(...) językiem, jakim porozumiewali się Jezus i Apostołowie to język aramejski. Na Piotra mówiono również Kefas (kefa po aramejsku – skała). W każdej z Ewangelii, nie tylko według Św. Mateusza, mówi się o prymacie Św. Piotra, jako pierwszego wśród Apostołów – J 21, 15-19; Łk 9, 18-21; Mk 8, 27-30. Widać wyraźnie, że to Jezus ustanowił Św. Piotra Głową Kościoła po swojej śmierci i zmartwychwstaniu, i w tym sensie, moim zdaniem, należy rozumieć słowo opoka. Czy przypadkowo Jezus pierwotne imię Szymon zamienił na Piotr/Kefas? Nie sądzę.(...)
Bardzo dziękuję za ten Twój wpis. Twoja wypowiedź jest bardzo ciekawa. Pozwól, że co nieco dodam od siebie.
Faktem jest, że w czasach Jezusa powszechnie stosowano język aramejski.
Faktem jest, że nie zachował się żaden manuskrypt Nowego Testamentu zapisany po aramejsku.
Faktem jest, że mamy wiele manuskryptów Nowego Testamentu w języku greckim.
Warte podkreślenia jest to, co napisał apostoł Jan w swojej ewangelii w J 1:42. Czytamy tam wyraźnie, że imię Kefa zostało zapisane jako "petros", a nie - "petra". Jest to koronny kontrargument na to, co napisałeś na temat aramejskiego słowa "kefa".
Rozważając słowo "kefa" należy wpierw udać się do różnych leksykonów języka hebrajskiego oraz przeanalizować z modlitwą te dwa miejsca w Biblii, w których występuje to słowo w liczbie mnogiej (kefim). Następnie należy porównać to z grecką Septuagintą.
Dopiero wówczas można coś więcej powiedzieć na temat tego, czy "kefa" oznacza w 100% "skałę", czy może oznaczać coś jeszcze.
Na dzień dzisiejszy tłumacze katoliccy, którzy przetłumaczyli księgę Machabejską, oddali słowo "petros" (imię Piotra) na "kamień", co jest potwierdzeniem tego, co mówię w swoim filmiku na ten temat.
Uważam, że dyskusja nad tym zagadnieniem jest możliwa jedynie wówczas, kiedy to, co zaleciłem powyżej, zostanie przerobione i należycie przeanalizowane.
oraz przeanalizować z modlitwą te dwa miejsca w Biblii
Ale analizowanie tekstów z modlitwą to nie jest chyba dobry pomysł, bo modlitwa odwraca uwagę od tekstu i rozprasza - przez co możemy być nieobiektywni.
Gdyby np. ktoś kazał analizować nam tekst z przystawioną lufą pistoletu do głowy, albo gdyby naprzeciwko siedziała rozebrana kobieta, również zakłóciło by to prawidłową analizę tekstu.
Czy bez modlitwy jakość tych tekstów jest gorsza albo mniej prawdziwa ?
A może bez modlitwy wydaje nam się, że to bzdury ?
Może modlitwa ma za zadanie przyćmić te bzdury abyśmy je jakoś zaakceptowali ?
Może właśnie przez modlitwę zaakceptujemy głupoty których nigdy nie przełknęlibyśmy na trzeźwo ?
Skoro do czytania biblii mam podchodzić z modlitwą - to jak mam podchodzić do czytania kamasutry, playboya lub jakiegoś kryminału ??
Jest tu wielu znawców biblijnych. Jak tłumaczycie fragment Biblii, w którym bóg kazuje obcinać żonom ręce, gdyby ta dotknęła jajek męża ?? Rozumiem, że wasze żony są już bez dłoni ?... _________________ Zobacz też tutaj
Dołączył: 05 Mar 2011 Posty: 61
Post zebrał 0.000 mBTC Podarowałeś BTC
Wysłany: 15:23, 17 Mar '11
Temat postu:
Racja. Czytanie czegokolwiek wraz z modlitwą jest zdecydowanie rozpraszające. Ja modlę się po prostu o zrozumienie tekstu, przy czym staram się na nic nie nastawiać, raczej modlitwa ma za zadanie oczyścić mi umysł z emocji i stanowisk. Pismo powinno być czytane może nawet z lekką niechęcią, tak wydaje się znaleźć więcej możliwości i więcej rozwiązań. Nie mówię o niechęci do Boga, ale o niechęci w postaci, takiej, że słowo mogło ulec zmianie pod wpływem kogoś, a my nigdy nie znajdziemy takiego miejsca, jeżeli nie będziemy sceptyczni do ludzkiej niedoskonałości.
Prawda istnieje, ale jest rozproszona, jak mówisz, że ją posiadłeś, zaprzeczasz prawdzie.
mnie w największą konsternację wprawiły właśnie proroctwa, nie umiałem sobie tego wymówić.. musiałem a potem chciałem uwierzyć.. poniższy tekst, który wklejam jest "konspektem" z wiedzy zaczerpniętej z wykładów Veitha:
Dobry Bóg nie czyni nic o czym by nie poinformował wcześniej ludzi wierzących Jego Słowu.
Księga Daniela 12:4 BT
Ty jednak, Danielu, ukryj słowa i zapieczętuj księgę aż do czasów ostatecznych. Wielu będzie dociekało, by pomnożyła się wiedza.
Rzecz się tyczy niesamowitej Księgi Daniela. Zwoje znad morza martwego i wszystkie badania archeologów i historyków potwierdzają autentyczność Księgi Daniela i datują ją rozpoznając języki na które była tłumaczona (perska odm. aramejskiego) na okres niewoli babilońskiej i uwolnienia w czasach perskich.
Prorok Daniel prorokuje będąc w niewoli babilońskiej – VI wiek przed Chrystusem.
To zdumiewające, że, tak Daniel jak inni wielcy prorocy Starego Testamentu, żyjący w różnym czasie i działający na różnych obszarach królestwa Judy i Izraela piszą w proroczych słowach o wyczekiwanym, objawionym przez Boga Odkupicielu – Mesjaszu. Wszystkie przepowiednie, szczegóły dotyczące przyjścia, życia i śmierci Mesjasza wypełniły się w osobie Jezusa Chrystusa.
(20) Gdy jeszcze mówiłem i modliłem się, wyznając grzechy swoje, swojego narodu, Izraela, i składając przed Panem, Bogiem moim, swe błagania za świętą górę mojego Boga, (21) gdy więc jeszcze wymawiałem słowa modlitwy, mąż Gabriel, którego spostrzegłem przedtem, przybył do mnie lecąc pospiesznie około czasu wieczornej ofiary. (22) Przybył, rozmawiał ze mną i powiedział: Danielu, wyszedłem teraz, by ci dać całkowite zrozumienie. (23) Gdy zacząłeś swe błagalne modlitwy, wypowiedziano słowo, ja zaś przybyłem, by ci je oznajmić. Ty jesteś bowiem mężem umiłowanym. Przeniknij więc słowo i zrozum widzenie: (24) Ustalono siedemdziesiąt tygodni nad twoim narodem i twoim świętym miastem, by położyć kres nieprawości, grzech obłożyć pieczęcią i odpokutować występek, a wprowadzić wieczną sprawiedliwość, przypieczętować widzenie i proroka i namaścić to, co najświętsze. (25) Ty zaś wiedz i rozumiej: Od chwili, kiedy wypowiedziano słowo, że nastąpi powrót i zostanie odbudowana Jerozolima, do Władcy-Pomazańca - siedem tygodni i sześćdziesiąt dwa tygodnie; zostaną odbudowane dziedziniec i wał, w czasach jednak pełnych ucisku. (26) A po sześćdziesięciu dwóch tygodniach Pomazaniec zostanie zgładzony i nie będzie dla niego... Miasto zaś i świątynia zginie wraz z wodzem, który nadejdzie. Koniec jego nastąpi wśród powodzi, i do końca wojny potrwają zamierzone spustoszenia. (27) Utrwali on przymierze dla wielu przez jeden tydzień. A około połowy tygodnia ustanie ofiara krwawa i ofiara z pokarmów. Na skrzydle zaś świątyni będzie ohyda ziejąca pustką i przetrwa aż do końca, do czasu ustalonego na spustoszenie.(Ks. Daniela 9:1-27, Biblia Tysiąclecia)
Powyższe proroctwo dotyczy czasu przyjścia na świat Mesjasza. Odliczanie rozpoczyna się od wydania ustawy przez babilońskiego władcę zwalniającej Żydów z niewoli babilońskiej obiecującej odbudowanie stolicy Judy - Jerozolimy. Proroctwo jest tak doniosłe i jednoznaczne, że żydzi w Talmudzie obłożyli klątwą, każdego, kto zechce przeliczyć dni z Księgi Daniela. Musieliby wtedy przyznać, że Jezus był wyczekiwanym Mesjaszem.
(25) Ty zaś wiedz i rozumiej: Od chwili, kiedy wypowiedziano słowo, że nastąpi powrót i zostanie odbudowana Jerozolima, (Ks. Daniela 9:25, Biblia Tysiąclecia)
Cytat:
"Słowo ,że nastąpi powrót i odbudowana zostanie Jerozolima" - 457 r. p.n.e.
Po niewoli babilońskiej królowie perscy wydali trzy historyczne dekrety, które zatwierdzały powrót Hebrajczyków do ojczyzny. Były to następujące dokumenty:
- Dekret Cyrusa - 537 r. p.n.e. Dotyczył on głównie odbudowy świątyni i zwrotu świętych naczyń służących do rytuału świątynnego (Ezdr. 1,1-4).
- Dekret Dariusza - 519 r. p.n.e. Był odnowieniem poprzedniego dekretu, wydanym dlatego, iż dzieło odbudowy było hamowane wskutek intryg wrogów (Ezdr. 6,7-12).
- Dekret Artakserksesa - 457 r. p.n.e. Było to bardzo ważne wydarzenie w dziejach odbudowy, ponieważ obok odnowienia świątyni w Jerozolimie, zapewniało przywrócenie państwowości, nadając hebrajskim władzom pełnię kompetencji. Tekst tego królewskiego dekretu, wydanego w siódmym roku panowania Artakserksesa, został podany w Ezdr. 7,11-26.
Uczeni wykazali na podstawie niezbitych dowodów, że siódmym rokiem panowania Artakserksesa był rok 457 p.n.e.
Dekret nakazywał odbudowę Jerozolimy a Ezdrasz miał na podstawie odnalezionych ksiąg Prawa mojżeszowego odnowić kult świątynny Boga Izraela:
(11) A oto odpis dokumentu, który król Artakserkses wręczył Ezdraszowi, kapłanowi i uczonemu, znawcy słów przykazań Pana i Jego ustaw dla Izraela. (12) Artakserkses, król królów, Ezdraszowi, kapłanowi, znawcy Prawa Boga niebios. - Załatwiono. - Otóż: (13) Przeze mnie został wydany rozkaz: Każdy z narodu izraelskiego, z kapłanów jego i lewitów w moim państwie, który ma zamiar iść z tobą do Jerozolimy, niech idzie. (14) Albowiem przez króla i jego siedmiu radców jesteś wysłany, by na podstawie Prawa Boga twego, które posiadasz, zbadać stosunki w Judzie i w Jerozolimie (15) oraz by zanieść srebro i złoto, jakie król i radcy jego dobrowolnie złożyli Bogu izraelskiemu, którego przybytek jest w Jerozolimie (16) wraz z całym srebrem i złotem, jakie w całej prowincji Babel otrzymasz, razem z darowizną ludu i kapłanów, którą oni dobrowolnie ofiarują dla domu Boga swego w Jerozolimie. (17) Przeto za te pieniądze uczciwie zakupisz cielców, baranów, jagniąt oraz należne ofiary z pokarmów i płynów, aby je złożyć na ołtarzu domu Boga waszego w Jerozolimie. (18.) A co ty i bracia twoi zechcecie uczynić z resztą srebra i złota, to czyńcie zgodnie z wolą Boga waszego. (19) I sprzęty, które przekazuje się tobie dla [sprawowania] kultu w domu Boga twojego, oddaj przed Bogiem w Jerozolimie. (20) A resztę kosztów na dom Boga twego, jakie wypadnie ci pokryć, pokryjesz ze skarbu królewskiego. (21) I przeze mnie, króla Artakserksesa, został wydany rozkaz do wszystkich skarbników w Transeufratei: Wszystko, czego od was żądać będzie kapłan Ezdrasz, znawca Prawa Boga niebios, ma być dokładnie wykonane - (22) aż do stu talentów srebra, stu kor pszenicy, stu bat wina, stu bat oliwy, a soli bez ograniczenia. (23) Wszystko, co jest z rozkazu Boga niebios, ma być gorliwie dla domu Boga niebios wykonane, aby nie rozgorzał gniew na państwo króla i jego synów. (24) Również ogłasza się wam: O ile chodzi o wszystkich kapłanów, lewitów, śpiewaków, odźwiernych, niewolników świątyni i sługi tego domu Bożego, to nie wolno na nich nakładać podatku, daniny ani cła. (25) A ty, Ezdraszu, ustanów według mądrego Prawa Boga twojego, które posiadasz, urzędników i sędziów, którzy sądzić będą cały lud w Transeufratei, to jest wszystkich, którzy znają Prawo Boga twojego; a tych, którzy nie znają, macie pouczyć. (Ks. Ezdrasza 7:1-28, Biblia Tysiąclecia)
mamy więc moment w którym powinniśmy zacząć odliczać czas do przyjścia Pomazańca-Księcia.
(25) Ty zaś wiedz i rozumiej: Od chwili, kiedy wypowiedziano słowo, że nastąpi powrót i zostanie odbudowana Jerozolima (...) (...) Ustalono siedemdziesiąt tygodni nad twoim narodem i twoim świętym miastem, by położyć kres nieprawości, grzech obłożyć pieczęcią i odpokutować występek, a wprowadzić wieczną sprawiedliwość, przypieczętować widzenie i proroka i namaścić to, co najświętsze.
Czyli całość wypełni się w ciągu 70 tygodni. Zniszczona będzie nieprawość, pokonany i odpokutowany grzech, wprowadzona wieczna sprawiedliwość i wypełnione (przypieczętowane) co do joty proroctwo.
wiemy również, ze w proroctwach 1 dzień to 1 rok rzeczywisty:
Liczę ci jeden dzień za każdy poszczególny rok. (Ks. Ezechiela 4:6, Biblia Tysiąclecia)
(34) Poznaliście kraj w przeciągu czterdziestu dni; każdy dzień teraz zamieni się w rok i przez czterdzieści lat pokutować będziecie za winy i poznacie, co to znaczy, gdy Ja się oddalę. (Ks. Liczb 14:34, Biblia Tysiąclecia)
okres 70 tygodni został rozbity na 7 tygodni + 62 tygodnie, po których objawi się Mesjasz:
Od chwili, kiedy wypowiedziano słowo, że nastąpi powrót i zostanie odbudowana Jerozolima, do Władcy-Pomazańca - siedem tygodni i sześćdziesiąt dwa tygodnie
7 tygodni + 62 tygodnie to 49 dni + 434 dni = 483 dni
co odpowiada literalnie 483 latom.
Dodając 483 lata do daty ukazania się dekretu o odbudowaniu Jeruzalem otrzymujemy:
457 r. p.n.e. + 483 (bez roku zerowego) otrzymujemy rok 27 n.e.
Czyli dokładnie rok chrztu czyli namaszczenia, pomazania Jezusa Duchem Świętymi i rozpoczęcie jego publicznej działalności.
Cytat:
do Władcy-Pomazańca - 27 r. n.e.
