Prośba o wyjaśnienie zjawiska optycznego

AQuatro

Nie jestem szpecem od fotografii.
Ale wiem, że soczewki aparatu płatają różne figle.
Jak wyjaśnilibyśmy powstanie tego zjawiska:

Oryginał zdjęcia to:
AS11-40-5868HR
http://www.hq.nasa.gov/alsj/a11/AS11-40-5868HR.jpg
efekt widać gołym okiem, jeżeli mamy w miarę dobry monitor, lub przy rozjaśnieniu obrazka odpowiednim programem.

Od czego odbija się widoczne po rozjaśnieniu światło ?
Czy może powstaje w soczewkach ?
Dlaczego nie powstaje na lini światła tylko gdzieś w lewym górnym rogu ?

Voltar

słynna scena "biały bałwanek po ciemniej stronie lądownika"...

JA

Tak nawiasem, spójrzcie na wejście i otoczenie wejścia do którego bałwanek podąża, to wygląda jak tektura i papier Very Happy

Kacper

Nie było ich stać na aluminium ani nawet plastik, dlatego zrobili tekturowy lądownik, przy okazji pozbywając się zbędnych kilogramów (łatwiej wciąga się go na linie). Btw - Aldrin schodzi z lądownika, nie - wchodzi.

Co do sedna sprawy, jestem prawie pewien, że to refleksja wewnątrz aparatu wywołana soczewką. Widać "promienie" światła bijące od prawej strony po której było słońce, poza tym co chciałem powiedzieć - smuga rozciąga się przez lądownik, gdyby było to odbicie od ściany kończyłaby się na Aldrinie, ale ciągnie się dalej, stąd wniosek, że zakłócenia wystąpiły wewnątrz aparatu.

Mooniek pewnie będzie wiedział.

Delfin

Sądzę, że jest to zwykły efekt światła padającego na czarny materiał otulający całą salę nagrań, ktoś zwyczajnie nie zauważył, zrobił zdjęcie i tak zostało.
Inni zaczynają tworzyć ciekawe teorie dotyczące nie zamkniętych drzwi przed studiem.
Ja to tak widzę.
Pozdrawiam wszystkich czytających!
to mój trzeci post Smile

Bimi

na pewno mogę powiedzieć, że zdjęcie jest po obróbce cyfrowej.
jakbym miał zgadywać dalej: plama pewnie wyszła grafikowi gdy upewniał się, że nie widać gwiazd Smile

Voltar

nawet ślepy by rozpoznał w tym zdjęciu fotomontaż...

Easy_Rider

Przy zabawach z balansem w pewnym momencie wychodzi takie coś:

Delfin napisał:

Sądzę, że jest to zwykły efekt światła padającego na czarny materiał otulający całą salę nagrań, ktoś zwyczajnie nie zauważył, zrobił zdjęcie i tak zostało.

Zgadza się, dodam tylko, że to słabe światło pochodzi od reflektorów rozświetlających cienie, aby zdjęcie ładnie wyszło.

Natomiast chciałbym zwrócić uwagę na inny szczegół tego zdjęcia, o którym pisałem ponad rok temu - astronauta nie ma prawa utrzymać się na drabinie, dotykając jej tylko palcami jednej stopy - patrz temat "Lewitujący astronauta?" http://prawda2.info/viewtopic.php?t=699&highlight=lewituj%B1cy.

Kacper

@Easy, a nie przyszlo Ci do głowy, że on właśnie zsuwa tę nogę z drabinki żeby położyć ją na niższym szczeblu? Poważnie myślisz, że Aldrin zatrzymał się w tej pozycji żeby strzelić sobie fotkę Smile

?

To zdjęcie jest niemożliwe, on stoi na jednej nodze w tak niewiarygodnej pozycji... to jest fake. Zdecydowanie to zdjęcie to fake.

Na Twoim zdjęciu refleks wyraźnie przecina fotografowane obiekty, musi zatem być to efekt zaślepienia "reflektorem" obiektywu a nie żadne odbicie ścian! Astronauta z lądownikiem prześwitują?

Easy_Rider

@Kacper - z całym szacunkiem, ale widzę, że w rozpaczliwości argumentów zaczynasz przypominać nieświętej pamięci Diadiuszkę - chyba, że nie znam się na Twoich żartach?

