Polemiki

FortyNiner

Myślę, że brakuj tematu, gdzie można by prowadzić polemiki z prasą i ze sobą nawzajem.

A może lepiej skończyć z hipokryzją, dać jeden kanał dla władzy, drugi dla opozycji…

To katastrofalnie zły pomysł, bo odzwierciedla najgorszą możliwą odpowiedź na pytanie o wizję państwa. Idea posła reprezentującego cały naród jest już tylko w Konstytucji; poseł w realu wie, że tak naprawdę reprezentuje tylko własną partię, ewentualnie jeszcze swój okręg wyborczy. Idea narodu jako dobra wspólnego zostaje na papierze, a Sejm i Senat nie są wyrazem troski o dobro i interes wspólny, tylko kompromisu, względnie wyniku starcia interesów egoistycznych. I to samo widać w mediach: jeśli podzielimy anteny partyjnie – zostawmy na bok kwestię proporcji, bo to bardziej skomplikowane niż w czasach dwóch czy trzech kanałów – to jedna będzie kłamała na korzyść PO i Nowoczesnej, a druga na korzyść PiS? Czy widz ma oglądać po kolei trzy serwisy informacyjne? To byłaby demokracja dla emerytów i bezrobotnych! Demokracji potrzeba wiarygodnych, bezstronnych mediów, tak samo jak posłów myślących nie tylko interesem partyjnym.

http://www.krytykapolityczna.pl/artykuly.....-wyjatkiem

To przykład jak elity są oderwane od rzeczywistości. Jakie bezstronne media? W kapitalizmie? Very Happy

ElComendante

FortyNiner napisał:

Demokracji potrzeba wiarygodnych, bezstronnych mediów, tak samo jak posłów myślących nie tylko interesem partyjnym.

http://www.krytykapolityczna.pl/artykuly.....-wyjatkiem

Zabawne jest to, iż pisze to gość z nadzwyczaj bezstronnych i "zawsze" wiarygodnych a nie zideologizowanych mediów w postaci KrytykiPolitycznej.

FortyNiner

Akurat Żakowski z KP pieniędzy nie bierze i nic tam nie pisze. To był wywiad, ale też w obiektywne media nie wierzę. Można się starać, ale zawsze to tylko staranie

ElComendante

FortyNiner napisał:

Akurat Żakowski z KP pieniędzy nie bierze i nic tam nie pisze. To był wywiad, ale też w obiektywne media nie wierzę. Można się starać, ale zawsze to tylko staranie

Bo media nie mają być obiektywne, nigdy nie były obiektywne i nigdy nie będą obiektywne - albowiem nikt na tym świecie nie jest obiektywny - czyli mówimy o czystej postaci utopii. Media natomiast powinny być rzetelne, co niestety stanowi dla nich podstawowy problem, gdzie współczesne media nie potrafią przedstawić nawet ćwierć istotnej informacji bez wciskania swojego ideologicznego przekazu, interpretacji, co by czytający, słuchający, oglądający nie pomyślał sobie czegoś innego, niż nakazuje linia ideologiczna mediów, a często bez manipulowania faktami, przedstawiania wyselekcjonowanych faktów z całego zdarzenia, wyselekcjonowanych, zmanipulowanych wypowiedzi aż po "ciszę w eterze", czyli całkowite pomijanie niewygodnych faktów, czy wręcz, co jest najgorsze, tworzenie sobie faktów we współpracy ze sponsorami czy służbami.

FortyNiner

ElComendante napisał:

Media natomiast powinny być rzetelne, co niestety stanowi dla nich podstawowy problem, gdzie współczesne media nie potrafią przedstawić nawet ćwierć istotnej informacji bez wciskania swojego ideologicznego przekazu, interpretacji, co by czytający, słuchający, oglądający nie pomyślał sobie czegoś innego, niż nakazuje linia ideologiczna mediów, a często bez manipulowania faktami, przedstawiania wyselekcjonowanych faktów z całego zdarzenia, wyselekcjonowanych, zmanipulowanych wypowiedzi aż po "ciszę w eterze", czyli całkowite pomijanie niewygodnych faktów, czy wręcz, co jest najgorsze, tworzenie sobie faktów we współpracy ze sponsorami czy służbami.

To też utopia. Medium czyli przekaźnik nie jest po to, żeby było rzetelne. Ono jest po to, żeby kształtować podgląd podług jego właściciela.

Natomiast widzę, że masz awersje, co do ideologii. To tworzy dysonans z Twoim nickiem i awatarem... Natomiast jak tak kochasz pragmatyzm, to Tusk powinien być Twoim idolem. Najpierw był Solidaruchem, potem liberałem, a teraz pieprzy o miłosierdziu... Czysty pragmatyzm: jest za tym co daje mu najwięcej kasy... Razz

Goska

Rok 2015 - sprawozdanie jest co roku.

Niebezpieczny zawód. 110 dziennikarzy zabito w tym roku. Byli wśród nich redaktorzy „Charlie Hebdo”
67 dziennikarzy straciło życie podczas wykonywania swoich obowiązków zawodowych, a 43 zginęło w niewyjaśnionych okolicznościach – wynika z raportu organizacji Reporterzy bez Granic. Zabito także 27 dziennikarzy obywatelskich i siedmiu innych współpracowników mediów.
O ile niektórzy dziennikarze ginęli w czasie relacjonowania konfliktów zbrojnych, to w kilku krajach reporterzy byli zabijani po opublikowaniu materiałów na drażliwe tematy – odnotowuje CPJ, który swe doroczne bilanse sporządza od 1992 roku. Co najmniej 28 dziennikarzy, którzy zostali zabici, otrzymało przed śmiercią pogróżki.
http://www.tvp.info/23366618/niebezpiecz.....rlie-hebdo

FortyNiner

W Meksyku i ogólnie Ameryce Środkowej jest to ulubiony sposób dbania o "wolność słowa". Jakiś dziennikarza coś nieprawomyślnie to ginie w nieznanych okolicznościach. Zresztą tam to też środek walki politycznej. Ktoś nie pasuje na burmistrza czy innego oficjela, to najlepszy sposób to zabić go.

ElComendante

FortyNiner napisał:

To też utopia. Medium czyli przekaźnik nie jest po to, żeby było rzetelne.

Nie jest, ale winno być.

FortyNiner napisał:

Natomiast widzę, że masz awersje, co do ideologii. To tworzy dysonans z Twoim nickiem i awatarem...

