Unfortunately Poland, my country (Hugeowl's, not Ozyism's), was supporting the NTC almost from the very beginning. Recently, learning from their western masters, our government made a short note about a pro-Polish demonstration in Benghazi. One can see how would Al Jazeera pictures of anti Gaddhafi protests look like if they weren't that rich.
One can hardly blame this picture of being authentic. This picture is taken straight from the Polish ministry of foreign affairs website, which is an another proof that governments try to say and show information beneficial for the country itself, not necessarily the truth - it is best visible in the poorer countries, which cannot afford professional photo sessions every time. Obviously richer and more developed countries propaganda looks much more convincing.
no tak wielka demonstracja, całych 8 zebrali do fotki, jeśli chodzi o propagande radek jeszcze się musi podszkolić
_________________ Kiedy wyeliminuje się wszytko co niemożliwe, cokolwiek pozostanie, choćby nie wiem jak nieprawdopodobne, musi być prawdą."
Przewodniczący Narodowej Rady Libijskiej (NRL) Mustafa Abdul Dżalil zwrócił się w środę do NATO z prośbą o przedłużenie misji w Libii do końca br. Według Dżalila przedłużenie misji jest potrzebne po to aby Libijczycy mogli uporać się z pozostałymi zwolennikami Muammara Kaddafiego i objąć kontrolą broń znajdującą się na terenie kraju.
- Mamy nadzieję, że NATO będzie kontynuowało swoją kampanię przynajmniej do końca tego roku - powiedział Dżalil na spotkaniu w Katarze przedstawicieli państw, które wspierały władze powstańcze. Dodał, że NRL chce - rozwijać libijskie systemy bezpieczeństwa i obrony.
Wcześniej NATO wstępnie zadecydowało, że zakończy misję w Libii 31 października, jednak ostateczna decyzja ma być podjęta w piątek. NATO prowadziło działania militarne w Libii na podstawie mandatu ONZ, którego celem była ochrona ludności cywilnej.
Tymczasem na NRL wywierany jest coraz większy naciski ze strony ONZ i organizacji obrony praw człowieka domagających się wyjaśnienia okoliczności śmierci Kaddafiego. Pojawiają się też oskarżenia, że siły lojalne wobec NRL dokonały egzekucji dziesiątków przeciwników nowych władz.
Przedstawiciele NRL twierdzą, że Kaddafi zginął podczas wymiany ognia między powstańcami i jego żołnierzami. Jednak organizacje obrony praw człowieka wyrażają obawy, iż Kaddafi i jego syn Mu'tassim zostali po prostu rozstrzelani.
Szef komisji śledczej ONZ w Libii Philippe Kirsch wezwał - wszystkie siły zbrojne do powstrzymania się od jakichkolwiek aktów odwetu i arbitralnych represji zarówno przeciwko Libijczykom jak i cudzoziemcom.
Czy wam też te wszystkie rewolucje w krajach arabskich wydają się podejrzanie zorganizowane?
Czy myślicie, że CIA miało w tym udział?
Czy może mieć to związek z antysyjonistycznym charakterem Ligii Arabskiej i jej popieraniem wyzwolenia Palestyny oraz członkostwa w niej Libii, rządzonej przez Kaddafiego, który między innymi w 1970 r. wydalił włoskie i żydowskie organizacje narodowe, a w 1973 roku dokonał nacjonalizacji przemysłu naftowego należącego do zachodnich inwestorów(wikipedia)?
http://pl.wikipedia.org/wiki/Muammar_al-Kaddafi
Wysłany: 09:03, 31 Paź '11
Temat postu: Wybuch w Syrcie
Nie wiem czy to już przypadkiem ktoś nie umieścił ale mam newsa z przed paru dni.
Dodaje dopiero teraz gdyż czekałem na aktywacje konta.
Czytam to forum już od dawna i chciałem dodać newsa który jeszcze jest w archiwum Onetu, ale na stronie PAP'u już go nie ma a main streamowe media oczywiście zgodnie z linią nie podały tej niewygodnej wiadomości.
25 Października doszło do potężnej eksplozji w Syrcie rodzinnej miejscowości Kadafiego, zgineło ponad 100 osób a w mediach cisza. Czyżby niewygodna wiadomość ?
Poniżej cytat:
Cytat:
Tagi: NRL, Syrta, Wybuchy, Libia
Potężny wybuch w mieście Kaddafiego
dzisiaj, 10:19 KT / PAP
fot. Reuters
fot. Reuters
Ponad 100 osób poniosło śmierć, a około 50 odniosło obrażenia w rezultacie eksplozji zbiornika z paliwem w Syrcie, rodzinnym mieście Muammara Kaddafiego, który dzisiaj o świcie został pochowany w nieznanym miejscu na pustyni.
- Doszło do poważnej eksplozji i dużego pożaru. Ponad 100 osób zginęło, a 50 zostało rannych - powiedział dowódca sił Narodowej Rady Libijskiej Mohamed Leith, informując o "dziesiątkach zwęglonych ciał".
Według niego, eksplozja nastąpiła w momencie, gdy kilkadziesiąt osób stało w kolejce do zatankowania samochodu w pobliżu zbiornika.
- Wciąż nie jesteśmy w stanie ugasić pożaru - dodał Leith
Dołączył: 17 Sie 2008 Posty: 1198
Post zebrał 0.000 mBTC Podarowałeś BTC
Wysłany: 23:44, 03 Lis '11
Temat postu:
rebelianci poprosili przywodce libijskich zydow w uk by startowal w wyborach
Raphael Luzon, the head of Jews of Libya UK, told The Jerusalem Post on Monday that opposition leader Mustafa Abdul Jalil recently invited him to return to his country of birth and participate in the political discourse.
Libyan rebels are turning to Israel for support in their new leadership, ahead of the looming end of Muammar Gaddafi's regime, Western media outlets reported on Thursday.
"We are seeking Israel's support and influence around the world in order to bring to an end Gaddafi's despotic rule," Ahmad Shabani, the founder of Libya's Democratic and a spokesperson on behalf of the rebels was quoted as saying.
Libia - moze nie chodzi o rope?
Znalazłem na wykopie informacja z 5 marca, jednak nie widzialem jeszcze u nas nawiazan do tego tematu:
Cytat:
Libia - moze nie chodzi o rope?
Ciagle zastanawiamy sie, jak to jest mozliwe iz Kadafi utrzymuje sie przy wladzy przez 40-ci lat? Czyzby nikt wczesniej nie zauwazyl jego szalenstwa? Nikt nie zauwazyl ze zbudowal on "Gigantyczny Wodociag", swiezej pitnej wody, doprowadzajacy ją do rejonu Bengazi -ten lunatyk? Czy przypadkiem nie czekano, az ten projekt zostanie przez niego zakonczony?
