Dołączył: 20 Maj 2008 Posty: 4008
Post zebrał 0 sat Podarowałeś sat
Wysłany: 21:44, 30 Gru '11
Temat postu: Kazimierz Wielki bo sprzedał Śląsk
"875 - książę Świętopełk I przyłączył Górny Śląsk do państwa wielkomorawskiego 885 - ten sam książę Świętopełk I przyłączył Dolny Śląsk do państwa wielkomorawskiego
943 - prawdopodobnie pod kontrolą czeskiego księcia Bolesława I Okrutnego
965 - w czasie małżeństwa księcia Mieszka I z Dobrawą w ramach sojuszu polsko-czeskiego
nadal pod zwierzchnictwem państwa czeskiego
985 - Śląsk wszedł we władanie władców piastowskich Mieszka I
1025 - Śląsk wchodzi w skład nowo utworzonego Królestwa Polskiego.
1034 - bunt pogańskich plemion śląskich przeciw państwu polskiemu
1039 - czeski książę Brzetysław I przyłącza Śląsk do Czech (bez walki).
1050 - książę Kazimierz Odnowiciel, władca Polski zajmuje zbrojnie Śląsk.
1054 - Kazimierz Odnowiciel wykupił uznanie swojej władzy na Śląsku (poza Opawszczyzną)
za cenę rocznego trybutu 500 grzywien srebra i 30 grzywien złota na rzecz Czech.
1069 - trybut zaprzestaje płacić król Bolesław Śmiały i próbuje odzyskać Opawszczyznę.
1093 - najazd czeskiego księcia Brzetysława II, po najeździe Władysław Herman ponownie
zaczął płacić trybut ze Śląska na rzecz Czech.
1100 - pełną kontrolę nad całym Śląskiem przejął książę Bolesław Krzywousty.
1114 - Bolesław Krzywousty zaprzestał oficjalnie wypłacać trybut.
1137 - pokój kłodzki między Krzywoustym i czeskim księciem Sobiesławem zostawiał przy Polsce
cały Śląsk, z wyjątkiem ziemi opawskiej, karniowskiej i kłodzkiej,
1138 - Księstwa śląskie książąt polskich z rodu Bolesława Krzywoustego. Ciągłe kłótnie i krew.
1348 - koniec rządów polskich. Do tego roku rządy Henryków zdążały do uniezależnienia się
od rządów Polski. To był na Śląsku okres wzmożonego osadnictwa niemieckiego
i związanego z nim gwałtownego wzrostu liczby ludności, powstawanie miast i wiosek
na prawie niemieckim oraz wzrostu gospodarczego regionu.
W latach 1327-1335 większość księstw śląskich złożyło hołd koronie czeskiej, a w 1335 na zjeździe w Wyszehradzie król Polski Kazimierz III Wielki uznał zwierzchność króla Czech,
Jana Luksemburskiego, nad Śląskiem.
1348 - Kazimierz Wielki sprzedał w Namysłowie Śląsk Czechom (Polska nigdy go nie odkupiła).
1392 - wraz ze śmiercią Agnieszki, wdowy po Bolku II, księciu świdnicko-jaworskim, ostatnie
niezależne księstwo śląskie zostało zhołdowane przez czeskich Luksemburgów.
1469 - Śląsk opanował, wybrany królem Czech przez część katolickiej szlachty, Maciej Korwin,
król Węgier.
1490 - Śmierć króla Węgier, Macieja Korwina. Biskup wrocławski oraz książęta śląscy wyrazili
zgodę na uznanie swoim panem Władysława II Jagiellończyka, króla Czech i Węgier.
1526 - Śmierć Ludwika Jagiellończyka, króla Czech i Węgier, syna Władysława II Jagiellończyka.
Śląsk wraz z całym Królestwem Czech dostał się pod władzę dynastii Habsburgów.
Śląsk był jedną z najcenniejszych i najbardziej rozwiniętych
ziem monarchii Austriackiej.
1740 - w wyniku 3 wojen śląskich większa część Śląska wraz z ziemią kłodzką stała się własnoś-
cią Prus, a potem Cesarstwa Niemieckiego, tracąc jednocześnie własną autonomię.
Po przywróceniu samorządności i w wyniku otwarcia na wielki rynek Niemiec doszło do rozwoju ekonomicznego
i przemysłowego prowincji. Na Górnym Śląsku rozwinęło się górnictwo węgla kamiennego i hutnictwo. Nastąpił rozwój miast Wrocławia i Opola oraz miast górnośląskich, Katowic, Gliwic, Królewskiej Huty (obecnie Chorzów)
i innych. Ze Śląska pochodzi kilkunastu noblistów. Śląsk pozostawał w ramach Prus jedną prowincją podzieloną na rejencje: legnicką, wrocławską i opolską.