Nie jest to żaden dysonans. Nie trzeba uznawać, że kobiety to szmaty a najlepszym miejscem do spotkań z nimi jest burdel, by cenić idee Nietzschego. Tak samo, jak nie trzeba uznawać a priori ideologii Che, by cenić jego wybitne i jedne z najlepszych na świecie w tym temacie dzieła dotyczące walki partyzanckiej w imię wyzwolenia oraz słuszność walki o wolność i wyrwanie się z pod imperialnego buta.
Na tym polega wolność w myśleniu oraz nie podążanie bezmyślnie za ideologicznymi autorytetami oraz kreowanymi przez nich hasłami.
Jakoś tak mam, być może to aberracja, że jestem z tych co w tłumie hajlujących postanowią nie hajlować. Wink

Natomiast do ideologii awersję mam ponadstandardową, gdyż ideologie zakładają bezmyślność i posługiwanie się kalkami przygotowanymi przez autorytety z założenia, co z łatwością - a w historii przykładów jest bez liku - prowadzi na manowce nie tylko intelektualne.
Każda ideologia tworzy "pojęcia pierwotne", co jest intelektualnym absurdem, bo ideologie, jako polityczne, społeczne czy kulturowe teorie nie mogą tworzyć pojęć niedefiniowalnych. Jednocześnie czynią tak, by zachować ideologiczną spójność, co znów prowadzi do sytuacji, że z czasem ideologie coraz bardziej odrywają się od rzeczywistości, {co jest między innymi spowodowane zawężającym się kręgiem "autorytetów", którzy muszą dopasowywać interpretację faktów do "pojęć pierwotnych" danej ideologii, co znów jest wymaganiem utrzymywania ideologicznej spójności} gdyż nie są falsyfikowalne, co jest niezbędne w ramach teorii społecznych, politycznych, kulturowych. Stąd ideologie można podsumować stwierdzeniem - jeśli fakty nie pasują do ideologii, tym gorzej dla faktów.
Jestem, więc przeciwnikiem zarówno ideologii religijnych, społecznych jak też politycznych.

FortyNiner napisał:

Natomiast jak tak kochasz pragmatyzm, to Tusk powinien być Twoim idolem. Najpierw był Solidaruchem, potem liberałem, a teraz pieprzy o miłosierdziu... Czysty pragmatyzm

Mylisz oportunizm z racjonalizmem oraz pragmatycznym oglądem świata wolnej jednostki ludzkiej.
Jedna postawa nie ma nic wspólnego z wolnością.
Druga postawa ma wszytko wspólne z wolnością.

FortyNiner

ElComendante napisał:

w imię wyzwolenia oraz słuszność walki o wolność i wyrwanie się z pod imperialnego buta.

Nie wiem jak Ci to powiedzieć, ale to jest czysta ideologia. Smile

ElComendante napisał:

FortyNiner napisał:

Natomiast jak tak kochasz pragmatyzm, to Tusk powinien być Twoim idolem. Najpierw był Solidaruchem, potem liberałem, a teraz pieprzy o miłosierdziu... Czysty pragmatyzm

Mylisz oportunizm z racjonalizmem oraz pragmatycznym oglądem świata wolnej jednostki ludzkiej.
Jedna postawa nie ma nic wspólnego z wolnością.
Druga postawa ma wszytko wspólne z wolnością.

Obawiam się, że mylisz się w kwestii pragmatyzmu.

pragmatyzm(...)
postuluje praktyczny sposób myślenia i działania (działanie, zwłaszcza praktyczne, jako podstawowa kategoria filozoficzna) oraz metody krytycznego rozsądku i nauk doświadczalnych;

http://encyklopedia.pwn.pl/haslo/pragmatyzm;3961659.html

Biorąc pod uwagę to Tusk działa bardzo praktycznie: ma poglądy jakie dają ma największe pieniądze.

BTW, definicja pragmatyzmu nie mówi nic o wolności.

ElComendante

FortyNiner napisał:

ElComendante napisał:

w imię wyzwolenia oraz słuszność walki o wolność i wyrwanie się z pod imperialnego buta.

Nie wiem jak Ci to powiedzieć, ale to jest czysta ideologia. Smile

Nie. To są fakty. Obecnie już fakty historyczne.
Batista był dyktatorem? Był. {brak wolności}
Fidel uczestniczył w polityce do czasu dyktatury i stania się dysydentem? Uczestniczył. {słuszność walki o wolność}
USA kontrolowała Kubę poprzez struktury mafijne i korporacje? Kontrolowała. {imperializm}

FortyNiner napisał:

Obawiam się, że mylisz się w kwestii pragmatyzmu.

pragmatyzm(...)
postuluje praktyczny sposób myślenia i działania (działanie, zwłaszcza praktyczne, jako podstawowa kategoria filozoficzna) oraz metody krytycznego rozsądku i nauk doświadczalnych;

http://encyklopedia.pwn.pl/haslo/pragmatyzm;3961659.html

Biorąc pod uwagę to Tusk działa bardzo praktycznie: ma poglądy jakie dają ma największe pieniądze.

BTW, definicja pragmatyzmu nie mówi nic o wolności.

Po pierwsze nigdzie nie twierdzę, że definicja pragmatyzmu coś mówi o wolności - definicja racjonalizmu też tego nie stwierdza.
Natomiast ja piszę o Wolnej Jednostce Ludzkiej, dla której Wolność - w tym osobista - jest podstawową wartością w życiu, a która kieruje się w życiu racjonalizmem i pragmatyzmem w zakresie podejmowania decyzji, oceny rzeczywistości w odróżnieniu od jednostek oportunistycznych, jednostek zideologizowanych, itp.

Ponadto w ocenie zachowań Tuska w kontekście definicji pragmatyzmu, którą sam przedstawiłeś, wybierasz sobie to, co jest wygodne dla twojego opisu.
Być może Tusk działa dla doraźnych korzyści, co może znamionować praktyczność w zakresie osiągania czasowych korzyści, jednak jego działanie między innymi z tego powodu znajdują się wiele miliardów lat świetlnych od drugiej części podanej przez ciebie definicji "metody krytycznego rozsądku i nauk doświadczalnych", bez których nie ma pragmatyzmu.
A teraz zobaczmy oportunizm. Między innymi zachowania takie cechują się "jednostka łatwo ulega wpływom grupy, jednak nie jest to jedna określona grupa a każda, która w danym momencie ma przewagę nad innymi; ugodowość", które wręcz idealnie opisują Tuska. Te cechy są w tysiąc procentach sprzeczne z metodą krytycznego myślenia, która wymaga braku ugodowości a priori oraz z naukami doświadczalnymi, które wymagają oceny rzeczywistości poprzez fakty, a nie poprzez to, co narzuca jakakolwiek grupa - w tym grupa ideologiczna - które jednocześnie poddawane są nieustannej falsyfikowalności.
Innymi słowy pragmatyk nie może być oportunistą a gdy staje się oportunistą przestaje być pragmatykiem.