LIBIJSKI WIELKI PROJEKT RZEKI
1 wrzesnia 2010 to data rocznicy rozpoczecia wielkiego "Wielkiego Projektu". Ten niewiarygodnie gigantyczny i udany "wodny pl
...
Przecież potencjał tego co zrobiła Libia jest gigantyczny. Przecież ten system rozszerzony na Algerie, Niger, Czad, Sudan oddał by te kraje pod mocne wpływy Kadafiego.
Trzy państwa przystępują do wielkiego interesu wartego kilkadziesiąt miliardów dolarów. Libia, Egipt, Izrael.
teraz zagadka kto na tym skorzysta?
Egipt odpadł, Kadafi zaraz odpadnie, czyli całość przejmie Izrael.
Czyli Kadafi przygotował wspaniały prezent dla Izraela, czas teraz by ktoś inny zjadł wisienkę.
_________________ Kiedy wyeliminuje się wszytko co niemożliwe, cokolwiek pozostanie, choćby nie wiem jak nieprawdopodobne, musi być prawdą."
Grupa Dzihadystów(organizacji związanej z Al-Kaidą) zbeszcześciła groby plemienia Muamara Kaddafiego. Podpisali się sprejem na ścianach jako "Komitet burzenia posągów". Groby to coś więcej niż posągi. Islam zabrania niszczena grobów, tym bardziej należących do współwyznawców.
Po takim czynie widać bezbożną naturę tych terrorystów, jak i popieranej przez nich Narodowej Rady Tymczasowej, która oczywiście wszystko przemilcza.
http://mathaba.net/news/?x=629230
świetny artykuł odnośnie ostatnich wydarzeń w Libii w szerszym kontekście całej Afryki.
Cytat:
Prezydent USA Obama zamroził 30 miliardów dolarów środków należących do Libii przeznaczonych na Projekty Afrykańskie. Administracja Obamy udziela 25 milionów dolarów rebeliantom walczącym o zmianę władzy w Libii, który to cel podjęło się osiągnąć USA i UE. Francja, Wielka Brytania i Włochy wysłały ekspertów wojskowych aby wzmocnić rebeliantów. Obama zatwierdził tajne akcje CIA przed rozpoczęciem bombardowań Libii w połowie marca.
To Libia [Mouammara] Gaddafiego zaoferowała Afryce jej pierwszą rewolucję w obecnych czasach – łącząc cały kontynent siecią telefoniczną, telewizją, radiem i wieloma innymi rozwiązaniami technologicznymi takimi jak telemedycyna czy nauczanie na odległość. A dzięki połączeniu radiowemu WMAX uzyskano tanie połączenie na całym kontynencie, włączając w to obszary wiejskie.
Rozpoczęło się to w 1992 roku, gdy 45 narodów afrykańskich ustanowiło RASCOM (Regional African Satellite Communication Organization), aby Afryka miała swego własnego satelitę i radykalnie zmniejszyła koszty połączenia na kontynencie. Był to czas, gdy koszty połączeń telefonicznych z i do Afryki były najdroższe na świecie z powodu rocznych opłat w wysokości 500 milionów dolarów płaconym Europie za używanie satelitów takich jak Intelsat dla rozmów telefonicznych, włączając w to rozmowy wewnątrz tego samego kraju.
Afrykański satelita kosztował jednorazowo 400 milionów dolarów i kontynent nie musiał dłużej płacić rocznych kosztów użytkowania w wysokości 500 milionów dolarów. Który bankier nie sfinansowałby takiego projektu? Ale problem pozostał – jak mogą niewolnicy chcący uwolnić się od wykorzystywania przez swego pana prosić swego pana o pomoc w osiągnięciu wolności? Nic dziwnego więc, że Bank Światowy, Międzynarodowy Fundusz Walutowy, USA i Europa przez czternaście lat dawali tylko mętne obietnice. Kaddafi położył kres bezowocnym apelom do zachodnich ‘dobroczyńców’ z ich kolosalnymi odsetkami. Libijski przewodnik wyciągnął na stół 300 milionów dolarów, Afrykański Bank Rozwoju dołożył do tego 50 milionów dolarów, a Zachodnio Afrykański Bank Rozwoju dalsze 27 milionów dolarów – i w ten sposób 26 grudnia 2007 roku Afryka uzyskała swego pierwszego satelitę komunikacyjnego.
Chiny i Rosja odpowiedziały na wezwanie i podzieliły się swą technologią i pomogły wystrzelić satelitę dla RPA, Nigerii, Angoli, Algierii i drugi satelita został wystrzelony w lipcu 2010 roku. Pierwszy całkowicie niezależny i rodzimy satelita zbudowany na ziemi Afrykańskiej w Algierii jest przygotowany do wystrzelenia w 2020 roku. Satelita ten ma na celu konkurowanie z najlepszymi na świecie, ale po kosztach dziesięciokrotnie mniejszych, prawdziwe wyzwanie.
Oto jak symboliczny gest zwykłych 300 milionów dolarów zmienił życie całego kontynentu. Libia Kaddafiego kosztowała Zachód nie tylko pozbawienie go 500 milionów dolarów na rok, ale miliardów dolarów długu i odsetek, które przyniosłaby pożyczka w następnych latach i w wykładniczy sposób pomagając przez to utrzymać tajemny system dla plądrowania kontynentu.
Afrykański Fundusz Monetarny, Afrykański Bank Centralny, Afrykański Bank Inwestycyjny
30 miliardów dolarów zamrożonych przez Obamę należą do Libijskiego Banku Centralnego i są przeznaczone jako libijski wkład do trzech głównych projektów, które ukończą federację Afrykańską – Afrykański Bank Inwestycyjny w Syrtre w Libii, ustanowienie w 2011 roku Afrykańskiego Funduszu Monetarnego w Yaounde z 42 miliardami dolarów kapitału bazowego i znajdującego się w Abuja w Nigerii Afrykańskiego Banku Centralnego, który gdy zacznie drukować afrykańskie pieniądze, zadzwoni dzwonem pogrzebowym dla franka CFA, poprzez którego Paryż był w stanie utrzymać się w niektórych krajach afrykańskich przez ostatnie pięćdziesiąt lat. Łatwo więc zrozumieć wściekłość Francuzów na Kaddafiego.
Oczekuje się, że Afrykański Fundusz Monetarny całkowicie zastąpi Międzynarodowy Fundusz Walutowy w jego działaniach na kontynencie afrykańskim, który dzięki tylko 25 miliardom dolarów był w stanie sprowadzić cały kontynent na kolana i zmusić go do przełknięcia wątpliwej prywatyzacji takich jak zmuszenie krajów afrykańskich do zmiany z publicznych do prywatnych monopoli. Nic więc dziwnego, że 16-17 grudnia 2010 roku Afrykanie jednomyślnie odrzucili próby zachodnich krajów przyłączenia się do Afrykańskiego Funduszu Monetarnego mówiąc, że jest otwarty tylko dla krajów afrykańskich.
