Oko Cyklopa

zaspany

Polecam strone na Radio Pomost z artykulem na temat amerykanskiego,wojskowego systemu zdalnego -poczatkowo tylko - naprowadzania i ladowania samolotow,zwanego Cyklopem, a obecnie rozszerzonego do- calosciowej kontroli i kierowania -na inny sprzet wojskowy np czolgi a nawet zolnierzy. Kiedy staniemy sie trzoda czyli kiedy wojskowy system kontroli zwany Cyklopem skieruje swe oko na nasze cywilne zycie ?O tym w linku ;
http://www.radiopomost.com/index.php?opt.....;Itemid=42
Wiecej w ksiazce pod tytulem Oko Cyklopa.
Pozdrawiam

franek12

http://www.psz.pl/content/view/2204//1/2/

Cytat:

Program Promis – Święty Graal inwigilacji

Sprawa programu Promis, choć mało znana już zdołała obróść w legendy. Wielu ludzi wątpi nawet w jego istnienie. Jednakże wiele elementów tej sprawy zyskało niezależne potwierdzenie, jak choćby dokumenty Kongresu USA czy akta spraw sądowych z nią związanych.

Program Promis czyli „Prosecutor’s Menagement Information System” został stworzony przez byłego pracownika NSA Billa Hamiltona w latach ’70-tych na potrzeby Departamentu Sprawiedliwości USA. Od tego czasu był stale modernizowany. Promis umożliwiał integrację baz danych znajdujących się na różnych komputerach. Umożliwiało to śledzenie ruchu ludzi na całym świecie. Np. dana osoba przenosiła się do innego stanu ze zmienionym nazwiskiem, to można było ją wyśledzić za pomocą Promisu przeszukując w bazach danych wszelkich aspektów jej działalności, znaleźć wspólne czynniki charakteryzujące daną osobę i tym sposobem znacznie zawęzić obszar poszukiwań. Np. jeżeli osoba X zaczęła używać więcej wody i gazu w swoim mieszkaniu, to znaczy, że może mieć gości. Gdy sprawdzi się dane jej przyjaciół, to jeden z nich mógł w tym samym czasie znacznie obniżyć zużycie wody w swoim domu, więc najprawdopodobniej mieszka on u osoby X.

Hamilton wydzierżawił program Departamentowi Sprawiedliwości, który zaraz potem złamał warunki umowy i zaczął we współpracy z NSA nielegalnie kopiować program. Było to powodem późniejszego długoletniego procesu sądowego i dochodzenia Kongresu. We wrześniu 1992 r. Komitet Sądowniczy Izby Reprezentantów wydał Raport Śledczy, w którym potwierdzono fakt rządowej kradzieży i nielegalnego rozpowszechniania Promisu w kraju i zagranicą. Nakazano w nim wypłacenie odszkodowania należącej do Hamiltona firmie Inslaw.

Dlaczego Departament Sprawiedliwości nielegalnie kopiował i sprzedawał program Promis i jakie to miało konsekwencje? Mamy tu do czynienia z jedną z największych intryg wywiadowczych XX-go wieku. Promis był łakomym kąskiem dla wielu agencji wywiadowczych na świecie walczących z terroryzmem i/lub polityczną opozycją. Chętnie został zakupiony przez wywiad RPA i był z powodzeniem używany przeciwko czarnym radykałom. W Gwatemali do 1985 r. dzięki Promisowi niemal całkowicie pozbawiono swobody ruchu większość opozycjonistów. Z powodzeniem wykorzystywano go przeciwko IRA i OWP.

Ale w tej historii było też ,,drugie dno”. W 1982 r., natychmiast po kradzieży Promisu przez Departament Sprawiedliwości, został on wyposażony przez Amerykanów przy dużej współpracy ze strony służb izraelskich w specjalne ,,boczne drzwi” – trojana który umożliwiał każdemu, kto wyposażony jest w modem i specjalne hasło na niewykrywalne włamanie się do komputera, na którym zainstalowano Promis.
A było się do czego włamywać. Zarówno amerykańskie jak izraelskie służby działające min. przez pośrednika – brytyjskiego magnata prasowego Roberta Maxwella zdołały sprzedać spreparowaną wersję Promisu takim krajom jak Wielka Brytania, Australia, Kanada, RPA, Korea Południowa, Brazylia, Chile, Kolumbia, Gwatemala, Nikaragua, Turcja, Pakistan, Syria, Jordania czy Irak. Robert Maxwell sprzedał też Promis krajom Bloku Wschodniego, chcącym wykorzystać go do śledzenia opozycji. Jeszcze w roku 1991, w chwili zamachu stanu przeciwko Gorbaczowowi, sowieckie GRU używało Promisu. Tak samo jak polskie SB.

Zarówno amerykańskie jak i izraelskie służby miały dostęp do sekretów wywiadowczych – w tym ekonomicznych państw, w których instytucjach rządowych zainstalowano program Promis. Co więcej, Promis sprzedano również instytucjom finansowym, które wykorzystywały go zbierania danych o transakcjach finansowych prowadzonych na całym świecie. Zakupił go min. bank BCCI używany przez terrorystów i służby specjalne z całego świata do prania brudnych pieniędzy. W 1985 r. sprzedano Promis bankowi Credit Suise – umożliwiając agencjom wywiadowczym sprawdzanie stanów kont wielu prominentów. Wykorzystywały to skrzętnie izraelskie służby, które pobierały ,,datki” od obywateli izraelskich, którzy łamali krajowe prawo dewizowe. Wkrótce potem Promis zakupiła większość największych banków na świecie. W niektórych z nich ulepszone wersje Promisu są do dzisiaj używane. Daje to możliwość przewidywania rozwoju światowych trendów gospodarczych i kształtowania tendencji ekonomicznych jak również angażowania się w całkowicie bezpieczne krótkoterminowe transakcje rynkowe dla osób posiadających dostęp do trojana umieszczonego w Promisie. Znacznie też ułatwia spekulację destabilizującą. Dzięki trojanowi umieszczonemu w Promisie można też najprawdopodobniej oczyszczać konta bankowe. Promis w niepowołanych rękach może wywołać więc niezwykle destruktywne skutki dla światowej gospodarki.

baza danych + ciekawe filtry. zreszta to jakies poczatki lat 80. teraz to juz prehistoria informatyczna