1919, 1920, 1921 !!!
Trzy powstania śląskie, tak naprawdę krwawe bratobójcze wojny domowe na Śląsku.
Z jednej strony, walczący o autonomię w ramach państwa polskiego, a z drugie strony,
walczący o autonomię w ramach państwa niemieckiego, z obu stron bracia Ślązacy.
Słowa Józefa Piłsudskiego: „Cały ten Śląsk mam w dupie.”
1922 - Autonomiczne województwo śląskie. Całkowita i zupełna klęska Wojciecha Korfantego
w dążeniach do samostanowienia Narodu Śląskiego.
Kornfantego za to , że zorganizował powstania śląskie, II RP więziła w Berezie , a w kocu otruła _________________ JerzyS
"Prawdziwa wiedza to znajomość przyczyn."
Arystoteles
Dołączył: 19 Cze 2009 Posty: 341
Post zebrał 0 sat Podarowałeś sat
Wysłany: 12:59, 01 Sty '12
Temat postu:
Kim był Piłsudski każdy doskonale wie więc nie ma się co dziwić jego poczynaniom - dziwi mnie tylko jego kult a z opozycjonisty Dmowskiego robi się dziś faszystę.
Dołączył: 20 Maj 2008 Posty: 4008
Post zebrał 0 sat Podarowałeś sat
Wysłany: 13:33, 01 Sty '12
Temat postu:
Sensor napisał:
Kim był Piłsudski każdy doskonale wie więc nie ma się co dziwić jego poczynaniom - dziwi mnie tylko jego kult a z opozycjonisty Dmowskiego robi się dziś faszystę.
Raczej repolonizacja wcześniej zgermanizowanych słowian..
Ocenzurowany Paderewski
Karty wyrwane z "Pamiętników", czyli...
Ocenzurowany Paderewski
(korespondencja z USA)
Przygotowując wstęp do spotkania Klubu Dyskusyjnego organizowanego z okazji obchodów roku Paderewskiego, przeczytałam kilka artykułów (polskich i amerykańskich) na temat naszego wielkiego Polaka oraz oczywiście przewertowałam dokładnie Pamiętniki Mistrza. Egzemplarz, z którego korzystałam, był polskim tłumaczeniem z języka angielskiego (tłumaczyły: Wanda Lisowska oraz Teresa Mogilnicka) wydanym w Polsce w roku 1984 przez Polskie Wydawnictwo Muzyczne.
Fascynujące te Pamiętniki zawierają wiele informacji nie tylko na temat życia, charakteru oraz oszałamiającej kariery naszego mistrza tonów i wielkiego męża stanu, ale są również zbiorem ciekawych spostrzeżeń dotyczących wielu wybitnych osobistości, zarówno z zakresu kultury, jak i areny politycznej na przełomie XIX i XX wieku.
A co było po roku 1914?
Z rozczarowaniem stwierdziłam, iż końcową datą pamiętników jest lipiec 1914 roku, a więc początek pierwszej wojny światowej. Jak wynika z przedmowy we wczesnych latach trzydziestych, amerykańskiej wielbicielce Paderewskiego, pani Mary Lawton, po usilnych targach udało się nakłonić mistrza do długich i licznych "seansów przy kominku" wypełnionych opowiadaniami o jego przeżyciach. Mary robiła przy tym notatki i na ich podstawie powstały "Pamiętniki" Ignacego Jana Paderewskiego. Ocenione niesłychanie przychylnie przez wielkiego George'a B. Shawa zostały autoryzowane przez ich bohatera następującymi słowami:
Nowy Jork, 19 kwietnia 1933 r.
Niniejszym stwierdzam, że autobiografia, nad którą pracuję obecnie z panią Mary Lawton, a którą ma wydać firma Charles Scribner's Sons, jest autentycznym opisem mego życia, jedynym posiadającym moją autoryzację i zgodę.
Równie fascynujące byłyby dla nas późniejsze losy Paderewskiego z czasów pierwszej wojny światowej oraz z okresu wolnej Polski. Rozpoczęłam więc poszukiwania w amerykańskich bibliotekach w nadziei, iż uda mi się odnaleźć brakujący ciąg dalszy.