Jest to w sposób rosnący wiadome, że po Libii zachodnia koalicja ruszy na Algierię, ponieważ poza jej ogromnymi rezerwami energetycznymi, kraj ma rezerwy finansowe w wysokości około 150 miliardów euro. To jest to, co wabi kraje bombardujące Libię i mają one wszystkie jedną rzecz wspólną – są one praktycznie bankrutami. Same Stany Zjednoczone mają oszałamiający dług w wysokości 14 bilionów dolarów, Francja, Wielka Brytania i Włochy mają każde po 2 biliony dolarów długu publicznego, w porównaniu do mniej niż 400 miliardów dolarów długu publicznego wszystkich 46 afrykańskich krajów razem wziętych.
Wzniecanie sztucznych wojen w Afryce w nadziei, że zasili to ich własne ekonomie, które pogrążają się coraz bardziej, ostatecznie przyspieszy upadek zachodu, który w zasadzie rozpoczął się w 1884 roku w czasie głośnej Konferencji Berlińskiej. Tak, jak przewidział amerykański ekonomista Adam Smith w 1865 roku, gdy publicznie poparł Abrahama Lincolna w zakazie niewolnictwa, „ekonomia jakiegokolwiek kraju, która opiera się na niewolnictwie czarnych, musi upaść do piekła w dniu, w którym te narody się przebudzą”.
Regionalna jedność jako przeszkoda dla utworzenia Stanów Zjednoczonych Afryki
Aby zdestabilizować i zniszczyć jedność afrykańską, która skręcała niebezpiecznie (dla Zachodu) ku Stanom Zjednoczonym Afryki pod przewodnictwem Kaddafiego, Unia Europejska na początku starała się bez skutku stworzyć Unię Śródziemnomorską (Union for the Mediterranean (UPM)). Północna Afryka musiała być jakoś odcięta od reszty Afryki przy pomocy starych i przebrzmiałych XVIII-sto i XIX-sto wiecznych rasistowskich banałów, według których Afrykanie o arabskim pochodzeniu byli bardziej rozwinięci i cywilizowani niż reszta kontynentu. To nie odniosło skutku, ponieważ Kaddafi tego nie kupił. Szybko zrozumiał, jaka gra jest rozgrywana, gdy tylko garść narodów afrykańskich została zaproszona do dołączenia do grupy Śródziemnomorskiej bez poinformowania Unii Afrykańskiej, ale zapraszając do tego wszystkich 27 członków Unii Europejskiej.
Bez wiodącej siły za Federacją Afrykańską, UPM upadło jeszcze przed powstaniem, z Sarkozym jako prezydentem i Mubarakiem jako wice prezydentem. Francuski minister spraw zagranicznych Alain Juppe próbuje teraz odnowić ideę, licząc bez wątpienia na upadek Kaddafiego. To, czego nie mogą zrozumieć liderzy afrykańscy to fakt, że tak długo jak długo Unia Europejska finansuje Unię Afrykańską, status quo pozostanie, bez żadnej realnej niepodległości. To dlatego Unia Europejska wspierała i finansowała regionalne ugrupowania w Afryce.
Jest oczywistym, że Zachodnioafrykańska Wspólnota Ekonomiczna (West African Economic Community (ECOWAS)), która ma ambasadę w Brukseli i zależy w ogromnym stopniu od finansowania Unii Europejskiej, jest krzykliwym oponentem federacji afrykańskiej. To dlatego Lincoln walczył w amerykańskiej wojnie secesyjnej, ponieważ w chwili, gdy grupa krajów łączy się ze sobą we wspólną regionalną organizację polityczną, osłabia to główną grupę. To jest to, czego chciała Europa i Afrykanie nigdy nie zrozumieli planu rozgrywki, tworząc mnóstwo regionalnych zgrupowań, COMESA, UDEAC, SADC, i Wielki Maghreb, który nigdy nie ujrzał światła dziennego dzięki Kaddafiemu, który rozumiał, co się działo.
Kaddafi, Afrykańczyk, który oczyścił kontynent z upokorzenia apartheidu
Dla większości Afrykańczyków Kaddafi jest szczodrym człowiekiem, humanistą, znanym ze swego bezinteresownego wsparcia przeciwko rasistowskiemu reżimowi w Południowej Afryce. Gdyby był egoistą, nie ryzykowałby wściekłości Zachodu pomagając ANC zarówno militarnie jak finansowo w walce przeciw apartheidowi. To dlatego Mandela, wkrótce po jego uwolnieniu po 27 latach więzienia, zdecydował się złamać embargo Narodów Zjednocznych i 23 października 1997 udał się do Libii. Przez pięć długich lat żaden samolot nie mógł lądować w Libii z powodu embargo. Trzeba było lądować w Tunezyjskim mieście Jerba i podróżować drogą przez pięć godzin aby dotrzeć do Ben Gardane, przekroczyć granicę i kontynuować podróż przez drogę pustynną przez trzy godziny przed dotarciem do Trypolisu. Innym rozwiązaniem była podróż przez Maltę i płyniecie nocnym promem na kiepsko utrzymanych łodziach do wybrzeża libijskiego. Piekielna podróż dla wszystkich ludzi tylko po to, aby ukarać jednego człowieka.
Mandela nie przebierał w słowach, gdy poprzedni prezydent USA Bill Clinton powiedział, że ta wizyta była ‘niestosowna’ – ‘Żaden kraj nie może stawiać się w roli policjanta świata i żaden kraj nie może dyktować innemu krajowi, co powinien robić’. Dodał – ‘Ci, którzy wczoraj byli przyjaciółmi naszych wrogów mają czelność mówić mi, abym nie odwiedzał mojego brata Kaddafiego, doradzają nam być niewdzięcznymi i zapomnieć o przyjaciołach z przeszłości.’
W istocie, Zachód wciąż uważał rasistów południowo-afrykańskich za swoich braci, których należało chronić. To dlatego członkowie ANC, włączając w to Nelsona Mandelę, byli uważani za niebezpiecznych terrorystów. Dopiero 2 lipca 2008 amerykański kongres przegłosował ostatecznie usunięcie nazwiska Nelsona Mandeli i jego towarzyszy z ANC ze swej czarnej listy, nie dlatego, że zrozumieli, jak głupia była ta lista, ale ponieważ chcieli uświetnić 90-te urodziny Mandeli. Jeśli Zachód naprawdę żałował swego wsparcia w przeszłości dla wrogów Mandeli i był naprawdę szczery nazywając ulice i miejsca jego imieniem, jak mógł kontynuować wojnę przeciwko Kaddafiemu, który pomógł Mandeli i jego ludziom w zwycięstwie?
Czy ci, którzy chcą eksportować demokrację, sami są demokratami?
