Dołączył: 01 Mar 2011 Posty: 2837
Post zebrał 0.000 mBTC Podarowałeś BTC
Wysłany: 15:33, 12 Sty '15
Temat postu:
Mirkas napisał:
@ElComendante
Co nazywasz poważnym błędem ("grave mistake")?
Francja czyli kto/co (rząd francuski?)
Nie ja tak nazywam decyzję parlamentu francuskiego, ale szef rządu Izraela.
Jeśli tłumaczysz to jako poważny błąd to oczywiście, jak najbardziej jest to możliwa forma tłumaczenia aczkolwiek równie dobrze można to przetłumaczyć nieco inaczej, czyli pomyłka, która przynosi ogromne szkody, obrażenia/zagrożenia {biorąc pod uwagę wypowiedź w kontekście ISIS i obywatela francuskiego takie tłumaczenie jest bardziej właściwe}.
Dołączył: 01 Mar 2011 Posty: 2837
Post zebrał 0.000 mBTC Podarowałeś BTC
Wysłany: 17:18, 12 Sty '15
Temat postu:
"(CNN)French security agencies stopped monitoring the brothers who attacked the staff of Charlie Hebdo satirical magazine months before they carried out the attack"
Dokładnie miesiąc temu, na początku grudnia wg. sąsiadów zniknęli również Coulibaly i jego żona.
Calls for BBC reporter to resign after he told daughter of Holocaust survivors in Paris: 'Palestinians suffer hugely at Jewish hands as well'
Journalist Tim Willcox sparked anger during his coverage of yesterday's rally in Paris, held in memory of the 17 victims of last week's terror attacks, including four Jewish people in a siege at a Kosher supermarket.
During a live report from the streets of Paris, Willcox was speaking to a number of participants in the march, including one woman who expressed her fears that Jews were being persecuted, and 'the situation is going back to the days of the 1930s in Europe.'
To this, Willcox, who was broadcasting on the BBC News channel replied: 'Many critics though of Israel's policy would suggest that the Palestinians suffer hugely at Jewish hands as well.'
When the woman, shaking her head, responded saying: 'We can't do an amalgam', he told her: 'You understand everything is seen from different perspectives.'
She was identified during the broadcast as 'Chava', and told Willcox when she was introduced on screen that she had lived in France for 20 years, but was originally from Israel.
She said her parents were from Poland, and came to Israel after the Second World War.
She had attended the rally with a friend, Aziz, who is French-born and comes from a Muslim background, with his parents being originally from Algeria.
Willcox has today apologised for his comments, taking to Twitter to say he had not meant to cause offence.
He wrote: 'Really sorry for any offence caused by a poorly phrased question in a live interview in Paris yesterday - it was entirely unintentional.'
...ma, zdaniem prawosławnego założyciela oddziału Boża Wola w Noworosji, jeden główny cel. To dokonanie przeskoku cywilizacyjnego - kultowego, przesunięcie Okna Overtona, tak by wszyscy ludzie szczerze wierzący w Boga (muzułmanie, chrześcijanie, judaiści, inni) byli uznawani, za terrorystów. Wierzacy którzy będą starać się obronić swoich wartości, swoich świątyń, będą sprzeciwiać się sodomie, bluźnierstwom, satanizmowi - będą uznawani w głównym nurcie medialno - politycznym za niebezpiecznych terrorystów - fanatyków.
45-cioletni komisarz policji prowadzący śledztwo w sprawie zamachu na redakcję tygodnika Charlie Hebdo,Eryk Fredu zastrzelił się w swoim gabinecie.Informację kilka godzin temu podał francuski kanał tv France3
http://vz.ru/news/2015/1/10/723712.html
Ponoć był przepracowany i miał depresję. Dziwne, że z depresją awansował na zastępcę dyrektora policji regionalnej, nie mówiąc już o zbieżności tej tragicznej decyzji o samobójstwie z zamachami terrorystycznymi (w sumie to jest terror, tylko sprawcy zgoła inni niż to przedstawiają media). Wygląda na robotę seryjnego samobójcy (coś odkrył?, coś mu nie pasowało w oficjalnej wersji?):
Cytat:
French police commissioner 'shot himself dead in his office after meeting relatives of a Charlie Hebdo victim'
Helric Fredou shot himself on Wednesday night in Limoges, France
He had been the deputy director of the regional police since 2012
Commissioner Fredou was said to have been 'depressed' and overworked
A French police commissioner has reportedly taken his own life after meeting the relatives of a victim murdered in the Charlie Hebdo massacre.
Helric Fredou, 45, shot himself in his office with his police-issue gun on Wednesday night in Limoges, a city in central France, according to France 3.
Commissioner Fredou began his career as a police office in 1997 and had been the deputy director of the regional police since 2012.
Colleagues told France 3 he was 'depressed' and overworked, and said he was single and had no children.
Podobnie jak ktoś z komentujących na blogu zezowatego zastanawiałem się jak zapewnią w takim "tłumie" ochronę dla tych kuref, żeby ktoś nie odpalił im granatu i nie zrobił buraczanej?
French president asked Netanyahu not to attend Paris march
Cytat:
Netanyahu under scathing fire over uninvited visit to Paris for rally
Israeli Prime Minister Benjamin Netanyahu has opened the floodgates of criticism by going uninvited to the rally in Paris held in protest at recent killings in the French capital.
Israeli media reported on Monday that France had asked the Israeli premier to stay away from the weekend solidarity march, but Netanyahu ignored the request.
On Sunday, thousands of anti-terrorism protesters gathered for the rally, with world leaders and officials in attendance. The event came after days of deadly attacks, which claimed the lives of 17 people and three gunmen in France.
President Francois Hollande of France had wanted to “focus on solidarity with France, and to avoid anything liable to divert attention to other controversial issues…,” Israeli paper Haaretz reported.
On Saturday evening, Netanyahu’s rivals, Foreign Minister Avigdor Lieberman and Economy Minister Naftali Bennett announced they would travel to Paris.
“When Netanyahu heard they were going, he informed the French he would be attending the march after all,” Haaretz wrote.
When Netanyahu rejected the appeals of the French government, Palestinian President Mahmoud Abbas was swiftly invited, Channel Two television and Israeli newspapers reported.
During the march, Netanyahu was seen elbowing his way to the front of the parade of world leaders. He also waved to the crowd, a gesture some commentators deemed to be at odds with the somber mood. Netanyahu has also been slammed for his call on members of the French Jewish community to immigrate to Israel for safety reasons.
“It was embarrassing, not to say disgraceful, to see Israel’s prime minister yesterday trying to push his way onto a bus that he was not supposed to board, making his way determinedly from the second row (where he was placed) to the row of leaders walking in front (which he took over), behaving in a mourning parade as in an election rally,” wrote the rightwing Maariv newspaper.
“The reprisal was not late in coming. President Francois Hollande fell on Abu Mazen’s (Abbas’s) shoulders in a close embrace but greeted Netanyahu with a frozen hand,” it said.