"Pomazaniec" oznacza Chrystusa, czyli "Namaszczonego" (Jan 1,41). Namaszczenie było ceremonią inaugurującą urzędowanie kapłana czy panowanie króla w czasach biblijnych - wyznaczało oficjalny początek działalności.
Dalej prorok przepowiada na ostatni tydzień ze wspomnianych 70 śmierć Mesjasza:
(26) A po sześćdziesięciu dwóch tygodniach Pomazaniec zostanie zgładzony i nie będzie dla niego (...) (...) Utrwali on przymierze dla wielu przez jeden tydzień. A około połowy tygodnia ustanie ofiara krwawa i ofiara z pokarmów.
Cytat:
Pomazaniec będzie zabity (...) w połowie tygodnia - 31 r. n.e.
Po krótkiej publicznej działalności, trwającej 3,5 roku, Chrystus został zabity, dokładnie w połowie siedemdziesiątego tygodnia. Jest to "miejsce najświętsze" starotestamentowych proroctw. Cud Bożego współczucia jest tu ukazany w cudzie Bożej przepowiedni. Boża miłość, która wykupuje człowieka i Boża mądrość, która czyta przyszłość, spotykają się tutaj ze sobą w swoich kulminacyjnych punktach!
Ustanie ofiara krwawa i z pokarmów.
Pan Jezus stał się ofiarą pełną i całkowitą za grzechy.
Spotkaniu Bożej miłości i mądrości na Golgocie towarzyszył kolejny, dodatkowy cud, a mianowicie nadnaturalne rozdarcie zasłony w świątyni (Mat. 27,51). W ten dramatyczny sposób Bóg wskazał, że "ofiary krwawe i z pokarmów", składane w starotestamentowej świątyni, spełniły swoją funkcję, a jednocześnie przyłożył kolejną pieczęć autentyczności na dziewiątym rozdziale Księgi Daniela.
Zawrze ścisłe przymierze z wieloma na jeden tydzień.
Przez 3,5 roku swojej publicznej działalności przed ukrzyżowaniem Jezus "zawarł ścisłe przymierze" osobiście (Rzym. 15,8; II Kor. 1,20; I Kor. 11,25), a przez kolejne 3,5 roku, po swojej śmierci, zawierał je za pośrednictwem swoich najbliższych uczniów (Hebr. 2,3), co stanowi łącznie siedem lat, czyli proroczy "tydzień".
Koniec czasu 70 tygodni przeznaczonego dla żydów pieczętuje Męczeńska śmierć Szczepana.
- Ukamienowanie Szczepana przypieczętowało formalne odrzucenie ewangelii przez żydowskich przywódców w Jerozolimie (Dz. 7,51-54).
- Wyznaczyło początek nowej ery głoszenia ewangelii. Dobiegł końca czas, kiedy ewangelia była głoszona niemal wyłącznie wśród Żydów. Chrześcijańscy ewangeliści, rozproszeni wskutek zaciekłych prześladowań, zaczęli szerzej głosić ewangelię poganom. Mieszkańcy Samarii i etiopski dostojnik byli jednymi z pierwszych wyznawców Chrystusa nie mającymi żydowskiego pochodzenia (Dz. 8,1.4-5.27.29).
resztę już znamy z historii:
Miasto zaś i świątynia zginie wraz z wodzem, który nadejdzie... 70 rok n.e.
Cytat:
„Zburzenie Jerozolimy i świątyni przez wodza sił rzymskich, Tytusa, stanowiło dla Żydów dotkliwy cios. Jak pisał ówczesny żydowski historyk Józef Flawiusz, w samym tylko oblężeniu Jerozolimy zginęło około miliona Żydów, wielu zabito w innych rejonach kraju, zaś dziesiątki tysięcy sprzedano w niewolę. Ostatni, krótki okres suwerenności Żydów nastąpił po powstaniu Szymona Bar Kochby, podczas którego odzyskana została Judea i Jerozolima. Niemniej jednak, wobec przeważającej potęgi Rzymian, los powstania był przesądzony. Po upływie trzech lat, Jerozolima została zdobyta i zgodnie z rzymskim zwyczajem, "zaorana parą sprzężonych wołów". W celu zatarcia wszelkich związków Żydów z Erec Israel, Judeę przemianowano na Syria Palestinia, a Jerozolimę na Aelia Capitolina.”
również Pan Jezus przepowiedział zniszczenie Jerozolimy:
(Ew. Marka 13:1-2, Biblia Tysiąclecia) (1) Gdy wychodził ze świątyni, rzekł Mu jeden z uczniów: Nauczycielu, patrz, co za kamienie i jakie budowle! (2) Jezus mu odpowiedział: Widzisz te potężne budowle? Nie zostanie tu kamień na kamieniu, który by nie był zwalony.
...Na skrzydle zaś świątyni będzie ohyda ziejąca pustką i przetrwa aż do końca, do czasu ustalonego na spustoszenie.
Dalej też wiemy - rządził będzie Rzym, a później Kościół Rzymskokatolicki aż do czasów końca i sądu nad światem.
Poniżej, inne proroctwa proroków Starego Testamentu spisane długo przed narodzeniem Jezusa Chrystusa. Żydzi, uczeni w piśmie mieli te księgi w rękach, jednak nie rozumieli proroctw. Całe Prawo i Prorocy, system ofiarniczy są opowieścią o nadchodzącym Królu, który swoją ofiarą dokona przebłagania za grzechy świata, a jego życie i charakter, dla ludzi chcących go poznać będzie wskazówką i przepisem do naśladowania aby przypodobać się Bogu i dzięki temu osiągnąć życie wieczne. Uważny czytelnik (szczególnie Katolik) rozpozna w widzeniach proroków szczegóły z życia i śmierci Pana Jezusa. Niektórzy doliczyli się nawet 300 proroctw w Starym Testamencie wskazujących na Jezusa.
W Micheaszu wskazanie z nazwy miejsca narodzin Mesjasza:
(Ks. Micheasza 5:1, Biblia Warszawska)
(1) Ale ty, Betlejemie Efrata, najmniejszy z okręgów judzkich, z ciebie mi wyjdzie ten, który będzie władcą Izraela. Początki jego od prawieku, od dni zamierzchłych. (2) Dlatego wyda ich aż do czasu, gdy ta, która ma porodzić, porodzi. Potem reszta jego braci wróci do synów Izraela. (3) Będzie stał mocno i będzie pasł w mocy Pana, w chwale imienia Pana, swojego Boga.
W Zachariaszu przepowiednia zdrady na cenę niewolnika (30 srebrników):
(Ks. Zachariasza 11:11, Biblia Warszawska)
(11) I zostało zerwane w owym dniu. A kupcy owiec, którzy mnie pilnowali, poznali, że to było słowo Pana. (12) Wtedy rzekłem do nich: Jeżeli uznacie to za słuszne, dajcie mi należną zapłatę, a jeżeli nie, zaniechajcie! I odważyli mi jako zapłatę trzydzieści srebrników. (13) Lecz Pan rzekł do mnie: Wrzuć je do skarbca, tę wysoką cenę, na jaką mnie oszacowali! Wtedy wziąłem trzydzieści srebrników i wrzuciłem je w świątyni do skarbca. (14) Potem złamałem moją drugą laskę "Jedność", aby zerwać braterstwo pomiędzy Judą a Izraelem. (15) Wtedy Pan rzekł do mnie: Weź sobie jeszcze narzędzie pasterza, lecz nieużytecznego. (16) Bo oto Ja wzbudzę w kraju pasterza, który nie będzie się troszczył o zaginione, nie będzie szukał tego, co zbłąkane, nie będzie leczył tego, co zranione, i karmił tego, co zgłodniałe, lecz będzie jadł mięso tucznych zwierząt i zerwie im kopyta.
Król-Prorok Dawid w swoich psalmach być może w sposób poetycki opisuje widzenie i szczegóły śmierci Mesjasza:
(Ks. Psalmów 22:1-32, Biblia Warszawska)
(1) Przewodnikowi chóru. Na nutę: "Łania w czasie zorzy porannej..." Psalm Dawidowy. (2) Boże mój, Boże mój, czemuś mnie opuścił...? Czemuś tak daleki od wybawienia mego, od słów krzyku mojego? (3) Boże mój! Wołam co dnia, a nie odpowiadasz, I w nocy, a nie mam spokoju. (4) A przecież Ty jesteś święty, Przebywasz w chwałach Izraela. (5) Tobie ufali ojcowie nasi, Ufali i wybawiłeś ich. (6) Do ciebie wołali i ratowałeś ich, Tobie zaufali i nie zawiedli się. (7) Ale ja jestem robakiem, nie człowiekiem, Hańbą ludzi i wzgardą pospólstwa. (8.) Wszyscy, którzy mnie widzą, szydzą ze mnie, Wykrzywiają wargi, potrząsają głową: (9) Zaufał Panu, niechże go ratuje! Niech go wybawi, skoro go miłuje!... (10) Tyś mnie wydobył z łona, Uczyniłeś mnie bezpiecznym u piersi matki mojej. (11) Na ciebie byłem zdany od urodzenia. Ty byłeś Bogiem moim od łona matki mojej. (12) Nie oddalaj się ode mnie, bo niedola bliska, Bo nie ma nikogo, kto by pomógł! (13) Otoczyło mnie mnóstwo cielców, Obległy mnie byki Baszanu... (14) Rozwarły na mnie swą paszczę Jak lew, co szarpie i ryczy. (15) Rozlałem się jak woda I rozłączyły się wszystkie kości moje. Serce moje stało się jak wosk, Roztopiło się we wnętrzu moim. (16) Siła moja wyschła jak skorupa, A język mój przylgnął do podniebienia mego I położyłeś mnie w prochu śmierci. (17) Oto psy otoczyły mnie, Osaczyła mnie gromada złośników, Przebodli ręce i nogi moje. (18.) Mogę policzyć wszystkie kości moje... Oni przyglądają się, sycą się mym widokiem. (19) Między siebie dzielą szaty moje I o suknię moją los rzucają. (20) Ty zaś, Panie, nie oddalaj się! Mocy moja, pośpiesz mi z pomocą! (21) Ocal duszę moją od miecza, Z psich łap jedyne dobro moje! (22) Wybaw mnie z paszczy lwa I od rogów bawołów... Ty odpowiedziałeś mi! (23) Będę opowiadał imię twoje braciom moim, Będę cię chwalił pośród zgromadzenia. (24) Wy, którzy się boicie Pana, chwalcie go! Wysławiajcie go wszyscy potomkowie Jakuba! Bójcie się go wszyscy potomkowie Izraela! (25) Gdyż nie wzgardził i nie brzydził się nędzą ubogiego Ani nie ukrył przed nim oblicza swego, Lecz gdy wołał do niego, wysłuchał go... (26) Od ciebie pochodzi moja pieśń pochwalna w wielkim zgromadzeniu. Śluby moje spełnię wobec tych, którzy się ciebie boją. (27) Ubodzy jeść będą i nasycą się. Będą chwalić Pana ci, którzy go szukają... Niech serce wasze ożyje na zawsze! (28.) Wspomną i nawrócą się do Pana wszystkie krańce ziemi, I pokłonią się przed nim wszystkie rodziny pogan. (29) Bo do Pana należy królestwo, On panuje nad narodami. (30) Tylko jemu oddawać będą cześć wszyscy możni ziemi, Padną przed nim na kolana wszyscy, którzy się w proch obracają, I nie mogą utrzymać się przy życiu. (31) Potomstwo będzie mu służyć, Będzie opowiadać o Panu przyszłemu pokoleniu. (32) Przyjdą i ogłaszać będą sprawiedliwość jego Ludowi, który się urodzi, gdyż tak uczynił.
Panu Jezusowi jako, że umarł bardzo szybko nie złamano piszczeli jak innym skazańcom będącym na krzyżu.
(Ks. Psalmów 34:20, Biblia Warszawska)
(20) Wiele nieszczęść spotyka sprawiedliwego, Ale Pan wyzwala go ze wszystkich. (21) Strzeże wszystkich kości jego, Żadna z nich się nie złamie. (22) Niegodziwego zabija złość, A ci, którzy nienawidzą sprawiedliwego, poniosą karę. (23) Pan wyzwala duszę sług swoich I nie będą ukarani ci, którzy mu ufają.
(Ks. Psalmów 31:5, Biblia Tysiąclecia)
(5) Wydobądź mnie z sieci zastawionej na mnie, bo Ty jesteś moją ucieczką. (6) W ręce Twoje powierzam ducha mojego: Ty mnie wybawiłeś, Panie, Boże wierny! (7) Nienawidzisz tych, którzy czczą marne bóstwa, ja natomiast pokładam ufność w Panu.
U Izajasza - przepowiednia narodzin z Dziewicy. (Imię Immanuel znaczy: „Pan z Nami”)
(Ks. Izajasza 7:14, Biblia Warszawska)
(14) Dlatego sam Pan da wam znak: Oto panna (dziewica) pocznie i porodzi syna, i nazwie go imieniem Immanuel. (15) Mlekiem zsiadłym i miodem żywić się będzie do czasu, gdy nauczy się odrzucać złe, a wybierać dobre.
oraz kolejne szczegóły, przebicie rąk, chłosta, plucie, milczenie na przesłuchaniach, ukrzyżowanie między przestępcami, złożenie w grobie bogacza, ofiara za grzechy..
(Ks. Izajasza 53:3, Biblia Tysiąclecia)
(3) Wzgardzony i odepchnięty przez ludzi, Mąż boleści, oswojony z cierpieniem, jak ktoś, przed kim się twarze zakrywa, wzgardzony tak, iż mieliśmy Go za nic. (4) Lecz On się obarczył naszym cierpieniem, On dźwigał nasze boleści, a myśmy Go za skazańca uznali, chłostanego przez Boga i zdeptanego. (5) Lecz On był przebity za nasze grzechy, zdruzgotany za nasze winy. Spadła Nań chłosta zbawienna dla nas, a w Jego ranach jest nasze zdrowie. (6) Wszyscyśmy pobłądzili jak owce, każdy z nas się obrócił ku własnej drodze, a Pan zwalił na Niego winy nas wszystkich. (7) Dręczono Go, lecz sam się dał gnębić, nawet nie otworzył ust swoich. Jak baranek na rzeź prowadzony, jak owca niema wobec strzygących ją, tak On nie otworzył ust swoich. (8.) Po udręce i sądzie został usunięty; a kto się przejmuje Jego losem? Tak! Zgładzono Go z krainy żyjących; za grzechy mego ludu został zbity na śmierć. (9) Grób Mu wyznaczono między bezbożnymi, i w śmierci swej był [na równi] z bogaczem, chociaż nikomu nie wyrządził krzywdy i w Jego ustach kłamstwo nie postało. (10) Spodobało się Panu zmiażdżyć Go cierpieniem. Jeśli On wyda swe życie na ofiarę za grzechy, ujrzy potomstwo, dni swe przedłuży, a wola Pańska spełni się przez Niego. (11) Po udrękach swej duszy, ujrzy światło i nim się nasyci. Zacny mój Sługa usprawiedliwi wielu, ich nieprawości On sam dźwigać będzie. (12) Dlatego w nagrodę przydzielę Mu tłumy, i posiądzie możnych jako zdobycz, za to, że Siebie na śmierć ofiarował i policzony został pomiędzy przestępców. A On poniósł grzechy wielu, i oręduje za przestępcami.
