Iluminaci narodziny mitu

Sensor

Cytat:

Teoria spiskowa odnośnie ekskluzywnej grupy wpływającej na kształt rozwoju ludzkości od wieków jest o wiele starsza niż jej współczesna, podsycana przez internetowych wierzycieli teorii spiskowych, wersja. Co mają zatem wspólnego dzisiejsze teorie spiskowe o światowym rządzie, nowym porządku i 9/11 z rekonkwistą, inkwizycją i tajemniczymi alumbrados?

_______________________
David Hambling, Fortean Times

Był czas kiedy sprawa iluminatów należała do żartów. Wywodząca się ze starożytności grupa miała manipulować rozwojem ludzkości dla swych własnych ciemnych celów będąc niewidoczną ręką kierującą historią. Przenikali oni kręgi władzy dzięki grupom jak np. masoni, wzniecając rewolucje i obalając królestwa. Przejęli oni również kontrolę nad międzynarodowym systemem bankowym, co pozwoliło im na dosłowne rządzenie światem.

W ostatnich latach zasłona tajemnicy zaczęła znikać, a dziś zupełnie zniszczała. Po pierwsze, w 1975 wydano trzy książki (opublikowane potem jako jedna) pt. „The Illuminatus”. Trylogia Roberta Shea i Roberta Antona Wilsona. Potem pojawiło się prawdziwe szaleństwo i dopatrywanie się działalności iluminatów w każdej aktywnosći ludzkiej. Mimo sukcesów pisarskich Dana Browna prawda o iluminatach pozostawała tak samo niedostępna, jak dawniej.

Jako polityczni konspiratorzy, grupa zwana Bawarskimi Iluminatami istniała bardzo krótko. Tajne stowarzyszenie mające za zadanie rozpowszechniać idee republikańskie utworzono w 1776 roku a zdelegalizowano w 1790. Mimo podniesienia wrzawy, bawarskim iluminatom nie udało się osiągnąć wiele jako rewolucjonistom. Mogli co prawda zainspirować inne grupy, jednak nie ma dowodów na to, ażeby sami przetrwali przez długi czas jako siła polityczna. Jednakże w rzeczywistości grupa ta była sztucznym tworem jednego człowieka – imitacją znacznie starszych i wpływowych iluminatów. Żeby dowiedzieć się prawdy o nich musimy przenieść się do XVI-wiecznej Hiszpanii.

Nowi chrześcijanie

Przez wieki Hiszpania znajdowała się pod panowaniem Arabów, pozwalając na współistnienie tam trzech wielkich religii, których wyznawcy przyczyniali się do rozkwitu nauki i sztuki podczas tzw. złotego wieku. Jednakże pod koniec średniowiecza arabskie królestwa powoli padały wskutek działalności chrześcijańskich zdobywców, który to proces określano mianem rekonkwisty. Nowy slogan przyświecający akcji: „Jeden kraj, jedna religia”, zwracał uwagę na kolejną kwestię, a mianowicie Żydów.

Od końca XIV wieku pojawiły się przejawy agresji w stosunku do Żydów, które pociągnęły za sobą silne naciski zmuszające ich do przyjęcia chrześcijaństwa. W 1492 roku katoliccy władcy, Ferdynand i Izabela, wydali akt, wedle którego Żydzi muszą przyjąć nową religię, gdyż w przeciwnym wypadku zostaną wydaleni z Hiszpanii. Wielu z nich opuściło kraj, jednak część pozostała tworząc rzeszę „conversos” czyli „Nowych chrześcijan” tworzących nową średnią klasę.

Okazało się jednak, że w efekcie zarządzenie przyniosło odwrotne do zamierzonych wyniki. Rodziny „conversów”, które uprzednio były prześladowane z racji swej religii zostały teraz zrównane w prawach z innymi, stąd też ich przedstawiciele mogli zajmować publiczne urzędy, i jak to często bywało, dochodzili do wysokich stanowisk. Wywodzący się z tej grupy artyści przyczynili się znacznie do rozkwitu hiszpańskiej kultury. Nawet Miguel de Cervantes, jeden z najbardziej znanych hiszpańskich twórców, mógł wywodzić się z takiej rodziny. Także kościół stanął wkrótce przed problemem młodych kapłanów wywodzących się z „conversos”.