FortyNiner

ElComendante napisał:

FortyNiner napisał:

ElComendante napisał:

w imię wyzwolenia oraz słuszność walki o wolność i wyrwanie się z pod imperialnego buta.

Nie wiem jak Ci to powiedzieć, ale to jest czysta ideologia. Smile

Nie. To są fakty. Obecnie już fakty historyczne.
Batista był dyktatorem? Był. {brak wolności}
Fidel uczestniczył w polityce do czasu dyktatury i stania się dysydentem? Uczestniczył. {słuszność walki o wolność}
USA kontrolowała Kubę poprzez struktury mafijne i korporacje? Kontrolowała. {imperializm}

Ale ja nie neguję tych faktów. Ale walkę z imperializmem i w pewien sposób rozumiana wolność zakłada pewna ideologia. Smile

ElComendante napisał:

FortyNiner napisał:

Obawiam się, że mylisz się w kwestii pragmatyzmu.

pragmatyzm(...)
postuluje praktyczny sposób myślenia i działania (działanie, zwłaszcza praktyczne, jako podstawowa kategoria filozoficzna) oraz metody krytycznego rozsądku i nauk doświadczalnych;

http://encyklopedia.pwn.pl/haslo/pragmatyzm;3961659.html

Biorąc pod uwagę to Tusk działa bardzo praktycznie: ma poglądy jakie dają ma największe pieniądze.

BTW, definicja pragmatyzmu nie mówi nic o wolności.

Po pierwsze nigdzie nie twierdzę, że definicja pragmatyzmu coś mówi o wolności - definicja racjonalizmu też tego nie stwierdza.
Natomiast ja piszę o Wolnej Jednostce Ludzkiej, dla której Wolność - w tym osobista - jest podstawową wartością w życiu, a która kieruje się w życiu racjonalizmem i pragmatyzmem w zakresie podejmowania decyzji, oceny rzeczywistości w odróżnieniu od jednostek oportunistycznych, jednostek zideologizowanych, itp.

Ponadto w ocenie zachowań Tuska w kontekście definicji pragmatyzmu, którą sam przedstawiłeś, wybierasz sobie to, co jest wygodne dla twojego opisu.
Być może Tusk działa dla doraźnych korzyści, co może znamionować praktyczność w zakresie osiągania czasowych korzyści, jednak jego działanie między innymi z tego powodu znajdują się wiele miliardów lat świetlnych od drugiej części podanej przez ciebie definicji "metody krytycznego rozsądku i nauk doświadczalnych", bez których nie ma pragmatyzmu.
A teraz zobaczmy oportunizm. Między innymi zachowania takie cechują się "jednostka łatwo ulega wpływom grupy, jednak nie jest to jedna określona grupa a każda, która w danym momencie ma przewagę nad innymi; ugodowość", które wręcz idealnie opisują Tuska. Te cechy są w tysiąc procentach sprzeczne z metodą krytycznego myślenia, która wymaga braku ugodowości a priori oraz z naukami doświadczalnymi, które wymagają oceny rzeczywistości poprzez fakty, a nie poprzez to, co narzuca jakakolwiek grupa - w tym grupa ideologiczna - które jednocześnie poddawane są nieustannej falsyfikowalności.
Innymi słowy pragmatyk nie może być oportunistą a gdy staje się oportunistą przestaje być pragmatykiem.

Nie słyszałem o definicji pragmatyzmu wykluczającej oportunizm. Jeśli znasz taką, to chętnie się z nią zapoznam.

ElComendante

FortyNiner napisał:

Ale ja nie neguję tych faktów. Ale walkę z imperializmem i w pewien sposób rozumiana wolność zakłada pewna ideologia. Smile

Sama walka z imperializmem jest po prostu działaniem - cele prowadzonej walki mogą być, ale nie muszą zideologizowane.
Natomiast wolność jest lub jej nie ma i nie ma to nic wspólnego z ideologią. Co więcej ideologia jest formą zniewolenia.

FortyNiner napisał:

Nie słyszałem o definicji pragmatyzmu wykluczającej oportunizm. Jeśli znasz taką, to chętnie się z nią zapoznam.

Sam podałeś definicję, która temu przeczy.
Jeśli wyjaśnisz mi w jaki sposób oportunista zastosuje "metody krytycznego rozsądku i nauk doświadczalnych" w sytuacji, gdy krytyczny rozsądek oraz nauki doświadczalne wskażą sprzeczność w stosunku do celów wyznaczonych przez grupę zapewniającą przewagę i profity to sprzeczności nie będzie.

FortyNiner

ElComendante napisał:

FortyNiner napisał:

Ale ja nie neguję tych faktów. Ale walkę z imperializmem i w pewien sposób rozumiana wolność zakłada pewna ideologia. Smile

Sama walka z imperializmem jest po prostu działaniem - cele prowadzonej walki mogą być, ale nie muszą zideologizowane.

Może. Jednak w przypadku Ernesto Guevary była. Pragmatycznym z jego punktu widzenia było siedzieć w Argentynie i trzepać kapuchę jako lekarz. Tymczasem on się ujął bardzo niepraktyczną rzeczą czyli niesprawiedliwością społeczną.

ElComendante napisał:

Natomiast wolność jest lub jej nie ma i nie ma to nic wspólnego z ideologią. Co więcej ideologia jest formą zniewolenia.

Nie żartuj.

liberalizm, koncepcja teoretyczna i postawa światopoglądowa oparta na indywidualistycznej koncepcji człowieka i społeczeństwa, głosząca, że wolność [łac. liberalis ‘dotyczący wolności’] i nieskrępowana przymusem politycznym działalność jednostek mają wartość nadrzędną i są najpewniejszym źródłem postępu we wszystkich sferach życia zbiorowego.

http://encyklopedia.pwn.pl/haslo/;3932244

anarchizm [gr., ‘bezrząd’], doktryna polityczna i ruch społeczny sprzeciwiające się wszelkiej władzy publicznej, postulujące likwidację państwa i zastąpienie go ustrojem bezpaństwowym, opartym na wolnych od jakiegokolwiek przymusu, samorzutnie powstających związkach producentów i konsumentów

http://encyklopedia.pwn.pl/haslo/anarchizm;3869141.html

ElComendante napisał:

FortyNiner napisał:

Nie słyszałem o definicji pragmatyzmu wykluczającej oportunizm. Jeśli znasz taką, to chętnie się z nią zapoznam.