A co gdyby Libia Kaddafiego była bardziej demokratyczna niż USA, Francja, Brytania i inne kraje prowadzące wojnę, by eksportować demokrację do Libii? 19 marca 2003 roku prezydent George Bush zaczął bombardować Irak pod pretekstem niesienia demokracji. 19 marca 2011 roku, dokładnie osiem lat później od tego dnia, nadeszła kolej na francuskiego prezydenta, by zrzucać bomby na Libię, ponownie twierdząc, że to po to, aby przynieść demokrację. Zdobywca pokojowej nagrody Nobla amerykański prezydent Obama mówi, że wystrzelenie rakiet cruise z łodzi podwodnych jest po to, aby odsunąć od władzy dyktatora i wprowadzić demokrację.
Pytanie, jakiego każdy, nawet z minimum inteligencji nie może się oprzeć, by zadać, jest następujące: Czy kraje takie jak Francja, Anglia, USA, Włochy, Norwegia, Dania, Polska, które bronią prawa do bombardowania Libii na mocy ich samo-proklamowanego statusu demokratycznego, są naprawdę demokratyczne? Jeśli tak, czy są bardziej demokratyczne niż Libia Kaddafiego? W istocie odpowiedź brzmi NIE, z prostej i jasnej przyczyny, że demokracja nie istnieje. Nie jest to osobista opinia, ale cytat kogoś, kogo rodzimym miastem była Genewa, siedziba mnóstwa instytucji ONZ. Cytat jest z Jeana Jacquesa Rousseau, urodzonego w Genewie w 1712 roku, który pisze w czwartym rozdziale trzeciej księgi swej sławnej Umowy Społecznej, że „nigdy nie było prawdziwej demokracji i nigdy nie będzie.”
Rousseau ustanawia następujące cztery warunki dla kraju, aby móc go określić demokracją, i według nich Libia Kaddafiego jest daleko bardziej demokratyczna niż USA, Francja i inni twierdzący, że eksportują demokrację:
1. Państwo: Im większe jest państwo, tym mniej demokratyczne może być. Według Rousseau, państwo musi być ekstremalnie małe, aby ludzie mogli się wzajemnie znać. Zanim poprosi się ludzi o głos, trzeba się upewnić, że każdy zna każdego innego, inaczej głosowanie będzie aktem bez żadnej demokratycznej podstawy, podobizną demokracji dla ustanowienia dyktatora.
Państwo libijskie bazuje na systemie plemiennej lojalności, która z definicji grupuje ludzi w małe jednostki. Duch demokratyczny jest znacznie bardziej obecny w plemieniu, wiosce, niż w wielkim kraju, zwyczajnie dlatego, że ludzi znają się nawzajem, dzielą wspólny rytm życia, który wymaga pewnego rodzaju samoregulacji lub nawet autocenzury w tym, że reakcje i przeciw-reakcje innych członków wpływają na całą grupę.
Z tej perspektywy wygląda na to, że Libia pasuje do warunków Rousseau lepiej niż USA, Francja i Wielka Brytania, wszystkie wysoko zurbanizowane społeczeństwa, gdzie większość sąsiadów nie mówi nawet „dzień dobry” sobie nawzajem i dlatego się nie zna, nawet jeśli mieszka koło siebie przez dwadzieścia lat. Te kraje przeskoczyły do następnego etapu – ‘głosowania’ – które zostało sprytnie uświęcone aby zatrzeć fakt, że głosowanie nad przyszłością kraju jest bezużyteczne, jeśli głosujący nie zna innych obywateli. Zostało to posunięte do kretyńskich granic, gdzie prawo głosu udzielono ludziom żyjącym za granicą. Komunikacja z i wśród innych jest wstępnym warunkiem dla jakiejkolwiek demokratycznej debaty przed wyborami.
2. Prostota w obyczajach i zachowaniach jest także esencjonalna, jeśli ma się uniknąć marnowania mnóstwa czasu debatując nad prawnymi i sądowymi procedurami po to, aby radzić sobie z wieloma konfliktami interesów, nieuchronnymi w dużym i skomplikowanym społeczeństwie. Zachodnie kraje definiują siebie jak narody cywilizowane z bardziej złożoną strukturą społeczną, podczas gdy Libia jest opisywana jako prymitywny kraj z prostym zestawem zwyczajów. Ten aspekt także wskazuje na to, że Libia bardziej odpowiada demokratycznym kryteriom Rousseau niż ci wszyscy starający się dawać lekcje demokracji. Konflikty w złożonych społeczeństwach są najczęściej wygrywane przez tych z większą władzą, dlatego bogaci unikają więzienia, ponieważ stać ich na zatrudnienie najlepszych adwokatów i zamiast tego aranżują tak, że represje państwa są skierowane na kogoś, kto ukradł banana w supermarkecie, zamiast na finansowego zbrodniarza, który zrujnował bank. W mieście Nowy York na przykład, gdzie 75 procent populacji jest biała, 80 procent kierowniczych miejsc pracy jest zajmowana przez białych, którzy stanowią tylko 20 procent więźniów.
3. Równość w statusie i bogactwie: Spojrzenie na listę Forbes 2010 pokazuje, kim są najbogatsi ludzie w każdym z krajów bombardujących obecnie Libię i różnicę pomiędzy nimi a tymi, którzy zarabiają najniższe wynagrodzenia w tych narodach; podobne badanie w Libii ujawni, że pod względem dystrybucji bogactwa Libia ma dużo więcej do nauczenia niż ci, którzy z nią teraz walczą, a nie na odwrót. Tutaj więc także, używając kryterium Rousseau, Libia jest bardziej demokratyczna niż narody pompatycznie udające, że przynoszą demokrację. W USA 5 procent populacji posiada 60 procent bogactwa narodowego, czyniąc z niego najbardziej nierówne i niezrównoważone społeczeństwo na świecie.
4. Brak luksusów: Według Rousseau nie może być luksusu jeśli ma być demokracja. Jak mówi, luksus czyni bogactwo koniecznością, które wtedy samo w sobie staje się cnotą, ono, nie zaś dobro ludzi, staje się celem do osiągnięcia za wszelką cenę: „Luksus korumpuje zarówno bogatych jak i biednych, pierwszych przez posiadanie, a drugich przez zazdrość; czyni naród miękkim i ofiarą próżności; oddziela ludzi od Narodu i zniewala ich, czyniąc ich niewolnikami opinii”.
Czy we Francji nie ma więcej luksusu niż w Libii? Raporty o pracownikach popełniających samobójstwo z powodu stresujących warunków pracy nawet w publicznych i pół-publicznych firmach, wszystko w imię maksymalizacji zysków dla mniejszości i utrzymywania ich w luksusie zdarza się na Zachodzie, nie w Libii.