Uprzedzenia utrzymują się jednak długo i część chrześcijan odmawiała zaakceptowania nowych braci w wierze. Nieuchronnie zaczęły w związku z tym pojawiać się teorie spiskowe mówiące, że conversos opanowali państwo i kościół. Idee te zostały spopularyzowane przez zakonnika, Alonso de Espinę, w traktacie z 1466 pt. „Forteca wiary przeciwko żydom”.

Kronikarz z Sewilli pisał o spisku grupy conversos przeciwko władzom w 1481 roku, kiedy to gromadzili oni zwolenników buntu w nadziei, że szeregi ciągle będą się powiększać. Zostali oni jednak zdradzeni przez córkę jednego z liderów, która zapałała miłością do chrześcijanina. Podobne historie utwierdzały w stereotypach następne pokolenia, którym wpajano, że przechrztom nie można ufać. Trwało to aż do XX wieku, kiedy to historyk Henry Kamen udowodnił, że wszystko było zupełną mistyfikacją.

Prawa o czystości krwi miały zapobiegać, aby Żydzi dzierżyli w swych rękach urzędy publiczne. W 1478 roku założono nową instytucję – inkwizycję. Ta z kolei przyglądała się kwestii kontynuowania przez przedstawicieli conversos swej dawnej religii upewniając się przy okazji (za pomocą tortur i terroru psychicznego), że nikt nie zboczył z prawowitej chrześcijańskiej ścieżki.

Wielu spośród dawnych potomków Żydów było jednak gorliwymi chrześcijanami, którzy znacznie przyczynili się do rozwoju swej religii. W 1511 roku Hiszpania zobaczyła pierwsze skutki działalności ruchu, którego członków nazywano iluminatami lub (z hiszpańskiego) „alumbrados", co można przetłumaczyć jako „oświeceni”. Pedro Ruis de Alcaraz nauczał o możliwości kontemplacji, która pozwala chrześcijanom widzieć bezpośrednio światło Boga. Alumbrados podkreślali wartość boskiej miłości i bezsensowność ludzkich wysiłków, nawet tych związanych z działalnością Kościoła. Dla nich ekstatyczne wizje i osobista unia z Bogiem zastąpiła kościelne obrzędy i medytacje duchownych.

Kilkoro alumbrados pochodziło ze starych rodzin arystokratycznych, większość stanowili jednak conversos. W latach 20-tych XVI wieku inkwizycja uznała alumbrados za heretyków i rozpoczęła ich eksterminację. Ruch musiał zejść do podziemi. Z ciekawych względów uznano oświeconych za przedstawicieli herezji luterańskiej, która miała z nimi niewiele wspólnego. Przypominało to przekonywanie buddysty, że jest hinduistą, co też nadawało toczącym się rozprawom nieco absurdalny charakter.

Ignacy Loyola był jedną z osób oskarżonych o bycie alumbrado. Oczyszczony z zarzutów stał się on potem księdzem i założycielem zakonu Jezuitów, którzy stali się papieską elitą. Nie pałali oni również wielkim afektem do inkwizycji, choć dzięki ich pomocy udało się wykrzywić iluminatów w Hiszpanii. W większej skali ruch jednakże nie wymarł pojawiając się następnie we Francji pod nazwą „illumines”. Mimo wszystko stracił jednak swe pierwotne religijne znaczenie.

Ignacy Loyola

Doświadczenia z Hiszpanii zdają się zawierać wszelkie elementy związane z teorią o iluminatach, jednakże ruch założony przez mistyków i wizjonerów nie pasuje do uporządkowanego zakonu. Jest raczej towarzystwem bojącym się spotkania z przedstawicielami zewnętrznego świata, co skłania je do ukrywania się i schodzenia do działalności podziemnej. Tak też narodził się znany nam obraz teorii spiskowej o iluminatach – wrogach społeczeństwa judzonych przez Żydów.

Skąd brała jednak swe źródło herezja alumbradów? Tradycyjnie Żydzi nie wyznają poglądu odrzucającego władze religijne na rzecz osobistych doświadczeń z Bogiem, jednakże podobne ślady odnaleźć można w żydowskim ruchu mistycznym, Kabale.