Sam podałeś definicję, która temu przeczy.
Jeśli wyjaśnisz mi w jaki sposób oportunista zastosuje "metody krytycznego rozsądku i nauk doświadczalnych" w sytuacji, gdy krytyczny rozsądek oraz nauki doświadczalne wskażą sprzeczność w stosunku do celów wyznaczonych przez grupę zapewniającą przewagę i profity to sprzeczności nie będzie.

A wręcz przeciwnie. Oportunista najczęściej stosuje właśnie "metody krytycznego rozsądku i nauk doświadczalnych", aby zarobić najwięcej i bo to jest najbardziej praktyczne.

To znasz jakąś definicję wykluczającą oportunizm z pragmatyzmu czy nie?

ElComendante

FortyNiner napisał:

Może. Jednak w przypadku Ernesto Guevary była. Pragmatycznym z jego punktu widzenia było siedzieć w Argentynie i trzepać kapuchę jako lekarz. Tymczasem on się ujął bardzo niepraktyczną rzeczą czyli niesprawiedliwością społeczną.

Gdyby Che był oportunistą to wszedłby w układy zapewniane mu przez rodzinę wbrew własnemu oglądowi rzeczywistości, co do systemu, który uznawał za zniewalający.
Jego decyzja o opuszczeniu Argentyny nie wynikała jednak z ideologii, bo wówczas to on komunistą nie był, a wynikała z idealistycznej postawy, która jest charakterystyczna dla jednostek i nie ma nic z ideologią wspólnego.
Natomiast Che nie był pragmatykiem, bo gdyby nim był to by się między innymi nigdy nie ogłosił maoistą Wink

FortyNiner napisał:

Nie żartuj.

liberalizm, koncepcja teoretyczna i postawa światopoglądowa oparta na indywidualistycznej koncepcji człowieka i społeczeństwa, głosząca, że wolność [łac. liberalis ‘dotyczący wolności’] i nieskrępowana przymusem politycznym działalność jednostek mają wartość nadrzędną i są najpewniejszym źródłem postępu we wszystkich sferach życia zbiorowego.

http://encyklopedia.pwn.pl/haslo/;3932244

anarchizm [gr., ‘bezrząd’], doktryna polityczna i ruch społeczny sprzeciwiające się wszelkiej władzy publicznej, postulujące likwidację państwa i zastąpienie go ustrojem bezpaństwowym, opartym na wolnych od jakiegokolwiek przymusu, samorzutnie powstających związkach producentów i konsumentów

http://encyklopedia.pwn.pl/haslo/anarchizm;3869141.html

To raczej ty nie żartuj wrzucając tu definicje wprost z ideologii.
Przy takim podejściu to zaraz okaże się, że wolności nie ma bez "europejskich wartości" Timmermansa czy bez Trybunału Konstytucyjnego Laughing

Na poziomie politycznym rozumiem, że zacząłbyś od Hobbesa, Kanta aż po Kotarbińskiego a ty wrzucasz jedynie ideologiczne reinterpretacje.
Propagatorzy ideologii potrafią udowodnić nawet, że wolność istnieje w feudalizmie, co jakże skutecznymi sztuczkami intelektualnymi czynił niejaki Tomasz z Akwinu.

FortyNiner napisał:

A wręcz przeciwnie. Oportunista najczęściej stosuje właśnie "metody krytycznego rozsądku i nauk doświadczalnych", aby zarobić najwięcej i bo to jest najbardziej praktyczne.

To znasz jakąś definicję wykluczającą oportunizm z pragmatyzmu czy nie?

To ja czekam na definicję, w której oportunista jest tożsamy z pragmatykiem, bo nie zauważyłem by były to synonimy.
Pragmatyk stosuje "metody krytycznego rozsądku i nauk doświadczalnych", aby w ramach racjonalnego oglądu ustalić prawdę. Jednak pragmatyk ze względu na racjonalizm w podejściu do rzeczywistości nie odrzuci faktów, które dostarczają mu nauki doświadczalne czy krytyczne myślenie oparte na logice, bo to byłoby bezużyteczne. Działania pragmatyka opierają się na, określonych na podstawie racjonalnego oglądu rzeczywistości, użyteczności jego działań, co nie ma nic wspólnego z profitami, bo jak doskonale zapewne wiesz mnóstwo użytecznych działań nie przynosi najmniejszych profitów, a jednocześnie działanie oparte na nieprawdzie jest bezużyteczne z założenia.
Dla przykładu teoretycznego pragmatyk będzie twierdził na podstawie dostarczonych mu badań, że globalne ocieplenie co najmniej nie jest możliwe do potwierdzenia, bo taka jest prawda wynikająca z racjonalnego oglądu rzeczywistości i wyników nauk doświadczalnych - prowadzenie dalszych badań bez uznania tej użytecznej prawdy jest kontrproduktywne, więc pragmatyk czynić tego nie będzie - gdy oportunista będzie głosił, że globalne ocieplenie jest oczywistą, oczywistością bez względu na przeciwstawne fakty, sprzeczne wyniki, które są mu dostarczane albowiem tego oczekuje grupa, która zapewnia mu profity.
Przykładem życiowym, z ostatniej chwili, pragmatyka jest "czerwony" Ken, który stwierdził w ramach nagonki na Corbyna w brytyjskiej Partii Pracy, że przecież Hitler współpracował z syjonistycznymi organizacjami w Niemczech w ramach realizowania osadnictwa w Palestynie. Został zaatakowany za to przez wpływowe grupy lobby żydowskiego i filosemitów w UK i Partii Pracy, i gdyby był oportunistą po prostu przeprosiłby w celu zachowania profitów, które daje ta najbardziej wpływowa grupa polityczna, zaprzeczając tym samym prawdzie. Jednakże nie uczynił tego, gdyż byłoby to sprzeczne z faktami, które zna na podstawie zarówno dowodów naukowych i w wyniku racjonalnego spojrzenia na rzeczywistość w ramach krytycznego myślenia. Stwierdzenie przeciwstawne w imię własnych interesów, iż administracja nazistowska i syjonistyczne organizacje tego nie czyniły, byłoby nieprawdzie a co za tym idzie byłoby nie użyteczne w ramach racjonalnego oglądu rzeczywistości, co znów prowadziłoby do tego, iż gdyby "czerwony" Ken to zrobił wszelkie dalsze jego działania życiowe byłyby bezużyteczne, jako oparte na nieprawdziwe.

FortyNiner

ElComendante napisał:

FortyNiner napisał:

Może. Jednak w przypadku Ernesto Guevary była. Pragmatycznym z jego punktu widzenia było siedzieć w Argentynie i trzepać kapuchę jako lekarz. Tymczasem on się ujął bardzo niepraktyczną rzeczą czyli niesprawiedliwością społeczną.