U Ozeasza proroctwo zmartwychwstania po trzech dniach
(Ks. Ozeasza 6:1, Biblia Tysiąclecia)
(1) Chodźcie, powróćmy do Pana! On nas zranił i On też uleczy, On to nas pobił, On ranę zawiąże. (2) Po dwu dniach przywróci nam życie, a dnia trzeciego nas dźwignie i żyć będziemy w Jego obecności. (3) Dołóżmy starań, aby poznać Pana; Jego przyjście jest pewne jak świt poranka, jak wczesny deszcz przychodzi On do nas, i jak deszcz późny, co nasyca ziemię. (4) Cóż ci mogę uczynić, Efraimie, co pocznę z tobą Judo? Miłość wasza podobna do chmur na świtaniu albo do rosy, która prędko znika. (5) Dlatego ciosałem ich przez proroków, słowami ust mych zabijałem, a Prawo moje zabłysło jak światło. (6) Miłości pragnę, nie krwawej ofiary, poznania Boga bardziej niż całopaleń...
U Izajasza proroctwo o cudownych uzdrowieniach w czasie obecności Mesjasza na Ziemi
(Ks. Izajasza 35:5, Biblia Tysiąclecia)
(5) Wtedy przejrzą oczy niewidomych i uszy głuchych się otworzą. (6) Wtedy chromy wyskoczy jak jeleń i język niemych wesoło krzyknie. Bo trysną zdroje wód na pustyni i strumienie na stepie;
oraz:
(Ks. Izajasza 50:4, Biblia Tysiąclecia)
(4) Pan Bóg Mnie obdarzył językiem wymownym, bym umiał przyjść z pomocą strudzonemu, przez słowo krzepiące. Każdego rana pobudza me ucho, bym słuchał jak uczniowie. (5) Pan Bóg otworzył Mi ucho, a Ja się nie oparłem ani się cofnąłem. (6) Podałem grzbiet mój bijącym i policzki moje rwącym Mi brodę. Nie zasłoniłem mojej twarzy przed zniewagami i opluciem. (7) Pan Bóg Mnie wspomaga, dlatego jestem nieczuły na obelgi, dlatego uczyniłem twarz moją jak głaz i wiem, że wstydu nie doznam. (8.) Blisko jest Ten, który Mnie uniewinni. Kto się odważy toczyć spór ze Mną? Wystąpmy razem! Kto jest moim oskarżycielem? Niech się zbliży do Mnie! (9) Oto Pan Bóg Mnie wspomaga. Któż Mnie potępi?
Ponownie Dawid pisze, że Mesjasz nauczał będzie w przypowieściach:
(Ks. Psalmów 78:1, Biblia Tysiąclecia)
Słuchaj, mój ludu, nauki mojej; nakłońcie wasze uszy na słowa ust moich. (2) Do przypowieści otworzę me usta, wyjawię tajemnice zamierzchłego wieku. (3) Cośmy słyszeli i cośmy poznali, i co nam opowiedzieli nasi ojcowie, (4) tego nie ukryjemy przed ich synami. Opowiemy przyszłemu potomstwu chwałę Pana i Jego potęgę, i cuda, których dokonał. (5) Albowiem nadał On w Jakubie przykazania i ustanowił Prawo w Izraelu, aby to, co zlecił naszym ojcom, podawali swym synom, (6) aby to poznało przyszłe pokolenie, synowie, co się narodzą, (7) że mają pokładać nadzieję w Bogu i nie zapominać dzieł Boga, lecz strzec Jego poleceń.
oraz zdradę przyjaciela:
(Ks. Psalmów 41:8, Biblia Tysiąclecia)
(8.) Szepcą przeciw mnie wszyscy, co mnie nienawidzą i obmyślają moją zgubę: (9) Zaraza złośliwa nim zawładnęła i Już nie wstanie ten, co się położył. (10) Nawet mój przyjaciel, któremu ufałem i który chleb mój jadł, podniósł na mnie piętę.
Zachariasz widzi natomiast wjazd do Jerozolimy na osiołku:
(Ks. Zachariasza 9:8, Biblia Tysiąclecia)
(8.) Sam będę dla domu mego strażą i obroną przed przechodniami. I przemoc wroga już go nie dosięgnie, gdyż wejrzałem na niego w jego nędzy. (9) Raduj się wielce, Córo Syjonu, wołaj radośnie, Córo Jeruzalem! Oto Król twój idzie do ciebie, sprawiedliwy i zwycięski. Pokorny - jedzie na osiołku, na oślątku, źrebięciu oślicy. (10) On zniszczy rydwany w Eframie i konie w Jeruzalem, łuk wojenny strzaska w kawałki, pokój ludom obwieści. Jego władztwo sięgać będzie od morza do morza, od brzegów Rzeki aż po krańce ziemi.
(Ks. Zachariasza 12:1-14, Biblia Tysiąclecia)
(10) Na dom Dawida i na mieszkańców Jeruzalem wyleję Ducha pobożności. Będą patrzeć na tego, którego przebili, i boleć będą nad nim, jak się boleje nad jedynakiem, i płakać będą nad nim, jak się płacze nad pierworodnym.
Teraz pytanie, które każdy mógłby sobie zadać. Czy czasem apostołowie nie napisali ewangelii kopiując starotestamentowe proroctwa? W takim razie jak wytłumaczyć ich głęboką wiarę? Jeżeli wszystko sobie zmyślili, co zmuszało ich aby wbrew trudom i prześladowaniom przemierzali cały znany ówcześnie świat niosąc ewangelie? W większości wybierali śmierć broniąc prawdy. Poza tym byli to ubodzy wieśniacy parający się rybołówstwem i nie znali Pisma A może po olbrzymim smutku ukrzyżowania ich Nauczyciela ujrzeli go zmartwychwstałego i obdarzeni Duchem Świętym pomni cudów jakich dokonywał za swojego życia uwierzyli w to, czemu poprzednio nie wierzyli, bądź też czego nie potrafili wcześniej zrozumieć. Wtedy z całą mocą rozpoznali w swoim Nauczycielu przepowiadanego Syna Bożego i kierowani duchem świętym nie mogli oprzeć się chęci niesienia radosnej nowiny całemu światu, zgodnie z wolą swojego Pana. Jeżeli wszystko sobie zmyślili, ci sami ludzie, którzy żyli z Jezusem, skąd znaleźli by w sobie siłę po ukrzyżowaniu, żeby nauczać cierpiąc prześladowania opanowując duchowo większość prowincji Rzymu? Pytam się, skąd? Musieli wierzyć, że Jezus był tym Jedynym, Wybranym. Wszyscy apostołowie byli żydami, sami żydzi nie rozumieli wówczas proroctw, inaczej rozpoznali by Mesjasza. Skupiali się na wersetach opiewających chwałę Mesjasza pomijając te mówiące o jego poniżeniu i śmierci. Liczyli na przyjście potężnego władcy, który wyzwoli ich naród z niewoli rzymskiej i panował będzie na sposób ziemski nad światem. Dopiero najbliżsi towarzysze Jezusa, znając szczegóły jego życia i śmierci, cuda których dokonywał, studiując pisma, słuchając jego nauk i przypowieści, wreszcie widząc Go zmartwychwstałego, odnaleźli w nim Zbawcę narodu na sposób niebiański. Nigdy wcześniej, ani później nie pojawił się na ziemi człowiek, który wyzwoliłby w ludziach tyle mocy do działania DOBREGO wśród jego naśladowców i ZŁEGO wśród ludzi nie znających jego nauki, bądź celowo próbujących tę naukę i ludzi niosących ją zniszczyć.
Spójrzcie po tym wszystkim co powiedział Jezus do Uczonych w Piśmie:
(Ew. Jana 5:39, Biblia W-P)
(39) Badacie Pisma, mając nadzieję, że w nich znajdziecie życie wieczne. Otóż Pismo właśnie o Mnie wydaje świadectwo. (40) A mimo to nie chcecie przyjść do Mnie, żeby mieć życie. (41) Ja nie doznaję żadnej chwały od ludzi, (42) o was zaś wiem to, że nie macie w sobie miłości Boga.
Również Jan znał proroctwo Daniela i czas przeznaczony dla Żydów, który się na jego oczach wypełnił:
(Ew. Marka 1:14, Biblia Tysiąclecia)
Gdy Jan został uwięziony, Jezus przyszedł do Galilei i głosił Ewangelię Bożą. Mówił: (15) Czas się wypełnił i bliskie jest królestwo Boże. nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię.
Na koniec kilka cytatów z ksiąg mojżeszowych zapowiadających przyjście Jezusa ponieważ:
"Począwszy od Mojżesza poprzez wszystkich proroków wykładał im, co o nim było napisane we wszystkich Pismach" (Łuk. 24,27).
Szatan jako przeciwnik Jezusa
(Ks. Rodzaju 3:14, Biblia Warszawska)
(14) Wtedy rzekł Pan Bóg do węża: Ponieważ to uczyniłeś, będziesz przeklęty wśród wszelkiego bydła i wszelkiego dzikiego zwierza. Na brzuchu będziesz się czołgał i proch będziesz jadł po wszystkie dni życia swego! (15) I ustanowię nieprzyjaźń między tobą a kobietą, między twoim potomstwem a jej potomstwem; ono zdepcze ci głowę, a ty ukąsisz je w piętę.
(Ks. Rodzaju 49:10, Biblia Warszawska)
(10) Nie oddali się berło od Judy ani buława od nóg jego, aż przyjdzie władca jego, i jemu będą posłuszne narody. (11) Uwiąże oślę u krzewu winnego, a młode swojej oślicy u szlachetnej latorośli winnej; wypierze w winie szatę swą, a w krwi 40winogron płaszcz swój.
(Ks. Liczb 24:17, Biblia Warszawska)
(17) Widzę go, lecz nie teraz, oglądam go, lecz nie z bliska. Wzejdzie gwiazda z Jakuba, Powstanie berło z Izraela, I roztrzaska skronie Moabu, Ciemię wszystkich synów Seta. (18.) Edom stanie się jego dziedzictwem, Seir będzie dziedzictwem swoich wrogów, Izrael zaś nabierze mocy. (19) Władca wywodzić się będzie z Jakuba, Wygubi resztki z miasta.
(Ks. Powt. Prawa 18:17, Biblia Warszawska)
(17) Pan rzekł do mnie: Słusznie powiedzieli. (18.) Wzbudzę im proroka spośród ich braci, takiego jak ty. Włożę moje słowa w jego usta i będzie mówił do nich wszystko, co mu rozkażę. (19) Jeśli więc kto nie usłucha moich słów, które on mówić będzie w moim imieniu, to Ja będę tego dochodził na nim.
Pan Jezus jako Baranek Paschalny:
(Ks. Wyjścia 12 rozdział, Biblia Warszawska)
(3) Powiedzcie całemu zgromadzeniu Izraela, mówiąc: Dziesiątego dnia tego miesiąca weźmie sobie każdy baranka dla rodziny, baranka dla domu. (…) (5) Ma to być baranek bez skazy, (…) (11) A w ten sposób spożywać go będziecie: Biodra wasze będą przepasane, sandały na waszych nogach i laska w ręku waszym. Zjecie go w pośpiechu. Jest to ofiara paschalna dla Pana. (…) (43) I rzekł Pan do Mojżesza i do Aarona: Oto ustawa o ofierze paschalnej: Żaden cudzoziemiec nie będzie z niej spożywał. (44) Lecz każdy niewolnik, nabyty za pieniądze, jeśli go obrzezasz, może z niej spożywać. (45) Obcy mieszkaniec albo najemnik nie będzie z niej spożywał. (46) W jednym i tym samym domu ma być spożyta, ani kawałka tego mięsa nie wyniesiesz z domu na zewnątrz; ani kości z niej nie złamiecie. (47) Cały zbór izraelski będzie tego przestrzegał!
Zdumiewającym jest fakt, że już w księdze rodzaju opisującej dzieło stworzenia i upadek człowieka znajduje się również obietnica zbawienia. To przez grzech człowiek został pozbawiony symbolicznej białej szaty sprawiedliwości, dlatego uzmysłowił sobie swoją nagość. Bóg jednak symbolicznie okrył Adama i Ewę odzieniem ze skór wskazując na szatę, którą przywdziejemy usprawiedliwieni z grzechu w Jezusie Chrystusie. Prawdopodobnie, wówczas po raz pierwszy do raju wdarła się śmierć. Skóra z zabitego zwierzęcia (być może był to baranek?) posłużyła ludziom jako odzienie (szata).
(Ks. Rodzaju 3:1-24, Biblia Tysiąclecia)
(21) Pan Bóg sporządził dla mężczyzny i dla jego żony odzienie ze skór i przyodział ich.
(Apokalipsa 6:11, Biblia Tysiąclecia)
(11) I dano każdemu z nich białą szatę, i powiedziano im, by jeszcze krótki czas odpoczęli, aż pełną liczbę osiągną także ich współsłudzy oraz bracia, którzy, jak i oni, mają być zabici.
Plan zbawienia objawił się już w symbolice w czasach przedpotopowych, Abel składał ofiary za swoje grzechy wskazując tym samym na ofiarę doskonałą, która miała się wypełnić w osobie Pana Jezusa:
(Ks. Rodzaju 4:1-26, Biblia Tysiąclecia)
(4) zaś Abel składał również pierwociny ze swej trzody i z ich tłuszczu, Pan wejrzał na Abla i na jego ofiarę;
Czy możliwym jest żeby prorocy na przestrzeni kilku tysięcy lat pisali o tym samym? Zmówi się? A może informacje, które mieli prorocy pochodziły od Boga. Jest to wydarzenie bezprecedensowe w historii świata. Żaden inny przywódca religijny nie był przepowiadany przez okres 2000 lat, ani Budda, ani Mahomet ani inny... Wszystkie te proroctwa, niektóre wyrażone wprost a inne z początku niezrozumiałe okazują się oczywiste dopiero po objawieniu się osoby na którą wskazują. Jak szprychy w kole koncentrują się w jednym miejscu, tak wszystkie proroctwa spotykają się i wypełniają się w osobie Jezusa Chrystusa. Żebyśmy mogli poznać, tego, którego wszyscy Żydzi wyczekiwali i szukali, że Jezus był tym Wybranym. Dlatego Apostoł Jan, który widział to wszystko na własne oczy i uwierzył mógł napisać:
"Znaleźliśmy tego, o którym pisał w zakonie Mojżesz, a także prorocy: Jezusa, syna Józefa, z Nazaretu" (Jan 1,45)
jest tych proroctw znacznie więcej, ale nie wszystkie spamiętałem i odnalazłem... może ktoś pomoże i wklei pozostałe?
(Ks. Daniela 2:28, Biblia Warszawska) (28.) Jest jednak Bóg na niebie, który objawia tajemnice i wyjawia królowi Nebukadnesarowi, co się stanie w przyszłych dniach. A twój sen i twoje widzenie, które ci przeszły przez głowę, są takie: (29) Tobie, o królu, przyszły na twoim łożu myśli o tym, co kiedyś się stanie, a ten, który objawia tajemnice, powiedział ci, co się stanie.
Król Nabuchodonozor miał sen, problem w tym, że nie pamiętał go, ale pamiętał, że było to coś bardzo istotnego. Od swoich magów żądał rzeczy niemożliwej. Mieli mu opowiedzieć sen, którego on sam nie pamiętał i znaleźć jego wytłumaczenie:
(Ks. Daniela, Biblia Warszawska) (1) W dwunastym roku panowania Nebukadnesara miał Nebukadnesar sen, tak iż jego duch był zaniepokojony i sen go odszedł. (2) I kazał król zwołać wróżbitów i magów, czarowników i Chaldejczyków, aby królowi opowiedzieli jego sen; i przyszli, i stanęli przed królem. (3) Wtedy król rzekł do nich: Miałem sen i mój duch jest zaniepokojony, bo chcę zrozumieć ten sen. (4) Wtedy Chaldejczycy odpowiedzieli królowi po aramejsku: Królu, żyj na wieki! Opowiedz sen swoim sługom, a wyłożymy ci go. (5) A król odpowiedział Chaldejczykom i rzekł: Mój wyrok jest wydany: Jeżeli mi nie opowiecie i nie wyłożycie tego snu, będziecie rozsiekani na kawałki, a wasze domy będą obrócone w kupy gruzu.
