzie Polska ma wejść na kolanach jako kolonia żydo-niemiecka, ale pozba-wiona majątku narodowego, i surowców naturalnych, armii, przemysłu zbrojnego, fabryk i zakładów pracy.

Trzy kolejne punkty instrukcji: 40, 41, 42,to sposoby rozprawy z opozycją:

a) Nakaz aresztowań przeciwników politycznych, zwłaszcza o dużym autorytecie wśród narodu.
b) Mordować skrycie, w tzw. zajęciach sytuacyjnych, przy „ucieczkach” albo metodą „samobójstw”.
c) Dyskredytować ich pod pretekstem wykroczeñ o charakterze kryminalnym.
d) Nie dopuszczać do rehabilitacji. I na odwrót - członków i funkcjonariuszy reżimu, z partii i Bezpieki, tolerować w najcięższych nawet wykroczeniach. W ostateczności
przenosić na równorzędne stanowiska. w skrajnych wypadkach lokować ich na stanowiskach niekierowniczych i traktować jako rezerwê kadrową do późniejszej wymiany.

Tu również bez trudu można wykazać ponadczasowy uniwersalizm tej dyrektywy:
partyjni dygnitarze, kryminaliści z sejmu i senatu od 1993 - 1995, którym wykazuje się ewidentne bilionowe przestêpstwa finansowe i gospodarcze, pozostają bezkarni, a sejm przez nich reprezentowany odrzuca kolejne wnioski o zdjęcie immunitetów poselskich z takich przestępców. Ale czy można się temu dziwić skoro agentura jawna „sowiecka” postanowiła zmienić orjentację na pro-brukselską, porzednio zagrabiając własność prywatną Narodów, potem przez scenariusz „Solidarności” która była przez nich kontrolowana i prowadzona na orjentację Amerykańsko-Brukselską, ale pod warunkiem, że zagrabił WŁASNOŚĆ NARODOWĄ (w formie majątków narodowych, byłych demoludów). Czy ktokolwiek normalnie myślący już nie pamiêta tych samych ludzi, którzy są obecnie u steru władzy, ich kwik zarzynanej świni, na temat zgniłego zachodu, i pozorowanej walki, dzisiaj raptem doznali objawienia i okradli te narody, poprzez, rzekomą opozycję zainscenizowaną do spółki ze służbami zachodnimi, zachód synonim wolności, który nie popiera zniewolonych narodów, lecz mafie, które mają otworzyć granice tych krajów, w celu zaprowadzenia NOWEGO PORZĄDKU ŚWIATA, z rządem masonów w Brukseli, z jedną religią zjudaizowaną przez nich, spod znaku cyrkla i ekierki. Gdzie nie bêdzie miejsca dla Katolików, którzy również jak za czasów zamordyzmu radzieckiego w rękach żydów, tępili chrześcijaństwo i wszelkie inne religie. Dzisiaj mamy Tych Nawiedzonych Intelektualistów obżartch zrabowanym majątkiem Narodowym, do spółki z byłą jawną agenturą RAZEM kwicząc PRZEKRZYKUJĄC SIĘ w jednym chórze....
DO NATO, DO UNII EUROPEJSKIEJ;...DO NATO, DO UNII EUROPEJSKIEJ;...DO NATO DO UNII EUROPEJSKIEJ;...DO NATO DO UNII EUROPEJSKIEJ;.... i tak w kółko do obłędu, a dlaczego!?.... bo szajka tych międzynarodowych zbirów i zbrodniarzy drży o swój stan posiadania, gdzie tylko dzisiaj NATO I KONSTYTUCJA Narodów Zjednoczonych Europy Zachodniej Może im zapewnić ich stan posiadania do spółki z finansjerą ponadnarodową zakłada
NOWY PORZĄDEK ŚWIATA.

Dziedzicząc POLSKĘ ZBIRÓW, obecnie RZĄD ZŁODZIEI dziedziczą także jej metody. Dwa ostatnie punkty instrukcji nakazują preferowanie MIERNOT, wysuwanie na stanowiska kierownicze ludzi bez wykształcenia, bez kompetencji, bez kwalifikacji zawodowych ale pewnych, sprawdzonych w serwilizmie, zdradzie, tajnej współpracy z okupantem.
Nieodparcie narzuca się podczas lektury tej instrukcji, jej wewnêtrzna ludobójcza spójność z programem hitlerowskiej eksterminacji narodu polskiego. Jej dyrektywa brzmiała:

SCHLUSS MIT POLEN!!!...... (koniec z Polską): KIEROWNICZE WARSTWY NARODU POWINNY BYĆ UNIESZKODLIWIONE!!!.....

Zwycięski hitleryzm, w jego programie zwanym „Ost des Reischsurers SS”, zamierzał przesiedlić około 16 mln. Polaków dokładnie tam, gdzie Stalinizm skierował już
ponad półtora miliona Polaków Kresowych - Syberię. Sowieckie ludobójstwo i rozmiary deportacji nie musiały posuwaæ siê do tak monstrualnych wędrówek ludów.
Wystarczyła pełnia władzy na miejscu, w podbitym kraju, genialnie upozorowana na normalność, Między innymi dlatego Sowieckie Imperium zła było i pozostało
niedoścignioną, najdoskonalszą emanacją systemu zbrodni i ludobójstwa. Ponurą istotą tego fenomenu rozumieli tylko ci, którzy doświadczyli go na własnej skórze.
Uciszony został również swój, który przejrzał ją bez złudzeń żydowski poeta Osip Mandelsztam, zamordowany w łagrach, za próby otwarcia oczu swoim ziomkom Żydom.
_________________
Wolna Polska zaczyna sie tutaj
Jerzy