Amerykański socjolog C. Wright Mills napisał w 1956 roku, że amerykańska demokracja to „dyktatura elity”. Według Millsa, USA nie jest demokracją, ponieważ to pieniądze przemawiają w czasie elekcji, a nie ludzie. Wyniki każdych wyborów są wyrazem głosu pieniądza a nie głosu ludzi. Po Bushu seniorze i Bushu juniorze już teraz mówią o młodszym Bushu na republikańskie prawybory w 2012 roku. Co więcej, jak Max Weber wskazał, ponieważ władza polityczna zależy od biurokracji, Stany Zjednoczone mają 43 miliony biurokratów i personelu wojskowego, którzy faktycznie rządzą krajem bez zostania wybranymi i nie są odpowiedzialni przed ludźmi za swe działania. Jedna osoba (bogacz) zostaje wybrany, ale rzeczywista władza leży w rękach kasty bogaczy, którzy następnie zostają nominowani do bycia ambasadorami, generałami, etc.
Ilu ludzi w tych samo-ogłoszonych demokracjach wie, że konstytucja Peru zabrania odchodzącemu prezydentowi ubiegania się o drugą elekcję? Ilu wie, że w Gwatemali nie tylko odchodzący prezydent nie może być ponownie wybrany na to samo stanowisko, ale także nikt z jego rodziny nie może również się o to ubiegać? Albo że Rwanda jest jedynym na świecie krajem, w którym 56 procent wszystkich parlamentarzystów to kobiety? Ilu ludzi wie, że w indeksie CIA z 2007 roku cztery najlepiej zarządzane kraje są afrykańskie? Że główna nagroda idzie do Gwinei Równikowej, której dług publiczny to tylko 1.14 procent PKB?
Rousseau utrzymuje, że wojny domowe i rewolucje są składnikami początku demokracji. Ponieważ demokracja nie jest końcem, ale ciągłym procesem ponownego potwierdzania przyrodzonych praw ludzkich istot, które w krajach na całym (bez wyjątków) świecie są zdeptywane przez garstkę mężczyzn i kobiet, którzy zagarnęli ludziom władzę, aby utrzymywać swe panowanie. Istnieją tu i ówdzie grupy ludzi, którzy zakłamali termin ‘demokracja’ – zamiast bycia ideałem ku któremu każdy dąży, stał się metką do zawłaszczenia lub sloganem, który jest używany przez ludzi mogących krzyczeć głośniej od innych. Jeśli kraj jest spokojny, tak jak Francja lub USA, to znaczy bez rewolucji, znaczy to jedynie, z perspektywy Rousseau, że system dyktatorski jest wystarczająco represyjny aby zapobiec jakiejkolwiek rewolucji.
Nie byłoby złą rzeczą, gdyby Libijczycy doprowadzili do rewolucji. To co jest złe to to, że ludzie stoicko akceptują system, który represjonuje ich dookoła świata bez reagowania. A Rousseau konkluduje: ‘Malo periculosam libertatem quam quietum servitium’ – tłumaczenie – Jeśli bogowie byliby ludźmi, rządziliby sobą demokratycznie. Taki doskonały rząd nie jest możliwy dla istot ludzkich.” Twierdzenie, że zabija się Libijczyków dla ich własnego dobra jest oszustwem.
Jakie lekcje dla Afryki?
Po 500 latach ogromnie nierównej relacji z Zachodem jasnym jest, że nie mamy tych samych kryteriów tego co jest dobre, a co złe. Mamy głęboko rozbieżne interesy. Jak nie możemy potępić głosów na ‘tak’ od trzech subsaharyjskich krajów (Nigeria, Południowa Afryka i Gabon) dla rezolucji 1973, która zapoczątkowała najnowszą formę kolonializmu ochrzczoną jako ‘ochrona ludzi’, która sankcjonuje rasistowskie teorie, które informowały Europejczyków od XVIII, że Północna Afryka nie ma nic wspólnego z subsaharyjską Afryką, że Północna Afryka jest bardziej rozwinięta, obyta i cywilizowana niż reszta Afryki?
Jest to tak, jakby Tunezja, Egipt, Libia i Algieria nie były częścią Afryki. Nawet Narody Zjednoczone zdają się ignorować rolę Unii Afrykańskiej w interesach krajów członkowskich. Celem jest odizolowanie krajów Afryki subsaharyjskiej i kontrolowanie ich. Rzeczywiście, Algieria (16 miliardów dolarów) i Libia (10 miliardów dolarów) razem wnoszą 62 procent z 42 miliardów dolarów, które składają się na kapitał Afrykańskiego Funduszu Monetarnego (African Monetary Fund (AMF)). Największy i najbardziej zaludniony kraj w subsaharyjskiej Afryce – Nigeria, wraz z Południową Afryką, są daleko z tyłu z 3 miliardami dolarów każde.
Wreszcie mówiąc na koniec, niepokojącym jest, że po raz pierwszy w historii Narodów Zjednoczonych ogłoszono wojnę przeciwko ludziom bez próby znalezienia najmniejszej możliwości pokojowego rozwiązania kryzysu. Czy Afryka naprawdę jeszcze należy do tej organizacji? Nigeria i Południowa Afryka są przygotowane by głosować na ‘Tak’ na wszystko, o co poprosi Zachód, ponieważ naiwnie wierzą mętnym obietnicom stałego miejsca w Radzie Bezpieczeństwa z podobnymi prawami weta. Oba kraje zapominają, że Francja nie ma władzy, by cokolwiek oferować. Jeśliby miała, Mitterand zrobiłby co potrzeba dla Niemiec Helmuta Kohla.
Reforma Narodów Zjednoczonych nie jest w porządku obrad. Jedynym sposobem, by osiągnąć cel, jest użycie chińskiej metody – wszystkie 50 narodów afrykańskich powinno opuścić Narody Zjednoczone i powrócić dopiero wtedy, gdy ich długie żądanie zostanie w końcu spełnione, miejsce w Radzie Bezpieczeństwa dla całej afrykańskiej federacji albo nic. Ta nieagresywna metoda jest jedyną bronią sprawiedliwości dla biednych i słabych, którymi jesteśmy. Powinniśmy zwyczajnie opuścić Narody Zjednoczone, ponieważ ta organizacja, przez samą swą strukturę i hierarchię, jest na usługach najpotężniejszych.
Powinniśmy opuścić Narody Zjednoczone aby zgłosić nasz sprzeciw wobec światopoglądu opartego na anihilacji tych, którzy są słabsi. Mogą oni ciągnąć jak przedtem, ale przynajmniej nie będziemy tego częścią i nie będziemy mówić, że się zgadzamy, podczas gdy nigdy nie spytano o naszą opinię. I nawet gdy wyrazimy nasz punkt widzenia, jak uczyniliśmy to w sobotę 19 marca w Nouakchott, gdy sprzeciwiliśmy się akcji militarnej, nasza opinia została zwyczajnie zignorowana, a bomby zaczęły spadać na Afrykańczyków.