Kabała

Wywodzące się od czasownika „otrzymywać” słowo „kabała” oznacza tradycję, która mówi o poznawaniu Boga za pomocą środków mistycznych. Głównym dziełem kabalistycznym jest „Sefer Zohar” spisana w Hiszpanii przez Mojżesza Leona około 1280 roku. Choć uznaje się, że większa część jej zawartości pochodzi z wcześniejszych źródeł, współcześni badacze utrzymują jednak, że było to jednak dzieło Leona będące syntezą ówczesnych prądów myślowych. Nadając jednak Zoharowi tradycyjną formę oraz pisząc ją w języku aramejskim, autor sprawił, że nabrała ona znaczenia i została zaakceptowana przez jego współczesnych, co pozwoliło mu na uniknięcie oskarżeń o herezję.

Kabała to rodzaj złożonej teologii „światła”, w której wszechświat opisany jest za pomocą 10 „sepirotów” – atrybutów lub aspektów Boga. Opisywane są one jako sfery, przez które do ludzkości dociera boskie światło. Sepiroth nadaje światłu kształt i są one zarówno odmienne, jak i jednorodne „tak samo jak promienie z jednego źródła światła wydają się być po prostu manifestacjami jednego światła.”

Każdy z sephirotów ma swą własną nazwę i własności i każde odnosi się do drugiego w szczególny sposób formując w sumie strukturę, która opisywana jest jako drzewo albo pierwotny człowiek, Adam Kadmon. Jako pierwsza istota i łącznik między Bogiem a człowiekiem, Adam Kadmon jest związany z aktem stworzenia świata i jego zbawienia, gdy ostatecznie zniknie z niego zło. Potem sprawy stają się coraz bardziej skomplikowane – ze świata 10 sepirothów emanuje świat kolejnych 10, który jest znanym nam fizycznym światem. Istnieją także trzecie i czwarte wymiary zajmowane przez anioły i demony, z których każde posiadają odpowiednie właściwości.

Pierwsza strona dawnego wydania Zoharu

Szczególnie ważne w kabale są nazwy, bowiem 22 litery alfabetu hebrajskiego są mówiąc krótko, składowymi częściami wszechświata. Bóg tworzy świat przez proces nazywania, zaś kombinacje liter obejmują wszystko, co było, jest i będzie. Wskazuje to na kolejny aspekt kabały i sposób odcyfrowywania wiadomości zawartych w pismach. Robi się to za pomocą trzech różnych technik: 1) temury – czyli zamianie słów lub liter i tworzeniu innych, 2) gemetrii – czyli nadawania literom wartości numerycznej, 3) notarokon – tworzenia słów z pierwszych liter wyrazów (np. Aten Gibor le-Olam Adonai przeradza się w „AGLA”).

Renesansowi kabaliści z trudem przestawiali sekwencje liter i wyrazów, aby odkryć ukryte znaczenie pism zawierające prawde o wszechświecie oraz mające obrazować wiele potężnych boskich imion. Udało się im się nawet obliczyć, że wszechświat zamieszkują 301655172 anioły. Nie wiadomo do jakich wniosków doszliby, jeśli posiadaliby komputery.

Wkrótce pojawiła się także „kabała praktyczna”. Zohar zawiera szczegóły tego, jak komunikować się z ukrytymi siłami, wyjaśniając m.in. jak dowodzić aniołami i demonami, aby wpływać na naturę, leczyć choroby, przeklinać wrogów, przewidywać przyszłość lub działać cuda.

Alumbrados pojawili się najpierw w obszarach takich jak Toledo, które wcześniej stanowiły centra kabały i choć brakowało uczonych w niej ludzi, nowi wyznawcy zachowali ideę personalnego doświadczania boskiego światła. Stało się tak być może dlatego, że conversos zachowali jedynie tradycję ustną, ponieważ stracili wszelkie książki. Co ciekawe, alumbrados posiadali wiele przywódczyń, mimo że kabała nie dopuszczała ich kontaktu z pisemną zawartością nauk.

Światło dla świata

Jeśli zatem alumbrados reprezentowali ustną tradycję kabały, musiała ona przetrwać także w innych miejscach. Hiszpania stanowiła centrum nauki mistycznej tradycji wysyłając uczniów do Północnej Afryki, Imperium Osmańskiego, Palestyny i Włoch. Na ostatnim z obszarów udało się nawet schrystianizować kabałę a dokonał tego filozof Pico Della Mirandola. Wyjaśnił on ją jako teologię, która przewyższała wiekiem chrześcijaństwo, ale zawierała wiele zbieżnych z nim elementów.