Nie rozumiem, jak przy swojej ścisłej (jak domniemywam?) wiedzy możesz porównywać zjawisko dynamiczne, jakim jest bieg człowieka, z jego schodzeniem po drabinie. Jest rzeczą normalną, że podczas biegu, wskutek odbicia od gruntu w pewnych momentach obie nogi znajdują się w powietrzu. Natomiast schodzenie po drabinie nie ma w sobie żadnych elementów dynamicznych, gdyż nie biega się po drabinie, ani też nie wskakuje na kolejne stopnie. Ruchy są powolne, jednostajne. Skoro nie ma ruchu przyspieszonego, nie występują też siły, które ewentualnie mogłyby równoważyć grawitację. Uważam, że w pozycji pokazanej na zdjęciu, astronauta nie miałby prawa w ogóle utrzymać się na drabinie i nic nie pomogłoby mu tutaj mniejsze ciążenie, co najwyżej w zakresie skutków upadku.

Sytuacja pokazana na omawianym zdjęciu jest możliwa do sprawdzenia empirycznie bez żadnych kosztów, gdyż nie ma problemu z dostępem do różnego rodzaju drabin. Spróbuj zająć na drabinie dokładnie taką pozycję, jak astronauta, tj. ręce oparte na drabinie i skierowane w dół, jedna noga odchylona na zewnątrz, a druga oparta na szczeblu tylko końcem buta, ułożonego skośnie piętą w dół. Tylko nie wchodź za wysoko.

Natomiast co do kwestii samego zjawiska optycznego - nie upieram się, że jest to reflektor doświetlający cienie, pierwsza myśl była taka, że jest to obraz odbitego od lądownika światła oświetlającego go od strony "nasłonecznionej", nawet kąty padania i odbicia w przybliżeniu by się zgadzały - tylko na czym ten obraz powstaje? Na księżycowym niebie?

Powiadasz, że

Cytat:

musi zatem być to efekt zaślepienia "reflektorem" obiektywu a nie żadne odbicie ścian

Nie bardzo rozumiem, jak obiektyw może ulec zaślepieniu - obiektyw to nie oko ludzkie, w którym występuje fizjologiczne zjawisko olśnienia.

Nawiązując do przywołanego wcześniej starego tematu "Lewitujący astronauta?" http://prawda2.info/viewtopic.php?t=699&highlight=lewituj%B1cy chciałbym dodać, że było tam omówione jako pierwsze zdjęcie, gdzie astronauta nie dotyka drabiny żadną nogą - stąd ta lewitacja. No, ale to jest może nasowska, wyższa szkoła chodzenia po drabinie Laughing

.

Kacper

@Easy!

Zjawisko dynamiczne o którym mówisz i które przedstawiłem na zdjęciu ma się tak do fotografii w pierwszym poście, na której widać jak astronauta schodzi z drabinki, że występuje na nich pewien łączący je element, a mianowicie - ruch. Ruch sprawia, że uchwycony w obiektywie staje się dla np takich jak Ty (bez żadnych podtekstów, po prostu podejrzliwych ludzi) lekko tajemniczy. Rozwiązaniem dla takiego figla jest, jak sam mówisz - wniosek o sfałszowanym zdjęciu. Jednak to nie jedyne wyjście.

Obraz przedstawiony przeze mnie ukazuje mężczyznę z jedną nogą przylegającą do ziemi - taki stan rzeczy w rzeczywistości może się utrzymać tylko przez chwilę (jeśli stanie się pod kątem jaki tworzy ten facet), co wcale nie wyklucza realności takiego zjawiska. Po prostu trzeba je tylko uwiecznić. Astronauta także wykonuje nie tak szybki i dynamiczny ruch, ale jest to ruch, ponieważ jak sam zauważyłeś - taka pozycja nie może utrzymać się długo, nawet w warunkach o 6 razy mniejszej grawitacji niż na ziemi (choć i na ziemi udaje nam się uchwycić te chwile, ba, jeszcze bardziej dynamiczne, co udowadnia powyższe zdjęcie).

Zadanie, które zalecasz mi wykonać jest bardzo proste, po prostu wejdę na drabinę, poproszę kogoś by cykał mi zdjęcia kiedy będę schodził i zapewne któreś trafi w moment, kiedy zajmę pozycję nierealną do utrzymania przez dłuższy czas w rzeczywistości.

Nie myśl, że astronauta stanął i czekał na zdjęcie w tej pozycji.

ten facet spadając też nie zatrzymał się w tej pozycji aż ktoś zrobi mu zdjęcie.

Co do zaślepienia, oto inne foto z tej samej misji:

Nie miałem na myśli "zaślepienia" jak u chwilowym nadwyrężeniu siatkówki ocznej, ale odblasku na szkle aparatu, który uwidocznił się na kliszy, tak jak tu, ale o wiele słabiej.