Gdyby Che był oportunistą to wszedłby w układy zapewniane mu przez rodzinę wbrew własnemu oglądowi rzeczywistości, co do systemu, który uznawał za zniewalający.
Jego decyzja o opuszczeniu Argentyny nie wynikała jednak z ideologii, bo wówczas to on komunistą nie był, a wynikała z idealistycznej postawy, która jest charakterystyczna dla jednostek i nie ma nic z ideologią wspólnego.
Natomiast Che nie był pragmatykiem, bo gdyby nim był to by się między innymi nigdy nie ogłosił maoistą Wink

Ale ja nie twierdzę, że on był oportunistą. Twierdzę, że nie był pragmatykiem. No chyba, że pragmatykiem w ramach danej ideologii.

ElComendante napisał:

FortyNiner napisał:

Nie żartuj.

liberalizm, koncepcja teoretyczna i postawa światopoglądowa oparta na indywidualistycznej koncepcji człowieka i społeczeństwa, głosząca, że wolność [łac. liberalis ‘dotyczący wolności’] i nieskrępowana przymusem politycznym działalność jednostek mają wartość nadrzędną i są najpewniejszym źródłem postępu we wszystkich sferach życia zbiorowego.

http://encyklopedia.pwn.pl/haslo/;3932244

anarchizm [gr., ‘bezrząd’], doktryna polityczna i ruch społeczny sprzeciwiające się wszelkiej władzy publicznej, postulujące likwidację państwa i zastąpienie go ustrojem bezpaństwowym, opartym na wolnych od jakiegokolwiek przymusu, samorzutnie powstających związkach producentów i konsumentów

http://encyklopedia.pwn.pl/haslo/anarchizm;3869141.html

To raczej ty nie żartuj wrzucając tu definicje wprost z ideologii.

Będziesz sie upierać, że liberalizm to nie ideologia? Smile

ElComendante napisał:

Propagatorzy ideologii potrafią udowodnić nawet, że wolność istnieje w feudalizmie, co jakże skutecznymi sztuczkami intelektualnymi czynił niejaki Tomasz z Akwinu.

Tomasz z Akwinu to w ogóle niezły artysta. Stwierdził, że jeżeli fakty są przeciwko wierze to tym gorzej dla faktów. Korwinowcy czerpią z niego wiele. Smile

Natomiast Guevarze na Kubie wolność wyszła w porównywalny sposób, jak wolność w feudalizmie. Ale intencje niewątpliwe miał słuszne...

FortyNiner napisał:

A wręcz przeciwnie. Oportunista najczęściej stosuje właśnie "metody krytycznego rozsądku i nauk doświadczalnych", aby zarobić najwięcej i bo to jest najbardziej praktyczne.

To znasz jakąś definicję wykluczającą oportunizm z pragmatyzmu czy nie?

ElComendante napisał:

To ja czekam na definicję, w której oportunista jest tożsamy z pragmatykiem, bo nie zauważyłem by były to synonimy.

Ale ja nie twierdzę, że oportunista i pragmatyk to synonimy. To Ty twierdzisz, że się wzajemnie wykluczają, więc na Tobie spoczywa obowiązek udowodnienia tego. Pytam wiec o definicję, która wyklucza oportunizm z pragmatyzmu.

ElComendante

FortyNiner napisał:

Ale ja nie twierdzę, że on był oportunistą. Twierdzę, że nie był pragmatykiem. No chyba, że pragmatykiem w ramach danej ideologii.

Ja też nie twierdzę, że on był pragmatykiem ani oportunistą, więc nie wiem w czym spór. Shocked

Nie da się być pragmatykiem w ramach ideologii, chyba że przez bardzo krótki czas, czyli zanim znajdzie się jakiś Robespierre, który zrobi z ciebie Dantona. Very Happy

FortyNiner napisał:

Będziesz sie upierać, że liberalizm to nie ideologia?

Nie rozumiem twojego pokrętnego sposobu myślenia Shocked

Jednak to ty wrzucasz definicje wolności wprost z ideologii, w tym liberalnej.

FortyNiner napisał:

Natomiast Guevarze na Kubie wolność wyszła w porównywalny sposób, jak wolność w feudalizmie. Ale intencje niewątpliwe miał słuszne...

Tak to jest jak się wpadnie w sidła ideologii Very Happy

FortyNiner napisał:

Ale ja nie twierdzę, że oportunista i pragmatyk to synonimy. To Ty twierdzisz, że się wzajemnie wykluczają, więc na Tobie spoczywa obowiązek udowodnienia tego. Pytam wiec o definicję, która wyklucza oportunizm z pragmatyzmu.

Ja tym bardziej tak nie twierdzę. Very Happy

Jeśli zaś nie rozumiesz mojego wywodu dlaczego się wykluczają to proponuję wziąć przynajmniej definicje jednej postawy i drugiej postawy, przeczytać ze zrozumieniem i przeprowadzić logiczny proces myślowy to wszystko stanie się jasne.
Jeśli nadal nie będzie jasne to proponuję sięgnąć do filozoficznych koncepcji pragmatyzmu również przeczytać ze zrozumieniem, przeprowadzić logiczny proces myślowy i już nie będziesz musiał pytać.

FortyNiner

ElComendante napisał:

Nie da się być pragmatykiem w ramach ideologii

Da się. Lenin jest tego najlepszym przykładem. On upraktyczniał marksizm na potrzeby (w swoim mniemaniu) Rosji. No i tworzył własną odrębną ideologię.

ElComendante napisał:

FortyNiner napisał:

Będziesz sie upierać, że liberalizm to nie ideologia?

Nie rozumiem twojego pokrętnego sposobu myślenia Shocked

Jednak to ty wrzucasz definicje wolności wprost z ideologii, w tym liberalnej.

Ależ to nie były definicje wolność. Mój sposób myślenia jest wbrew temu co twierdzisz, jest prosty, a jednak dla Ciebie niezrozumiały. Napisałeś: "Natomiast wolność jest lub jej nie ma i nie ma to nic wspólnego z ideologią.", to ja Ci podałem przykłady ideologii, które dążą do wolności i czyli maja z nią wiele wspólnego. Ale, że z wprowadzania tych ideologii, co innego wychodzi m.in. właśnie z powodu pragmatyzmu, to jest zupełnei inna historia,

ElComendante napisał:

Jeśli zaś nie rozumiesz mojego wywodu dlaczego się wykluczają to proponuję wziąć przynajmniej definicje jednej postawy i drugiej postawy, przeczytać ze zrozumieniem i przeprowadzić logiczny proces myślowy to wszystko stanie się jasne.
Jeśli nadal nie będzie jasne to proponuję sięgnąć do filozoficznych koncepcji pragmatyzmu również przeczytać ze zrozumieniem, przeprowadzić logiczny proces myślowy i już nie będziesz musiał pytać.