Wydarzenia dzisiejsze są przypomnieniem tego, co zdarzyło się z Chinami w przeszłości. Dzisiaj rozpoznaje się rząd Ouattara, rząd rebeliantów w Libii, tak jak czyniono to na koniec Drugiej Wojny Światowej w Chinach. Tak zwana społeczność międzynarodowa wybrała Taiwan do bycia jedynym reprezentantem narodu chińskiego zamiast Chin Mao. Zajęło 26 lat, zanim 25 października 1971 roku w ONZ przeszła rezolucja 2758, którą powinni przeczytać wszyscy Afrykańczycy, aby położyć kres ludzkiemu szaleństwu. Przyjęto Chiny i na swych zasadach – odmówiły one bycia członkiem, jeśli nie miały prawa weta. Gdy spełniono żądanie i rezolucja przeszła, udzielenie odpowiedzi Sekretarzowi Generalnemu ONZ na piśmie zajęło rok chińskiemu ministrowi spraw zagranicznych, w liście z 29 września 1972 roku, w którym nie powiedzieli tak ani dziękujemy wam, ale wymienili gwarancje, jakie należy zachować, by respektować godność Chin.
Cóż Afryka ma nadzieję osiągnąć od Narodów Zjednoczonych bez grania twardej gry? Widzieliśmy biurokratę ONZ na Wybrzeżu Kości Słoniowej, jak uważa, że jest ponad konstytucją kraju. Weszliśmy do organizacji zgadzając się być niewolnikami, a wierzenie, że zostaniemy zaproszeni do uczty przy tym samym stole i jedzenia z talerzy, które sami myliśmy, nie jest tylko łatwowierne, jest zwyczajnie głupie.
Gdy Unia Afrykańska udzieliła poparcia zwycięstwu Ottara i koloryzowała przeciwne raporty do swych własnych wybranych obserwatorów zwyczajnie po to, aby zadowolić naszych poprzednich panów, jak możemy oczekiwać szacunku? Gdy południowoafrykański prezydent Zuma deklaruje, że Ouattara nie wygrał wyborów, a następnie wypowiada się dokładnie przeciwnie w czasie wizyty w Paryżu, człowiek wydaje się uprawnionym do zakwestionowania wiarygodności tych liderów, którzy twierdzą, że reprezentują i mówią w imieniu miliarda Afrykańczyków.
Siła Afryki i prawdziwa wolność przyjdzie dopiero wtedy, jeśli będzie ona w stanie podjąć właściwie przemyślane działania i przyjąć konsekwencje. Godność i szacunek przychodzą z metką z ceną. Czy jesteśmy gotowi aby ją zapłacić? W przeciwnym razie nasze miejsce jest w kuchni i w toaletach po to, aby inni mogli żyć komfortowo.
Okupanci mordują elity narodu libijskiego. Polityków, urzędników i zwykłych ludzi odmawiających dołączenia do najemników.
Dziennikarze znajdują w wielu miastach sterty ciał ze skrępowanymi kończynami.
Rebelianci plądrują i gwałcą. Nie oszczędzają nikogo.
Miasta 30 tysięczne zupełnie pustoszeją w wyniku ucieczek ludzi do bezpieczniejszych stref.
Znakomita większość zdolnych do walki cywili przyłącza się do patriotów spod Zielonej Flagi, by walczyć o życie własne, swych rodzin i przyszłość narodu.
http://www.hrw.org/news/2011/10/30/libya.....alist-town
Według strony internetowej ISP z Algierii są dowody uzyskane od obywateli libijskich o obecności najemników z firmy Blackwater (bardzo dobrze znani z Iraku i Afganistanu z powodu mordów, tortur i porwań).
Najemnicy ci mordują ludność cywilną.
http://stopsyjonizmowi.wordpress.com/201.....a-w-libii/
Nowy rząd Libii zwrócił się do dowództwa NATO z prośbą o założenie największej bazy wojskowej na libijskim terytorium.
Kierownictwo Tymczasowej Rady Narodowej Libii uważa, że założenie podobnej bazy wojskowej wzmocni status nowego rządu, da nowe miejsca pracy a także pomoże rozprawić się z resztkami wiernych rodzinie Kaddafiego wojsk i zwykłych Libijczyków. http://stopsyjonizmowi.wordpress.com/201.....a-w-libii/
w ogole polecam ta strone, sprawia wrazenie dosc obiektywnej (np. jest artykul odnosnie slynnych wiecow poparcia kaddafiego w ktorym zakwestionowano liczbe mozliwych uczestnikow - ponad milion osob nie daloby rady tam byc, co nie zmienia faktu ze wciaz bylo ich tam sporo).
Dołączył: 20 Sie 2005 Posty: 20416
Post zebrał 0.000 mBTC Podarowałeś BTC
Wysłany: 19:18, 27 Lis '11
Temat postu:
Nowy premier Libii Abd ar-Rahim al-Kib wyszedł bez szwanku z zamachu, którego dokonała podczas oficjalnej uroczystości grupa uzbrojonych mężczyzn - poinformowała agencja EFE, powołując się na źródła zbliżone do rządu libijskiego.
Do ataku na premiera doszło w sobotę podczas wizyty, którą składał wraz z kilkoma członkami swego rządu w państwowej rozgłośni radiowej w dzielnicy Aszat, na peryferiach Trypolisu.
W chwili gdy al-Kib wchodził do budynku, z grupy zamachowców padły strzały w kierunku członków delegacji. Dwaj z nich ponieśli śmierć, a pięciu zostało rannych - podały cytowane źródła.
Czy wam też te wszystkie rewolucje w krajach arabskich wydają się podejrzanie zorganizowane?
Czy myślicie, że CIA miało w tym udział? (...)
A czy nasze przewroty 88/89/90 w bloku wschodnim nie miały przypadkiem powiązania z CIA? Oddolnych inicjatyw PL nie miała. Powstania styczniowe, warszawskie, listopadowe, rabacja chłopska - wszystko to robota służb zagranicznych. Solidarność to twór pod kontrolą CIA, z którą nie sposób nie skojarzyć JP2. Nic, co się dzieje oddolnie nie urośnie, bo zostanie stłumione. Powstania to robota dla fachowców.
Dołączył: 20 Maj 2008 Posty: 4008
Post zebrał 0.000 mBTC Podarowałeś BTC
Wysłany: 23:27, 14 Gru '11
Temat postu:
Cham napisał:
Baccalus napisał:
Czy wam też te wszystkie rewolucje w krajach arabskich wydają się podejrzanie zorganizowane?
Czy myślicie, że CIA miało w tym udział? (...)
A czy nasze przewroty 88/89/90 w bloku wschodnim nie miały przypadkiem powiązania z CIA? Oddolnych inicjatyw PL nie miała. Powstania styczniowe, warszawskie, listopadowe, rabacja chłopska - wszystko to robota służb zagranicznych. Solidarność to twór pod kontrolą CIA, z którą nie sposób nie skojarzyć JP2. Nic, co się dzieje oddolnie nie urośnie, bo zostanie stłumione. Powstania to robota dla fachowców.