Magowie oczywiście nie dali rady:
(12)Z tego powodu król był bardzo zły i bardzo się rozgniewał, i kazał stracić wszystkich magów babilońskich. (13) A gdy wydano rozkaz stracenia magów, miano stracić także Daniela i jego towarzyszy.
Daniel przerażony wyrokiem modlił się do Boga o wyjawienie i wyjaśnienie snu króla, po czym odpowiada Królowi:
Tobie, o królu, przyszły na twoim łożu myśli o tym, co kiedyś się stanie, a ten, który objawia tajemnice, powiedział ci, co się stanie...
...(31) Ty, królu, miałeś widzenie: Oto olbrzymi posąg stał przed tobą; wielki był ów posąg, potężny jego blask, a straszny jego wygląd. (32) Głowa tego posągu była ze szczerego złota, jego pierś i jego ramiona ze srebra, jego brzuch i jego biodra z miedzi, (33) jego golenie z żelaza, jego nogi po części z żelaza, po części z gliny. (34) Patrzyłeś, a wtem bez udziału rąk oderwał się od góry kamień, uderzył ten posąg w nogi z żelaza i gliny, i skruszył je. (35) Wtedy rozsypało się w kawałki żelazo, glina, miedź, srebro i złoto, i było to wszystko jak plewa na klepisku w lecie; i rozniósł to wiatr, tak że nie było po nich śladu. Kamień zaś, który uderzył w posąg, stał się wielką górą i wypełnił całą ziemię. (36) Taki jest sen, a teraz go wyłożymy królowi: (37) Ty, o królu, jesteś królem królów, któremu Bóg niebios dał królestwo, moc i siłę, i chwałę, (38.) w którego ręce na całej zamieszkanej ziemi dał ludzi, polne zwierzęta i ptactwo niebieskie, którego uczynił władcą tego wszystkiego, ty jesteś głową ze złota, (39) ale po tobie powstanie inne królestwo, słabsze niż twoje, a potem trzecie królestwo z miedzi, które opanuje całą ziemię. (40) Czwarte królestwo będzie mocne jak żelazo, bo żelazo wszystko kruszy i łamie; i jak żelazo, które kruszy, tak i ono wszystko skruszy i zdruzgocze. (41) A że widziałeś nogi i palce po części z gliny, a po części z żelaza, znaczy, że królestwo będzie rozdzielone, lecz będzie miało coś z trwałości żelaza, jak widziałeś żelazo zmieszane z ziemią gliniastą. (42) A to, że palce u nóg były po części z żelaza, a po części z gliny, znaczy, że królestwo będzie po części mocne, a po części kruche. (43) A że widziałeś żelazo zmieszane z gliniastą ziemią, znaczy: zmieszają się z sobą, lecz jeden nie będzie się trzymał drugiego, tak jak żelazo nie może się zmieszać z gliną. (44) Za dni tych królów Bóg niebios stworzy królestwo, które na wieki nie będzie zniszczone, a królestwo to nie przejdzie na inny lud; zniszczy i usunie wszystkie owe królestwa, lecz samo ostoi się na wieki, (45) jak to widziałeś, że od góry oderwał się kamień bez udziału rąk (ludzkich), rozbił żelazo i miedź, glinę, srebro, złoto. Wielki Bóg objawił królowi, co potem się stanie. Sen jest prawdziwy, a wykład jego pewny
Początek proroctwa to wyjaśnienie, że poszczególne części posągu to następujące po sobie w przyszłości królestwa.
(37) Ty, o królu, jesteś królem królów, któremu Bóg niebios dał królestwo, moc i siłę, i chwałę, (38.) w którego ręce na całej zamieszkanej ziemi dał ludzi, polne zwierzęta i ptactwo niebieskie, którego uczynił władcą tego wszystkiego, ty jesteś głową ze złota,
Po Babilonie potęgę buduje połączone królestwo Medo-Persji, słabsze, tak jak srebro nie jest tak cenne jak złoto. Dwa ramiona symbolizują ludy królestwa Medów i Persów.
(39) ale po tobie powstanie inne królestwo, słabsze niż twoje,
Kolejnym królestwem jest Grecja. Król Aleksander Wielki niszczy wojska Dariusza i staje się władcą całego znanego ówcześnie świata. Znamienne jest, że żołnierza greckiego (zbroja, broń) jak i cywilizację helleńską (naczynia, sztuka) archeolodzy opisują jako epokę miedzi (brązu).
...a potem trzecie królestwo z miedzi, które opanuje całą ziemię.
Kolejne królestwo to Cesarstwo Rzymskie, najmocniejsze, a podbojów dokonywać będzie ostrzem stalowego miecza. Głównym wyposażeniem legionów były zbroje i broń wykonane z żelaza. Dwie nogi mogą symbolizować podział cesarstwa na wschodnie i zachodnie. W 395 r cesarz Teodozjusz Wielki podzielił państwo pomiędzy dwóch synów. Władcy zachodniej części rezydowali na północy państwa (Mediolan, Ravennie), władcy wschodnie w Konstantynopolu . Podział ten okazał się być trwały i pokrywał się z zasięgiem kultury greckiej i i rzymskiej .
(40) Czwarte królestwo będzie mocne jak żelazo, bo żelazo wszystko kruszy i łamie; i jak żelazo, które kruszy, tak i ono wszystko skruszy i zdruzgocze.
Dalej bóg ustami Daniela opowiada o przyszłości królestwa:
(41) A że widziałeś nogi i palce po części z gliny, a po części z żelaza, znaczy, że królestwo będzie rozdzielone, lecz będzie miało coś z trwałości żelaza, jak widziałeś żelazo zmieszane z ziemią gliniastą. (42) A to, że palce u nóg były po części z żelaza, a po części z gliny, znaczy, że królestwo będzie po części mocne, a po części kruche. (43) A że widziałeś żelazo zmieszane z gliniastą ziemią, znaczy: zmieszają się z sobą, lecz jeden nie będzie się trzymał drugiego, tak jak żelazo nie może się zmieszać z gliną.
Dziesięć palców symbolizuje rozpad Cesarstwa Rzymskiego ma 10 plemion.
1. Alamanni (współczesne narody Germańskie)
2. Burgundzi ( obecnie Szwajcaria, Benelux)
3. Frankowie ( obecnie Francuzi)
4. Lombardowie (obecnie Włosi)
5. Saxoni ( obecnie Anglicy )
6. Suevi ( obecnie Portugalczycy)
7. Wizygoci ( obecnie Hiszpanie)
8. Herulowie
9. Wandalowie
10. Ostrogoci
Trzej ostatni wskutek wojen zostali wytępieni.
To, że miało coś z żelaza, a po części było z gliny oznacza, że królestwo jako całość a i samodzielne państwa w różnych dziejach historii będzie na przemian mocne i słabe, będzie miało okresy świetności i upadku. Zmieszane żelazo z gliną oznacza, że w będzie próbowało się zjednoczyć czy to na drodze podbojów (Karol Wielki, Napoleon, Hitler, również Unia Europejska) , czy poprzez zawieranie między sobą małżeństw w wielkich europejskich rodach dynastycznych (np. Habsburgów, Andegawenów, Burbonów, Wazów...) Proroctwo mówi, że wszelkie zjednoczenia nie wytrzymają próby czasu.
Początek dalszej części proroctwa wydaje się być jasny:
Za dni tych królów Bóg niebios stworzy królestwo, które na wieki nie będzie zniszczone, a królestwo to nie przejdzie na inny lud; zniszczy i usunie wszystkie owe królestwa, lecz samo ostoi się na wieki,
oraz:
(34) Patrzyłeś, a wtem bez udziału rąk (ludzkich) oderwał się od góry kamień, uderzył ten posąg w nogi z żelaza i gliny, i skruszył je. (35) Wtedy rozsypało się w kawałki żelazo, glina, miedź, srebro i złoto, i było to wszystko jak plewa na klepisku w lecie; i rozniósł to wiatr, tak że nie było po nich śladu. Kamień zaś, który uderzył w posąg, stał się wielką górą i wypełnił całą ziemię.
dalsza część zapowiada nadprzyrodzoną interwencję (bez udziału rąk ludzkich) kładącą kres ziemskim królestwom. Kamień symbolizuje Jezusa, gdyż Jezus jest Skałą,
[(4) ... Pili zaś z towarzyszącej im duchowej skały, a ta skała - to był Chrystus. (1 Kor. 10:4)],
tak więc proroctwo zapowiada Jego powrót w czasach końca i wieczne królowanie.
Kamień rozrośnie się w wielką górę (królestwo) i posiądzie całą ziemię.
Co oznacza, że od uderzenia kamienia, który uderzy w stopy rozsypią się glina, żelazo, miedź, srebro i złoto? Przecież królestwa miedziane, złote i srebrne już przeminęły. Ale czy na pewno? Rozchodzi się tutaj o wymiar ideologiczny. Czyż dzisiejszy świat nie korzysta z filozofii babilońskiej? Czy ludzkość, nie stawia coraz to nowych wież Babel w pogoni za doskonałością, nie rzuca nowych wyzwań, udowadniając swoją potęgę usuwając ze swojego życia Boga udowadniając że sami dla siebie jesteśmy bogami?. Czyż nie możemy dziś jak król Nabuchodonozor odwiedzić wróżki, jasnowidza, chaldejskiego czarownika, okultysty kontaktującego się z duchami?
To czwarte królestwo, które wywodzi się od Cesarstwa Rzymskiego, "którego nie było a jest" to w naszym wymiarze powstająca na naszych oczach Unia Europejska, sterowana z Rzymu (pisałem o tym w wątku o Papiestwie) viewtopic.php?t=15607
Idąc dalej, czyż filozofia Medo-Perska nie rozwinęła się obecnie w kościele rzymskim naśladując perski kult boga-słońca Mitry (mitraizm)? Czy nie korzystamy dzisiaj z kulturalnych zdobyczy filozofii helleńskiej. Kto wypracował nasz dzisiejszy ustrój polityczny (demokrację,senat) i podsunął Darwinowi pomysły na tak zawzięcie promowaną dzisiaj oszukańczą teorię ewolucji (Arystoteles). Wreszcie, czy cały system sądowniczy nie jest spuścizną po Rzymianach, czy na pierwszym roku studiów prawniczych nie naucza się dzisiaj „Prawa Rzymskiego”?
Wszystkie te idee podważające autorytet Boga znikną wraz z królami tej ziemi z chwilą powtórnego przyjścia Pana Jezusa.
Czy aby na pewno? Co mówią kolejne wersety? Czy możemy mieć pewność, że tak się stanie?
Wielki Bóg objawił królowi, co potem się stanie. Sen jest prawdziwy, a wykład jego pewny.
(9) Wspomnijcie na sprawy dawne, odwieczne, że Ja jestem Bogiem i nie ma innego, jestem Bogiem i nie ma takiego jak Ja. (10) Ja od początku zwiastowałem to, co będzie, i z dawna to, co jeszcze się nie stało. Ja wypowiadam swój zamysł, i spełnia się on, i dokonuję wszystkiego, czego chcę. (Ks. Izajasza 46:1-13, Biblia Warszawska)
Zapewniam, po głębszym badaniu tematu, że już starożytni byli świadomi trafności proroctwa. Żydzi uchronili Jerozolimę przed zniszczeniem wychodząc na spotkanie z Aleksandrem Wielkim z księgą Daniela i palcami wskazującymi na właściwe wersety obłaskawiając go rozpoznając w nim króla kładącego kres potędze Persji.
Natomiast w drugim wieku historyk rzymski Hippolytus pisze:
„Raduj się błogosławiony Danielu, gdyż nie myliłeś się… już Żelazo panuje.” (Ante-Nicene Eathers Vol. 5 P.210)
Zwoje znad morza martwego i wszystkie badania archeologów i historyków potwierdzają autentyczność Księgi Daniela i datują ją rozpoznając języki na które była tłumaczona (perska odm. aramejskiego) na okres niewoli babilońskiej i uwolnienia w czasach perskich.
Dlaczego my o tym nie słyszeliśmy?
My mamy swoje mecze ligi mistrzów, taniec z gwiazdami i umiemy rozpoznać jaka to melodia po trzech nutkach...
Kolejne proroctwo, które swoją treścią i trafnością skierowuje uwagę wielu na Biblię i nauki w niej zawarte.
Ta eksplozja zainteresowania Proroctwami Biblijnymi w dzisiejszych czasach również była przepowiedziana Danielowi:
Księga Daniela 12:4 BT
Ty jednak, Danielu, ukryj słowa i zapieczętuj księgę aż do czasów ostatecznych. Wielu będzie dociekało, by pomnożyła się wiedza.
Te informacje obecnie, jeśli ktoś się interesuje, bardzo łatwo znaleźć w internecie. Ja natomiast jakiś czas temu szukając takich informacji kolekcjonowałem je na dysku w postaci konspektów, więc wklejam je tutaj dla zainteresowanych.
Tym razem to Daniel ma sen i opisuje go w 7 rozdziale swojej księgi. Dla lepszego zrozumienia tekstu poniżej tabelka za znaczeniami symboliki biblijnej ksiąg proroczych.