Haaretz said the prime minister’s actions had infuriated the French president, who had demonstrated his “anger” at a ceremony at Paris’s main synagogue to commemorate four Jews who were among those killed.
“Hollande sat through most of the ceremony, but when Netanyahu’s turn at the podium arrived, the French president got up from his seat and made an early exit.”
Dołączył: 01 Mar 2011 Posty: 2837
Post zebrał 0.000 mBTC Podarowałeś BTC
Wysłany: 01:17, 14 Sty '15
Temat postu:
Jak to się mówi:
Nasi też tam byli.
Nieustępliwa, nadzwyczajnie odważna francuska policja oraz nietykalni, perfekcyjnie wyszkoleni terroryści, którzy uczą się jak broń przeładować.
A, co by było gdyby broń była dostępna dla francuskich obywateli? Byłoby jak na stepach, jak zwykle 2-0 dla Nas
W związku z tym, że broń nie jest dostępna to Nasi jedynie wzięli udział w walce o wolność słowa i prawdo dostępu opinii publicznej do informacji.
Już nawet odsuwając na bok wszystkie szczegóły, spiski, powiązania, cele, a zostawiając główny przekaz płynący z mendiów na temat tych wydarzeń, to nawet średnio ogarnięty Polak powinien zdać sobie łatwo sprawę, jaką bujdą są te wydarzenia i jaka hipokryzja bije od mainstreamu i naszych politykierów.
Solidarność i obrona wolności słowa... Czy ktoś choć trochę myślący uwierzy, że w Polsce kiedykolwiek pozwolono by na taką "wolność słowa" i prasy? Wyobrażacie sobie okładkę polskiego dziennika z jadącą się od tylca trójcą świętą i takim podpisem? (pomijając czy słusznie, czy nie)
Przecież zaraz by takich redaktorków ludzie na taczkach z redakcji wywieźli (pomijając czy słusznie, czy nie)
Pamiętacie, jak jakiś czas temu tvp2 dostała karę i musiała przeprosić, bo "wierni" się do rady listownie poskarżyli, że KABARET w swoim KABARETOWYM występie, emitowanym PO GODZ. 22 śmiał sobie zażartować z papieża, iż ten puszcza bąki jak normalny człowiek albo ma bokserki w jezuski?
Wystarczy być minimalnie wyżej niż granica poziomu inteligencji studzienki ściekowej, by nie łyknąć takich bredni. A jednak
Z kolei słuchając wypowiedzi Tuska i spółki ciężko nie przypomnieć sobie cytatu o wolności i bezpieczeństwie z Benjamina Franklina
Nie do końca masz rację.
Ta gazeta prezentowała krytykę ale tylko wybranych społeczności, przeważnie tych najsłabszych.
Za rysunek bardzo krytyczny wobec żydów z tej gazety (nielegalnie) wyleciał jeden dziennikarz. O tym jakoś nie mówią, ale karmią ludzi walką po "wolność słowa" w kraju w którym dyskusja o historycznych aspektach II Wojny Światowej może być skończona 6-cio letnim wyrokiem! Brzmi jak cynizm. Zresztą zachód ma to do siebie, że jest cyniczny i dwulicowy.
Więc żadna tam wolność słowa, to, że ktoś narysował raz na rok jakiś rysunek o Jezusie o niczym nie przesądza.
Główna ekspresja dotyczyła środowisk muzułmańskich, które we Francji są w większości klasą robotniczą, więc bardzo łatwym celem ataku.
Dla przykładu pewien komik francuski, który wyśmiewał czarnych prezydentów afryki, islamistów czy nawet europejskich przywódców, po parodii izraelskiego prezydenta został zbanowany we Francji i miał proces sądowy.
Więc nie ma pod ty względem różnicy wobec Polski.
Urban w "Nie" pisze oraz rysuje władze katolickie w bardzo satyrycznych formach, ale widziałeś kiedyś by z taką intensywnością podobnie pisał o Izraelu? I wierz mi, nie ma to znaczenia czy Urban to żyd czy nie, on wie, że po takich tekstach "Nie" - przestanie istnieć. Taka jest wolność prasy i słowa w krajach o tak zwanej zachodniej cywilizacji.
O tym , że tak naprawdę nie ma już mediów opozycyjnych można by eseje pisać (dlatego próby banowania rosyjskich czy Irańskich mediów).
I jeszcze mała uwaga co do Polski! Polska od mniej więcej 1997 roku jest krajem testów. I to od wielu gałęzi w tym politycznych!
Obserwuję od lat jak Polskie "działania" są stosowane np. w UK - oczywiście nie identycznie, w bardzo ograniczonej wersji, ale jednak da się odczuć zmiany i podobieństwa. Polacy są jak króliki doświadczalne.
Dołączył: 01 Mar 2011 Posty: 2837
Post zebrał 0.400 mBTC Podarowałeś BTC
Wysłany: 01:43, 15 Sty '15
Temat postu:
"Jeśli chcesz wiedzieć kto tobą rządzi, po prostu sprawdź kogo nie możesz krytykować" Wolter.
Trochę, by się zebrało w tej gównianej politpoprawności anglo-jankeskiej.
Oczywiście masz rację. Dlatego napisałem "wolność słowa" w cudzysłowie Meritum mojego postu miało być raczej to, że naprawdę nie trzeba być alfą i omegą, by te wszystkie mainstreamowe bzdety przejrzeć.
Parafrazując powiedzenie - wolność prasy kończy się tam, gdzie zaczyna się wolność żydowskiego nosa
Dodam tylko tak na marginesie, co by nie być posądzonym o jakiś antysemityzm, że ja naprawdę Żydom współczuję. Żydom w sensie mieszkańcom Izraela, ale też żydowskim członkom różnych społeczności na całym świecie. Bo są oni takimi samymi ofiarami swoich współwierców - banksterów i innych byznesmenów, jak i my.
[...] the Fabius-Gayssot Act is sometimes called the “Faurisson Law” or “Lex Faurissoniana”; I have lost count of the times I’ve been ordered to pay fines or damages on the grounds of this law; other revisionists have been thrown into prison or, like Vincent Reynouard, a father of nine, will be returning to prison; for my part, I’ve settled for ten physical assaults – of which eight in France – and the actions of the French police, who have carried out numerous searches and seizures, or attempted seizures, at my house, and who have often REFUSED to protect me in the presence of danger; I hope to be able, before long, to send you an English version of my nine-page article (with illustrations) of December 31, 2014 entitled: In 70 years, no forensic study proving the existence and operation of the “Nazi gas chambers”! I dedicated it to Professor Ben Zion Dinur (1884-1973), founder of Yad Vashem in 1953, forced to resign in 1959 for having preferred scientific History to Jewish Memory.