W 1494 roku Johannes Reuchlin, jeden z wiodących teologów epoki, napisał „De verbo mirifico”, w którym udowadnia, że biblijna nazwa Boga, hebrajskie litery YHWH, przy użyciu metod kabalistycznych przekształca się w imię „Jezus”. Z nim także utożsamiano wymienionego wcześniej Adama Kadmona.

Kościół ostatecznie sprzeciwił się kabale dochodząc do wniosku, że „jej spekulacje odnośnie natury Boga i jego relacji z wszechświatem” różnią się od lansowanych przezeń nauk. Studiowanie kabały uznane zostało za działanie heretyckie, zaś praktykowanie jej równało się czarnej magii i zmusiło zwolenników nurtu do ponownego zejścia do podziemia. Nie umniejszyło to jednak popularności kabały.

Kabała pojawiała się odtąd zatem otwarcie, albo w formie zakonspirowanej. Często zapożyczano z niej, adaptowano jej nauki, albo opierano na nich nowe formy. W czasach współczesnych również istnieją jej nielicencjonowane, pirackie kopie. Wiele czynników sprawiło również, że nauki kabalistyczne stały się idealnym składnikiem do wplatania w różne prądy filozoficzne. Były swego rodzaju katalizatorem okultyzmu.

Odgarniając masoński kurz, docieramy do kabały. Jest tak też w przypadku różokrzyżowców. Leży ona ponadto w sercu ezoterycznych grup jak OTO, Hermetyczny Zakon Złotego Brzasku oraz magia Crowleya. Żadne z nich nie było kabałą w czystej postaci, ale nawet najwięksi kabaliści również nie byli czyści. Od najwcześniejszej historii zachodziły bowiem w kabale skrzyżowania i spotkania z filozofią, w tym pierwszowieczną gnozą, filozofią hermetyczną, zoroastryzmem a nawet wczesną filozofią pitagorejską. Do dziś przedmiot debaty stanowi fakt, czy kabała w rzeczywistości nie wyrosła z jednego z podanych źródeł i została zaadoptowana do judaizmu. Adam Kadmon wygląda bowiem tak samo, jak perski Adam Qadmaia – ukryty Adam.

Dwie twarze iluminatów

Możemy zauważyć, że istnieją dwie różne twarze iluminizmu. Jedna z nich ukazuje nam członków grupy jako bandytów stojących za wszystkim – od lóż masońskich po satanizm, wykorzystujących specjalne symbole dające wyraz jedności ruchu. Bawarscy iluminaci założeni przez Weishaupta do celów „osiągania wyższych stopni cnoty” szybko zaginęli w odmetach dziejów. Weishaupt pochodził z żydowskiej rodziny, miał jezuickie wykształcenie i był masonem, co w sumie obróciło się przeciwko niemu. W czasach współczesnych paranoja związana z iluminatami wędrowała od politycznych radykałów po międzynarodowe banki opisywane jako mroczne organizacje kontrolowane przez Żydów. Jakkolwiek dziwnie to brzmi, silna wiara w konspiracje pomogła nazistom dojść do władzy, podczas gdy w innych państwach także dziś podobne głosy podnoszone są przez ultranacjonalistów.

Drudzy iluminaci to spadkobiercy kabalistycznej tradycji. Ich wiedza znana jest jedynie garstce, ponieważ ezoteryczna ścieżka wymaga głębokich studiów. Próby skonstruowania kompleksowych doktryn zniszczyłyby jej wartość, w ten sposób doktryny byłyby źle zrozumiałe i ulegałyby niszczeniu, zatracając prawdę.

Współczesne organizacje, jak Centrum Kabały pragną, aby była ona bardziej dostępna. Sugerują nawet, że „Zohar” da się przeczytać przejeżdżając ręką nad księgą. Sprzedają również czerwone bransoletki z nitek, które mają chronić przed urokiem. Bez względu na ich mistyczne cele, Centrum zdołało pozyskać wielu, w tym celebrytów, kusząc ich obietnicami pomnożenia majątku, urody i energii.

Adam Weishaupt

Można odnieść jednak wrażenie, że prawdziwi iluminaci są jeszcze gdzieś na świecie i kto chce, może ich odnaleźć. Chodzi im jednak o osobistą przemianę, nie zaś światową dominację.

