Kosmici lubią kamuflować Lucyfera

Toe Negro PhD

ciekawa rzecz znalazła się na Onecie

Iluzjonista w świecie nauki

Nie nosi cylindra, nie wymachuje czarodziejską różdżką. A mimo to obiecuje, że niebawem będzie w stanie uczynić niewidzialnym dowolny przedmiot, a nawet człowieka. Teorie Johna Pendry’ego, badacza z Oksfordu, wzbudziły już zainteresowanie amerykańskiej armii.

John Pendry: Niech pan sobie tylko wyobrazi kamień pośrodku rwącej rzeki. Jest otoczony wodą i obserwując nurt nie dostrzeżemy ani śladu tego przedmiotu. A teraz przypuśćmy, że światło, podobnie jak woda, opływa jakiś obiekt...

La Vanguardia: Ale przecież światło nie płynie tak jak woda...

Ale możemy sprawić, że będzie tak płynąć. Załóżmy, że światło nie styka się z tym przedmiotem, tylko otacza go, tak jak woda otacza kamień.

Jak to?

Jeśli zastosujemy metamateriał, który pokryje ten obiekt niczym peleryna niewidka, odizolujemy go całkowicie od wiązki światła i sprawimy, że stanie się on niewidzialny. Dzięki temu ktoś, kto patrzyłby z boku, nie byłby w stanie dostrzec, że ten przedmiot wciąż tam jest.

A co widziałby taki obserwator?

To, co znajdowałoby się za tym przedmiotem.

Trudno mi to pojąć.

Światło oświetla wszystkie przedmioty, ponieważ polaryzuje ich cząsteczki i atomy. Ale te występujące w naturze struktury atomów i cząsteczek mają bardzo ograniczone właściwości – nie są w stanie na przykład stać się niewidzialnymi...

No właśnie.

Musielibyśmy zatem stworzyć metamateriały o takiej strukturze, która nadawałaby im zupełnie nowe właściwości pod względem interakcji ze światłem i innymi falami. A do tych nowych właściwości należy właśnie pełnienie funkcji peleryny niewidki.

Wiele osób nie uwierzy w te rozważania, dopóki nie zobaczy czegoś podobnego na własne oczy.

Już dziś mogą to zobaczyć, a właściwie – nie zobaczyć. W oparciu o moją teorię stworzyliśmy specjalną powłokę z metamateriału, która sprawia, że schowany pod nią przedmiot jest całkowicie niewidoczny dla radaru. Zniekształca fale emitowane przez radar, tak jak kamień zmienia przepływ wody w rzece. Innym zastosowaniem mojej teorii, wykorzystanym już w optyce i w budowie mikroskopu, było stworzenie metamateriału, który umożliwia wyprodukowanie soczewek z ujemnym współczynnikiem załamania światła.

Po co?

Tradycyjny mikroskop powiększa obraz przedmiotów o rozmiarach nie mniejszych niż pół mikrona; jest to największe powiększenie, jakie można osiągnąć przy najmniejszej możliwej grubości soczewki. Ta granica bardzo irytowała biologów.

Dlaczego?

Bo najciekawsze zjawiska zachodzą w znacznie mniejszej skali. Toteż gdy w 2000 roku pisałem, że możliwe jest osiągnięcie ujemnego współczynnika załamania światła, a co za tym idzie większe powiększenie, dzięki zastosowaniu nowego metamateriału, wywołało to ogromne poruszenie. Spotkałem się nawet z pogardą i obelgami.

Myślałem, że naukowcy są bardziej eleganccy.

Jesteśmy tylko ludźmi, a niektórzy z nas mają wyjątkowo rozbudowane ego. Musiałem bronić mojego odkrycia aż do 2006 roku, kiedy zostało ono zastosowane w praktyce w laboratorium w Berkeley.

To musiała być dla pana ogromna satysfakcja.