Gerhard Ittner, born May 12, 1958, is already three years in prison in Germany because of his revisionist held in 2002 and 2003. A trial against him began in November 2004, but in March 2005 he fled Germany and lived in exile, including Iran, Argentina and, in the end, Portugal. There he was arrested and extradited to Germany in 2012 and imprisoned. October 15, 2014 at his release from prison after serving a sentence of 33 months, he was again imprisoned due in particular its "anti-constitutional" letters to the regime of the FRG, sent from his cell . Ittner now expected in the Nuremberg jail his retrial. He is accused of having written that the 2003 war against Iraq was a criminal action orchestrated by the US and Israel.
What all these idiots who think we tympanisent their "I'm Charlie [verb" follow "]" or their "I'm Charlie [verb" to be "]" and protesting their commitment to freedom of thought and freedom of expression?
DIEUDONNÉ REPLIES TO MINISTER OF THE INTERIOR BERNARD CAZENEUVE:
Yesterday we all were Charlie. We all walked and stood up for freedoms to be allowed to laugh at everything.
All the Government’s officials – you included – were walking together in the same direction.
Yet, when I came back home I felt all alone.
The Government has been targeting me for a year now and is still looking to eliminate me by any means: media lynching, ban on my performance shows, tax audits, bailiff raids, searches, indictments… More than eighty judicial procedures have struck down on my kinfolk and me.
And the Government keeps on ruining my life. Eighty judicial procedures.
Since the beginning of last year, I have been treated as public enemy number one, when all I try to do is make people laugh, and laugh about death, because death laughs at us all, as Charlie knows now, unfortunately.
Even though I offered peace under your authority in the past weeks, I did not get any answer from you yet.
Whenever I express myself some people will not even try to understand me, they will not listen. They try to find some kind of pretext to suppress me. I am looked upon as if I were Amedy Coulibaly, when I am no different from Charlie.
It seems like you do not care about my words, unless you can distort them and use them to fill yourself with indignation.
Dear Minister, since it looks like I have finally earned some listening from your part, I wish to remind you one thing:
Wczorajszego ranka Dieudonné został aresztowany pod zarzutem „pochwały terroryzmu” za stwierdzenie na pejsbuku, że czuje się jak Charlie Coulibaly (zwolniony wieczorem po całodziennych przesłuchaniach).
Cytat:
Notorious French comedian Dieudonné is to stand trial for being an "apologist for terrorism" after writing a Facebook comment suggesting he sympathised with one of the gunmen in last week's Paris attacks, a judicial source said Wednesday.
The comedian made international headlines in 2013 when French footballer Nicolas Anelka was banned for five matches by English football authorities for flashing the 'quenelle', a hand-gesture created by Dieudonné that many people consider anti-Semitic.
The government has in the past banned Dieudonné's shows because it considers them "anti-Semitic".
He has since removed the offending remark from his Facebook page.
Francuska policja nęka również Joe le Corbeau (Noël Gérard)
Cytat:
France: Cartoonist arrested in Quenelle probe
Authorities arrested Noël Gérard, a cartoonist going by the name Joe le Corbeau, for distributing photos of a man doing the antisemitic Quenelle gesture in front of the Ozar Hatorah school in Toulouse and the home of the terrorist Mohamed Merah.
Gérard runs an antisemitic Facebook page, where he declares that the 'Western world has been infiltrated by Zionism' and that 'the mass media follows Israel's orders'.
His site features cartoons by various antisemitic cartoonists. He also sells a booklet with his collection of cartoons, which he named 'Shoah Hebdo' (Holocaust Weekly)
Alimuddin Usmani: Joe le Corbeau is a French cartoonist. He is a friend of Dieudonné and often makes a mockery of Zionist figures like BHL, 'the Holocaust religion' and the New World Order. On January 28, he was arrested by the police for having posted on his website a picture of someone performing the quenelle salute in front of a Jewish school. Joe le Corbeau has been accused of incitement to ethnic or racial hatred. Dozens of mainstream media outlets published the same quenelle without having any problem. In your opinion, is Joe le Corbeau subject to tribal revenge via the French judiciary?
Gilad Atzmon: Once again, we learn that neither the French ‘Socialist’ government nor its Jerusalemite paymasters can cope with a certain type of parody. Is it a coincidence?
For generations, Yiddish humor has been outrageously mocking the goyim’s alleged ‘naivety’ and ‘stupidity’ while simultaneously celebrating an imaginary ‘Jewish wit’. But as we learn, once again, ‘mocking others’ is a Jews-only territory.
At least the French ‘Socialist’ government has been kind enough to let us know what Jewish chosenness actually means in practice.
British MP David Ward panned for saying Netanyahu in Paris made him sick
Israel’s ambassador to London called Sunday for British Deputy Prime Minister Nick Clegg to discipline a member of parliament who declared it made him feel ill to see Prime Minister Benjamin Netanyahu attend the mass demonstration of unity against terrorism that was held in Paris at the beginning of the week.
Kiedyś był już podobny przypadek, chociaż po drugiej stronie Kanału :
"Nadżi Salim al-Ali, ur. w 1937 r. w Asz-Szadżarze, Palestyna, zm. 29 sierpnia 1987 w Londynie) – palestyński rysownik, któremu sławę przyniosły rysunki wyrażające krytykę wobec polityki Izraela. Jest autorem ponad 40 tys. rysunków, w których odzwierciedlała się opinia Palestyńczyków i Arabów i które stanowiły krytyczny komentarz na temat polityki palestyńskiej i arabskiej[1]. Największy rozgłos przyniosła mu stworzona przez niego postać Hanzali, chłopca obserwującego aktualne wydarzenia polityczne[1], który stał się również symbolem palestyńskiego oporu. 22 lipca 1987 przed londyńską siedzibą kuwejckiej gazety Al-Kabas ("Żagiew"), dla której tworzył satyryczne rysunki polityczne[1][2], Nadżi al-Ali został postrzelony w twarz[3]. Zmarł w wyniku ran pięć tygodni później w szpitalu Charing Cross."
Dlaczego wszyscy podniecają się "masakrą" we Francji, a nikt nie napisze i nie uczci minutą ciszy ofiar Boko Haram z Nigerii. Ofiary liczymy w tysiącach, nie mówiąc o gwałtach, rabunkach itp radykałów islamskim szrzących religię pokoju.
Tam jakoś USa z szabe;ką nie lecą na pomoc wolności.
Bo mordy w Nigerii "są zaplanowane" i każdy "człowiek zachodu" nie robi z tego halo, bo "wszystko idzie zgodnie z planem". A Francja to tak jakby wyłamanie się z "planu".
Dołączył: 02 Mar 2009 Posty: 477
Post zebrał 0.000 mBTC Podarowałeś BTC
Wysłany: 23:15, 16 Sty '15
Temat postu:
Cytat:
W całej Francji w ciągu zaledwie trzech dni od zamachu w redakcji doszło do licznych ataków na społeczność muzułmańską.
zamach na redakcję zadziałał jak wyzwalacz społecznych nastrojów - przecież tam się to od dekad nawarstwia. musiało jebnąć. a jebło troszeczkę - para w gwizdek
Do czterech lat łagru grozi 23-letniemu mieszkańcowi Iżewska za publikację w internecie karykatur Jezusa Chrystusa.