Skoro jesteś więc tak inteligentny i tak wspaniały, to zapewne będziesz łaskaw podać definicję, która wyklucza oportunizm z pragmatyzmu. Bo póki co wygląda na to, że brak takiej możliwości nadrabiasz niezbyt wysokiej jakości retoryką, jak powyżej.

de93ial

Pragmatyzm nie ma w sobie oportunizmu. Kto Ci to wmówił?

Pragmatyzm zakłada, że żadne rozwiązanie nie jest ostateczne i najlepsze. Jeśli stajemy wobec punktu przekraczającego nasze zrozumienie, pragmatyzm zakłada, że metoda, narzędzie czy czynnik pomagający to pogłębić pojawi się z upływem czasu. Tymczasem obecne zrozumienie pozwala na wprowadzenie pewnych zmian i ulepszeń. I chodzi o to, aby się nie przywiązywać ani do jednego, ani do drugiego.

Gdzie tu oportunizm? Oportunizm bierze się z "Drugiej strony", ze sprzeciwu z pogodzeniem się ze swoim przeznaczeniem. Stawiasz się. Jak fizycy przywiązani do swej własnej "teorii".
_________________
http://www.triviumeducation.com/
Punkt startowy dla wszystkich.
http://trivium.wybudzeni.com/trivium/
Wersja PL

ElComendante

FortyNiner napisał:

Da się. Lenin jest tego najlepszym przykładem. On upraktyczniał marksizm na potrzeby (w swoim mniemaniu) Rosji. No i tworzył własną odrębną ideologię.

Upraktycznianie ideologii czy tworzenie własnej ideologii nie ma nic wspólnego z pragmatyzmem. Albowiem zawsze w pewnym momencie pojawia się dysonans pomiędzy prawdą ideologiczną - zgodną z ideologicznymi założeniami - oraz prawdą użyteczną, czyli właściwie opisującą rzeczywistość.

de93ial napisał:

Pragmatyzm zakłada, że żadne rozwiązanie nie jest ostateczne i najlepsze. Jeśli stajemy wobec punktu przekraczającego nasze zrozumienie, pragmatyzm zakłada, że metoda, narzędzie czy czynnik pomagający to pogłębić pojawi się z upływem czasu. Tymczasem obecne zrozumienie pozwala na wprowadzenie pewnych zmian i ulepszeń.

Delial dość dobrze ci opisał, czym jest prawda użyteczna, która jednak MUSI opierać się na racjonalnym oglądzie świata oraz logicznym, krytycznym myśleniu, co jest sprzeczne tak z jakimikolwiek ideologiami, które mają tendencję do szukania pełnego opisu świata w ramach już założeń, co jest antylogiczne i antyracjonalistyczne oraz prowadzi prędzej czy później do odrzucania niewygodnych faktów na rzecz ideologicznej prawdy.
Innymi słowy, jeśli uznajesz coś, co jest sprzeczne z racjonalnym oglądem świata, logiką oraz krytycznym myśleniem a co za tym idzie faktami to nie możesz być pragmatykiem, dlatego pragmatyk nie może być ideologiem i dokładnie tak samo nie może być oportunistą, albowiem zarówno ideologie jak też oportunizm prowadzą do sytuacji, w której musisz odrzucić logikę, racjonalizm i krytyczne myślenie na rzecz w jednym przypadku prawdy ideologicznej a w drugim przypadku profitów.

FortyNiner napisał:

Napisałeś: "Natomiast wolność jest lub jej nie ma i nie ma to nic wspólnego z ideologią.", to ja Ci podałem przykłady ideologii, które dążą do wolności i czyli maja z nią wiele wspólnego.

Nie mają z nią nic wspólnego a jedynie wydaje się ich wyznawcom, iż mają coś wspólnego. Innymi słowy ideologie owe posługują się jedynie hasłem wolność, jako użytecznym frazesem.

FortyNiner napisał:

Skoro jesteś więc tak inteligentny i tak wspaniały, to zapewne będziesz łaskaw podać definicję, która wyklucza oportunizm z pragmatyzmu. Bo póki co wygląda na to, że brak takiej możliwości nadrabiasz niezbyt wysokiej jakości retoryką, jak powyżej.

Nikt nie zajmował się definiowaniem pragmatyzmu w kontekście oportunizmu i vice versa, dlatego delikatnie sugeruję ci byś wziął jedną i drugą definicję oraz byś sam doszedł do konkluzji, jeśli nie rozumiesz tego, co piszę.

FortyNiner

de93ial napisał:

Pragmatyzm nie ma w sobie oportunizmu. Kto Ci to wmówił?

A kto Ci wmówił, że nie. Masz jakąś definicję, która wyklucza oportunizm z pragmatyzmu?
Oportunizm z pragmatyzmem często idą w parze, bo w wielu przypadkach zachowania oportunistyczne są bardzo praktyczne i zgodne z pojmowaniem zdrowego rozsądku przez oportunistę. To są praktyczność i rozsądek są podstawami pragmatyzmu.

FortyNiner

ElComendante napisał:

FortyNiner napisał:

Da się. Lenin jest tego najlepszym przykładem. On upraktyczniał marksizm na potrzeby (w swoim mniemaniu) Rosji. No i tworzył własną odrębną ideologię.

Upraktycznianie ideologii czy tworzenie własnej ideologii nie ma nic wspólnego z pragmatyzmem.

Pragmatyzm koncentruje się zwłaszcza na teorii prawdy, teorii znaczenia oraz zagadnieniach metodologicznych; postuluje praktyczny sposób myślenia i działania (działanie, zwłaszcza praktyczne, jako podstawowa kategoria filozoficzna) oraz metody krytycznego rozsądku i nauk doświadczalnych; doświadczenie pojmuje jako proces przystosowawczego współoddziaływania organizmu i rzeczywistości (aktywizm w teorii poznania).

http://encyklopedia.pwn.pl/haslo/pragmatyzm;3961659.html

Upraktycznianie więc jest sednem pragmatyzmu.

Obawiam się, że Twoje pojmowanie pragmatyzmu, jest bardzo odmienne z tym co to naprawdę znaczy. I stąd ten spór...

ElComendante napisał:

Innymi słowy, jeśli uznajesz coś, co jest sprzeczne z racjonalnym oglądem świata, logiką oraz krytycznym myśleniem a co za tym idzie faktami to nie możesz być pragmatykiem, dlatego pragmatyk nie może być ideologiem i dokładnie tak samo nie może być oportunistą, albowiem zarówno ideologie jak też oportunizm prowadzą do sytuacji, w której musisz odrzucić logikę, racjonalizm i krytyczne myślenie na rzecz w jednym przypadku prawdy ideologicznej a w drugim przypadku profitów.