(Ks. Daniela 8:1-27, Biblia Warszawska)
(1) W pierwszym roku Belsazara, króla babilońskiego, miał Daniel sen, a to co widział, leżąc na swoim łóżku, zaniepokoiło go. Potem spisał sen, a oto jego treść: (2) Ja, Daniel, miałem w nocy widzenie: Oto cztery wiatry niebieskie wzburzyły Wielkie Morze, (3) i cztery wielkie zwierzęta wychodziły z morza, każde inne. (4) Pierwsze było podobne do lwa i miało orle skrzydła. Gdy potem spojrzałem, wyrwano jego skrzydła; wtedy podniosło się z ziemi i stanęło na dwóch nogach jak człowiek i dano mu ludzkie serce. (5) Potem pojawiło się inne, drugie zwierzę, podobne do niedźwiedzia; było ono podniesione tylko jedną stroną, a miało w paszczy między zębami trzy żebra, i powiedziano mu: Wstań, jedz dużo mięsa! (6) Potem spojrzałem, a oto pojawiło się inne, podobne do pantery; miało ono na grzbiecie cztery ptasie skrzydła, i cztery głowy miało to zwierzę, i dano mu władzę. (7) Potem spojrzałem i w widzeniu nocnym pojawiło się czwarte zwierzę, straszne i groźne, i nadzwyczaj silne; miało ono potężne żelazne zęby: pożerało i miażdżyło, a co pozostało, deptało swoimi nogami, było ono inne aniżeli wszystkie poprzednie zwierzęta, a miało dziesięć rogów. (8.) Gdy uważnie przypatrywałem się rogom, zaczął wyrastać między nimi inny, mały róg, i trzy spośród poprzednich rogów zostały wyrwane. Na tym rogu były oczy jakby oczy ludzkie i usta, które mówiły zuchwałe słowa. (9) A gdy patrzałem, postawiono trony i usiadł Sędziwy. Jego szata była biała jak śnieg, a włosy na głowie czyste jak wełna. Jego tron jak płomienie ogniste, a jego koła jak ogień płonący. (10) Ognista rzeka wypływała i wychodziła sprzed niego. Tysiąc tysięcy służyło mu, a dziesięć tysięcy razy dziesięć tysięcy stało przed nim; zasiadł sąd i otworzono księgi. (11) Potem, na dźwięk zuchwałych słów, które wypowiadał róg, spojrzałem i widziałem, jak zwierzę zostało zabite, jego ciało zniszczone i wrzucone do ognia na spalenie. (12) Również pozostałym zwierzętom odebrano ich władzę, a długość ich życia była ograniczona do pewnego okresu i czasu. (13) I widziałem w widzeniach nocnych: Oto na obłokach niebieskich przyszedł ktoś, podobny do Syna Człowieczego; doszedł do Sędziwego i stawiono go przed nim. (14) I dano mu władzę i chwałę, i królestwo, aby mu służyły wszystkie ludy, narody i języki, Jego władza - władzą wieczną, niezmienną, jego królestwo - niezniszczalne. (15) Ja, Daniel, byłem zaniepokojony w duchu z tego powodu, a to co widziałem, przestraszyło mnie. (16) Przystąpiłem do jednego z tych, którzy tam stali, i prosiłem go o wiarygodne wyjaśnienie tego wszystkiego. I odpowiedział, i dał mi wykład wydarzeń. (17) Owe wielkie cztery zwierzęta, to czterej królowie, którzy powstaną na ziemi. (18.) Lecz potem Święci Najwyższego otrzymają królestwo i posiądą królestwo na wieki, na wieki wieczne. (19) Wtedy zapragnąłem dowiedzieć się prawdy o czwartym zwierzęciu, które było inne niż wszystkie inne, straszne nad miarę, z żelaznymi zębami i miedzianymi pazurami, pożerało i miażdżyło, a to co pozostało, deptało nogami, (20) i o dziesięciu rogach na jego głowie, i o innym rogu, który wyszedł i przed którym trzy z nich wypadły, o rogu, który miał oczy i usta, które mówiły zuchwale, i który wyglądał na większy niż inne. (21) A gdy patrzyłem, wtedy ów róg prowadził wojnę ze Świętymi i przemógł ich, (22) aż przyszedł Sędziwy i odbył się sąd i prawo zostało przyznane Świętym Najwyższego, i nadszedł czas, że Święci otrzymali królestwo. (23) I tak rzekł: Czwarte zwierzę oznacza czwarte królestwo na ziemi, które jest inne niż wszystkie królestwa; ono pochłonie całą ziemię, podepcze i zmiażdży ją. (24) A dziesięć rogów znaczy, że z tego królestwa powstanie dziesięciu królów, a po nich powstanie inny; ten będzie inny niż poprzedni i obali trzech królów. (25) I będzie mówił zuchwałe słowa przeciwko Najwyższemu, będzie męczył Świętych Najwyższego, będzie zamyślał odmienić czasy i zakon; i będą wydani w jego moc aż do czasu i dwóch czasów i pół czasu. (26) Potem odbędzie się sąd i pozbawią go władzy, aby ją ostatecznie zniszczyć i obalić. (27) Królestwo, władza i moc nad wszystkimi królestwami pod całym niebem będą przekazane ludowi Świętych Najwyższego. Jego królestwo jest królestwem wiecznym, a wszystkie moce jemu będą służyć i jemu będą poddane. (28.) Tu kończy się opowiadanie. A mnie, Daniela, bardzo zaniepokoiły moje myśli, barwa mojej twarzy zmieniła się; i zachowałem to słowo w mojej pamięci.
Cały tekst jest objawieniem na czasy przyszłe i jak się okazuje 4 królestwa następujące po sobie w rozdziale 2 Daniela jako głowa ze złota, pierś i ramiona ze srebra, biodra z miedzi, nogi z żelaza, a stopy z żelaza i gliny są teraz przedstawione jako 4 bestie. Rozdział 7 daje nam jednak więcej szczegółów więc nie możemy po jego analizie i zsumowaniu cech królestw z posągu mieć już żadnych wątpliwości co do tożsamości bestii. Pewne rzeczy powiedziane raz, powtórzone przez Boga w inny sposób dla lepszego zrozumienia, wykluczenia pomyłek i podkreślenia wagi proroctwa.
Zaczynając od początku:
(2) Ja, Daniel, miałem w nocy widzenie: Oto cztery wiatry niebieskie wzburzyły Wielkie Morze,(3) i cztery wielkie zwierzęta wychodziły z morza, każde inne.
Korzystając ze słownika:
wiatry - wojny (36) I sprowadzę na Elam cztery wiatry z czterech krańców nieba, i rozproszę ich na wszystkie te wiatry, i nie będzie narodu, do którego by przyszli rozproszeni Elamu. (37) I napędzę Elamowi strachu przed ich wrogami (...)
(Ks. Jeremiasza 49:1-39, Biblia Warszawska)
Wielkie Morze - gęsto zaludnione tereny świata (15) I mówi do mnie: Wody, które widziałeś, nad którymi rozsiadła się wszetecznica, to ludy i tłumy, i narody, i języki.
(Apokalipsa (Objawienie) 17:1-18, Biblia Warszawska)
zwierzęta (bestie) - królestwa, królowie, systemy polityczne (17) Owe wielkie cztery zwierzęta, to czterej królowie, którzy powstaną na ziemi.
(Ks. Daniela 7:1-28, Biblia Warszawska)
Znając specyficzną symbolikę Biblii z ksiąg proroczych, która jak widać jest podana na talerzu i analizując fakty historyczne z pozycji naszych czasów możemy "odpieczętować" znaczenie tego i innych wersów i księga Daniela staje się otwartą księgą. Zasadniczo otwartą stała się już w czasach reformatorskich, ale przez wieki wiedza ta przed nami była dobrze ukrywana i dopiero teraz dzięki internetowi syn (córka) robotniczo-chłopski może po nią sięgnąć
(2) Ja, Daniel, miałem w nocy widzenie: Oto cztery wiatry niebieskie wzburzyły Wielkie Morze,(3) i cztery wielkie zwierzęta wychodziły z morza, każde inne.
W wolnym tłumaczeniu:
Zawierucha polityczna i wojny na 4 stronach świata, pośród gęsto zaludnionych terenów ziemi wyłaniają następujące po sobie różne względem siebie systemy polityczne (królestwa, mocarstwa)
(4) Pierwsze było podobne do lwa i miało orle skrzydła. Gdy potem spojrzałem, wyrwano jego skrzydła; wtedy podniosło się z ziemi i stanęło na dwóch nogach jak człowiek i dano mu ludzkie serce.
Tu jest sprawa prosta. Symbolem Babilonu (dzisiejszy Irak) był skrzydlaty lew. Skrzydła w Biblii symbolizują zasięg panowania, szybkość podbojów. Wyrwane skrzydła – król Nabuchodonozor zaprzestaje podbojów i zajmuje się rozbudową swojej stolicy, która po dziś dzień nie miała sobie równych. Staje na czterech łapach i dano mu serce ludzkie, bo jak wiemy z Biblii król widząc Bożą moc ukorzył się przed Bogiem, uznał jego autorytet. Dano mu nawet napisać jako nie-żydowi jeden rozdział w Biblii.
(5) Potem pojawiło się inne, drugie zwierzę, podobne do niedźwiedzia; było ono podniesione tylko jedną stroną, a miało w paszczy między zębami trzy żebra, i powiedziano mu: Wstań, jedz dużo mięsa! Niedźwiedź to Medo-Persja (dzisiejszy Iran). Podniesiony na jedną stronę, bo z historii wynika, że to Persowie wiedli prym, gdyż w późniejszym okresie byli silniejszą frakcją królestwa. Jedli dużo mięsa, bo przez cały czas prowadzili podboje, posiadali milionową armię. Trzy zebra w pysku to zdaniem historyków trzy wielkie wyprawy wojenne, dzięki którym zapewnili sobie panowanie w regionie.
(6) Potem spojrzałem, a oto pojawiło się inne, podobne do pantery; miało ono na grzbiecie cztery ptasie skrzydła, i cztery głowy miało to zwierzę, i dano mu władzę.
Mowa tutaj o królestwie helleńskim ustanowionym przez Aleksandra, który błyskawicznie (skrzydła) podbił cały znany ówczesny świat. Cztery głowy symbolizują szybki rozpad na 4 królestwa po śmierci młodego Aleksandra. Pamiętamy obrazek ze znanego filmu jak 4 jego generałowie nad łożem śmierci spierają się o sukcesję. Kasander przejął Macedonię i Grecję, Lizymach panował nad Tracją i częścią Azji Mniejszej, Seleukusowi przypadły Babilonia i Asyria, a Ptolemeusz rządził Egiptem, Palestyną i częścią Syrii.
(7) Potem spojrzałem i w widzeniu nocnym pojawiło się czwarte zwierzę, straszne i groźne, i nadzwyczaj silne; miało ono potężne żelazne zęby: pożerało i miażdżyło, a co pozostało, deptało swoimi nogami, było ono inne aniżeli wszystkie poprzednie zwierzęta, a miało dziesięć rogów. (8.) Gdy uważnie przypatrywałem się rogom, zaczął wyrastać między nimi inny, mały róg, i trzy spośród poprzednich rogów zostały wyrwane. Na tym rogu były oczy jakby oczy ludzkie i usta, które mówiły zuchwałe słowa.
Czwarta bestia to Rzym, żelazne zęby, depczące nogi, dziesięć rogów wskazują na podobieństwo z nogami z żelaza i 10 palcami. 10 rogów to 10 królestw które powstały po rozpadzie Cesarstwa Rzymskiego.
Daniela szczególnie zaniepokoił obraz 4 zwierzęcia i w proroctwie objawiono mu większą ilość szczegółów i dokładniejsze przyszłe losy zwierzęcia.
(19) Wtedy zapragnąłem dowiedzieć się prawdy o czwartym zwierzęciu, które było inne niż wszystkie inne, straszne nad miarę, z żelaznymi zębami i miedzianymi pazurami, pożerało i miażdżyło, a to co pozostało, deptało nogami, (20) i o dziesięciu rogach na jego głowie, i o innym rogu, który wyszedł i przed którym trzy z nich wypadły, o rogu, który miał oczy i usta, które mówiły zuchwale, i który wyglądał na większy niż inne. (21) A gdy patrzyłem, wtedy ów róg prowadził wojnę ze Świętymi i przemógł ich, (22) aż przyszedł Sędziwy i odbył się sąd i prawo zostało przyznane Świętym Najwyższego, i nadszedł czas, że Święci otrzymali królestwo. (23) I tak rzekł: Czwarte zwierzę oznacza czwarte królestwo na ziemi, które jest inne niż wszystkie królestwa; ono pochłonie całą ziemię, podepcze i zmiażdży ją. (24) A dziesięć rogów znaczy, że z tego królestwa powstanie dziesięciu królów, a po nich powstanie inny; ten będzie inny niż poprzedni i obali trzech królów. (25) I będzie mówił zuchwałe słowa przeciwko Najwyższemu, będzie męczył Świętych Najwyższego, będzie zamyślał odmienić czasy i zakon; i będą wydani w jego moc aż do czasu i dwóch czasów i pół czasu. (26) Potem odbędzie się sąd i pozbawią go władzy, aby ją ostatecznie zniszczyć i obalić.
Najlepsze, kompletne wyjaśnienie symboliki małego rogu, jego istoty i znaczenia znalazłem na stronie:
http://www.chrystus.com.pl
której zakładkę wklejam poniżej w całości:
Cytat:
Lekcje zostały opracowane na podstawie książki "SZUKAJCIE A ZNAJDZIECIE - 60. TEMATÓW BIBLIJNYCH" napisanej przez Franka Breadena, wydanej przez Wydawnictwo "ZNAKI CZASU"
Cytat:
Lekcja 3 - WALKA SZATANA PRZECIWKO DZIESIĘCIORGU PRZYKAZAŃ
http://www.chrystus.com.pl/lekcje/tem_d03.htm
Wprowadzenie
V Mojż. 4,2: "Niczego nie dodacie do tego, co ja wam nakazuję, i niczego z tego nie ujmiecie".
Przez wieki szatan posługiwał się rozmaitymi sposobami w walce przeciwko Dziesięciorgu Przykazaniom, ale najbardziej niebezpieczną bronią okazało się nauczanie, że Chrystus dał Kościołowi prawo do dodawania i ujmowania z przykazań Bożych. Pomimo potrójnego Bożego ostrzeżenia (V Mojż. 4,2; Przyp. 30,6; Obj. 22,18.), nauka ta kształtuje sposób myślenia i postępowania milionów rzekomych chrześcijan.
Może ci się to wydać zaskakujące, ale Bóg przewidział ten atak. Zapowiedział go o wiele wcześniej. To, jak szatan posłużył się przywódcami Kościoła, by dokonać wyłomu w prawie Bożym, jest tematem jednego z najbardziej fascynujących proroctw Pisma Świętego. Proroctwo to znajduje się w siódmym rozdziale Księgi Daniela.
2. Tajemniczy "mały róg" (W. 8.20.25)
Ten szczegół wielce zaintrygował Daniela (w. 19-20), a jest on z pewnością kulminacyjnym punktem całego rozdziału. Podany jest jego szczegółowy opis, który pozwala nam bez wątpliwości zidentyfikować tę siłę.
Jest tylko jedna instytucja w dziejach świata, która nosi wszystkie cechy podane w proroctwie, a jest nią papiestwo. Szczegóły są tak liczne i wyraźne, że nie ma możliwości popełnienia błędu. Opierając się na wiarygodnych sprawozdaniach historycznych, rozważmy szczegółowo, jak powstanie, położenie, charakter i działalność papiestwa pasuje do proroczej charakterystyki.
A. Mały róg wyrósł na czwartym zwierzęciu (w. 7-8.)
Papiestwo jest zasadniczo rzymskim tworem, zarówno jeśli chodzi o pochodzenie, jak i charakter tej instytucji. Jego kolebką są Włochy, a stała siedziba zawsze mieściła się w Rzymie. Odziedziczyło wiele cech i materialnej spuścizny imperialnego Rzymu. Nawet nazwa Kościoła Rzymskokatolickiego istnieje do dzisiaj.
B. Wyrósł między dziesięcioma rogami (w. 8.)
Papiestwo wyrosło jak nowy róg na głowie zwierzęcia, pośród barbarzyńskich królestw, na które rozpadło się stare imperium rzymskie. W ciągu swego długiego istnienia było siłą zachodnioeuropejską.
Historyk Wylie pisze: "Pełne prześledzenie powstania i rozwoju tego niewiarygodnego systemu jest jednoznaczne z pisaniem historii zachodniej Europy" (J. S. Wylie, The Papacy, s. 1).
Myers stwierdza: "Na długo przed upadkiem Rzymu zaczęło w imperium rzymskim wyrastać państwo kościelne, które kształtowało się na wzór imperialny" (General History for Colleges, s. 348).
Inny historyk, James Harvey Robinson, oświadcza: "Obok cesarzy w Konstantynopolu i różnych niemieckich królów, wyrosła w Europie linia władców znacznie potężniejszych niż tamci, mianowicie papiestwo" (Mediaeval and Modern Times, s. 40).
Zwróć uwagę na słowa: "wyrastać w imperium rzymskim" i "wyrosła w Europie". Moglibyśmy pomyśleć, że historycy ci świadomie pisali komentarz do proroctwa Daniela!
C. Wyrósł po dziesięciu rogach (w. 24)
Największym kryzysem na drodze do upadku imperium rzymskiego był ten z roku 476 n.e., kiedy po serii upokorzeń ze strony barbarzyńskich najeźdźców cesarz Romulus Augustulus abdykował.
Polityczna supremacja papiestwa zaczęła się jednak dopiero sześćdziesiąt dwa lata później, w roku 533, kiedy Justynian, cesarz wschodniego cesarstwa rzymskiego, ogłosił, że biskup Rzymu ma być uznawany za "Głowę wszystkich świętych Kościołów".
Ten dekret mógł wejść w życie w roku 538. W ten sposób papiestwo urosło do pełni władzy po tym, jak barbarzyńskie królestwa podzieliły między siebie terytorium byłego imperium.
