i słusznie się Tobie kojarzy:
PRZESTRZEŃ ŚWIĘTA - Yavenirie
Całe życie ludzkie zawiera się w przestrzeni . Przestrzeń ta powołana jest i powstaje z Chaosu i jako taka jest przez człowieka postrzegana jako wroga . Człowiek porządkuje to nieuformowanie w swoim umyśle, określa je i definiuje , dzięki temu może zapamiętać ją i się z nią komunikować jako ze swoim postrzeżeniem .
Określanie przestrzeni człowiek zaczyna od siebie – świadomie lub też podświadomie umiejscawia swoje ciało i psychikę wewnątrz niej , znajduje relacje z jej elementami - kształtem , kolorem , wielkością,. On oddziaływuje na przestrzeń a przestrzeń oddziaływuje na niego .
Człowiek także wartościuje i dzieli swoją życiową przestrzeń , nadaje jej różne znaczenia oraz oddziela przestrzeń świętą od świeckiej .
Wszyscy potrzebujemy tego podziału – miejsca zwykłe , w których wykonujemy codzienne czynności , jak na przykład ulica czy chodnik przed domem , nie zaprzątają wiele naszej uwagi w ciągu dnia . Jednak każda osoba ma też swoje miejsce święte – miejsce w którym czuje się bezpiecznie i komfortowo , w którym może oddać się refleksji , odczuć to , co pozafizyczne , połączyć się z duchowością , światem niematerialnym , emocjonalnym , własną psychiką . W miejscu świętym powracamy do tego , co niezmienne , co trwa w nas głęboko , co ma wymiar pozamaterialny i często religijny .
Rodzaj miejsca, które jest dla nas przestrzenią świętą , jego charakterystyka ,zależy indywidualnie od każdego człowieka , bo to my nadajemy każdemu fragmentowi owej przestrzeni znaczenie symboliczne , uświęcamy je własna intencją . To ,co znajduje się przed nami , jest często symbolicznie doskonałe , dobre , świetliste , jest miejscem powiązanym z rozumem. To , co położone jest za nami w przestrzeni ,odzwierciedla niedoskonałość , ciemność , zło . Tył jest miej godny , przód jest uświęcony , często dlatego , że jest dobrze widoczny .
Każda kultura wykształciła własną specyfikę przestrzeni sakralnej , jednak symbolika poszczególnych jej fragmentów często jest uniwersalna – wspólna dla wielu kultur od zarania dziejów.
Przestrzenią świętą we współczesnym świecie może być budynek świątyni ; gdy przekraczamy jej próg , wkraczamy w odmienną przestrzeń , panują w niej swoiste zasady , które wymuszają na nas innego rodzaju zachowanie , a nawet myślenie .
Jednak już w kulturach pierwotnych ludzie oddzielali przestrzeń świętą , będącą na przykład siedzibą bogów , miejscem kontaktu z bóstwami lub siłami natury . Często było to podwyższenie , kamienny krąg , jak Stonehenge , lub miejsce odgraniczone w sposób chociażby mentalny , jak otoczone starymi dębami święte polany w kulturze słowiańskiej , na których zbierano się na narady lub celebrowano coroczne święta .
W obrzędach magicznych , które były nieodłącznym elementem życia każdego społeczeństwa pierwotnego , odgradzano świat magiczny od codziennego najczęściej poprzez zakreślenie kręgu . Linia kręgu , jako granica świętej przestrzeni ,była nieprzekraczalna dla wrogów czy innych niepożądanych istot z naszego lub innych planów pozafizycznych , krąg zawsze służył ochronie tego , kto znajdował się w środku . Każdy fragment wewnętrznej przestrzeni kręgu miał swoje znaczenie – poszczególne części kręgu były symboliczne naznaczane obecnością totemów , jak w kulturze szamanów u Indian Ameryki Północnej , mocy żywiołów , czy wreszcie w kulturze celtyckiej czy druidzkiej cały krąg bywał opisany znakami runicznymi , w odniesieniu do mocy , którą posiadały . Wejście w przestrzeń magiczną było często tylko symboliczne , wszelkie dodatkowe czynności uświęcały jeszcze wydzieloną przestrzeń po to , by osiągnąć w jej obrębie zamierzony efekt – szaman uzdrawiał , zaklinał pogodę , wyganiał złe duchy lub prosił o pomyślność w zbiorach . Zawsze najważniejsza jednak była jego intencja , to ona naznacza przestrzeń , czyni ja sacrum .
W magii takie odgrodzenie świata duchowego od reszty jest szczególnie ważne . Wejście w przestrzeń magiczną to duchowe wkroczenie w inny wymiar , połączenie się z energiami spoza tego świata . Magia jest technika pozwalającą mentalnie wpływać nam na plan fizyczny , kształtować rzeczywistość według naszej woli .Żeby działanie magiczne było skuteczne potrzebne jest wręcz odcięcie się od planu materialnego aby móc otworzyć się i działać na innych płaszczyznach .
Działania te nie są także obce ....współczesnej magii . Mówiąc dokładniej wykorzystuje je ona w jeszcze rozszerzonym zakresie . Istnieje obecnie wiele systemów magicznych oraz wierzeń zawierających w swojej filozofii zasady magii . Podwaliną każdej z nich jest to , że myśl czyli intencja , jest energią , i jako energia może wpływać na nasz świat i wszystkie istoty go zamieszkujące . I wpływa . Najczęściej nie jesteśmy tego świadomi , jak bardzo wszystko zależy od naszych myśli i podświadomych przekonań . Na szczęście odkryto , że można to wykorzystać .Ukierunkowując myśli możemy osiągnąć zamierzony efekt, plan fizyczny niejako wtedy nam sprzyja i wydarzenia układają się według naszej woli . Każdy człowiek korzysta z tego nieświadomie w codziennym życiu , osoby zajmujące się magią robią to świadomie – skupiona wola jest potężnym narzędziem do działania .