Po pierwsze, oportunizm może być bardzo logiczny. Postawa z cyklu: ja wiem swoje, ale robię to co mi każą, bo to mi się bardziej opłaca jest postawą nie dość, że logiczną to i wskroś pragmatyczną.
Po drugie. z góry zakładasz, że ideologia musi być wbrew logice, racjonalizmowi i krytycznemu myśleniu. Tymczasem jest wręcz odwrotnie. Racjonalizm. krytyczne myślenie i logika doprowadziły do powstania wielu ideologii. To pewne błędne założenia prowadzą pewne elementy ideologii do erozji. Zresztą pragmatyzm także.
Po trzecie, trzymanie się twardo ideologii rzadko przynosi profity. Czyści ideowo leniniści nie robili wielkich karier w ZSRR przykładowo. Czyści ideowo liberałowie w III RP podobnie. Natomiast pewni pragmatycy zrobili wielkie kariery i to pod każdym ustrojem.

ElComendante napisał:

FortyNiner napisał:

Napisałeś: "Natomiast wolność jest lub jej nie ma i nie ma to nic wspólnego z ideologią.", to ja Ci podałem przykłady ideologii, które dążą do wolności i czyli maja z nią wiele wspólnego.

Nie mają z nią nic wspólnego a jedynie wydaje się ich wyznawcom, iż mają coś wspólnego. Innymi słowy ideologie owe posługują się jedynie hasłem wolność, jako użytecznym frazesem.

A bynajmniej. To, że np. każdy właściciel może sobie napisać w gazecie, co chce jest efektem i zdobyczą pewnej ideologii. I to jest pewna wolnością. Gdyby jej nie było, te postulaty nie zostałyby wprowadzone.

ElComendante napisał:

Nikt nie zajmował się definiowaniem pragmatyzmu w kontekście oportunizmu i vice versa, dlatego delikatnie sugeruję ci byś wziął jedną i drugą definicję oraz byś sam doszedł do konkluzji, jeśli nie rozumiesz tego, co piszę.

Rozumiem doskonale, to co piszesz. I wychodzi, że pragmatyzm naprawdę nie jest tym, za co pragmatyzm uznajesz. Smile

ElComendante

FortyNiner napisał:

Pragmatyzm koncentruje się zwłaszcza na teorii prawdy, teorii znaczenia oraz zagadnieniach metodologicznych; postuluje praktyczny sposób myślenia i działania (działanie, zwłaszcza praktyczne, jako podstawowa kategoria filozoficzna) oraz metody krytycznego rozsądku i nauk doświadczalnych; doświadczenie pojmuje jako proces przystosowawczego współoddziaływania organizmu i rzeczywistości (aktywizm w teorii poznania).

Obawiam się, że Twoje pojmowanie pragmatyzmu, jest bardzo odmienne z tym co to naprawdę znaczy. I stąd ten spór...

Obawiam się, że to twoje rozumienie pragmatyzmu nie ma nic wspólnego z jego filozoficznymi założeniami, które znam na pamięć. Ta definicja powyżej jest uproszczona, ale również wskazuje na to, czym jest pragmatyzm - nie w rozumieniu potocznym - ale jako prąd intelektualny, który zdefiniował sposób poszukiwania prawdy, czyli prawdy użytecznej.
Ty natomiast kompletnie pomijasz, odrzucasz w kolejnym poście SEDNO pragmatyzmu jako nurtu myślowego, czyli poszukiwanie prawdy użytecznej z użyciem takich narzędzi jak krytyczne myślenie czy nauki doświadczalne, które zapewniają dopiero ową praktyczność zarówno działania jak też myślenia.
Natomiast nauki doświadczalne zakładają falsyfikowalność oraz potwierdzalność doświadczalną wyników, krytyczne myślenie zakłada podważanie prawd w celu ich potwierdzeniu lub zaprzeczeniu.
Dodatkowo pragmatyzm nie jest POSTAWĄ ŻYCIOWĄ - czego również kompletnie nie zauważasz - jest natomiast nurtem filozoficznym i prądem myślowym, który - i tutaj pasuje to słowo - w PRAKTYCZNY sposób ocenia rzeczywistość w celu ustalenia prawdy użytecznej, jako podstawy wnioskowania o tej rzeczywistości a co za tym idzie działania w ramach tej rzeczywistości.
Praktyczność tego sposobu wnioskowania polega na tym, że prawda użyteczna jest do ustalenia prawie zawsze w odróżnieniu od dla przykładu prawdy obiektywnej.

FortyNiner napisał:

Po pierwsze, oportunizm może być bardzo logiczny. Postawa z cyklu: ja wiem swoje, ale robię to co mi każą, bo to mi się bardziej opłaca jest postawą nie dość, że logiczną to i wskroś pragmatyczną.
Po drugie. z góry zakładasz, że ideologia musi być wbrew logice, racjonalizmowi i krytycznemu myśleniu. Tymczasem jest wręcz odwrotnie. Racjonalizm. krytyczne myślenie i logika doprowadziły do powstania wielu ideologii. To pewne błędne założenia prowadzą pewne elementy ideologii do erozji. Zresztą pragmatyzm także.
Po trzecie, trzymanie się twardo ideologii rzadko przynosi profity. Czyści ideowo leniniści nie robili wielkich karier w ZSRR przykładowo. Czyści ideowo liberałowie w III RP podobnie. Natomiast pewni pragmatycy zrobili wielkie kariery i to pod każdym ustrojem.

Tym razem nie rozumiesz, co to znaczy logicznie myśleć. Jeśli uznajesz nieprawdziwe fakty dla własnych profitów, głosisz nieprawdziwe informacje to nie ma to nic wspólnego ani z LOGIKĄ ani z PRAGMATYZMEM - chyba że przyjmujemy jakieś progresywne koncepcje tego narzędzia i tego nurtu myślenia - albowiem logika jest narzędziem do właściwego wnioskowania, w którym nie zakłada się pomijania faktów, czy korzystania z nieprawdziwych faktów dla jakichkolwiek celów a pragmatyzm wymaga dojścia do prawdy użytecznej, do której nie sposób dojść, gdy pomija się FAKTY.