Kogo forowała Rosja w Polsce
W ten sposób wpadł mi w ręce amerykański oryginał "Pamiętników" (wydanie: Charles Scribner's Sons, New York 1938) wprawdzie bez uzupełnienia wspomnień z lat późniejszych, natomiast - ku mej wielkiej radości - z liczniejszymi i bardziej wyraźnymi fotografiami. Porównując oba egzemplarze - angielski i polski - stwierdziłam ze zdumieniem, iż w tłumaczeniu polskim brak jest całego rozdziału XVIII zatytułowanego: Tragic Experience.
Pragnę państwu tutaj przedstawić - oczywiście w znacznym skrócie - treść tego "wykropkowanego" (dosłownie, bo skwitowanego trzema kropkami przez polskiego wydawcę!) rozdziału, opisującego wydarzenia sprzed pierwszej wojny światowej.
Otóż wielu Żydów rosyjskich przenosiło się wówczas na tereny polskie, uciekając przed doznawanymi od Rosjan prześladowaniami w postaci pogromów i masowych okrutnych mordów. Mimo tych strasznych przejść w Rosji, po przyjeździe do Polski zaczynali oni okazywać gorący prorosyjski patriotyzm, co oczywiście nie podobało się Polakom. Sytuacja ta często prowadziła do sporów i niesnasek.
Prześladowani w Rosji Żydzi byli teraz w Polsce faworyzowani i popierani przez władze carskie, którym te polsko-żydowskie zatargi pomagały wydatnie w myśl starej zasady: divide et impera.
Nadchodzące właśnie wybory do Dumy (rosyjski parlament) zaostrzyły panujące spięcia i niepokoje. W Warszawie, przewagę liczbową mieli oczywiście Polacy, ale dzięki poparciu i pomocy władz carskich - wygrali Żydzi. Mogli więc wysunąć reprezentanta, a zrobili to przewrotnie i zresztą głupio. Zamiast inteligentnego i szanowanego Żyda - wytypowany został przez nich polski prymitywny robotnik, prawie analfabeta. W odpowiedzi na tę jawną dla Polaków obelgę, powstała w Warszawie "Codzienna Gazeta 2 grosze", propagująca na terenie Polski bojkot żydowskich kupców.
Mniej więcej w drugim miesiącu jej istnienia zjawił się z wizytą u przebywającego w tym czasie w Londynie Paderewskiego bliski jego znajomy, a znany działacz (*) z Warszawy, prezentując mu plik numerów "Codziennej Gazety" z oznajmieniem: Oto pańska gazeta. Zdumiony Paderewski zaprzeczył gwałtownie, tłumacząc, iż nie zakładał żadnej gazety, choć wysłał, jak zwykle na cele kampanii wyborczej dotację w kwocie $1000 (absolutnie nie wystarczającą na założenie pisma!). Po otrzymaniu wyjaśnień na temat sytuacji w Polsce, artysta zgodził się jednak z argumentacją owego znajomego, iż publiczny protest byłby szkodliwy dla Polaków i zgodził się pominąć sprawę milczeniem oraz ponieść ewentualne konsekwencje.
Jak Żydzi wzywali do bojkotu Paderewskiego
A okazały się one niesłychanie przykre, a nawet tragiczne. Gdy w nadchodzącym sezonie muzycznym 1913-1914 Paderewski przybył na tournée do Ameryki, Żydzi tamtejsi zaprezentowali przeciw niemu zjednoczony, wrogi i niesłychanie gwałtowny front. Wzdłuż całego kraju ukazały się oskarżające artykuły w gazetach, rozrzucano masę oszczerczych ulotek, nadchodziła lawina listów (anonimowych i podpisanych) z przerażającymi groźbami.
Oto fragment jednej z szerzonych ulotek, kierowanymi pod jego adresem:
Czy masz zamiar popierać koncerty Paderewskiego? A czy wiesz, że używa on całkowicie wielkie sumy zarobionych w Ameryce pieniędzy na organizowanie w Polsce pogromów żydowskich kobiet, dzieci i starców?
Nie miało to dużego wpływu na frekwencję na koncertach, ale te żydowskie ataki stały się tak niebezpieczne, iż zaniepokojeni przyjaciele Paderewskiego wraz z jego menażerem zwrócili się do władz o ochronę. Przez okres całej tury - od października 1913 do końca kwietnia 1914 - towarzyszyli Paderewskiemu przydzieleni mu dla ochrony detektywi.
