Gdzie jest Forsa

manhattanman

Pogląd jest taki, że źli ludzie celowo zadłużają nacje, dług publiczny rośnie i jest coraz gorzej. Podatnik staje się niewolnikiem państwa. Może tak, może nie do końca.

zacznimjmy od tego jakże oczywistego faktu:
http://wyborcza.pl/1,76842,6742270,Jeszc.....iedzy.html
Moim zdaniem to jest świadoma zagrywka przed tym co nas czeka do 2020 roku.
bezideowe paplanina typu: "bo my mamy złe warunki pracy" albo "bo emerytów w polsce jest tylu i tylu" lub "bo mamy zbyt niski wyż demograficzny" ---> to jakiś "intelektualny" absurd w odniesieniu do tego co czeka chiny, indie czy nawet iran w przeciągu kolejnej dekady.

Dług publiczny:
http://www.testeromania.pl/2011/07/05/2136/

ktoś mi zarzucił, że „przesadne zadłużanie kraju, byleby spłacić odsetki z kolejnych pożyczek” jest nielogiczne. Nie wspomniał jednak czym jest ten dług. rozjaśnijmy sobie temat, bo ktoś tu się konkretnie zagalopował. Myślałem zawsze, że owy dług to po prostu obligacje, które może kupić każdy kto chce, a więc obywatel, ja ty czy pan yamakusa może „pozyczyć” państwu pieniądze na procent, które zostaną zwrócone razem z procentem minus podatek belki.. o ile dane państwo nie zbankrutuje.

13% procent to jakieś polskie nwo ? nie sądzę.. raczej osoby fizyczne, przedsiębiorcy oraz inwestrorzy mający polskie obywatelstwo. Skorygujcie proszę jeżeli fantazjuje.

A więc, kto nam pożycza? Na pewno nie chiny, tylko ci którzy najwiecej zyskują na kryzysie – niemcy, francja. Stac ich na to, ich obywateli etc.

Problemem zatem nie jest to czy się zadluzamy czy nie tylko czy stac polakow na to by pozyczac pieniadze wlasnemu krajowi. Absurdalne wiec jest to, ze rząd podnosi podatki osobom fizycznym i przedsiebiorcom, bo w danej chwili mimo ze dług prawdopodobnie będzie zredukowany, ale będą na nim zarabiać nie nasi rodacy, ale ludzie spoza kraju.

Kluczem jednak nie jest sam dług, lecz państwo z największymi rezerwami finansowymi.

Cytat:

Tajwan zajmuje czwarte miejsce na świecie pod względem wielkości rezerw walutowych. W końcu lipca tajwańska rezerwa wyniosła 400 mld 766 mln dolarów - poinformował bank centralny Tajwanu
Rezerwy walutowe wyspy wzrosły o 440 mln dolarów w stosunku do czerwca, czyli rosły wolniej niż w miesiącach poprzednich, głównie ze względu na dewaluację euro - podał dyrektor wydziału dewizowego banku centralnego Tajwanu Lin Sun-yuan.
Pod względem rezerw walutowych Tajwan wyprzedzają Chiny, które zgromadziły 3,19 bln dolarów, Japonia - 1,07 bln i Rosja z blisko 472 miliardami dolarów.
Wśród krajów latynoamerykańskich do największych posiadaczy rezerw walutowych należy Brazylia, która do końca czerwca zgromadziła 327 miliardów dolarów.

http://www.forbes.pl/artykuly/sekcje/wyd.....we,18045,1

Jeżeli się mylę to proszę o sprostowanie. Osobiście nie wierzę w dominację finansową żółtków nad światem. prędzej uwierzę w ufo. raczej to jest demograficzno-gospodarczy przypadek, który nie ma szansy się dłużej utrzymać i szybko wyreguluje wzajemne bieguny względem zachodu. Co myślicie?

Very Happy

manhattanman

http://pl.wikipedia.org/wiki/Lista_pa%C5.....%82ecznego

http://commons.wikimedia.org/wiki/File:G.....ctbook.PNG

afryka jak zwykle najmniej.. Bad Grin

http://www.obserwatorfinansowy.pl/forma/.....aly-zloto/

Goska

Kuba wstrzymuje wymienialnosc swojego pieniadza - pesso. Istnieje podejrzenie, ze dzieki temu nie beda zabijac Kubanczykow przywlaszczajac sobie ich pieniadze !!!

Lestar

Kubańczycy nie mają pieniędzy Razz

manhattanman

pkb per capita

http://pl.wikipedia.org/wiki/PKB_per_capita http://pl.wikipedia.org/wiki/Produkt_krajowy_brutto

Cytat:

Analiza historii gospodarek świata pokazuje że szczególnie wysoką dynamiką wzrostu gospodarczego lub szansę na jego osiągnięcie wyróżniają się państwa cechujące się wysokim stopniem wolności gospodarczej i niewielkiej ingerencji państwa w gospodarkę. Najlepszym przykładem są np. Chiny, kraj który w czasach rządów Mao Zedonga przeżył katastrofalną zapaść w skutek wprowadzanych brutalnymi metodami reform i przekształcenia w gospodarkę socjalistyczną. W efekcie kraj przeżył klęskę głodu i ogólnego zacofania. Jednak w skutek rynkowych reform wprowadzonych za rządów Deng Xiaopinga na przełomie lat 70 i 80 XX wieku Chiny odniosły wielki sukces. Nastąpiła reforma rolna (likwidacja kolektywnego rolnictwa), rozpoczęto prywatyzację, stworzono strefy ekonomiczne na wybrzeżu otwarte na firmy z zachodu. Symbolem sukcesu gospodarczego Chin stała się dzielnica finansowa Pudong w Szanghaju. W rezultacie reform Denga Chiny uzyskały bardzo stabilny wzrost gospodarczy i w ciągu 10 lat od wprowadzenia zmian niegdyś głodujące Chiny zaczęły eksportować ryż. Już na początku XXI wieku PKB Chin przekroczyło bilion dolarów. A po kolejnej dekadzie urosło jeszcze ponad sześciokrotnie. Dzięki stabilnemu rozwojowi Chiny oparły się nawet kryzysowi finansowemu w 2008 r. Innymi przykładami państw o dużym stopniu wolności gospodarczej jest np Singapur. Państwo-miasto choć powierzchnią, ludnością i zasobami naturalnymi absolutnie nie mogłoby się mierzyć z Chinami to jednak dzięki postawieniu na dużą swobodę gospodarczą Singapur jest dziś w czołówce państw o wysokiej dynamice wzrostu. W czasie kryzysu w pierwszym kwartale 2010 r wzrost PKB sięgnął ponad 45%. Co postawiło Singapur na pozycji światowego lidera tempa wzrostu gospodarczego. Również w Europie możemy obserwować podobne przykłady. Lichtenstein w pewnym stopniu wzorując się na Singapurze rozszerzył zakres wolności gospodarczej i postawił na politykę niskich podatków. W efekcie Lichtenstein jest dziś domem dla tysięcy firm z Europy i ze świata. Podobnym przykładem jest Luksemburg gdzie ze względu na niskie podatki zamożni obywatele innych państw lokują swoje majątki a firmy swoje siedziby. Niskie podatki pozwoliły też Irlandii zaskakująco szybko i bezboleśnie przejść przez kryzys finansowy. Rząd Irlandii postawił na niski podatek CIT (12,5%) w rezultacie wiele firm z innych państw przeniosło się na zieloną wyspę. Przykładem może być Twitter który wybrał Irlandię jako swoją siedzibę w Europie. Stany Zjednoczone w swej historii przeżywały wzloty i upadki. Do tych pierwszych na pewno można zaliczyć rozkwit gospodarczy w XIX i na początku XX wieku. Także stabilny wzrost za prezydentury Johna Kennedy spowodowany obniżką podatku dla bogatych Amerykanów z 91 do 70%. Prawdziwy boom gospodarczy Stany Zjednoczone przyżyły w latach 80 XX wieku gdy prezydentem został Ronald Reagan z jego słynną polityką - Reaganomiką. Prezydent Reagan dokonał dalszej obniżki podatków w efekcie USA przeżyła okres silnego wzrostu gospodarczego. Równocześnie z Reaganem w Wielkiej Brytanii rządziła premier Margaret Thatcher i jej polityka - thatcheryzm charakteryzująca się bardzo ortodoksyjnym przestrzeganiem norm liberalizmu gospodarczego i obyczajowego konserwatyzmu. Choć rządy Lady Thatcher budziły kontrowersje i ogólny sprzeciw także wśród samych brytyjczyków nie można zaprzeczyć że gospodarka Wielkiej Brytanii w tym okresie dokonała dużego skoku naprzód. Również Polska w swej historii miała moment gdy funkcjonowała u nas wolność gospodarcza. Gdy PRL chylił się ku upadkowi a gospodarka Polski była w zapaści ministrem przemysłu w rządzie Mieczysława Rakowskiego został Mieczysław Wilczek. Wierząc w zasady wolnego rynku minister Wilczek przygotował ustawę o działalności gospodarczej zwaną popularnie ustawą Wilczka. Dokument ten dawał rodzącej się dopiero prywatnej przedsiębiorczości nieznaną dotąd wolność gospodarczą co w połączeniu ze stosunkowo niskim opodatkowaniem pracy w tym czasie zaowocowało polskim cudem gospodarczym na przełomie lat 80 i 90. Jak grzyby po deszczu rosły prywatne firmy: małe, średnie i duże. Pojawiały się pierwsze kantory a sklepy zapełniły się towarami dotąd znanymi Polakom jedynie ze sklepów Pewex. Niestety liberalna ustawa Wilczka była od początku lat 90 modyfikowana, wypełniana koncesjami, regulacjami, przepisami w rezultacie czego straciła swój wolnościowy charakter. Pomimo tego w pierwszych latach 90 polska gospodarka w trudnym dla siebie okresie zmieniała się dynamicznie. Wprawdzie od razu pojawił się ogromny problem bezrobocia jednak dzięki ustawie Wilczka miliony Polaków zwalnianych z likwidowanych wówczas zakładów państwowych: fabryk, kopalń, hut, PGR-ów i prywatyzowanych wówczas firm mogło znaleźć zatrudnienie w sektorze prywatnym. Szacuje się że do połowy lat 90 w wyniku ustawy wilczka powstało około 6 milionów nowych miejsc pracy. Do tego dynamika wzrostu PKB była w tym okresie znacząca. Do dziś efektem ustawy Wilczka która formalnie przestała obowiązywać 1 stycznia 2000 roku jest fantastyczna przedsiębiorczość Polaków. Do tej pory w małych i średnich firmach zatrunienie znajduje kilka milionów obywateli naszego kraju. Pomimo narastających trudności wynikających z nadmiernych regulacji i wszechwładnej biurokracji ponad 20 lat po wprowadzeniu ustawy Wilczka nasi przedsiębiorcy należą do światowej czołówki jeśli chodzi o pracowitość, przedsiębiorczość i zaradność. Obecnie polscy mikro i średni przedsiębiorcy wypracowują ponad połowę rocznego PKB Polski.