Zrabowane nam dzieła sztuki

JerzyS

Zrabowane nam dzieła sztuki

Bardzo dużo zrabowali nam Szwedzi. Nawet dwa kamienne lwy w Sztokholmie sa nam zrabowane.
Podobne i dzieła Kopernika
Masę zrabował Hitler. Szaniawski sie myli pisząc " Niemcy robili to incydentalnie w czasie II wojny światowej"
Dzieła Bruno Schulca rąbnęli Żydzi z Ukrainy dopiero niedawno
Na temat dzieł w Rosji warto przeczytać "Raport Wołkowa"

Trzeba również pamiętać , że Francja dokonała puczu nie wyraziła zgody na to aby zgodnie z prawem st6anowisko obj a ł Wieniawa i obsadziła go swoim agentem Sikorskim. Później Anglia i Francja udzieliła Sikorskiemu pożyczek na prowadzenie ich wojny obronnej. Później Francja internowała "polski rząd i zesłała go na prowincje, odizolowała od świata i objęła ścisłym nadzorem. Polski żołnierz walczył myśląc , że walczy za Polskę.
Później Anglia przewiozła sobie ten "Rząd" do siebie i nadal używała go w swoim interesie.
Po wojnie cofnęła mu uznanie , ale dług egzekwowała od rządu Bieruta, ponieważ sprzedała Polskie Stalinowi.

Czy należy domagać sie zwrotu tych pieniędzy?

Po zakończeniu wojny Anglia przejęła Archiwa Polskich Sił zbrojnych na Zachodzie.

"Gen. M.Z. Słowinski w "Tajnej Służbie" na str. 418 pisze: W 1945 r. akta zostały zniszczone(lub w praktyce nieosiągalne wobec oddania ich Anglikom, co było. niewybaczalnym błędem Szefa Oddziału :Stanisława" płk. Gano, i wyrażonej zgody ówczesnego Szefa Sztabu N.W.
Mnie interesuje co Anglicy przejęli?
Dlaczego akta, które dostali Brytyjczycy to rząd brytyjski twierdzi, że zostały one zagubione około 1950 roku?

Gdzie jest protokół przekazania i co zawiera?
Kto przekazał?
Kto przejął?
Na jakich warunkach?
Co z dostępnością?

Kto i i kiedy ze strony polskiej to sprawdził?
Dlaczego do dziś tego nie zwrócili?
Czy kiedykolwiek ktoś zażądał od nich zwrotu?"

Czy Polski rząd dziś powinien żądać ich zwrotu?

Cóż pan Szaniawski jest amerykańskim agentem, nawet za to siedział i dlatego widzi tylko jednego wroga!
=================================

Rosjanie mają tradycje w łupieniu

Z dr. Józefem Szaniawskim, historykiem, wykładowcą Wyższej Szkoły Kultury Społecznej i Medialnej, rozmawia Jacek Dytkowski

Według danych Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego tylko podczas II wojny światowej Armia Czerwona zrabowała Polsce ponad dwadzieścia tysięcy eksponatów muzealnych...
- Rabunek polskich dóbr kultury przez Rosjan rozpoczął się zasadniczo od czasu Powstania Kościuszkowskiego i od rzezi Pragi. Po zdobyciu Warszawy późną jesienią - w listopadzie 1794 roku - wojska Suworowa wywiozły ogromną ilość dóbr kultury narodowej na rozkaz carycy Katarzyny II. Między innymi ze zbiorów Zamku Królewskiego powstał Ermitaż w Petersburgu. Strona rosyjska do dzisiaj ich nie oddała - a był to jedynie pierwszy z największych takich rabunków. Obrabowano również Pałac w Wilanowie - obecnie stojące tam rzeźby nie są oryginalne, gdyż te mieszczą się w tzw. letnim parku cara Piotra I. Nie oszczędzili również słynnego księgozbioru Załuskich, który był pierwszą biblioteką publiczną w Polsce. Została ona wywieziona w całości, stając się zrębem dzisiejszej Biblioteki Publicznej im. M.J. Sałtykowa-Szczedrina w Petersburgu. Kolejny rabunek naszych dóbr kultury odbył się po Powstaniu Listopadowym. Car Mikołaj I niesłychanie obrabował wówczas Polskę. Zlikwidowano m.in. kilkadziesiąt klasztorów razem z bibliotekami, których wszystkie zbiory wywieziono do Rosji. W ubiegłym wieku mieliśmy natomiast okres rabunków na Kresach po 1944 r., gdzie było kilkadziesiąt tysięcy kościołów, m.in. we Lwowie i w Wilnie. Wszystko, co się dało, wywieziono do Moskwy, Petersburga. Nawet nie jesteśmy w stanie dokładnie tego oszacować.

Jak Pan ocenia starania polskiej strony o zwrot tych skarbów?
- Nigdy polska strona nie starała się o to, z wyjątkiem pertraktacji w 1921 r. w Rydze. Wtedy jeden z punktów zawartego między Polską a bolszewikami traktatu ryskiego stanowił, że zwrócą oni zbiory polskie, które znajdują się na terytorium Związku Sowieckiego. Jednakże tego nie uczynili. Niektóre zabytki po prostu już przepadły - nawet nie wiemy, które, gdyż nie były one udokumentowane. Rabunki dzieł sztuki z polskich zbiorów przeprowadzone przez Rosję były większe niż niemieckie. Są to w ogóle nieporównywalne sprawy. Niemcy robili to incydentalnie w czasie II wojny światowej, natomiast Rosjanie od dwustu lat. Inny problem to taki, że ogromne zbiory polskich dzieł sztuki znajdują się np. w Wilnie i we Lwowie, ale teraz te miasta nie są częścią Związku Sowieckiego, ale wchodzą w skład państwa litewskiego i Ukrainy. Na przykład w dawnym Muzeum Narodowym, czyli w dzisiejszej Galerii Miejskiej im. Iwana Franki, są dzieła Matejki i Kossaka. Największy natomiast zbiór dzieł Jacka Malczewskiego znajduje się we Lwowie, podobnie jak słynny obraz Matejki "Śluby Jana Kazimierza", który jest dla nas szczególnie cenny. Najgorsze, że te dzieła sztuki są w strasznym stanie, nikt o nie się nie troszczy, robi się wszystko, by zniszczały.

Dziękuję za rozmowę.