Sekretni władcy świata

Zadzwiające jest, że niewielka i krótkotrwałe stowarzyszenie powstałe w południowych Niemczech tak bardzo wpłynęło na poszukiwaczy teorii spiskowych z całego świata. Powiedziano kiedyś, że nie liczy się to, że iluminaci kontrolują świat, bowiem jeśli wiele osób naiwnie w to wierzy, to po części staje się to prawdą. Teorie spiskowe związane z iluminatami pojawiły się już niedługo po zakończeniu działalności ich bawarskiego odgałęzienia i wyrosły na podstawie prac dwóch pisarzy, Johna Robinsona i Augistina de Barruela.

W 1797 roku Robinson, który był profesorem filozofii naturalnej na Uniwersytecie Edynburskim, napisał książkę o dużo mówiącym tytule „Dowody konspiracji przeciw wszystkim religiom i europejskim rządom…” Jako mason, Robinson miał na celu wyniesienie pozycji szanowanej brytyjskiej masonerii i odróżnienie jej od podejrzanych klonów z kontynentu. Jego książka pełna jest błędów, jednakże najbardziej wpływowa pozostała jego teoria dotycząca iluminatów, którzy po obaleniu wszelkich religii i rządów „będą władać światem za pomocą niekontrolowanej władzy, podczas gdy reszta wykorzystana zostanie jako narzędzia do spełniania ambicji swych nieznanych zwierzchników”.

Były jezuita, de Barruel, był autorem czterotomowego dzieła „Mémoires pour servir a l’histoire du Jacobinisme”, które było w równym stopniu pełne dziwnych historii, w tym opowieści mówiącej o upadku iluminatów związaną z faktem śmierci jednego z kurierów od uderzenia pioruna. W zaszytych kieszeniach bawarska policja odnalazła zakodowane wiadomości, które doprowadziły do wytropienia organizacji. Jak mówi de Barruel, iluminaci „poprzysięgli nienawiść do ołtarza i tronu, poprzysięgli zgładzić Boga chrześcijan oraz wytępić wszystkich królów na Ziemi”.

Wpływ obu autorów na późniejszą teorię spiskową jest znaczny, bowiem według obu, iluminaci mieli tak szerokie wpływy w rekrutacji członków innych stowarzyszeń (w tym masonów), że stali się po części odpowiedzialni za rewolucję francuską.

Jednakże zasięg spisku sięgał znacznie dalej poza rewolucję we Francji. Wedle teoretyków, iluminaci posiedli tak znaczące wpływy, że stali niemalże za każdym wydarzeniem, jakie miało miejsce od tamtego czasu. Dla wielu nie jest przypadkiem, że obok pierwszej z wymienionych rewolucji, miała miejsce także jej amerykańska wersja, albo że w tym samym roku rozpoczęło działalność stowarzyszenie Phi Beta Kappa.

Internet jest z kolei pełen teorii konspiracyjnych, za którymi kryją się iluminaci. Ci, którzy wierzą, że istnieje żydowsko-masoński spisek mający na celu przejęcie władzy nad światem, wymieniają imię założyciela bawarskich iluminatach, Adama Weishaupta – masona i Żyda [co brzmi jak ucieleśnienie najgorszych koszmarów słuchacza Radia Maryja-przyp.tłum.]. Zwykle teorie te popierane są przez fanatycznych chrześcijan lub entuzjastów ruchu New Age i zwykle łączone są ze skrajną prawicą, antysemitami lub zwolennikami supremacji rasy białej. Niektórzy fundamentaliści łączą nawet iluminatów z antychrystem oraz końcem świata. Jeszcze inni uznają, że to iluminaci stali za zamachami z 11 września.

Podstawy teorii spiskowej nie zaniknęły zatem po 1786 roku, gdy zniknęła bawarska grupa. Wręcz przeciwnie, grupy z całego świata pojawiały się i znikały przybierając różne nazwy. W ten też sposób wszyscy masoni muszą być sekretnymi iluminatami, podobnie jak członkowie towarzystw uczelnianych, z których na świat wydostaje się potem duża liczba bankierów, przemysłowców i polityków. Iluminatami muszą być też Rothschildowie, Rockefellerowie i inne wielkie rodziny żydowskie, szczególnie jeśli są bankierami. Podobnie jest z głowami światowych państw. Nie da się również nie zauważyć, że to iluminaci stali za powstaniem Unii Europejskiej.