Wiedząc , że możemy oddziaływać na przestrzeń , musimy mieć świadomość , że również i przestrzeń oddziaływuje na nas . Wspaniałą teorię oddziaływań przestrzeń-człowiek stworzył niemiecki choreograf , tancerz i malarz , teoretyk fenomenu ludzkiego ruchu , Rudolph von Laban (1879 – 1958).
W myśleniu swoim wyszedł od ruchu , poszukując relacji ciała z jego otoczeniem . W swojej teorii Harmonii Przestrzeni mówi , że przestrzeń nie jest statyczna ale pełna napięć , pulsów i energii które istnieją ze względu na specyfikę ruchu samą w sobie . Człowiek poznaje przestrzeń poprzez swoje ciało , Laban stwierdził , że ciało otacza specyficzna struktura , która porusza się wraz nim ,nazwał ją Kinesferą . Obszar ten pozwala zdefiniować , zorganizować i doświadczać przestrzeni .Doświadczanie to oraz wszystkie skojarzenia i związki z przestrzenią mają dla człowieka znaczenie metaforyczne i emocjonalne .
Jesteśmy powiązani z każdym punktem danej przestrzeni , dlatego też logicznie rozumując każda akcja ma w przestrzeni swoją paralelną , lecz przeciwną co do kierunku , reakcje . Każdy nasz ruch powoduje reakcje przestrzeni . Poprzez praktykowanie takiego postrzegania , każda osoba może doświadczyć nie tylko przestrzeni samej w sobie , lecz także całego potencjału swojej psychicznej , emocjonalnej i duchowej ekspresji . Może doświadczyć harmonii z dana przestrzenią , odczuć energetyczny potencjał który sprawia , że ciało i umysł człowieka może być wspierane i motywowane przez przestrzeń .
Laban powiązany był z prądami okultystycznymi i mistycznymi na początku wieku XX, nieobce były mu zasady magii i prawdopodobnie miały one duży wpływ na jego teorie , która prawie całkowicie odwołuje się do oddziaływań energetyczno-mentalnych w magii przyjętych.
Przestrzeń święta więc jest przede wszystkim wytworzona w naszym umyśle , jest wytworzona przez nasz umysł i dla naszego umysłu , który jest wspaniałym narzędziem oddziaływań . Wszelkie wprowadzone symbole , oznaczenia i odniesienia są nam pomocne w osiągnięciu stanu, w którym nasza intencja mocą wewnętrznej ekspresji przejdzie w działanie lub doświadczenie .
Tak jak pierwotnie i obecnie postępują szamani rysując patykiem krąg na ziemi tak i postępują osoby praktykujące na przykład magie chaosu zakreślając symboliczny krąg nożem lub innym narzędziem magicznym i wizualizując go jako świetliste linie . W religii Wicca – wyrosłej z kultów pogańskich religii czarownic - święte miejsce ustanawiamy poprzez zakreślenie kręgu świętym sztyletem Athame .
Cel jest zawsze jeden - poprzez czynność rytualną powracamy do centrum wszechświata, tego jedynego Miejsca, w którym wszystko się zaczęło i do którego wszystko powraca, które jest wszędzie i zarazem nigdzie. Jest to miejsce złączenia pomiędzy cyklami - miejsce pomiędzy światami . Tam zaczynają się oddziaływania przenikające nasz fizyczny świat , które jednak mogą zintegrować ciało i duszę , i w ten sposób uleczyć , dać siłę , zarówno duchową i fizyczną, wnieść nas na wyżyny postrzegania i tworzenia . Przychodzi nam tylko docenić mądrość naszych przodków , którzy twierdzili , że by uleczyć ciało , trzeba uleczy dusze , a żeby uleczyć duszę , trzeba cofnąć się do początków świata , wykąpać się w pierwotnym strumieniu i zacząć wszystko od nowa .
Więc niezależnie od tego jaką przestrzeń sobie wytworzymy – czy pójdziemy w tym celu do kościoła , do lasu i zakreślimy krąg , czy usiądziemy przy biurku i spojrzymy w okno , niezależnie od wszystkich czynności – zapalenia świeczki , śpiewu pieśni czy tylko odłożenia na chwilę długopisu lub wyłączenie komputera , może być ona dla nas święta , jeśli święte będą w danej chwili nasze myśli . Myśli wolne od spraw dnia powszedniego , stresu i presji . Jeśli uwolnimy na chwilę nasze umysły i pozwolimy im popłynąć , unieść się wyżej i popatrzyć w niebo , czas ten będzie czasem świętym a labanowska Kinesfera wokół nas będzie świętą przestrzenią znajdującą się tam , gdzie znajdujemy się my .
Yavenirie
ps. dodam że skoro trójkąt jest taki powszechny więc łatwo go ukryć a idąc tym tropem w rysunku wyżej jest wiele trójkątów równobocznych... dodajmy do tego szczyptę motywu z filmu cube (o którym wspomniałeś), resztę pozostawiam indywidualnej interpretacji : )
wg. mnie: człowiek stoi na jedenastej linii licząc od góry, czyli miejsca gdzie splatają się na znak krzyżyka linie pozioma i pionowa w takim jakby okienku, jedenaście poziomów ma rówierz to:
Poglądowy schemat struktur masońskich i im pokrewnych.
czyli człowiek stoi w miejscu SECULAR HUMANISM a w okienku o którym pisałem jest GŁÓWNY ARCHITEKT ŚWIATA
Wiki2
Wykop2
Linki
Szukaj
Ekipa
Rejestracja
Zaloguj
i będziesz musiał czekać do jutra.