D. Inny od poprzednich rogów (w. 24)
Papiestwo było inne od wszystkich poprzednich czy współczesnych mu królestw. Tamte były normalnymi tworami politycznymi, świeckimi, ustanawianymi zazwyczaj na mocy siły oręża.
Papiestwo było nienormalnym połączeniem religii i polityki. Jego władza była oparta nie na militarnych podbojach, ale na pretensjach do danego bezpośrednio od Boga mandatu!
Sednem papiestwa było połączenie Kościoła z państwem, przy czym Kościół kontrolował państwo. Papież stał się kapłanem-królem. Raz jeszcze przytoczmy trafne spostrzeżenie historyka Myersa: "Na długo przed upadkiem Rzymu zaczęło w imperium rzymskim wyrastać państwo kościelne, które kształtowało się na wzór imperialny. To duchowe imperium, podobnie jak imperium świeckie, posiadało hierarchię urzędników, wśród których najważniejsi byli diakoni, kapłani lub prezbiterzy i biskupi.
Inną konsekwencją upadku rzymskiej mocy na zachodzie było to, że papieże szybko przejęli wpływy i władzę oraz zbudowali kościelne imperium, które w pewnym sensie zajęło miejsce starego imperium rzymskiego" (General History for Colleges, s. 348.316).
"Duchowe" czy "kościelne" imperium, znaczy ni mniej, ni więcej jak imperialny Kościół. Jest to bezprecedensowe zjawisko w dziejach świata!
E. Wyglądał na większy niż inne (w. 20)
Historyk Robinson potwierdza fakt, iż papiestwo rzeczywiście stało się największą potęgą średniowiecznej Europy:
"Obok cesarzy w Konstantynopolu i różnych niemieckich królów, wyrosła w Europie linia władców znacznie potężniejszych niż tamci, mianowicie papiestwo. Musimy prześledzić średniowieczne dzieje tej najpotężniejszej i najtrwalszej instytucji powstałej na gruzach dawnego Rzymu. Najpierw powinniśmy przyjrzeć się temu, jak zachodnia, łacińska część chrześcijaństwa, która stopniowo odpadła od wschodniej, greckiej, utworzyła instytucję pod wodzą papieży, najdłuższej i najsilniejszej linii władców, jakich zna świat" (Mediaeval and Modern Times, s. 40.41).
Zwróć uwagę na słowa historyka: "najpotężniejszej i najtrwalszej instytucji", "najdłuższej i najsilniejszej linii władców"!
F. Usunął trzy królestwa (w. 8.20.24)
Od czasów Konstantyna (306-337 n.e.) do czasów Justyniana (527-565 n.e.) ciągnęły się długie i zaciekłe zmagania między dwiema największymi frakcjami w Kościele: 1) tymi, którzy popierali biskupa Rzymu, 2) a tymi, którzy przychylali się do nauk Ariusza, diakona Aleksandrii, uważanego przez biskupa Rzymu za heretyka.
Cesarze imperium wschodniorzymskiego, którego stolica znajdowała się w Konstantynopolu, byli najgorętszymi zwolennikami sprawy katolickiej. Konflikt był ostry i krwawy. Większość barbarzyńskich narodów, które podzieliły między siebie imperium zachodniorzymskie, poddało się władzy biskupa Rzymu. Jednak Herulowie, Wandalowie i Ostrogoci rzucili mu wyzwanie. Przyjęli wyznanie ariańskie. Pierwszy ariański "róg" został wyrwany w roku 493 n.e., kiedy Teodoryk, przywódca Ostrogotów, przełamał znaczenie Herulów w Italii.
Pokolenie później, dzięki wojskom Justyniana walczącym w obronie rzymskiego kapłana, przełamane zostały dwie ostatnie bariery na drodze do supremacji papieskiej: Wandalowie w roku 534 n.e. i Ostrogoci w roku 538 n.e. Odtąd nazwy tych trzech królestw zniknęły z map i roczników historii Europy. Narody te wyginęły bezpowrotnie.
G. Mówił zuchwałe słowa przeciwko Najwyższemu (w. 25)
Kościół papieski doszedł do tego, iż odurzony nimbem władzy biskup rzymski został wywyższony i uwielbiony jako "Bóg na ziemi"! Następnie ogłoszono, iż posiada on moc odpuszczania grzechów popełnionych przeciwko Bogu oraz prawo "zmieniania nawet nauk samego Chrystusa"!
Pomyśl tylko! Śmiertelny człowiek, mający zawodną pamięć i popełniający błędy - jak wszyscy ludzie; potrzebujący pokarmu, napoju i snu - jak wszyscy; podatny na zmęczenie i choroby, starzejący się i umierający - jak wszyscy; ponadto grzeszny i potrzebujący przebaczenia - jak wszyscy, przypisał sobie boskie tytuły i cześć, a w końcu ogłosił się "nieomylnym"! Oto jak władza potrafi uderzać do głowy!
W ten sposób instytucja, która rzekomo miała być rzecznikiem Boga, stała się narzędziem propagandy księcia ciemności, "mówiącym zuchwałe słowa przeciwko Najwyższemu".
H. Męczył Świętych Najwyższego (w. 25)
Według umiarkowanych szacunków ocenia się, że w średniowieczu zginęło za sprawą papiestwa przynajmniej pięćdziesiąt milionów męczenników za wiarę. Przez wieki w ziemie Europy wsiąkała krew męczenników. Powoływano pod broń wielkie armie i rozpętywano krucjaty w celu wytępienia tzw. "heretyków". Cywilizowany świat wciąż wzdraga się na wspomnienie "świętej inkwizycji", ale kto chce jeszcze pamiętać, że ten nieludzki trybunał był tworem i narzędziem papiestwa?
Lecky, ateistyczny historyk, oświadcza: "Żaden protestant znający trochę historię średniowiecza nie zaprzeczy, że Kościół Rzymskokatolicki przelał więcej niewinnej krwi niż jakakolwiek inna instytucja kiedykolwiek istniejąca na świecie" (Rise and Influence of the Spirit of Rationalism in Europe, s. 32).
I. Zamierzał zmienić czasy i Prawo (w. 25 Biblia Tysiąclecia)
Stając się coraz bardziej aroganckim i zarozumiałym, papieski Kościół nie wahał się podeptać prawo Boże! Instytucja, która powinna jako pierwsza bronić Bożych przykazań, podjęła zuchwałą inicjatywę dokonania wyłomu w Bożym murze obronnym.
Ponieważ drugie przykazanie biblijnego Dekalogu sprzeciwia się kultowi obrazów, papieski kościół postanowił usunąć ten święty przepis, co potwierdza dzisiaj niemal każdy katolicki katechizm. Następnie, ignorując wyraźne wymagania czwartego przykazania, dotyczącego siódmego dnia tygodnia jako sabatu Pańskiego, Kościół poparł żywo legislację wprowadzającą jako dzień święty niedzielę - pierwszy dzień tygodnia.
Według proroctwa, "mały róg" "zamierzał zmienić czasy i Prawo". Jedyne z Dziesięciorga Przykazań nawiązujące do "czasu" to właśnie przykazanie czwarte!
J. Jego panowanie trwało do czasu, czasów i połowy czasu (w. 25)
- Wydarzenia na początku panowania "małego rogu"
Biskup Rzymu został duchowym przywódcą chrześcijaństwa od roku 538 n.e.
Po wiekach zmagań z ariańską herezją z jednej strony i rywalizującymi biskupami katolickimi z drugiej, papiestwo wreszcie znalazło potężnego obrońcę w osobie Justyniana, który wstąpił na tron w Konstantynopolu jako cesarz imperium wschodniorzymskiego w roku 527 n.e. Gorliwie wspierając Kościół rzymski jako swój przyczółek do odzyskania władzy w imperium zachodniorzymskim, Justynian toczył zaciekłą wojnę przeciwko ariańskim władcom i gorliwie wydawał akty prawne korzystne dla katolicyzmu. W 533 roku n.e. Justynian ogłosił biskupa Rzymu "głową wszystkich Kościołów świętych" oraz "prawdziwym i skutecznym karcicielem heretyków", zarządzając jednocześnie, iż arcybiskup Konstantynopola ma zajmować drugie miejsce po biskupie Rzymu.
Ten dekret wszedł w życie w roku 538 n.e., kiedy Belisariusz, dowódca wojsk Justyniana, zadał dotkliwy cios Ostrogotom, ostatniemu z trzech ariańskich państw. W tym samym roku (538 n.e.) Justynian opublikował edykt nakazujący wszystkim niekatolikom przyłączyć się do Kościoła w ciągu dziewięćdziesięciu dni albo opuścić imperium, a tym, którzy nie podporządkowali się nakazowi, skonfiskował dobra.
- Wydarzenia pod koniec panowania "małego rogu"
Biskup Rzymu został zdetronizowany w roku 1798 n.e., w wyniku interwencji we Włoszech wojsk porewolucyjnej Francji. W 1797 roku, kiedy papież Pius VI poważnie zachorował, Napoleon wydał rozkaz, by w razie śmierci papieża nie powoływano następcy na ten urząd, tak by papieskie rządy wygasły. Jednak papież wyzdrowiał, a więc 10 lutego 1798 roku, pod pretekstem obrazy francuskiego ambasadora we Włoszech, generał Berthier, słynny dowódca sztabu wojsk napoleońskich, wkroczył na czele swojej armii do Rzymu i aresztował papieża.
Sędziwy biskup został aresztowany w nocy 20 lutego, w dwudziestą ósmą rocznicę swojego pontyfikatu. Z jego palca zdjęto pierścień władzy, jego dobra skonfiskowano i sprzedano, państwo papieskie zostało rozwiązane, a Rzym ogłoszony republiką. Papieża wywieziono do Francji, gdzie zmarł w niewoli, wyczerpany trudami podróży i przygnębieniem, 29 sierpnia 1799 roku, w Walencji. Przez dłuższy czas papieski tron pozostawał pusty.
Aż do czasów Rewolucji Francuskiej, Francja była jedną z najważniejszych sił wspierających papiestwo, tak iż nazywano ją "najstarszą córą Kościoła". Tak więc nieszczęście, jakie spotkało papieża, położyło kres wielowiekowej politycznej supremacji biskupa Rzymu i zadało papiestwu ranę, z której do dzisiaj nie wyleczyło się w pełni.
Wobec tak dobitnych dowodów, nie może być wątpliwości co do tożsamości "małego rogu". Dwanaście wieków historii wskazuje jednoznacznie na papiestwo, świadcząc, jak niegdyś prorok wskazujący winowajcę: "Ty jesteś tym człowiekiem!"
3. CHRYSTUS, A NIE SZATAN, BĘDZIE MIAŁ OSTATNIE SŁOWO (w. 26-27)
"Boży młyn miele wolno, ale dokładnie" - głosi stare przysłowie. Aby nas o tym przekonać, Bóg trzykrotnie wspomina sąd ostateczny w siódmym rozdziale Księgi Daniela (w. 10.22.26) i czterokrotnie swoje wieczne królestwo (w. 14.18.22.27). Jest to Boża gwarancja, że choć szatan walczy przeciwko Bożym przykazaniom długo i zdecydowanie, to jednak Chrystus, a nie szatan, będzie miał ostatnie słowo!
Podsumowanie
II Mojż. 32,26: "Kto jest za Panem?"
Nie możemy zakończyć takiej lekcji, jak ta, bez osobistego wezwania: Po której stronie staniesz w wielkim konflikcie między prawdą a błędem?
Czy współdziałamy z szatanem, by powiększać wyłom w prawie Bożym, czy raczej współpracujemy z Bogiem, by ten wyłom naprawić?
Odpowiedź na to pytanie jest kwestią życia lub śmierci. Oby Bóg pozwolił nam powiedzieć tak, jak Jozue: "Ja i dom mój służyć będziemy Panu" (Joz. 24,15).
Po co w Biblii proroctwa?
Pan Jezus powiedział:
(29) A teraz powiedziałem wam o tym, zanim to nastąpi, abyście uwierzyli, gdy się to stanie. (Ew. Jana 14:29, Biblia Tysiąclecia)
(1) I dano mi trzcinę podobną do laski mierniczej i powiedziano: Wstań i zmierz świątynię Bożą i ołtarz, i tych, którzy się w niej modlą. (2) Lecz zewnętrzny przedsionek świątyni wyłącz i nie mierz go, gdyż oddany został poganom, którzy tratować będą święte miasto przez czterdzieści dwa miesiące. (3) I dam dwom moim świadkom moc, i będą, odziani w wory, prorokowali przez tysiąc dwieście sześćdziesiąt dni. (4) Oni to są dwoma drzewami oliwnymi i dwoma świecznikami, które stoją przed Panem ziemi. (5) A jeżeli ktoś chce im wyrządzić szkodę, ogień bucha z ich ust i pożera ich wrogów; tak musi zginąć każdy, kto by chciał im wyrządzić szkodę. (6) Oni mają moc zamknąć niebiosa, aby nie padał deszcz za dni ich prorokowania; mają też moc nad wodami, by je zamieniać w krew i dotknąć ziemię wszelką plagą, ilekroć zechcą. (7) A gdy już złożą swoje świadectwo, zwierzę wychodzące z otchłani stoczy z nimi bój i zwycięży, i zabije ich. (8 ) A ich trupy leżeć będą na ulicy wielkiego miasta, które w przenośni nazywa się Sodomą i Egiptem, gdzie też Pan ich został ukrzyżowany. (9) I patrzeć będą ludzie ze wszystkich ludów i plemion, i języków, i narodów na ich trupy przez trzy i pół dnia, i nie pozwolą złożyć ich trupów w grobie. (10) A mieszkańcy ziemi radować się będą nimi i weselić się, i podarunki sobie nawzajem posyłać, dlatego że ci dwaj prorocy udręczyli mieszkańców ziemi. (11) Lecz po upływie trzech i pół dnia wstąpił w nich duch żywota z Boga i stanęli na nogi swoje, i strach wielki padł na tych, którzy na nich patrzyli. (12) I usłyszeli głos donośny z nieba, mówiący do nich: Wstąpcie tutaj! I wstąpili do nieba w obłoku, nieprzyjaciele zaś ich patrzyli na nich. (13) I w tejże godzinie powstało wielkie trzęsienie ziemi, i dziesiąta część miasta zawaliła się, i zginęło w tym trzęsieniu ziemi siedem tysięcy ludzi, pozostali zaś przerazili się i oddali cześć Bogu niebieskiemu. (14) Drugie "biada" minęło; oto nadchodzi szybko trzecie "biada".
Pierwsza część proroctwa określa okoliczności w jakich świadczyć będą na ziemi dwaj świadkowie posłani przez Boga..
Według Biblii będą to czasy żałoby i smutku, ponieważ świadkowie odziani byli w wory tak jak dla przykładu Jakub w Księdze Rodzaju
(34) Wtedy Jakub rozdarł szaty swoje i włożył wór na biodra, i przez długi czas opłakiwał syna swego. (35) Próbowali go pocieszać wszyscy synowie jego i wszystkie córki jego, ale nie dał się pocieszyć i mówił: W żałobie zejdę do syna mego do grobu. I opłakiwał go ojciec.
Ks. Rodzaju 37:34, Biblia Warszawska
albo
(12) A Wszechmocny, Pan Zastępów, nawoływał w owym dniu do płaczu i skargi, do wyrywania włosów i opasania się worem.
(Ks. Izajasza 22:12, Biblia Warszawska)
okres żałoby zgodnie z biblijną regułą "dzień za rok" trwał będzie:
42 miesiące x 30 dni (żydowski miesiąc) = 1260 dni - co odpowiada w proroctwie -1260 latom
z czego ta żałoba miałaby wynikać?
ano z tego że przedsionek świątyni, tam gdzie składano ofiary dostał się w ręce i był bezczeszczony przez pogan..
jednak miejsce święte i najświętsze, gdzie grzesznicy nie mieli wstępu oraz garstka świętych Boga pozostało nietknięte..