Wcześniej rosyjski sąd uznał zamieszczone w sieci przez 23-letniego Timura Szojewa rysunki za ekstremistyczne.
Z drugiej strony palą kościoły i nikt się nie przejmuje - bo tam można:
"Charlie Hebdo" w środę opublikował następną karykaturę Mahometa, ze łzą w oku i tabliczką z napisem "Jestem Charlie" (Je suis Charlie) - hasłem, pod jakim manifestowano we Francji przeciwko zamachowi na redakcję tygodnika, w którym zginęło 12 osób. Nowy rysunek wywołał falę manifestacji w krajach muzułmańskich, w tym w Turcji.
Muzułmanie manifestowali w wielkich miastach Pakistanu, gdzie parlament jednogłośnie potępił publikację karykatur, uznając je za bluźniercze. W Karaczi doszło do starć z policją, kiedy tłum usiłował podejść pod francuski konsulat. Lekko ranny został pakistański fotoreporter.
W drugim co do wielkości mieście Nigru, Zinder, zginęły cztery osoby: policjant i troje cywilów, a rannych zostało 45 ludzi - podało tamtejsze MSW. W Zinder podpalono 10 kościołów, a trzy splądrowano. Tamtejsi muzułmanie protestowali przeciw udziałowi prezydenta w paryskim marszu antyterrorystycznym.
Zaatakowano też Instytut francuski, szkołę prowadzoną przez misjonarzy i siedzibę prezydenckiej partii demokratyczno-socjalistycznej. Według źródła policyjnego, na które powołuje się Reuters, część manifestantów była uzbrojona w łuki i strzały oraz pałki, a starcia były bardzo ostre.
"Zamach na wszystkich muzułmanów na całym świecie"
Najważniejsza według AFP była manifestacja w stolicy Jordanii Ammanie, gdzie w milczeniu przemaszerowało 2500 członków Bractwa Muzułmańskiego i organizacji młodzieżowych. Skupiający fundamentalistów Front Akcji Islamskiej, będący politycznym ramieniem Bractwa w Jordanii, w środę oznajmił, że "zamach na osobę proroka to zamach na wszystkich muzułmanów na całym świecie".
Król Jordanii Abdullah II ibn Husajn, który wziął udział w niedzielnym marszu antyterrorystycznym w Paryżu, w czwartek nazwał tygodnik "Charlie Hebdo" nieodpowiedzialnym i niekonsekwentnym.
W okupowanej przez Izrael Jerozolimie Wschodniej manifestowało kilkuset Palestyńczyków. Nieśli transparenty z napisami: "Islam religią pokoju", "Mahomet zawsze będzie naszym przewodnikiem". Skandowali: "Francuzi, banda tchórzy". Wielki mufti Mohammad Husejn nie wspomniał w piątkowym kazaniu o "Charlie Hebdo". W środę mówił o obrazie muzułmanów przez tygodnik i potępił "terroryzm pod wszelkim jego postaciami".
"Rząd francuski powinien przeprosić"
W Chartumie po modlitwach manifestowało krótko kilkuset muzułmanów, domagając się wydalenia francuskiego ambasadora i wznosząc okrzyki na cześć proroka. Na niesionym przez nich transparencie widniało hasło: "Rząd francuski powinien przeprosić".
W Tunisie imam Nureddin Chadmi, były minister ds. religii, nie mógł skończyć kazania. Mówił: - Jesteśmy przeciwni wszelkim zamachom na naszego proroka, ale to nie powód do zabijania ludzi. To, co się stało, jest sprzeczne z islamem, który jest religią tolerancji, i było zamachem na wszystkich muzułmanów. Przerwano mu, mówiąc, że redaktorzy i rysownicy "Charlie Hebdo" "zasługiwali na śmierć, ponieważ wiele razy obrażali proroka".
W Katarze Światowy Związek Ulemów zaapelował o manifestacje pokojowe i skrytykował "wstydliwe milczenie" społeczności międzynarodowej w reakcji na "obrazę wrażliwości religijnej". Władze Kataru uznały, że publikacja rysunku w "Charlie Hebdo" budzi "gniew" i "nienawiść".
W Iranie władze skrytykowały w tym tygodniu francuski tygodnik. Zapowiadaną tam na sobotę manifestację kleryków odwołano bez podania przyczyn. Według agencji Fars organizatorzy zapowiedzieli, że zgromadzenie odbędzie się w poniedziałek przed francuską ambasadą w Teheranie, pod warunkiem uzyskania na nie zgody stołecznych władz.
"Wszyscy jesteśmy Mahometem"
W Algierze manifestowały 2-3 tys. ludzi, skandując nazwisko braci Kouachi - organizatorów zamachu na "Charlie Hebdo". Ludzie trzymali tabliczki, na których analogicznie do hasła z francuskich demonstracji ("Je suis Charlie") napisano: "Wszyscy jesteśmy Mahometem".
Niektórzy skandowali pochwały "męczenników Kuachich" oraz "Jestem Kuachi". Bracia Kouachi, Said i Cherif, zostali zabici przez francuską policję 9 stycznia, dwa dni po zamachu na "Charlie Hebdo". W Algierze demonstranci, napływający ze wszystkich dzielnic, domagali się zaprowadzenia w kraju państwa islamskiego.
- To manifestacja spontaniczna i pokojowa. Algierczycy chcą skrytykować powtarzające się ataki na proroka i na islam - powiedział sekretarz generalny opozycyjnego islamskiego Ruchu Odrodzenia (Ennahda) Mohamed Duibi. "Minister spraw zagranicznych (Ramtan Lamamra) nie brał udziału w paryskim marszu u boku (premiera Izraela Benjamina) Netanjahu, który zabijał Palestyńczyków" - dodał.
W mauretańskiej stolicy Nawakszut według organizatorów demonstrowało 30 tys. ludzi, według policji i świadków - kilka tysięcy. Spalono francuską flagę i usiłowano protestować pod francuską ambasadą, ale policja nie dopuściła do tego.
"Jestem muzułmaninem", "Jesteśmy za obroną proroka", "Nie zgadzamy się na obrażanie proroka" - skandowali manifestanci w Nawakszut, odpowiadając na apel Forum Ulemów i Imamów na rzecz Poparcia Proroka, które utworzono w zeszłym roku.
Do protestujących, którzy po modlitwach w wielkim meczecie głównym ruszyli w stronę pobliskiego pałacu prezydenckiego, wyszedł szef państwa Mohammed uld Abd el-Aziz. - Nie jestem ani "Charlie Hebdo", ani Coulibalym - powiedział. Amedy Coulibaly to zamachowiec z paryskiego sklepu z żywnością koszerną; zanim zginął, zabił cztery osoby.