Ani racjonalizm, ani logika, ani krytyczne myślenie NIGDY nie były używane przy tworzeniu ideologii, albowiem wszystkie ideologie, jakie istniały zakładają pojęcia niedefiniowalne, niczym punkt w matematyce, co jest niedopuszczalne w opisach stosowanych w naukach społecznych, czy etyce a tym są ideologie zarówno religijne jak też społeczne począwszy od szkoły austriackiej a kończąc na komunizmie.
To co piszesz wynika li tylko z faktu, iż sam wierzysz w jakąś ideologię i nie wprost w ramach dyskusji zastępczej próbujesz udowodnić, iż mogą istnieć ideologie, które opierają się na czymkolwiek innym, niż wiara ideologów.

FortyNiner napisał:

A bynajmniej. To, że np. każdy właściciel może sobie napisać w gazecie, co chce jest efektem i zdobyczą pewnej ideologii. I to jest pewna wolnością. Gdyby jej nie było, te postulaty nie zostałyby wprowadzone.

Jedynie wiara ideologów i aktywistów może zakładać, iż gdyby nie istniała ta czy inna ideologia to pewne aspekty rzeczywistości, kierunki myślowe w ogóle by się nie pojawiły.

FortyNiner napisał:

Rozumiem doskonale, to co piszesz. I wychodzi, że pragmatyzm naprawdę nie jest tym, za co pragmatyzm uznajesz. Smile

To jest jedynie twoje złudne postrzeganie rzeczywistości, w którym mylisz pojęcia.

de93ial

FortyNiner napisał:

A kto Ci wmówił, że nie. Masz jakąś definicję, która wyklucza oportunizm z pragmatyzmu?
Oportunizm z pragmatyzmem często idą w parze, bo w wielu przypadkach zachowania oportunistyczne są bardzo praktyczne i zgodne z pojmowaniem zdrowego rozsądku przez oportunistę. To są praktyczność i rozsądek są podstawami pragmatyzmu.

Myślę, że powinieneś mniej przywiązywać wagi do słów, a więcej uwagi skupiać na tym, co one opisują.

ZROZUM czym pragmatyzm jest i wtedy pojmiesz na czym polega absurd łączenia go z oportunizmem. Jeśli byłby nierozerwalne nie powstałyby dwa różne pojęcia. Zamiast nich byłoby jedno. Ty zaś najwyraźniej nie pojmujesz czym oba te zjawiska są. Bazujesz na tym co Ci ktoś powiedział, do tego na bardzo płytkim poziomie. I tak powtarzasz.

Pragmatyzm nie jest religią. Przestań go tak postrzegać.
_________________
http://www.triviumeducation.com/
Punkt startowy dla wszystkich.
http://trivium.wybudzeni.com/trivium/
Wersja PL

Kruczowłosa

Co popatrzę na ten temat to czytam: " Plemniki "

Rolling Eyes

FortyNiner

ElComendante napisał:

FortyNiner napisał:

Obawiam się, że Twoje pojmowanie pragmatyzmu, jest bardzo odmienne z tym co to naprawdę znaczy. I stąd ten spór...

Obawiam się, że to twoje rozumienie pragmatyzmu nie ma nic wspólnego z jego filozoficznymi założeniami, które znam na pamięć.

Mnie nie interesuje co Ty znasz na pamięć. Poza tym myślę, że kolejny Twój numer retoryczny. Smile

Póki co nie potrafisz odnieść się logicznie do definicji pragmatyzmu... To nie jest moje rozumienie. To jest definicja tego terminu.

ElComendante napisał:

FortyNiner napisał:

Po pierwsze, oportunizm może być bardzo logiczny. Postawa z cyklu: ja wiem swoje, ale robię to co mi każą, bo to mi się bardziej opłaca jest postawą nie dość, że logiczną to i wskroś pragmatyczną.
Po drugie. z góry zakładasz, że ideologia musi być wbrew logice, racjonalizmowi i krytycznemu myśleniu. Tymczasem jest wręcz odwrotnie. Racjonalizm. krytyczne myślenie i logika doprowadziły do powstania wielu ideologii. To pewne błędne założenia prowadzą pewne elementy ideologii do erozji. Zresztą pragmatyzm także.
Po trzecie, trzymanie się twardo ideologii rzadko przynosi profity. Czyści ideowo leniniści nie robili wielkich karier w ZSRR przykładowo. Czyści ideowo liberałowie w III RP podobnie. Natomiast pewni pragmatycy zrobili wielkie kariery i to pod każdym ustrojem.

Tym razem nie rozumiesz, co to znaczy logicznie myśleć.

Kolejna sztuczka retoryczna i brak odniesienia się do tego co piszę. Smile

ElComendante napisał:

Ani racjonalizm, ani logika, ani krytyczne myślenie NIGDY nie były używane przy tworzeniu ideologii, albowiem wszystkie ideologie, jakie istniały zakładają pojęcia niedefiniowalne, niczym punkt w matematyce, co jest niedopuszczalne w opisach stosowanych w naukach społecznych, czy etyce a tym są ideologie zarówno religijne jak też społeczne począwszy od szkoły austriackiej a kończąc na komunizmie.

Po pierwsze, szkołą austriacka to mnie ideologia, ale nurt ekonomiczny. Po drugie, wielu ideologów przedstawia wywody bardzo logiczne na temat różnych kwestii np. równości, sprawiedliwości, wolności. Ale skoro Ty ich nie dostrzegasz to raczej dowód, że tego nie czytałeś niż tego nie ma. Smile

I dodam, że też ideologów, których nie podziwiam, najdelikatniej rzecz ujmując.

ElComendante napisał:

FortyNiner napisał:

A bynajmniej. To, że np. każdy właściciel może sobie napisać w gazecie, co chce jest efektem i zdobyczą pewnej ideologii. I to jest pewna wolnością. Gdyby jej nie było, te postulaty nie zostałyby wprowadzone.

Jedynie wiara ideologów i aktywistów może zakładać, iż gdyby nie istniała ta czy inna ideologia to pewne aspekty rzeczywistości, kierunki myślowe w ogóle by się nie pojawiły.

Może by się pojawiły, ale pojawiły, a może nie. Natomiast faktem jest, że są elementy pewnej ideologii w życiu, które dzięki tej ideologii zaistniały. Bez walki liberałów o wolność pisania właściciela gazety, co chce, rządy nadal by w to ingerowały. A liberalizm to ideologia.

ElComendante napisał:

FortyNiner napisał:

Rozumiem doskonale, to co piszesz. I wychodzi, że pragmatyzm naprawdę nie jest tym, za co pragmatyzm uznajesz. Smile

To jest jedynie twoje złudne postrzeganie rzeczywistości, w którym mylisz pojęcia.

To Ty twierdzisz coś zupełnie innego niż definicja. Np. pragmatyzmu. To jest dokładnie mylenie pojęć. Smile