(1) I dano mi trzcinę podobną do laski mierniczej i powiedziano: Wstań i zmierz świątynię Bożą i ołtarz, i tych, którzy się w niej modlą. (2) Lecz zewnętrzny przedsionek świątyni wyłącz i nie mierz go, gdyż oddany został poganom, którzy tratować będą święte miasto przez czterdzieści dwa miesiące. (3) I dam dwom moim świadkom moc, i będą, odziani w wory, prorokowali przez tysiąc dwieście sześćdziesiąt dni.
okres 1260 lat daje wskazówkę co do tego od kogo pochodzić będą te prześladowania wywołujące żałobę wśród świętych i u dwóch świadków. Była o tym mowa przy okazji innych proroctw. Chodzi tutaj o papieski Kościół Rzymskokatolicki, który przez 1260 lat jako najdłuższa i najpotężniejsza linia władców w Europie dyktował wszystkim w co i jak mają wierzyć i małym i wielkim narzucał swoje prawa.
jak to policzono?
w 539 roku naszej ery papiestwo połączyło władzę duchową i świecką stając się tworem polityczno-religijnym od tego czasu Papież potrafił już rozpoznać heretyka i dana mu była świecka władza by skazać do na śmierć. Nawet tu na forum JerzyS wkleił kiedyś opracowanie w którym ktoś inny przedstawił stopniowe wkradanie się fałszywych nauk i odstępstw, których kulminacją było Papiestwo. W opracowaniu tym również pojawia się rok 539.
312 r. - Bitwa pod mostem mulwijskim. Chrześcijaństwo staje się jedną z religii państwowych pogańskiego Rzymu. Powstanie instytucji Kościoła Katolickiego. Początek prześladowania i mordowania niechrześcijan.
321 r. - Cesarz Konstantyn nakazuje święcić niedziele zamiast dotychczasowej soboty (na pamiątkę zmartwychwstałego rzymskiego boga Mitry).
325 r. - Cesarz Konstantyn na soborze nicejskim ustanawia kanon "Pisma Świętego" i "Dwójcę Świętą" awansując Jezusa do miana Boga. Jezus z Betlejem ma zastąpić dotychczas czczonego Mitrę.
330 r. - Wprowadzenie czczenia zmarłych "świętych" i ich relikwii.
360 r. - Wprowadzenie zwyczaju czczenia aniołów.
381r. - Do obowiązującej dotychczas konstantynskiej "Dwójcy Świętej" cesarz Teodozjusz dołączył trzecią osobę tzw." Ducha Świętego". Działo się to na soborze w Konstantynopolu.
431 r. - Wyrażenie Xristo Tokos - Matka Chrystusa - zostało zastąpione na Teo Tokos - Boga Rodzica.
449 r. - Papież Leon I wprowadza prymat biskupa Rzymu.
539 r. - Ustanowiono władzę papieży oraz ofiarę mszy świętej.
VI wiek - Chrześcijański filozof Boethius, pisał: "Kobieta jest świątynią zbudowaną na bagnie". W VI wieku na soborze w Macon biskupi głosowali nad problemem, czy kobiety mają dusze, a w X wieku Odo z Cluny głosił: "Obejmować kobietę to tak, jak obejmować wór gnoju..."
593 r. - Papież Grzegorz I wprowadził wiarę w czyściec, dla uzdrowienia finansów kurii rzymskiej poprzez sprzedaż odpustów od kar czyśćcowych.
niektórzy wskazują na rok 538 wydania edyktu i prześladowania rozpoczęte w kolejnym roku:
Cytat:
“Justinian...enriched himself with the property of all ‘heretics’ - that is, non-Catholics; published edicts in 538 AD compelling all to join the Catholic church in 90 days or leave the empire and confiscated all their goods.” Dr. N Summerbell, History of the Early Christian Church, p310-311.
kiedy skończyła się dominacja Papiestwa w Europie?
wszyscy historycy są zgodni, że nastąpiło to 1798 roku kiedy to Napoleoński Generał Barthier przegnał Papierza z Rzymu, zdjął mu z ręki pierścień, uwięził i tym samym pozbawił władzy świeckiej. W oczach świata była to śmiertelna rana i koniec Papiestwa.
Cytat:
"In 1798 General Berthier made his entrance into Rome, abolished the papal government, and established a secular one." -Encyclopedia Britannica 1941 edition
Cytat:
France Captures the Pope (February 15, 1798).
As part of their strategy to destroy Catholicism, General Berthier captured Pope Pius VI. He died in prison on August 29, 1799. This turbulent period and this action, brought the 1260 year papal domination of the old Roman empire to an end. Many saw this incredible event as a fulfillment of prophecy and it began a great interest in the study of the book of Daniel. This book would now become unsealed.
odejmując od roku 1798 roku (kiedy to Papież zdał swój urząd) 538 lat nowożytnych, w których nie posiadał jeszcze władzy nad sumieniami ludzkimi, otrzymamy:
1798 - 538 = 1260
czyli dokładnie tyle na ile w wielu miejscach wskazują w Piśmie Świętym Daniel i Jan.
Dalej pozostaje rozszyfrować kim są rzeczeni dwaj świadkowie. Jan tłumaczy, że są oni dwiema oliwkami i dwoma świecznikami.
(3) I dam dwom moim świadkom moc, i będą, odziani w wory, prorokowali przez tysiąc dwieście sześćdziesiąt dni. (4) Oni to są dwoma drzewami oliwnymi i dwoma świecznikami, które stoją przed Panem ziemi.
Definicje dwóch świeczników i oliwek znajdujemy w Księdze Zachariasza.
(1) Potem nawrócił się Anioł, który mówił zemną, i obudził mię, jako gdy kto budzony bywa ze snu swego; (2) I rzekł do mnie: Cóż widzisz? I rzekłem: Widzę, a oto świecznik wszystek złoty, a czasza na wierzchu jego, i siedm lamp jego na nim, siedm też nalewek do onych siedmiu lamp, które są na wierzchu jego; (3) Dwie też oliwy przytem, jedna po prawej stronie czaszy, a druga po lewej stronie jej.
(Ks. Zachariasza 4:1, Biblia Gdańska)
Świeczniki i oliwki według relacji anioła są symbolem Słowa Bożego danego ludziom.
Słowo Boże przemawia do ludzi nie siłą i przemocą ale wyzwala w ludziach czytających je i przyjmujących je do serca moc Ducha Świętego.
(4) Tedy odpowiadając rzekłem do Anioła, który mówił zemną, mówiąc: Cóż to jest, panie mój? (5) I odpowiedział Anioł, który mówił zemną, i rzekł mi: Izaż nie wiesz, co to jest? I rzekłem: Nie wiem, panie mój! (6) Tedy odpowiadając rzekł do mnie, mówiąc: Toć jest słowo Pańskie do Zorobabela mówiące: Nie wojskiem ani siłą stanie się to, ale duchem moim, mówi Pan zastępów.
(Ks. Zachariasza 4:4, Biblia Gdańska)
i dalej:
(12) I powtórnie odezwałem się, i zapytałem go: Co oznaczają te dwie gałązki drzew oliwnych, które dwiema złotymi rurkami wypuszczają z siebie oliwę do złotych lamp? (13) Wtedy on odpowiedział mi: Czy nie wiesz, co one oznaczają? I odpowiedziałem: Nie, mój panie! (14) A on odrzekł: To są dwaj pomazańcy, którzy stoją przed Panem całej ziemi.
(Ks. Zachariasza 4:12, Biblia Warszawska)
Z historii wiemy, że Kościół Rzymski podejmował na przestrzeni wieków walkę z Pismem Świętym, zakazywał tłumaczenia na języki ojczyste a ludzi sprzeciwiających się nakazom Rzymu prześladował i skazywał na śmierć przy użyciu podległych mu władców i Świętej Inkwizycji. Msze odprawiane były po łacinie a Biblia przykuta w najciemniejszym kącie klasztoru łańcuchem do ściany.
Wiemy również, że wysiłki mające na celu pogrzebanie Biblii i nauk w niej zawartych rzucających światło na odstępcze działania Kościoła Rzymskiego spełzły na niczym.
(4) Oni to są dwoma drzewami oliwnymi i dwoma świecznikami, które stoją przed Panem ziemi. (5) A jeżeli ktoś chce im wyrządzić szkodę, ogień bucha z ich ust i pożera ich wrogów; tak musi zginąć każdy, kto by chciał im wyrządzić szkodę. (6) Oni mają moc zamknąć niebiosa, aby nie padał deszcz za dni ich prorokowania; mają też moc nad wodami, by je zamieniać w krew i dotknąć ziemię wszelką plagą, ilekroć zechcą.
Ponieważ Oliwki i Świecznik symbolizują Słowo Boże a świadków jest dwóch, niektórzy wskazują, że chodzi tutaj o Stary i Nowy Testament, które świadczą ludziom przez wieki o Bożych Przykazaniach, o grzechu i Odkupieniu w Panu Jezusie oraz o Sądzie Ostatecznym.
Ponieważ mowa również o sądzie, liczba świadków - DWÓCH też może być tutaj nieprzypadkowa. W Izraelu wszelkie wyroki wydawano na podstawie zeznań co najmniej dwóch świadków.
(15) Niech nie występuje jeden tylko świadek przeciwko komukolwiek w sprawie wszelkiego przewinienia i grzechu, jakie tamten popełnił. Na podstawie zeznania dwóch świadków lub na podstawie zeznania trzech świadków rozstrzygnie się sprawę.
(Ks. Powt. Prawa 19:15, Biblia Warszawska)
pod koniec okresu świadczenia Prawdy w worach pokutnych ( około 1798 ) pojawi się nowa moc, która ze wzmożoną potężniejszą jeszcze siłą i sposobem podejmie walkę z dwoma świadkami.. tą siłą, bestią wychodzącą z otchłani jest nowy porządek szykowany dla świata, którego wykonanie Szatan zlecił swoim wyznawcom i który w początkowym etapie objawił się masońską, okultystyczną rewolucją francuską..
(7) A gdy już złożą swoje świadectwo, zwierzę wychodzące z otchłani stoczy z nimi bój i zwycięży, i zabije ich.
Wielkie miasto nazywane w przenośni Sodomą i Gomorą to kolebka rewolucji francuskiej - Paryż, który był w tamtym okresie ostoją ateistycznego bądź bałwochwalczego (bogini Rozumu) buntu przeciwko Bogu (Egipt) oraz skrajnego upadku moralności (Sodoma)
(8 ) A ich trupy leżeć będą na ulicy wielkiego miasta, które w przenośni nazywa się Sodomą i Egiptem, gdzie też Pan ich został ukrzyżowany.
Trzeba wiedzieć że podjęta walka ze Słowem Bożym w kulminacyjnym momencie objawiła się dekretem (24 listopad 1793) zakazującym wszelkich zgromadzeń religijnych. Biblię palono na ulicach z nieskrywaną satysfakcją.
Cytat:
The Churches of Paris were Closed and the Public Reading of the Bible Forbidden.
"The Commune of Paris was thus emboldened to kick over the traces, if one may say so, and on the third Frimaire of the Year II. (24 November, 1793), on the request of Chaumette, it decreed "that all the churches and chapels of every religion and sect which exist in Paris shall be closed forthwith now," and anyone who asked for their reopening should be arrested as a suspicious person." A. Aulard, Christianity and the French Revolution, page 109.
"The movement of dechristianization quickly became general in Paris. Almost all parts of the town renounced religion, closed the parish churches, and then reopened them as Temples of Reason." A. Aulard, Christianity and the French Revolution, page 108.
"Taken as a whole, the tendency of the movement was to substitute what was called natural religion for Christianity in any form." A. Aulard, Christianity and the French Revolution, page 110.
The popular gatherings for worship in Paris were joyful, full of childish playfulness, in spite of the pedantry of a few learned people." A. Aulard, Christianity and the French Revolution, page 111.
Dekret ten został cofnięty, a jakże - równo 3,5 roku (prorocze 3,5 dnia) przez ten sam urząd (kwiecień 1797)
Cytat:
The Churches in Paris are Reopened. And the public reading of the Bible is encouraged among Protestants. At the Easter Festival of April 1797 (Germinal, Year V.). One of its ministers, the Abbe de Boulogne said.
services were held in fifty chapels or churches in Paris. ... the clergy had full liberty to celebrate their worship, with large congregations ... Both Protestants and Jews submitted to the laws and silently enjoyed the liberty accorded them after centuries of persecution." A. Aulard, Christianity and the French Revolution, pages 150 and 151.
In a letter written to Napoleon after the 3½ years of suppressed religion in Paris, the Directory of France appealed for the destruction of the Papacy.
"The Roman religion would always be the irreconcilable enemy of the Republic." It must be struck in France. It must be struck in Rome ... "that is to destroy, if possible, the center of the unity of the Roman Church; and it is for you, who unite in your person the most distinguished qualities of the general ... to realize this aim ..." Christianity and the French Revolution, page 151.
(9) I patrzeć będą ludzie ze wszystkich ludów i plemion, i języków, i narodów na ich trupy przez trzy i pół dnia, i nie pozwolą złożyć ich trupów w grobie. (10) A mieszkańcy ziemi radować się będą nimi i weselić się, i podarunki sobie nawzajem posyłać, dlatego że ci dwaj prorocy udręczyli mieszkańców ziemi.
Powszechnie wiadomo, że po tych prześladowaniach z początkiem XIX wieku jak grzyby po deszczu zaczęły powstawać na świecie towarzystwa biblijne, a sama Biblia i nauki w niej zawarte wywyższone zostały jak nigdy w historii..
Cytat:
BRITISH BIBLE SOCIETY ESTABLISHED 1804
AMERICAN BIBLE SOCIETY ESTABLISHED 1816
FOREIGN MISSIONS PROCLAIMING THE GOSPEL EXPLODE TO ALL CORNERS OF THE GLOBE
PRINTING PRESS MASSIVELY PRODUCES THE WORD
Biblia stała się na oczach jej bezradnych przeciwników najczęściej kupowaną książką na świecie. Wielu docenia mądrość Pisma Świętego i wywyższa Biblii pod Niebiosa.
(11) Lecz po upływie trzech i pół dnia wstąpił w nich duch żywota z Boga i stanęli na nogi swoje, i strach wielki padł na tych, którzy na nich patrzyli. (12) I usłyszeli głos donośny z nieba, mówiący do nich: Wstąpcie tutaj! I wstąpili do nieba w obłoku, nieprzyjaciele zaś ich patrzyli na nich.
Można powiedzieć, że rewolucja jaka przetoczyła się przez Francję w swej zbrodniczości była prawdziwym politycznym trzęsieniem ziemi dla narodu. Wymordowano dziesiątki tysięcy niewinnych ludzi ze wszystkich warstw społecznych. Liczba siedem i jej wielokrotność ma w Biblii znaczenie symboliczne.
(13) I w tejże godzinie powstało wielkie trzęsienie ziemi, i dziesiąta część miasta zawaliła się, i zginęło w tym trzęsieniu ziemi siedem tysięcy ludzi, pozostali zaś przerazili się i oddali cześć Bogu niebieskiemu. (14) Drugie "biada" minęło; oto nadchodzi szybko trzecie "biada".
jak dla mnie, taka interpretacja brzmi sensownie..
Smok w Piśmie Świętym w wielu miejscach oznacza Szatana:
(9) I zrzucony został ogromny smok, wąż starodawny, zwany diabłem i szatanem, który zwodzi cały świat; zrzucony został na ziemię, zrzuceni też zostali z nim jego aniołowie.