- Jestem muzułmaninem, my wszyscy jesteśmy muzułmanami. Walczyliśmy z terroryzmem u siebie, zapłaciliśmy za to wysoką cenę i ponieśliśmy ogromne ofiary - powiedział prezydent Aziz. - Dlatego potępiamy wszystko, co się dziś dzieje i co ze swej natury może prowadzić do terroryzmu, na wzór i podobieństwo tych nikczemnych karykatur, które atakują naszą religię i wszystkie religie monoteistyczne.
Będą dalsze manifestacje
Według szefa organizatorów marszu, Nah uld Elhadża, "Francja powinna przeprosić za bluźnierstwo popełnione wobec muzułmanów" i "uszanować uczucia półtora miliarda muzułmanów, którzy nigdy nie zgodzą się na poniewieranie proroka". - Będziemy dalej manifestować i chronić naszego proroka i naszą wiarę - oświadczył.
W Mauretanii, która jest Republiką Islamską i gdzie panuje szariat, 24 grudnia skazano na śmierć za apostazję 29-letniego blogera, który "lekceważąco mówił o proroku Mahomecie" w internetowym artykule. Jego obrona złożyła apelację.
W Syrii według syryjskiej organizacji pozarządowej tysiące ludzi wyszło na ulice w strefach kontrolowanych przez rebeliantów i dżihadystów, domagając się zaprzestania "obrazy uczuć religijnych".
Informację podało 9 stycznia holenderskie pismo ekonomiczne Quote, ale agencje prasowe, zajęte relacjonowaniem paryskich wydarzeń ją zignorowały. Trzy dni temu zainteresował się nią jednak niemiecki Neopresse: w grudniu 2014 r., na kilka tygodni przed tragedią w redakcji Charlie Hebdo, pismo satyryczne zakupiła znana bankierska rodzina de Rothschildów, Izraelczyków z francuskim obywatelstwem.
France24 - Operacja pod fałszywą flagą + edycja + wycięcie policjantów
Dieudonne nie był lubiany przez „kolegów po fachu” z redakcji Charlie Hebdo, którzy kilkukrotnie umieszczali na swoich okładkach karykatury komika, często wplatając w nie homoseksualne fantazje twórców.
Cytat:
Charb był libertynem z duchem sprzeczności. To nie był łagodny pacyfista. Ten obrońca wolności słowa chciał skalpów negacjonistów „holocaustu” i rewizjonistów historii. Mówił: „Ja jestem za obcięciem im jaj. Nie ma potrzeby tracić czasu na dyskusje ale trzeba wprowadzić dla nich zakaz natychmiast” („Comme chien et Charb,” Luc Le Vaillant, Libération January 7, 2015).
Honorowy przewodniczący francuskiego Frontu Narodowego (Front National), Jean-Marie Le Pen stwierdził, iż jest mu przykro i poruszyła go śmierć 12 francuskich współobywateli, ale byli oni przeciwnikami tożsamościowej polityki i zbierali podpisy pod delegalizacją narodowców.
Były szef FN skrytykował także organizatorów niedzielnego marszu „w obronie wartości republikańskich”, którzy nie zaprosili na niego polityków Frontu, łamiąc tym samym jedność narodową Francuzów. Le Pen przypomniał przy tym, że ci sami ludzie w 2002 r. mobilizowali ludzi do ogólnokrajowych protestów przeciwko nacjonalistom.
Na stronach „Charlie Hebdo” pojawiło się niemało rusofobicznych obrzydliwości, w szczególności także pod adresem samostanowienia Krymu i pod adresem bohatersko walczącego Donbassu.
"Ataki terrorystyczne w stolicy Francji wywołały ogólnoświatową debatę poświęconą islamskiemu fanatyzmowi i zagrożeniom zeń wynikających. Niemal od razu wśród bardziej podejrzliwych zaczęto stawiać tezy o innej niż oficjalna motywacji sprawców. Przypomnijmy: mordercy chcieli zemsty za publikację karykatur Mahometa i ogólnie rzecz biorąc obrazoburstwo w stosunku do islamu.
Do kierowania atakiem przyznało się Państwo Islamskie (PI), ale i kilka pomniejszych ugrupowań, w mniej lub bardziej zorganizowany sposób z nim współpracujących. Dokładne rozpoznanie „oficjalnej wersji” jest utrudnione przez informacyjny chaos, który jak zwykle pojawia się przy takich sytuacjach. Niemniej jednak zamach na dziennikarzy tygodnika satyrycznego „Charlie Hebdo” spowodował już wiele skutków na arenie międzynarodowej np. odwracając chwilowo uwagę od wydarzeń w nieuznawanych republikach ludowych na wschodzie Ukrainy; gromadząc na „marszu antyterrorystycznym” głowy państw z niemal całego świata czy w znaczący sposób utrwalając linię podziału sceny politycznej we Francji. Rozważania autora próbują dać odpowiedź na pytanie kto i w jaki sposób może ewentualnie wygrać na tym, co się wydarzyło i jak może potoczyć się dalsza historia „politycznego islamu”. Nie należy tego artykułu natomiast traktować jako wyników śledztwa czy teorii spiskowej, bo i wnioski w nim zawarte są bardzo różne.
1. Francja
Mniej więcej od lat 1970’ debata publiczna we Francji poruszała problem imigracji z krajów muzułmańskich. Gwoli uczciwości dopisać należy, że chodzi głównie o państwa będące dawnymi koloniami francuskimi. Aspekt religijny tejże ludności miał mniejsze znaczenie w czasach dominacji na Półwyspie Arabskim i w Maghrebie świeckiego nacjonalizmu arabskiego, praktykowanego m.in. przez takie organizacje i osobistości jak Gamel Abdel Nasser (prezydent Egiptu, socjalista), Muammar al-Kaddafi (przywódca libijskiej Dżamahariji) czy liderzy związani z różnymi orientacjami partii BAAS (Hafiz Al-Asad, Saddam Husajn). Wahabicki radykalizm był wówczas na tyle stłumiony, iż nie miał znaczącego wpływu na muzułmańską diasporę w Europie.
Dopiero coraz większa popularność islamskiego fundamentalizmu ukierunkowała debatę na tory bardziej religijne niźli społeczne. Należy jednak zaznaczyć, że prądy te nie miały wiele wspólnego z „rewolucją islamską” w szyickim Iranie ani walką Hezbollahu, które, w odniesieniu do Europy, były i wciąż pozostają raczej izolacjonistyczne. Francuska prawica, w szerokim tego sformułowania rozumieniu, starała się przeważnie apelować do rodowitej ludności Francji przeciwko arabskim przybyszom lecz było to marketingowo nieefektywne. Dopiero era Nicolasa Sarkozy (2007–2012) zmieniła status quo we francuskiej geopolityce.