Najpierw poczułem się zniechęcony widząc tak negatywną reakcję, ale potem potraktowałem inwektywy jako komplement. Rzuciłem przecież wyzwanie konwencjonalnej nauce przedstawiając nową, złożoną teorię i całe to święte oburzenie było specyficznym sposobem okazania mi podziwu.

Mimo wszystko, gratuluję panu.

W 2005 roku DARPA (Defense Advanced Research Projects Agency – Agencja Zaawansowanych Projektów Badawczych Departamentu Obrony Stanów Zjednoczonych), instytucja, która dba o utrzymanie przez USA supremacji w dziedzinie techniki wojskowej, poprosiła mnie o wyjaśnienie moich odkryć.

DARPA – mózg imperium.

Badania prowadzone przez wojsko doprowadziły między innymi do powstania takich systemów jak GPS czy internet, będących dziś kluczowymi elementami gospodarki cywilnej. No cóż, podsumowałem to pół żartem, pół serio: „Teraz będziemy mogli sprawić, że dowolny przedmiot stanie się niewidzialny”. (...) A oni w to uwierzyli. Potraktowali to dosłownie. Zaoferowali mi fundusze w takiej wysokości, jakiej tylko będę potrzebował; w zamian miałem opracować dla nich pelerynę niewidkę.

Niezręczna sytuacja.

Z kłopotu wyratował mnie mój współpracownik David Smith z Duke University. Zasugerował, abym pracował w kierunku stworzenia metamateriału, który rzeczywiście funkcjonowałby jak peleryna niewidka dla radaru.

A kiedy możemy liczyć na to, że człowiek stanie się niewidzialny?

Zanim to nastąpi, musimy rozwiązać inny, bardzo interesujący problem. Kiedy gra pan w squasha, nie widzi pan piłki, tylko jej cień. Jeśli chce pan, aby ta ciemna kula stała się niewidoczna, musi pan sprawić, że nie będzie rzucać cienia.

Nawet bym na to nie wpadł.

Pamięta pan Piotrusia Pana, który zgubił swój cień i którego pomnik stoi w parku Kensington Gardens w Londynie? Cienie mają ogromne znaczenie dla wojska i jego radarów.

Kiedy pańskie teoretyczne odkrycia znajdą zastosowanie w praktyce?

Proszę pamiętać, że od odkrycia lasera do jego zastosowania – na przykład w chirurgii okulistycznej – minęło dziesięć lat. W tym wypadku może to być porównywalny okres. Jednym z pierwszych zastosowań laserów było wprowadzenie czytników kodów paskowych w supermarketach.

A patenty na metamateriały?

Moi studenci pracują nad nimi i mam nadzieję, że zbiją na tym majątek. Prócz postępu w optyce i medycynie działamy również w kierunku opracowania automatycznego systemu kierowania pojazdami, który pozwoliłby na unikanie kolizji.

Czy dzięki swoim teoriom dorobił się pan majątku?

Gdy zostały udowodnione, przyniosły mi satysfakcję znacznie ważniejszą od pieniędzy. Gdyby zależało mi na tym, aby się wzbogacić, nigdy nie poświęciłbym się fizyce teoretycznej. Znacznie trudniej jest zwerbować młode talenty dla nauki niż do biznesu, ale pan i pańscy koledzy możecie nam pomóc rozsławiając najlepszych spośród naukowców