Mówiąc najprościej, współczesne teorie dotyczące iluminatów mówią o nich jako o sekretnych panach świata przygotowujących Nowy ład światowy - rząd będący pod ich kontrolą, podobnie jak twierdził w XVIII wieku Robinson. Zarządzają oni takimi organizacjami, jak masoneria, Council on Foreign Relations [wydawca „Foreign Affairs”-przyp.tłum.], Komisja Trilateralna, Bank Światowy oraz oczywiście Grupa Bilderberg – gromadząca corocznie polityków, finansistów i biznesmenów z całej Europy i Ameryki obradujących w ścisłej tajemnicy za zamkniętymi drzwiami hotelu.

W wyniku takiego rozumowania, każda organizacja grupująca wpływowych ludzi, według teorii konspiracyjnych, musi być prowadzona przez iluminatów.

Przedstawiciele krytycznego stanowiska zadać mogą wiele pytań, ale dwa z nich są najważniejsze. Po pierwsze, jeśli iluminaci są tak bardzo potężni, to dlaczego nie udało im się w ciągu dwóch ostatnich wieków osiągnąć zbyt wiele? Po drugie, jeśli działają w ścisłej konspiracji, w jaki sposób na światło dzienne wydostają się wiadomości o ich członkach, motywach i sekretach?

Jeśli zatem członkowie tajnego rządu ociągają się, jak do tej pory, to prawdopodobnie nie powinniśmy się nimi martwić, a większą troską otaczać samych twórców teorii spiskowych. W samej Ameryce istnieje bowiem wiele fanatycznych chrześcijańskich prawicowych ruchów, których agresja skierowana jest w stosunku do mniejszości czy też przeciwników politycznych.

Tajni ludzie

Jak już powiedzieliśmy, część conversos stanowili „krypto-żydzi”, którzy na zewnątrz udawali praktykujących chrześcijan, jednakże potajemnie praktykowali dawną religię. Ci, którzy uciekli z Hiszpanii do Portugalii w 1492 roku znaleźli się w pułapce króla Manuela, który zdecydował, że nie wolno im powracać do starej religii.

Swą odrębność utrzymywali dzięki ustnej tradycji, bowiem zakazane było posiadanie żydowskich książek. Szabas obchodzono potajemnie, podobnie jak wiele innych świąt nieznanych ortodoksyjnym katolikom. Dla przykładu, przy wejściu do kościoła rytualnie wymawiali następujący wers: „Wchodzę do tego domu, ale nie oddaje czci kamieniom ni patykom, a Bogu Izraela”.

Duża liczba kryptożydów wyemigrowała do Nowego Świata. Już w 1516 roku biskup Hawany narzekał, że „praktycznie każdy statek przybywający do Hawany pełen jest Żydów i Nowych chrześcijan”. Ich śladem szła jednak inkwizycja, bowiem w 1649 roku skazano w Meksyku 108 osób za powrót do judaizmu.

Mimo nacisków wiele rodzin utrzymało swe dawne tradycje i zwyczaje, w wielu przypadkach niezrozumiałe dla młodych pokoleń. Wielu z nich dopiero po latach odkryło prawdę o swym rodzie.

Synagoga w Belmonte

Jedna z fascynujących historii pochodzi ze wsi Belmonte w Portugalii. Do 1917 roku jej mieszkańcy uważali, że są jedynymi żydami na świecie. Kiedy dotarł do nich polski inżynier, Samuel Schwarz, zaprzeczali, że są żydami, bowiem nie wierzyli w fakt, że żyd może wyjawić otwarcie swą religię. Zaakceptowali polskiego żyda dopiero wtedy, gdy wyrecytował formułę wymieniającą hebrajskie słowo „Adonai” („Pan”). Schwarz napisał następnie książkę poświęconą temu tematowi szacując, że w samej Portugalii były jeszcze tysiące kryptożydów, którzy przez wieku utrzymywali swą tożsamość w tajemnicy.

10 wielkich teorii

W ramach kontrolowania świata iluminaci mieli maczać przysłowiowe palce we wszelkich rodzajach konspiracyjnych przedsięwzięć toczących się od stuleci. Prawdopodobnie najbardziej strasznym aspektem wszystkich tych teorii jest to, że powstają w podobny sposób – gdy przyjrzeć się popularnej teorii i tak zaprowadzi ona do iluminatów. W dobie Internetu sprawa stała się jeszcze bardziej zawiła.