Powrót do wojskowych struktur NATO i aktywność Francji podczas wojny domowej w Libii czy też wsparcie dla syryjskich rebeliantów – wpisywały się, nawet jeśli nie celowo, w amerykańską politykę dotowania islamskiego fundamentalizmu przeciwko niepodporządkowanym USA państwom arabskim. Nie zmienił tego kierunku również kolejny francuski prezydent François Hollande, który także ochoczo pokazywał się w towarzystwie przedstawicieli tzw. Wolnej Armii Syryjskiej. W rezultacie francuskie społeczeństwo do tego stopnia zostało przekonane, iż jeszcze rok temu wskazywało Syryjską Republikę Arabską jako… największe zagrożenie dla światowego pokoju. Centroprawica i centrolewica na polu zagranicznym całkowicie porzuciły dziedzictwo Charlesa de Gaulle’a czy Françoisa Mitteranda dla których charakterystycznym był sceptycyzm wobec amerykańskiego „policjanta świata”.
Nie miało to jednak wpływu na wolności obywatelskie w V Republice. Cały czas działały różnego rodzaju ośrodki wrogie wobec religii jako takiej i pozwalające sobie na daleko posuniętą krytykę czy nawet pogardę w kierunku wierzących różnych wyznań. Atak na redakcję „Charlie Hebdo” był w jakimś sensie zapowiadany dużo wcześniej przez liderów radykalnych ugrupowań islamistycznych. Było to więc uderzenie we francuską lewicę przypominające zamach ukraińskich nacjonalistów na Tadeusza Hołówkę w tym aspekcie, iż ten ostatni lobbował na rzecz pojednania i współistnienia Polaków z Ukraińcami w II Rzeczpospolitej. Podobną retorykę wobec mniejszości arabskiej przyjmowały (do tej pory?) różne odłamy francuskiej lewicy.
Zwycięzcy ostatnich wyborów do Europarlamentu we Francji – Front Narodowy Marine Le-Pen stają się więc politycznie największym beneficjentem zaistniałej sytuacji. Po pierwsze jako najsilniejsza opozycja (każdy kryzys uderza najbardziej w naonczas rządzących), po drugie jako wiarygodna siła polityczna będąca sceptyczna wobec islamu, po trzecie jako posiadający program sprawiający wrażenie możliwego wyjścia z sytuacji. Przykład ojca obecnej liderki partii pokazuje wszakże, że bardzo ciężko jest wygrać radykałom drugą turę wyborów prezydenckich (a więc kluczowych) we Francji. A jednak poparcie dla FN wysokie było jeszcze przed zdarzeniami. Sprzeciw wobec obecnej formuły Unii Europejskiej, członkostwu w NATO i przyjmowaniu imigrantów stają się więc realnymi rozwinięciami sytuacji we Francji co wyraźnie może przełożyć się na globalną politykę.
2. Państwo Islamskie
Bardzo trudno w dniu pisania tego artykułu jest rozpoznać realną siłę niedawno utworzonego tworu. Z pewnością jednak to, co tworzy moc oddziaływania PI to oddziaływanie na szerokie rzesze wyznawców islamu. Ostrzeżenie wystosowane przez Abu Bakra al-Baghdadiego do Europejczyków, nawet jeśli jest bezpodstawnym prężeniem muskułów, to dla wielu dżihadystów może być wezwaniem do przyjęcia bardziej zdecydowanej postawy. Ataki na Państwo Islamskie i walka i tak już są faktami – tak jak brutalność postępowania wobec innowierców na terenach zajmowanych przez bojowników PI. Zatem w bliskiej perspektywie nie wpłynie to znacząco na sytuację na froncie, o ile siły przeciwne nie dostaną jakiegoś większego wsparcia. Na to się jednak nie zapowiada...
Wywołanie antymuzułmańskiej histerii w Europie Zachodniej jest więc chyba wliczone w cenę przez strategów polityki PI. Generalizacja w postaci sprowadzenia wszystkich europejskich muzułmanów do mianownika fundamentalistów, która nieubłaganie nastąpi pod wpływem działającej na podatnym już gruncie propagandy prawicy, może również mieć wpływ na postrzeganie fundamentalistycznego quasi-państwa w regionie. Do tej pory bowiem zarówno Syria, Irak, jak i Iran ustawiały się w zdecydowanej opozycji wobec PI, przy okazji zwracając uwagę na hipokryzję atlantyckiego świata, który od 2012 r. wydatnie wspierał tzw. opozycję antyassadowską w Syrii, czyli protoplastów Islamskiego Państwa Iraku i Lewantu, a obecnie właśnie PI. Bez wątpienia Islamska Republika Iranu w tej kontrze pozostanie ze względu na wspomniany już stosunek bojowników do szyitów. Europejczycy jednak już wkrótce mogą zaadaptować nienawiść wobec islamu wszelkich odcieni i wepchnąć sporą część sunnickiej społeczności z całego świata w objęcia PI. Tymczasem właśnie to jest A. B. al-Baghdadiemu nie tyle nawet potrzebne, co wręcz niezbędne dla powodzenia jego zamierzeń.
Ze względu na militarną słabość armii dżihadystów i ogromne straty w ludziach spowodowane doktryną wojenną, przypominającą Wielką Wojnę Ojczyźnianą w wykonaniu Związku Radzieckiego (zmasowany atak piechoty), rekrutacja nowych bojowników to „być albo nie być” dla nowego tworu. Nawet jeśli dołączanie nowych ochotników z Europy do fundamentalistycznej armii będzie coraz bardziej utrudniane, to jednak społeczność Iraku i Syrii może się okazać łakomym kąskiem dla przywódcy PI. Być może daje to odpowiedź na pytanie, dlaczego to właśnie Francja stała się obiektem ataku. Po pierwsze to tam znajduje się najliczniejsza diaspora muzułmańska w Europie Zachodniej, a po drugie żadna brutalność dżihadystów nie zmieni nastawienia władz francuskich w stosunku do Syrii B. al-Assada, która w dalszym ciągu pozostaje, obojętnie jakby w każdej stolicy europejskiej nie zaklinano rzeczywistości, na pierwszej linii walki przeciwko PI.
3. Stany Zjednoczone
Pewnego rodzaju nieuniknionym wstępem jest przedstawienie dwutorowej polityki USA wobec islamskich fundamentalistów. Po pierwsze byli oni zawsze bardzo podatni na wojnę z arabskim świeckim nacjonalizmem, tradycyjnie antyizraelskim, a więc także antyamerykańskim. Skutecznymi sojusznikami Waszyngtonu byli już mudżahedini w Afganistanie czy fanatycy w Libii i wymienionej wcześniej Syrii. Zazwyczaj ta polityka kończyła się co najmniej stworzeniem strefy chaosu (Libia) lub nawet obróceniem się przeciwko mocodawcom (afgańscy talibowie).