myślę, że ciekawa ciekawostka Wink

To może otworzyć oczy co niektórym na zjawiska jakie mogą już mieć miejsce na naszym globie, (źródło w bardziej zaawansowanych ośrodkach konsorcjum militarnego). Nawet możemy sobie wyobrazić możliwości techniologiczne, przewyższającej nas w tym aspekcie, cywilizacji pozaziemskiej. Dodajemy do tego percept wielowymiarowości i można wyobrazić sobie obiekty (istoty lub ich wehikuły), które istnieją tuż za zasięgiem fotonowego załamania światła, czyli poza zasięgiem zmysłu wzroku. Niektóre obiekty mogą także istnieć na planach niedostrzegalnych dla ludzkiego mózgu (wykrywalnych jedynie poprzez aparat poznawczy wielowymiarowych zmysłów, czyli intuicji, zmienionych stanów świadomości => m.in. medytacji). Warto zreflektować poglądy pod kątem fantastycznych odkryć, które dopiero w nauce następują. Nie wiemy jeszcze za wiele na temat Uniwersum i jego struktury. Artykuły tego typu dają nam wyobrażenie nadchodzącej rewolucji, która ogarnie tradycyjną naukę. Od kiedy zatapiamy się głębiej w plany przyczynowo-skutkowe, kwantowe rozpoczęliśmy drogę ku tejże rewolucji. Wyobraźmy też sobie, jaką technologią dzisiaj może dysponować konsorcjum militarne oraz meta-militarne (zabawy z pogodą HAARP, z hologramem Blue Beam etc.).

Być może ten oto zacny wywiad w temacie z jakże dźwięcznym tytułem okaże się ogniwem dalszej dyskusji Smile

_________________
w przygotowaniu: "Ayahuasca: Transkomunikacja i Detoksyfikacja"

Goska

Bardzo ciekawy temat. Ja znalazlam cos takiego.

Naukowcy są coraz bliżej stworzenia "peleryny niewidki". Już są zdolni oszukać fale elektromagnetyczne. A matematycy właśnie ogłosili, że niebawem powstanie niewidzialny materiał. Na jakiej podstawie? Obliczyli.
Opublikowany w marcu w "SIAM Review" raport, pt.: "Cloaking Devices, Electromagnetic Wormholes, and Transformation Optics" (peleryny, elektromagnetyczne tunele i optyka transformacyjna) omawia teoretyczne podstawy niewidzialności właśnie z perspektywy matematycznej. Peleryna-niewidka dla każdego?
Któż nie chciałby stać się choć na chwilę niewidzialnym?

Jak Harry P.

Jedna z wymienionych w artykule metod stworzenia materiału niewidocznego dla ludzkiego oka polega na wygięciu fal świetlnych wokół obiektu w taki sposób, aby miejsce, w którym znajduje się maskowany przedmiot zostało pominięte przez fale, które przeszłyby przez elektromagnetyczny tunel (ang. warmhole).

Do tego potrzebne są jednak metamateriały - nie występujące w przyrodzie. Uważam, że niebawem takie odkrycie (niewidzialny materiał) zostanie zaprezentowane.
David Smith, Duke UniveristyZdaniem naukowców istnieją jednak teoretyczne podstawy pozwalające je stworzyć. Tym bardziej, że istnieją już metamateriały wykorzystywane w optyce.

Już niedaleko

Tymczasem na początku 2009 roku naukowcy z uniwersytetów Duke (USA) i Nanjing (Chiny) ogłosili, że stworzyli materiał pozwalający ukryć obiekt przed detektorami mikrofalowymi.

- Już niewiele przeszkód stoi nam na drodze - powiedział David Smith z Duke Univeristy spytany o stworzenie materiału niewidzialnego w widocznej fali swiatła. - Uważam, że niebawem takie odkrycie zostanie zaprezentowane.

sm/iga
http://www.tvn24.pl/12691,1589732,0,1,by.....omosc.html

Aya Sophia

_________________
"W pozornie beznadziejnej walce, rozwiązanie tych problemów jest proste. Jedyną broń jaką mają przeciwko nam jest ukrywanie przed nami wiedzy. Musicie dużo czytać, by
poznać prawdę i dostrzec korzenie zła"

PrawdoWyszukiwato

Cytat:

Teorie Johna Pendry’ego, badacza z Oksfordu, wzbudziły już zainteresowanie amerykańskiej armii.

W 2005 roku DARPA (Defense Advanced Research Projects Agency – Agencja Zaawansowanych Projektów Badawczych Departamentu Obrony Stanów Zjednoczonych), instytucja, która dba o utrzymanie przez USA supremacji w dziedzinie techniki wojskowej, poprosiła mnie o wyjaśnienie moich odkryć.