W zupełności się z Tobą zgadzam , że przewroty 88/89/90 w bloku wschodnim miały powiązania z CIA i nie tylko, bo i BND i Mossad i inni też maczali w tym paluszki.
Bez zewnętrznych źródeł finansowania nie można zrobić ,żadnej rewolucji, ani żadnego przewrotu.
Co do Karola z Wadowic ukrywającego się pod pseudonimem artystycznym JPII ,
to powszechnie wiadomo , że uczestniczył w organizacji przerzutu judaszowych srebrników od CIA do ich agentury w Polsce.
Za to , że robił to nie dla pieniędzy,
tylko dla sławy ma zostać świętym.
Co do powstań też masz rację.
Przypominam , że Piłsudski na wojnę domowa 1926 też dostał pieniądze od Anglii.
"Znamienne byly zmiany jakie musiały być na zadanie amerykańskich kół
finansowych wprowadzone do statu Banku Polskiego.
Do rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 października 1927r.
,, o planie stabilizacyjnym i zaciągnięciu pożyczki zagranicznej" dołączona została następująca deklaracja rządu:
"Rząd oświadcza , ze zgodnie z rozporządzeniem z dnia 26 października 1926 r.
zrzekł się prawa emisji biletów bankowych i ze nie będzie ich więcej emitował.
Bank Polski będzie jedyną instytucja emisyjna.
Na mocy obecnego statusu Bank Polski jako spółka akcyjna jest całkowicie niezależny od rządu. Rzad nie jest upoważniony do uzyskiwania zaliczek od banku, do emisji biletów na pożyczki dla rządu z wyjątkiem tych, które się mieszczą wyraźnie w granicach obecnie dozwolonych przez Status Banku"
str.26
Jerzy Zdziechowski - Skarb i pieniądz 1918- 1939 "
Ten kto kontroluje bank centralny, faktycznie kontroluje rząd.
"Wszelka dyskusja o polityce, wojnach ,historii, prawie, antysemityzmie nie ma sensu jeśli nie zrozumie się SYSTEMU BANKOWEGO. Kto ma prawo emisji pieniądza ten kontroluje gospodarkę, prawo i parlament, media i polityków. WSZYSTKIE INNE TEMATY TO TAK NAPRAWDĘ TEMATY ZASTĘPCZE
„Dajcie mi prawo emisji pieniądza a nie troszczę się kto stanowi jakie prawa”- baron Rothschild "
I tak to, po przegranej wojnie domowej 1926 dostaliśmy do pilnowania Banku Polskiego.
na stanowisko członka rady nadzorczej, byłego wiceministra Skarbu USA Charles Dewey.
Wiceminister skarbu USA – mianowany został też doradca rządu polskiego i jednocześnie pełnił rolę członeka Rady Banku Polskiego
Uważam , że zasługuje to na oddzielny temat:
"Źródła i kanały finansowania kolejnych rebelii w Polsce"
A więc jak rebelia, - to zawsze jako pierwsze pytanie zadaj sobie:
Kto finansuje te rebelię?
Jakie cele krótkoterminowe chce osiągnąć?
Jakie cele długoterminowe chce osiągnąć?
Kto i co straci?
Kto i co zyska?
Zacznij od "Solidarności" i pomyśl kto komu dziś płaci kontrybucję po przegranej wojnie?
kto i co zyskał?
kto i co stracił?
_________________ JerzyS
"Prawdziwa wiedza to znajomość przyczyn."
Arystoteles
USA wysłało ok. 12 tyś żołnierzy do portowego miasta które jest główną bazą transportu ropy Brega.
Wg. Rożnych informacji miasto to oraz tereny związane z przemysłem wydobywczym są ściśle chronione i zostały tam wytyczone strefy zwane strefami śmierci co oznacza, że przekroczenie strefy bez zezwolenia będzie skutkowało ostrzałem w celu zabicia.
Strefy są w ok. 3 do 4 km od zewnętrznych granic zakładów.
Do tej pory strefy ochraniały jednostki Katarskie oraz najemnicy NATO, ze względu na coraz gorszą sytuację w Libii (zielona opozycją coraz silniejsza) USA zdecydowało się wysłać tam wojsko.
Brdzie tak jak pisałem, W Libii będą rozdawać kałachy komu popadnie i opłacać grupy uzbrojone by walczyły ze sobą, a tereny związane z ropą będą wyłączone spod jakiej kol wiek jurysdykcji Libijskiej i zarządzane przez wojska NATO.
Do dziś Libia nie otrzymała zamrożonych środków finansowych oraz dostępu do zdeponowanego złota.
Co ciekawe, nawet kilka miesięcy po niby wygraniu wojny przez NATO w Libii, nadal rząd NATO w Libii nie przeniósł się do Trypolisu ze względów bezpieczeństwa.
W Bengazji natomiast odbyła się potężna manifestacja przeciwko rządowi NATO. Jak piszą różne źródła była większa niż jakiekolwiek wystąpienia tak zwanych rebeliantów. Do tego stopnia, że nawet BBC o tym wspomniało, mimo, iż w BBC od kilku miesięcy o Libii cicho a tam nadal co prawda sporadyczne, ale jednak walki trwają.
Dołączył: 17 Sie 2008 Posty: 1198
Post zebrał 0.000 mBTC Podarowałeś BTC
Wysłany: 12:24, 24 Sty '12
Temat postu:
zadyma w bengazi:
Cytat:
Hundreds of angry Libyans on Saturday stormed the transitional government's headquarters in the eastern city of Benghazi, carting off computers, chairs, and desks while the country's interim leader was still holed up in the building.
Libyans have grown increasingly frustrated with the pace and direction of reforms in the country more than three months after the end of the civil war that ousted longtime dictator Moammar Gadhafi. Those concerns spurred residents in Benghazi, where the uprising against longtime leader Moammar Gadhafi broke out in February, to begin protests nearly two weeks ago to demand transparency and justice from the country's new leaders.
The melee at the National Transitional Council's headquarters began after protesters broke through the gates using hand grenades and streamed into the grounds of the headquarters. They banged on the building's doors and demanded officials meet with them.
In a bid to calm tensions, NTC chief Mustafa Abdul-Jalil tried to address the crowd from a second-floor window, but protesters began throwing bottles at him.
Protesters then torched Abdul-Jalil's armored Land Cruiser and broke into the headquarters itself, smashing windows to get inside and cart off furniture and electronics.
bynajmniej nie jest to jednak dobra wiadomosc, bo:
Cytat:
People burn copies of the ''Green Book,'' Muammar Gaddafi's eccentric handbook on politics, economics and everyday life, and pictures of Muammar Gaddafi during a demonstration demanding the Libyan National Transitional Council apply Islamic sharia rule in the country and declare Islam the state religion, in Benghazi January 20, 2012.
Bani Walid - wyzwolone. Od kilku dni Bani Walid jest znów pod zieloną flaga wolnej Libii.