Jednak administracja Baracka Obamy od początku aktywnie wspierała rebeliantów, walczących przeciwko Syryjskiej Republice Arabskiej. Nie zmieniło jej podejścia ani to, że radykalne organizacje, takie jak Front Al-Nusra, stopniowo przejmowały władzę nad siłami opozycji ani utworzenie poprzednika PI, czyli wspomnianego ISIL. Dopiero ogłoszenie „Świętej Wojny” przez A. B. al-Baghdadiego spowodowało zwrot w polityce amerykańskiej. Jednak czy rzeczywiście realny?
Biorąc pod uwagę prawo międzynarodowe i fakt nieuznawania PI przez chyba wszystkie światowe organizacje, walka przeciwko dżihadystom odbywa się na terenie Iraku i Syrii. W pierwszym wypadku więc mowa o państwie podbitym przez Amerykę nieco ponad 10 lat temu, a w drugim – o kraju, w którym toczy się wojna domowa, będąca przedmiotem potężnych inwestycji ze strony amerykańskiej. Pokonanie PI jest więc de facto wejściem na teren Syrii „tylnymi drzwiami” i z partykularnego punktu widzenia amerykańskich strategów tym lepiej, im bliżej Damaszku dotrą rebelianci.
Amerykanom wcale więc nie zależy na tym, by Europa, w obliczu tragedii w redakcji „Charlie Hebdo” zdecydowała się wysłać posiłki na krucjatę przeciwko PI. Przewaga technologiczna armii amerykańskiej jest ogromna, podobnie jej potencjał mobilizacyjny. Po co więc dzielić się syryjskim „łupem”, skoro wcale nie trzeba?
Pamiętajmy również, że Syria to sojusznik Iranu, który również może stać się w (dłuższej?) perspektywie celem ataku Stanów Zjednoczonych. Dodatkowo, docierające informacje o handlu ropą między wojskami amerykańskimi a dżihadystami nieuchronnie nasuwają pytanie, czy nadal nie mamy do czynienia z polityką dwutorową. Takie może być też realne rozwinięcie sytuacji. Premia dla PI w postaci dodatkowych rekrutów z pewnością wzmocni ten twór na froncie walki przeciwko assadowskiej Syrii.
4. Rosja
Wśród antyrosyjskich propagandystów pojawiła się teza jakoby za zamachami mogły stać rosyjskie służby, chcące odciągnąć uwagę świata od sytuacji w Noworosji, celem przeprowadzenia tam ofensywy. Bez względu na siłę tych przesłanek należy jednak pochylić się nad potencjalnymi profitami Federacji Rosyjskiej z masakry w redakcji „Charlie Hebdo”.
Faktycznie odciągnięcie uwagi od Donbasu jest pewną korzyścią dla rosyjskiej soft power na świecie, która w przeciągu ostatniego roku wyraźnie ucierpiała. Przełożyło się to nie tylko na kurs rubla, ale też na nastawienie ludności Ukrainy wobec Rosji. Nie płynie tu jednak zagrożenie dla stabilności władzy Władimira Putina. Wątpliwym jest również przeprowadzanie w styczniu ofensywy na wschodzie Ukrainy. Poza tym takowe rozwiązanie wydaje się niemożliwe w obliczu faktów, bo dlaczego nie wcześniej?
Pamiętajmy też, że W. Putin wycofał już pozwolenie na użycie wojska.
Korzyścią, którą mogła by istotnie uzyskać Rosja, byłaby pełna akceptacja świata wobec zwalczania terroryzmu np. na południowym Kaukazie, gdzie awangardę dżihadystów stanowili przez długi czas bojownicy w Czeczenii. Profit jest jednak niewielki jako, że Grozny jest dziś stabilną i dobrze rozwijającą się stolicą Republiki Czeczeńskiej, czerpiącą spore korzyści z przynależności do Federacji Rosyjskiej.
Może więc Rosja dostała wreszcie argument dla wsparcia B. al-Assada?
Również wątpliwe w obliczu trwającego konfliktu na Ukrainie, jak i wobec faktu, iż w bazie w Tartus rosyjska armia już nie stacjonuje. Przez cały okres wojny domowej Syryjska Republika Arabska otrzymywała od Rosji jedynie wsparcie polityczne, zwłaszcza w gorącym wrześniu 2012 r., gdy amerykańska inwazja pod fałszywym oskarżeniem o użycie broni chemicznej przez Syryjską Armię Arabską była naprawdę realna.
Podsumowanie
Dla pełnego obrazu można byłoby spróbować rozwinąć potencjalną przyszłość samej Unii Europejskiej, wojny domowej w Syrii czy nawet bezpieczeństwa Iranu. Wymagałoby to jednak przyjęcia zbyt wielu założeń i rozpisania ogromnej ilości potencjalnych scenariuszy. Doraźne korzyści polityczne i militarne dotyczą w głównej mierze Państwa Islamskiego i Stanów Zjednoczonych, kto wie czy częściowo nie sprzężonych w jednym celu. To samo tyczy się destabilizacji Unii Europejskiej, której słabsza pozycja w bezpośredni sposób wpływa na korzyść USA w toczących się negocjacjach nt. umowy o wolnym handlu, znanej jako TTIP. Na ostateczną analizę geopolityczną po ataku na „Charlie Hebdo” przyjdzie jednak dopiero czas, choć może nie tak długi jakby się mogło wydawać."
Korzyścią, którą mogła by istotnie uzyskać Rosja, byłaby pełna akceptacja świata wobec zwalczania terroryzmu np. na południowym Kaukazie, gdzie awangardę dżihadystów stanowili przez długi czas bojownicy w Czeczeni
Profit jest jednak niewielki jako, że Grozny jest dziś stabilną i dobrze rozwijającą się stolicą Republiki Czeczeńskiej, czerpiącą spore korzyści z przynależności do Federacji Rosyjskiej
Niewątpliwą korzyścią jest pokój zaś "spore korzyści" to mit rozpowszechniany przez "patriotów"
pragnących oddzielenia Kaukazu od RF viewtopic.php?t=19774
Corocznie upublicznia się dane o kwotach wydzielonych regionom z federalnego budżetu i jak wynika z danych liczbowych Czeczenia nie zajmuje ani 1-go ani 2-go miejsca wśród "pożeraczy" dotacji.To po drugie.
Cytat:
odciągnięcie uwagi od Donbasu jest pewną korzyścią dla rosyjskiej soft power na świecie,
Nie ma mowy o "odciąganiu uwagi".Jest natomiast kwesta zachodniej polityki przepływu informacji.
19 stycznia w Groznym odbył się miting w obronie islamu i potępiający terroryzm.
W mitningu uczestniczyło więcej niż 800.000 osób a wedle ocen specjalistów 1.000.000
http://www.bbc.co.uk/russian/russia/2015/01/150119_grozny_rally_cartoons_muslims https://www.youtube.com/watch?v=yrl01Uux1VM
Porównajmy proporcje;kilkuset tysięczny "antyterrorystyczny" marsz w sercu świata-Paryżu i milionowy antyterrorystyczny miting w prowincjonalnym Groznym.To po trzecie.