Nie pomogło mistrzowi przygotowane pod przysięgą oświadczenie, iż kierowane przeciw niemu zarzuty są całkowicie bezpodstawne i nieprawdziwe. Oświadczenie to opublikowały zaledwie dwie amerykańskie gazety, a interwencja w pozostałych redakcjach spotkała się z odpowiedzią: O tak, wiemy że zarzuty są nieprawdziwe, ale ich publikacja zwiększa naszą popularność. Sprzedaż gazety idzie dobrze!
Żydowska kampania nienawiści trwała, a wobec zbliżającej się wojny leżało w interesie pewnych Żydów skierowanie jej przeciw Polsce.
Spowodowane tymi atakami napięcie nerwowe oraz gwałtowna, wroga propaganda, wywołały u Paderewskiego tak ostre nasilenie neurozy, iż w czasie pobytu w Seattle musiał przerwać koncerty. Udał się do Paso Robles (Kalifornia) w celu przeprowadzenia kuracji.
Jeszcze po wielu latach w czasach powojennych, przy następnych wizytach Paderewskiego w Ameryce, pojawiały się podobne sfabrykowane przez Żydów oszczercze ulotki.
Dlaczego polski wydawca zgubił ten rozdział?
Po przeczytaniu angielskiego oryginału autentycznych Pamiętników Paderewskiego nasuwa się pytanie:
dlaczego i na jakiej podstawie polski wydawca Pamiętników wielkiego Polaka "wyrwał" - bez słowa wyjaśnienia - rozdział XVIII? Wiemy, iż w roku 1984 (data wydania polskiego) w Polsce działała cenzura, ale kto i pod jakim kątem nią kierował???
Mirosława Zawadzka
(*) Paderewski w swoich Pamiętnikach nie podaje nazwiska owego działacza. Był nim najprawdopodobniej Roman Dmowski, a pełna nazwa wspomnianej gazety brzmiała właśnie "Codzienna Gazeta 2 grosze" -żydowska ulotka przytacza tylko: "Dva Groshe".
Mirosława Zawadzka, Tygodnik NASZA POLSKA Nr 48/319, 0000-00-00
=========================================
Ocenzurowano i wydania za PRL i po 1989 też! _________________ JerzyS
"Prawdziwa wiedza to znajomość przyczyn."
Arystoteles
Dołączył: 19 Cze 2009 Posty: 341
Post zebrał 0 sat Podarowałeś sat
Wysłany: 13:51, 01 Sty '12
Temat postu:
W tym okresie w umysłach żydów przybyłych ze wschodu bez zamiaru asymilacji istniała idea judeopoloni- być może wciąż aktywnej. Więc nie ma się co dziwić polskim narodowcom krzywo patrzącym na poczynania narodu wybranego na swoich włościach. Dopóki w społecznej świadomości będzie istniało stwierdzenie że żyd to ofiara dopóty nie wyzwolimy się spod jarzma.
Dołączył: 18 Kwi 2010 Posty: 2310
Post zebrał 0 sat Podarowałeś sat
Wysłany: 15:12, 01 Sty '12
Temat postu:
Sensor napisał:
tak odbiegając od tematu
Nigdy nie należy odbiegać od tematu.Zwłaszcza trudnego.
Cytat:
Raczej repolonizacja wcześniej zgermanizowanych słowian.
Tak zwana repolonizacja a de facto niszczenie, oryginalnej,absolutnie unikalnej,kultury było największym nieszczęściem tak Śląska jak i Ślązaków.
Kultura regionu odzwierciedlająca jego historię jest,co oczywiste,sumą czeskich,niemieckich i polskich elementów.Wyrugować któryś z nich to zniszczyć całość.
Ja wiem że dla kogoś o mentalności,dajmy na to @Sensora,trudno to ogarnąć i zrozumieć ale na tym polega fenomen Śląska.Przy całej różnorodności ( etnicznej,religijnej,klasowej ),życie tu toczyło się bez większych napięć i konfliktów."Zło" przyszło wraz z wojewodą Michałem Grażyńskim a raczej z tym co reprezentował.
Rozumiem że w ramach tzw "repolonizacji" oczekuje się,np ode mnie,zerwania kontaktów z towarzyszami dziecięcych zimowisk w Wiśle-Głębcach (są Czechami ),wytarcia z pamięci wszystkich ciepłych wspomnień o mojej matce chrzestnej (była Niemką).Oświadczam że to się nigdy nie stanie.
_________________ sasza.mild.60@mail.ru
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz głosować w ankietach Nie możesz moderować swoich tematów
Wiki2
Wykop2
Linki
Szukaj
Ekipa
Rejestracja
Zaloguj