To nigdy nie powinno być odkryte, oczywiście już zainteresowane USA > Wojsko to wiadomo po co to będzie służyć.
O tym "John Pendry" będziemy już coraz mniej słyszeć, zrobią z tego tajemnice. Kto wie

DarkTech

Program na temat materiałów sprawiających pozorne znikanie osłoniętych nim przedmiotów i ludzi oglądałem w telewizji w 1984 roku. Włókna wykonane były z nano nici światłowodowych. Zasada działania prosta, choć "ukrywane" w ten sposób rzeczy wyglądały jak przezroczyste żelki. Problem polegał na liniowym odwzorowaniu tła z tyłu obiektu. W ruchu taki obiekt przypomina nieco "predatora". Fajny bajer. Myślę że od tamtej pory udoskonalono technologię tkania materiału z tych nici, a zatem poprawiono liniowość przewodności świetlnej.
_________________
Prawda nieraz jest bardzo trudna do ustalenia, ale nigdy nie jest tak niedostępna jak wówczas kiedy jest niewygodna.

AzzziRel

DarkTech napisał:

Program na temat materiałów sprawiających pozorne znikanie osłoniętych nim przedmiotów i ludzi oglądałem w telewizji w 1984 roku. Włókna wykonane były z nano nici światłowodowych. Zasada działania prosta, choć "ukrywane" w ten sposób rzeczy wyglądały jak przezroczyste żelki. Problem polegał na liniowym odwzorowaniu tła z tyłu obiektu. W ruchu taki obiekt przypomina nieco "predatora". Fajny bajer. Myślę że od tamtej pory udoskonalono technologię tkania materiału z tych nici, a zatem poprawiono liniowość przewodności świetlnej.

Metamateriały działają na innej zasadzie. Chodzi tu o to, że posiadają one ujemny współczynnik załamania fali elektromagnetycznej sprawiając, że zachowuje się ono w nich zupełnie inaczej niż dla materiałów zwykłych. Przykładowo: gdyby zwykły kawałek przezroczystego szkła (kawałek płaskiej szyby np.) był takim metamateriałem, to skupiałby on światło jak soczewka. Istnieje tylko taki mały problemik, że struktura takich materiałów musi być dużo mniejsza niż długość fali elektromagnetycznej, na którą wpływa. Dla takiego światła widzialnego musi to być coś około 200nm. No ale podobno już coś im tam wychodzi. A wojsko może przecież być w tym względzie dużo do przodu.

@PrawdoWyszukiwatornikowak
Tajemnicę? Musieli by chyba uciszyć wszystkich fizyków na całym świecie. To nie jest coś co odkryto wczoraj. O tym uczą na studiach Razz

Entrop

Azi
Gdyby na rozcaganieta membrane z metamaterialu poswiecic latarka to jest szansa, ze swiatlo przejdzie przez nie jak przez szklo tyle, ze na innej zasadzie.
Ale jakos nie moge skojarzyc jak fala elektromagnetyczna, ktora jest podobnie jak reszta natury, obrzydliwie leniwa i zawsze wybiera (tak, tak, czasem jest to wybor) najkrotsza droge, moze przeslizgujac sie po owym lucyferianskim lateksie i pokonujac na przyklad bebechy zolnierza odbic sie od cycek z plakatu Playboya, ktore ten zolnierz zaslania i wyladowac na naszej siatkowce dostarczajac przyjemnie plytkich, ale jakze powszechnych i pozadanych doznan?

AzzziRel

Entrop napisał:

Ale jakos nie moge skojarzyc jak fala elektromagnetyczna, ktora jest podobnie jak reszta natury, obrzydliwie leniwa i zawsze wybiera (tak, tak, czasem jest to wybor) najkrotsza droge, moze przeslizgujac sie po owym lucyferianskim lateksie i pokonujac na przyklad bebechy zolnierza odbic sie od cycek z plakatu Playboya, ktore ten zolnierz zaslania i wyladowac na naszej siatkowce dostarczajac przyjemnie plytkich, ale jakze powszechnych i pozadanych doznan?