Kilka dni temu miasto zostało oczyszczone z najemników NATO (głównie pochodzenia afgańskiego i pakistańskiego) oraz przejęta ich amunicja oraz uzbrojenie. Idąca z odsieczą jednostka innych najemników NATO przepadła bez wieści, prawdopodobnie zostali zabici lub pojmani. W Trypolisie też zaczęło się powstanie, jednak jest bardzo krwawo tłumione.
Nie sądzę by to było początkiem końca NATOwskiej okupacji Libii ale to znaczy, że nadal; Libia jest w stanie wojny domowej z NATO.
W Bani Walid przywrócono poprzednie władze i prawo. Są też doniesienia, że wczoraj nad miastem krążył jeden z amerykańskich dronów celem rozpoznania sytuacji. Są obawy liderów zielonej opozycji, że NATO użyje lotnictwa do bombardowania miasta, pod flaga nowej NATO-wskijej Libii.
Dołączył: 20 Sie 2005 Posty: 20416
Post zebrał 0.000 mBTC Podarowałeś BTC
Wysłany: 13:02, 08 Mar '12
Temat postu:
Russia says that NATO should apologize for causing civilian casualties during their air raids in Libya in 2011 and pay compensation. Moscow has also accused Libya’s new government of training Syrian rebels and instigating terrorism.
Russia’s UN ambassador Vitaly Churkin issued his sharp criticism while speaking at Wednesday’s meeting of the UN Security Council. It is notable that this is the first time the UNSC has met to discuss the role of NATO air strikes during last year's military intervention in Libya which toppled Colonel Gaddafi.
Wschodnia prowincja Libii Cyrenajka (arabska nazwa: Barka) ogłosiła 6 marca autonomię w ramach państwa libijskiego. Decyzję tę podjęto na posiedzeniu specjalnie w tym celu zwołanego Kongresu Narodu Cyrenajki. W Kongresie uczestniczyło około 3 tysięcy osób, w tym szejkowie plemion, politycy, dowódcy oddziałów walczących zbrojnie z siłami Muammara Kaddafiego. Jak ustalono na Kongresie, region Cyrenajki będzie miał swój własny parlament, sądownictwo i policję. W gestii rządu centralnego pozostawiono natomiast politykę zagraniczną. Przewodniczącym Kongresu wybrany został Ahmed Zubair al-Senussi, będący jednocześnie członkiem urzędującego w Trypolisie rządu przejściowego – Tymczasowej Rady Narodowej (TRN).
Decyzja o ogłoszeniu autonomii wywołała ostrą reakcję ze strony czołowych przedstawicieli władz centralnych. Przewodniczący TRN Mustafa Abdel Dżalil nazwał autonomistów spiskowcami, stwierdzając: Muszę niestety powiedzieć, że obce mocarstwa finansowały i popierały powstały na wschodzie spisek. Nie sprecyzował jednak jakie obce państwa na myśli.( , a ich kosmici finansowali - zaczyna się pranie brudów )
Na początku br. doszło w stolicy prowincji – Bengazi do protestów i zamieszek. W dniu 21 stycznia grupa młodych ludzi wdarła się do miejscowej siedziby TRN w momencie, gdy znajdował się tam Mustafa Abdel Dżalil. Protestujący wyrazili w ten sposób niezadowolenie z braku przejrzystości działalności władz w Trypolisie, niewypłacaniu kompensacji bojownikom oraz obecności we władzach przedstawicieli dawnego reżimu. W wyniku tych protestów zwolniony został z funkcji wiceprzewodniczący TRN Abdel Hafiz Gog.
Cyrenajka jest tym regionem, gdzie zapoczątkowana została zbrojna rewolta przeciwko Kaddafiemu. Jest to też teren bogaty w złoża ropy naftowej. W połowie lat 1950. Cyrenajka stanowiła, obok Fezzanu i Trypolitanii, jeden z trzech regionów autonomicznych. Autonomia została zniesiona pod rządami Kaddafiego, który za jeden z głównych celów uznawał utrzymanie jedności kraju.
Wynika z tego że nowy rząd ma nie dość, że problem z kadafistami to jeszcze państwo rozpada się na mniejsze kawałki . Zakładam , że nowy rząd nie poradzi sobie walcząc z kadafistami i z autonomią i będzie musiał poprosić kosmitów o pomoc _________________ https://www.youtube.com/watch?v=0K4J90s1A2M
Dołączył: 20 Sie 2005 Posty: 20416
Post zebrał 0.000 mBTC Podarowałeś BTC
Wysłany: 15:19, 25 Mar '12
Temat postu:
PRIVATIZATION OF LIBYAN OIL COMING SOON
One headline from Tripoli Post yesterday truly shocked me, the headline went like this :
Cytat:
"Libya:Libyan Oil Firms Get more Autonomy to Become Economically Successful"
Pause ...
As if they were not Economically Successful before?
As if using the word 'Autonomy' is less intrusive way to say "Privatization is coming"?
As if Privatization doesn't mean Private Success of the new owners?
ROME (AP) — Italian tax police say they have seized €1.1 billion ($1.5 billion) in assets from the late Libyan leader Moammar Gadhafi's family and associates, including shares in Italy's biggest bank (...)
more: http://www.rgj.com/usatoday/article/53831054?odyssey=mod|newswell|text|FRONTPAGE|s
_________________ Uwaga - Wypowiedzi autora posiadają jedynie wydźwięk satyryczny celem obnażenia ludzkich lęków i obsesyjnych zachowań społeczeństwa.
Dołączył: 20 Sie 2005 Posty: 20416
Post zebrał 10.000 mBTC Podarowałeś BTC
Wysłany: 11:53, 09 Kwi '12
Temat postu:
MOHAMMED AL-HARIZI: LIBYA'S CENTRAL BANK ALMOST BANKRUPT
I have stated many times that Libya's public wealth is being plundered by NATO and its Mercenaries, now the truth is slowly coming out even by the lying tongues of NATO's regime in Libya. Libya's Central Bank is close to Bankrupcy according to NATO's regime Spokesperson Mohammed al-Harizi, he said that billions of dollars are being scammed by NATO Mercenaries, but refused to mention the criminal states who also plundered billions of dollars of Libyan Foreign Reserves.
The truth can't be hidden anymore, once a free nation, with no debt, no poverty, free education, free housing, free water, free healthcare, perfect stability... turned in to a broke, damaged and lawless state, all thanks to NATO and its Mercenaries..
Only GOD knows the future of Libya under NATO, but at the moment it looks very bleak.
Wszystkie czasy w strefie EET (Europa) Strona: « 1, 2, 3...16, 17, 18, 19 »
Strona 17 z 19
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz głosować w ankietach Nie możesz moderować swoich tematów
Wiki2
Wykop2
Linki
Szukaj
Ekipa
Rejestracja
Zaloguj