Ponoć "zaproszenia" na paryski marsz protestu drukowano jeszcze przed zamachem.Może to plotki.
Nie jest natomiast plotką że wrobiony w bostoński akt terroru Dżochar Cornajew fatalnie,bo tuż przed procesem został ciężko pobity w więzieni rzekomo przez jakiś nazistów.W wyniku pobicia doznał uszkodzenia mózgu i utracił funkcje mowy.
http://empirenews.net/accused-boston-mar.....alk-again/ _________________ sasza.mild.60@mail.ru
Dołączył: 01 Mar 2011 Posty: 2837
Post zebrał 0.400 mBTC Podarowałeś BTC
Wysłany: 22:25, 24 Sty '15
Temat postu:
Oskarżanie ISIS o ten zamach mogłoby mieć miejsce, ale najpierw trzeba by kurwa ustalić, który przepłacony świr przez nazistowskich skurwieli z NATO mówił prawdę a przecież założyć trzeba, że nikt nie mówił prawdy.
Pisałem już, że "czarny" mówił, że robi to na rzecz kalifatu ISIS - gdzie podobnież zwiała jego żonka.
Braciaki a przynajmniej jeden z nich twierdził, że robi to dla jemeńskiej Al Kaidy.
Sprawa jest oczywiście dla nazistów z NATO wygodna, bo jak już zauważyłem w jednych artykułach oskarżenia padają na ISIS a w innych oskarżenia padają na Al Kaidę, co tworzy fałszywy obraz, jakoby te organizacje współpracowały ze sobą a mają oni kosę już nie tylko w Syrii, już nie tylko w północnym Iraku, ale również w Afganistanie, gdzie Talibowie z tzw. grupy młodych generałów zaczynają ciążyć ku ISIS przeciw popierającym Al Kaidę tzw. starym przywódcom.
Co do marszu Kadyrowa to wykorzystał on wydarzenie w dwóch celach. Po pierwsze marsz pozwolił mu zjednoczyć muzułmanów oburzonych obrażaniem ich proroka, co pozwala mu pokazać, że w tym względzie on i jego otoczenie nie różni w poglądach od radykalnych, ekstremistycznych grup muzułmanów działających w ramach grup terrorystycznych w Czeczeni a jednocześnie swój sprzeciw realizuje w sposób pokojowy. Innymi słowy przyciąga on w ten sposób muzułmanów umiarkowanych do siebie. Po drugie Kadyrow wykorzystał wydarzenie w celu odcięcia się od terrorystów i postrzegania Czeczeni przez pryzmat terrorystycznych grup poprzez wskazanie przez Kadyrowa, że Czeczeni - jako społeczność - to nie terroryści i odrzucają oni terrorystyczne działania.
Rozpierdoliłeś mnie tym linkiem pszek.
Tylko taka mała wzmianka jednocześnie:
"Nie jest natomiast plotką że wrobiony w bostoński akt terroru Dżochar Cornajew fatalnie,bo tuż przed procesem został ciężko pobity w więzieni rzekomo przez jakiś nazistów.W wyniku pobicia doznał uszkodzenia mózgu i utracił funkcje mowy."
Pomijam fakt, że pewnie zrobiły to służby, czyli zleciły wykonanie takiej akcji, ale kurwa te jankeskie, nazistowskie ścierwa oficjalnie już się nie jebią.
Naczelnik Jacobsen do wszystkich zwolenników jankeskiego gówna {niech mi ktoś jeszcze teraz powie, że oni się różnią w czymkolwiek od Chin czy Rosji to pociągnę z laczka i poprawię z kopyta}.
“Normally, an attack this violent, this cruel, on another inmate would get any offending party more time added to their sentence,” said warden Jacobson. “Because of the nature of Tsarnaev’s crimes, though, we have decided to actually reduce the sentences of the Aryan members who were involved. They have done our prison and our country a great service, and we appreciate it immensely. They are heroes in the eyes of not only this institution, but also in the eyes of the people of the Commonwealth of Massachusetts.”
Normalnie, tak gwałtowny, okrutny atak na współwięźnia przełożyła by się na zwiększenie wyroku dla uczestników. Jednak ze względu na naturę zbrodni Tsarnaev, zdecydowaliśmy się zmniejszyć wyroki uczestniczącym w zdarzenie członkom organizacji aryjskiej. Oddali oni naszemu więzieniu oraz naszemu krajowi przysługę, który doceniamy niezmiernie. Są bohaterami w naszych oczach nie tylko naszej instytucji, ale także w oczach ludzi z Massachusetts.
Gość po prostu nie, że tam jebie prawa człowieka, nie, że za prawie morderstwo zmniejsza kary więźniom, ale po prostu wprost pochwala wyznawców ideologii NAZISTOWSKIEJ nazywając ich BOHATERAMI.
Gdzie są wszystkie, jebane organizacje praw człowieka pierdzące o chuj wiadomo czym, chuj wiadomo gdzie.
Gdzie są te wszystkie poprawnopolitycznie pierdzące, tęczowo-nijakie gówna jankeskie nazywane, przez niektórych prasą, mediami.
Pochowały się jak w widać w mysich norkach jebane, pełne hipokryzji chuje.
Teraz kurwa jeszcze te nazistowskie ścierwa zapewne skażą już niepełnosprawnego umysłowo Tsarnaeva na karę śmierci.
Cala ta akcja to sciema. Jesli ktos byl dluzej lub chociaz kilka razy we Francji z pominieciem terenow kurortowych to zapewne zdaje sobie sprawe co jest grane. Nie ma takiej opcji, zeby przy zgloszeniu zagrozenia zycia czy tez powazniejszej zadymy na ulicy, na miejsce przyjechal patrol rowerzystow bez broni. Od razu zostalby wyslany patrol Zandarmerii [specjalna formacja policji - czesc sil zbrojnych], ktorzy wyposazeni sa w automaty [przy sobie co najmniej klamka, w aucie dluzszy sprzet zawsze] i najpierw lapia za morde a pozniej zadaja pytania bo do tego sa powolani. Cale to zajscie to perfidna mistyfikacja i prosze Panstwa typowy false flag. Nadchodza wielkie zmiany, media juz nawet nie krepuja sie wciskac nam kit, w ktory ciezko uwierzyc no ale 'klamstwo powtorzone tysiac razy staje sie prawda'. Nie dajmy sie zwariowac..
Wszystkie czasy w strefie EET (Europa) Strona: « 1, 2, 3, 4, 5, 6 »
Strona 4 z 6
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz głosować w ankietach Nie możesz moderować swoich tematów
Wiki2
Wykop2
Linki
Szukaj
Ekipa
Rejestracja
Zaloguj
(pomijając czy słusznie, czy nie)