Ha, powiem tak: żeby naprawdę dobrze to zrozumieć, przydałby się jakiś wykład z elektrodynamiki, ale ja go nie będę przeprowadzać bo raczej się do tego nie nadaję Very Happy

. Ale postaram się wyjaśnić jak najprościej się da. Masz rację, takie światło na ogół się leni i wybiera najkrótszą drogę, choć nie zawsze, czasem jest to droga najdłuższa, zasada Fermata, która tego dotyczy mówi bowiem o drodze ekstremalnej (minimalnej bądź maksymalnej), nie zaś minimalnej. Droga ta jednak nie jest drogą w potocznym tego słowa znaczeniu - chodzi o drogę optyczną. Jak wiesz, światło przechodząc przez granicę ośrodków ulega załamaniu a w jaki sposób mówi nam o tym współczynnik załamania. Przy dodatnim współczynniku załamania (czyli tym powszechnym) światło załamuje się w ten sposób:

(a to falowe przedstawienie sprawy)

W metamateriałach jest inaczej:

Zielona strzałka - kierunek załamania w metamateriałach. "Płaszcze Predatora" wykorzystują właśnie tą właściwość (no i nie tylko, bo nowe grupy metamateriałów mają jeszcze jedną istotną bo zmniejszającą stopień absorpcji fali elektromagnetycznej przez taki metamateriał - otóż promień światła ulega zagięciu, fala nie). Oczywiście taki materiał musi być odpowiednio wymodelowany, i w przypadku światła widzialnego wykazuje bardzo złożoną, subtelną strukturę.

Oto taki przykładzik, tyle, że dotyczy mikrofal:

a) metamateriał otaczający cylinder miedziany sprawia, że mikrofale go niejako "obmywają".
No to może jeszcze zapodam taki filmik:

A na koniec obrazki z komuterowej symulacji metamateriałów w Pov-ray'u:
www.imagico.de/pov/metamaterials.html
Dobrze, kończę, jest cholernie późno

Entrop

Azi
Ja nawet nia marzylem o takim poziomie rzetelnosci w dyskusji!
Gdyby wszyscy w taki sposob mowili jak Ty to co wiedza i przy tym wiedzieli co mowia forum to padloby po roku, bo wszystko byloby juz jasne!
Ale na szczescie umysly nasze to nie algorytmiczne zoladki: pykamy sobie wirtualna para pstrykajac rezolutnie literkami ku wielkiej radosci gruczolow produkujacych zolc i adrenaline w naszych cialkach.

Dzieki.

Filmik pokazuje buzerek do zalamywania fal. Okragly, bo fala musi wrocic. Czy zatem nie jest to jedyny ksztalt umozliwiajacy to zastosowanie? Czy raczej pierwsze koty za ploty?

AzzziRel

@Entrop
No nie przesadzaj, moje odpowiedź nie była jakaś szczególnie rzetelna, nie specjalizuję się w optyce i na te tematy wiem tyle o ile. Tak w ogóle to wiele osób na tym forum ma dużą wiedzę na różne tematy i ochoczo ją przekazuje.

Entrop napisał:

Filmik pokazuje buzerek do zalamywania fal. Okragly, bo fala musi wrocic. Czy zatem nie jest to jedyny ksztalt umozliwiajacy to zastosowanie? Czy raczej pierwsze koty za ploty?

To drugie, na filmiku pokazany jest tylko prosty model, którego struktura jest symetryczna, dobra do badań, a w ogólności kształt takiego płaszczyka może być dowolny. Wewnętrzna struktura definiuje jego zachowanie i przy zastosowaniu wielu odpowiednio dobranych warstw można zmusić światło (falę elektromagnetyczną) do "posłuszeństwa". To jest taka przeplatanka i występować w niej mogą także materiały o współczynniku załamania dodatnim.