Masoneria
Masoni zostali szybko wchłonięci przez iluminatów i od tego czasu w ciszy opanowują świat. W rzeczywistości wszystko tyczy się konspiracyjnych teorii Robinsona i Barruela, stąd też wciąż istnieje oficjalna wrogość oligarchów i Kościoła w stosunku do masonerii.

Wielka pieczęć
Konspiracja iluminacko-masońska ukryta jest w sekretnej symbolice oka na piramidzie, przyjętej w 1782 roku i istniejącej do dziś na dolarach. (W rzeczywistości wszystkowidzące oko odpowiada wszechobecnemu bogowi, zaś piramida pod spodem reprezentuje trwałość i nie jest symbolem masońskim). Z całego komitetu projektantów, masonem był tylko Benjamin Franklin. „Novus Ordo seclorum” nie oznacza wcale Nowego Światowego Porządku, czy Nowego Świeckiego porządku, jakby pewnie chciał Dan Brown.

Żydowska konspiracja
Każdy mason, satanista albo bankier musi być Żydem – mówią zwolennicy teorii spiskowych. Trzon teorii spiskowych o iluminatach stanowi często antysemityzm obejmujący m.in. wiarę w prawdziwość „Protokołów Mędrców Syjonu” – dokumentu mającego udowadniać rzekomy żydowski plan dominacji nad światem (i uznawany powszechnie za fałszerstwo).

Satanistyczne rody
Grupa 13 potężnych satanistycznych rodzin, w tym Astorowie, Rothschildowie, Rockefellerowie, Onassisowie oraz członkowie europejskich rodzin królewskich, używa kontroli umysłów w celu oddziaływania na nieświadomą niczego populację, którą chce trzymać w ryzach. Według różnych teorii spiskowych, członkowie tych rodzin to albo kosmici, albo Żydzi.

Obcy
Zgodnie z teoriami Davida Icke’a, iluminati stanowią rase zdolnych do zmiany kształtu ciała gadopodobnych obcych „z niższego czwartego wymiaru”. Wśród podobnych hybryd człowieka i gadziego kosmity znajdują się m.in. George W Bush, Hillary Clinton czy Elżbieta II. Inne relacje sugerują, że iluminaci pracują ręka w rękę z osławionymi „Szarakami” [tj. porywającymi ludzi kosmitami-przyp.tłum.], zaś po drugiej dobrej stronie znajdują się innoplanetanie z Federacji Galaktycznej. Według niektórych teorii kręgi zbożowe mają symbolicznie wizualizować plany illuminatów.

NWO
Iluminati stoją za większością światowej polityki i finansjery, kierując m.in. Bankiem Światowym, Międzynarodowym Funduszem Walutowym, Grupą Bilderberg, ONZ i wieloma innymi. Ich celem jest wspólna praca mająca na celu ogłupianie mas, które zaakceptują światowy rząd, scentralizowaną ekonomię oraz jedną światową religię.

Microsoft
Większość z nas ma złe doświadczenia z Windowsem, zatem nie dziwi, że niektórzy doszli do wniosku, że Bill Gates jest w rzeczywistości kimś na kształt współczesnego Weishaupta, zaś jego nazwisko to skrót od niemieckiej nazwy oznaczającej amerykańską lożę iluminatów. Proste jak drut.

Towarzystwa uczelniane
Obok towarzystw w rodzaju Phi Beta Kappa (zorganizowanych według teorii spiskowych przez amerykańskich iluminatów w 1776), istnieją także sekretne towarzystwa jak Skull and Bones z Yale – inkubatory przyszłych twórców dobrobytu i sławy, a także potencjalne wylęgarnie iluminatów tworzące polityków, przemysłowców, szpiegów oraz figurantów.

Tak według bajek Icke'a wyglądać ma wroga rasa reptilian...

Międzynarodowy terror
Tajemne numereologiczne interpretacje 9/11 czy 7/7 pokazują, że owe rzekome ataki terrorystów w rzeczywistości noszą ślad działalności iluminatów, jednakże trzeba umieć czytać znaki. Nie warto próbować tego w domu.

_____________________
Tłumaczenie i opracowanie: INFRA
Autor: David Hambling
Źródło: Fortean Times

Link

Drakoncjusz

Uwaga, dzisiaj o 21.30 na chacie odbędzie się spotkanie z Adamem Borowskim poświęcone zagadce stowarzyszenia Iluminatów

adresy chatu:

https://voxli.com/INFRA
http://spikeria.pl/room/infra_czat/