(Apokalipsa (Objawienie) 12:9, Biblia Warszawska)
albo poniżej w pigułce. A jak kogoś nie interesuje to niech nie czyta Jednak ja zachęcam do czytania
na początku XIX w. zaczęły powstawać na całym świecie Towarzystwa Biblijne zrzeszające ludzi zafascynowanych Biblią i Prawdą w niej zawartą.
Cytat:
BRITISH BIBLE SOCIETY ESTABLISHED 1804
AMERICAN BIBLE SOCIETY ESTABLISHED 1816
FOREIGN MISSIONS PROCLAIMING THE GOSPEL EXPLODE TO ALL CORNERS OF THE GLOBE
PRINTING PRESS MASSIVELY PRODUCES THE WORD
Dużą uwagę poświęcano próbie zrozumienia proroctw Daniela, które jako zapieczętowane wciąż pozostawały nierozpoznane.
(4) Ale ty, Danielu, zamknij te słowa i zapieczętuj księgę aż do czasu ostatecznego! Wielu będzie to badać i wzrośnie poznanie.
(Ks. Daniela 12:4, Biblia Warszawska)
Ta mała książeczka (księga Daniela ma tylko 14 krótkich rozdziałów) niezależnie przykuła uwagę badaczy na różnych kontynentach..
Dr. Joseph Wolf i inni- Europa i Azja
Manuel de Lacunza - Ameryka Południowa
Children - Kraje skandynawskie
Edward Irving - Wyspy Brytyjskie
William Miller - Stany Zjednoczone
Wszyscy dostrzegali precyzyjne wypełnianie się proroctw na przestrzeni dziejów sądząc, że kulminacją tych wydarzeń będzie ponowne przyjście Pana Jezusa.
dodatkowo byli świadkami opisanych niżej a przepowiadanych niewyjaśnionych do dzisiaj zjawisk:
(29) Zaraz też po ucisku owych dni słońce się zaćmi i księżyc nie da swego blasku; gwiazdy zaczną padać z nieba i moce niebios zostaną wstrząśnięte. (30) Wówczas ukaże się na niebie znak Syna Człowieczego, i wtedy będą narzekać wszystkie narody ziemi; i ujrzą Syna Człowieczego, przychodzącego na obłokach niebieskich z wielką mocą i chwałą.
(Ew. Mateusza 24:29, Biblia Tysiąclecia)
Cytat:
The Lisbon earthquake, November 1, 1755, was one of the most severe and widespread (4 million square miles) ever recorded. It was felt in Africa, continental Europe, Great Britain, Greenland, America, and the West Indies.
The great Dark Day, May 19, 1780, was a dense darkness, beginning between 10:00 and 11:00 a.m., lasting for 15 hours. A standard reference work published in 1881 said that it was "the most mysterious and as yet unexplained phenomenon of its kind, in nature's diversified range of events, during the last century, . . . a most unaccountable darkening of the whole visible heavens and atmosphere in New England. 1 "It was observed at the most easterly regions of New England; westward, to the furthest parts of Connecticut, and at Albany; to the southward, it was observed all along the sea coasts; and to the north, as far as the American settlements extended. It probably far exceeded these boundaries, but the exact limits were never positively known."2 Birds returned to their nests and cattle returned to their stalls. The Connecticut legislature almost adjourned, the terrified members thinking that the day of judgment had come.3 That night, as prophesied, the moon was blood red.
The "falling of the stars," November 13, 1833, was a meteoric shower so thick, so extensive, so long-lasting, that thousands feared the planet was doomed, "the whole firmament, over all the United States, being then, for [eight] hours in fiery commotion!'4 " . . . an incessant play of dazzlingly brilliant luminosities was kept up in the whole heavens. Some of these were of great magnitude and most peculiar form . . . the first appearance was that of fireworks of the most imposing grandeur, covering the entire vault of heaven with myriads of fire-balls resembling sky-rockets. On more attentive inspection, it was seen that the meteors exhibited three distinct varieties, as follows, described by Dr. Olmsted:5 [of Yale College, Massachusetts, who was known as "America's greatest meteorologist"6] "First, those consisting of phosphoric lines,...the most numerous, everywhere filling the atmosphere, and resembling a shower of fiery snow driven with inconceivable velocity Étransfixing the beholder with wondering awe.
Rozpoznano przy tym wypełnienie się wielu opisywanych w poprzednich postach proroctw o wielu ludach i narodach, i językach, i królach.
(13) I usłyszałem jednego świętego mówiącego, a inny święty rzekł do tego właśnie świętego, który mówił: Jak długo zachowuje ważność widzenie dotyczące stałej codziennej ofiary, przestępstwa pustoszenia i bezczeszczenia świątyni i deptania prześlicznej ziemi? (14) A ten odpowiedział mu: Aż do dwóch tysięcy trzystu wieczorów i poranków, potem świątynia znowu wróci do swojego prawa. (Ks. Daniela 8:13, Biblia Warszawska)
zrozumiany został jako proroctwo oczyszczenia ziemskiej świątyni, co miało dokonać się w chwili powrotu Pana Jezusa. 2300 wieczorów i poranków jest najdłuższym okresem proroczym i dalej Daniel w swych proroctwach nie sięga i nie przewiduje już więcej czasu proroczego
"potem świątynia znowu wróci do swojego prawa." - w angielskim przekładzie KJB jest: "świątynia zostanie oczyszczona"
Miller przyjął zatem, że świątynią jest Ziemia i że odzyska ona swoje prawa ( zostanie oczyszczona ) z chwilą ponownego przyjścia Pana Jezusa. Wieść rozeszła się po świecie. Czas ten nazywany był Wielkim Przebudzeniem religijnym. Miliony ludzi czytając Biblię wyczekiwały przyjścia Pana Jezusa w wyznaczonym przez Millera 1844 roku. (patrz wykres). Była to tak radosna nowina dla ich serc i słodka jak miód dla ich ust.
Podobnie radośnie Słowo Pańskie przyjmował przed wiekami prorok Ezechiel:
(1) A On rzekł do mnie: Synu człowieczy, zjedz to, co masz przed sobą. Zjedz ten zwój i idź przemawiać do Izraelitów! (2) Otworzyłem więc usta, a On dał mi zjeść ów zwój, (3) mówiąc do mnie: Synu człowieczy, nasyć żołądeki napełnij wnętrzności swoje tym zwojem, który ci podałem.Zjadłem go, a w ustach moich był słodki jak miód.
(Ks. Ezechiela 3:1, Biblia Tysiąclecia)
Niestety Wielkie Przebudzenie przerodziło się w Wielką Gorycz Rozczarowania. Pan Jezus w wyznaczonym czasie nie nadszedł i wielu ludzi porzuciło Wiarę. A tych, którzy trwali w Wierze wydarzenia naraziły na szykany i drwiny. Szybko jednak najwierniejsza grupa ludzi służących Panu Jezusowi mając świadomość nieomylności Pisma Świętego odnalazła swoje błędne interpretacje wskazując po jeszcze dokładniejszych studiach nad Biblią na istnienie Świątyni Niebiańskiej. Nie tracąc nadziei po przełknięciu gorzkiej piguły rozczarowania nie zaparli się Wiary w Wyczekiwaniu na ponowne przyjście Pana Jezusa i ze zdwojoną siłą nieśli Ewangelie całemu światu na nowo tłumacząc proroctwa Daniela o Ponownym Przyjściu i o wypełnionych już proroctwach o wielu ludach i narodach, i językach, i królach.
opisane wyżej wydarzania są faktami historycznymi i każdy chcący może je łatwo sprawdzić..
A teraz najciekawsze !!!
Prześledźcie jak w Objawieniu (Apokalipsie) Apostoł Jan w strumieniu innych wspaniałych wypełniających się na naszych oczach proroctw opisał przedstawione tu, a objawione mu zawczasu przez Pana Jezusa epizody.
"otwarta książeczka" - Księga Daniela z zapieczętowanej staje się księgą otwartą poprzez zrozumienie proroctw w niej zawartych.
(1) I ujrzałem innego potężnego anioła, zstępującego z nieba, obleczonego w obłok, i tęcza była nad jego głową, a oblicze jego było jak słońce, a nogi jego jak słupy ogniste, (2) i w prawej ręce miał otwartą książeczkę. Nogę prawą postawił na morzu, a lewą na ziemi. (3) I zawołał donośnym głosem tak, jak ryczy lew. A kiedy zawołał, siedem grzmotów przemówiło swym głosem. (4) Skoro przemówiło siedem grzmotów, zabrałem się do pisania, lecz usłyszałem głos mówiący z nieba: Zapieczętuj to, co siedem grzmotów powiedziało, i nie pisz tego!
(Apokalipsa (Objawienie) 10:1-4, Biblia Tysiąclecia)
"nie będzie więcej czasu" - proroctwo o 2300 latach jest najodleglejszym okresem proroczym, po upływie 2300 lat kończy się czas zapisany w proroctwach. Miliony ludzi poprzez niewłaściwe odczytanie proroctw spodziewa się w tym czasie ponownego przyjścia Pana Jezusa.
(5) Tedy Anioł, któregom widział stojącego na morzu i na ziemi, podniósł rękę swoję ku niebu, (6) I przysiągł przez Żyjącego na wieki wieków, który stworzył niebo i to, co w niem jest, i ziemię, i to, co na niej jest, i morze, i to, co w niem jest, że czasu już nie będzie.
(Apokalipsa (Objawienie) 10:5-6, Biblia Gdańska)
Skoro czas się kończy, może to oznaczać powrót Pana Jezusa. Wiadomość ta rozpala serca milionów wiernych na całym świecie i jest dla wszystkich "słodka jak miód". Mija rok 1844 i muszą zmierzyć się z "goryczą wewnętrznej porażki"
(7) ale w dniach głosu siódmego anioła, gdy będzie miał trąbić, misterium Boga się dokona, tak jak podał On dobrą nowinę sługom swym prorokom. (8.) A głos, który słyszałem z nieba, znów usłyszałem, jak zwracał się do mnie w słowach: Idź, weź księgę otwartą w ręce anioła stojącego na morzu i na ziemi! (9) Poszedłem więc do anioła, mówiąc mu, by dał mi książeczkę. I rzecze mi: Weź i połknij ją, a napełni wnętrzności twe goryczą, lecz w ustach twych będzie słodka jak miód.
(Apokalipsa (Objawienie) 10:7-9, Biblia Tysiąclecia)
Rdzeń najwierniejszych naśladowców Pana Jezusa ponownie zwrócił się do Biblii odkrywając błąd w swoich interpretacjach proroctwa. Odnaleźli zapisy mówiące o Niebiańskiej Świątyni, której ziemska świątynia jest jedynie obrazem. Oczyszczenie Niebiańskiej Świątyni z grzechów oznacza Sąd, który właśnie odbywa się nad Światem począwszy od 1844 roku. Pokrzepieni tą wiedzą ponownie ruszają w Świat nieść Ewangelię Wieczną i na nowo nauczają o wypełnionych do tej pory bezbłędnie proroctwach o "o ludach, narodach, językach i o wielu królach."
(10) I wziąłem książeczkę z ręki anioła i połknąłem ją, a w ustach moich stała się słodka jak miód, a gdy ją spożyłem, goryczą napełniły się moje wnętrzności. (11) I mówią mi: Trzeba ci znówprorokować o ludach, narodach, językach i o wielu królach.
(Apokalipsa (Objawienie) 10:10-11, Biblia Tysiąclecia)
Na koniec List spisany proroczo zawczasu do Gminy w Filadelfii symbolizującej w historii Świata tę niewielką grupę wyznawców Jezusa, która odrodziła się po Wielkim Rozczarowaniu 1844 roku. Mimo, że nad światem zbierały się już czarne chmury ludzie ci dożyli kresu swych dni w pokoju głosząc całemu Światu Ewangelię.
(8.) "Znam uczynki twoje. Oto zostawiam przed tobą drzwi otwarte, których nikt zamknąć nie zdoła. Bo choć niewielką masz siłę, zachowałeś jednak słowo moje i nie zaparłeś się imienia mego. (9) Oto daruję ci dusze z Synagogi, ludzi, którzy twierdzą, że są żydami, a nimi nie są, lecz są kłamcami. Oto sprawię, że przyjdą , do stóp ci padną i poznają, że umiłowałem cię. (10) Ponieważ zachowałeś to, co powiedziałem o wyczekiwaniu na mnie , więc i ja uchowam cię przed godziną pokuszenia, która przyjdzie na cały świat, aby wystawić na próbę mieszkańców ziemi. (11) [Oto] przyjdę rychło. Zachowaj, co masz, aby nikt ci nie zabrał wieńca twego.
(Apokalipsa (Objawienie) 3:8-11, NT w przekładzie Ks. Seweryna Kowalskiego)
Ehh takich proroctw się ludzie w każdych czasach doszukiwali. Jesteście leniami, lepiej ględzić, narzekać i jęczeć czekając na koniec świata niż zacząć coś zmieniać. Powodzenia, żyjcie tak dalej w nadziei, że Bóg przyjdzie i to wszystko rozdupczy (wszystkich złych ludzi tylko nie was), tylko nie bądźcie zdziwieni jak któregoś dnia umrzecie i nic się nie stanie..
Biblia to książka pełna sprzeczności spisana pod natchnieniem nieomylnego Boga, który jednak się myli i jest przyczyną trwających od tysiącleci regularnych pogromów ludzi, którzy przez jego rzekome działanie uwierzyli w swoją wyższość nad innymi..
Wybaczcie, moim zdaniem Biblia zamiast chwalić, uwłaszcza Bogu, jego wielkości.
Wierzcie sobie dalej i wróżcie, ja odpadam.
_________________ Nikt nie ma monopolu na prawdę
www.chomikuj.pl/Filmyprawdy
Jeżeli są tutaj jakieś osoby, które na poważnie biorą wszystkie wydarzenia biblijne,
to polecam interpretację Biblii w wersji hardcore, przez Pana Szydłowskiego.
Jezus, Maryja, Mojżesz i inni zbierają tam takie ciosy, że tylko drzazgi lecą. Facet ma dużą wiedzę, nie tylko biblijną, lecz również kabalistyczną i innych kultur. Wg mnie, zbyt na poważnie traktuje te księgi. Ale warto.
Szydłowski zadaje fundamentalne pytania. Np. Jak Jezus wycierał dupę, skoro nie było papieru, roślin, itp.
Jezus Chrystus był kanibalem, jadł prawdopodobnie ludzkie mięso.
Jezus Chrystus całkowicie znokautowany już w drugim filmie . Nia ma opcji, żeby się podniósł !
Prostytutki Jezusa, Maria Magdalena nago w roli głównej:
Jezus podszywał się pod Szatana !!!.
Jezus urodził się z prostytucji !!!
Troszeczkę o izraelskich mordercach
Prostytucja podstawą każdego izraelity a Mojżesz, izraelskim Hitlerem.
Nie mam nic do religii, ale Kocham tego gościa.
Gdyby teraz palili na stosach, to jego spalono by już ze 100 razy.
A tak na poważnie dodam, że w 90 procentach, zgadzam się z poglądami Szydłowskiego.
Jeżeli mam do wyboru iść do kościoła i słuchać interpretacji Biblii jakiegoś księdza lub włączyć youtube i posłuchać interpretacji Biblii Pana Szydłowskiego, to ja wybieram Pana Szydłowskiego !!!.
Ja pije do "Jezus Chrystus całkowicie znokautowany już w drugim filmie . Nia ma opcji, żeby się podniósł ! "
Bo chyba nie ma większego problemu żeby to ustać (jeżeli się mylę to proszę sprostować):
Wyjątkowość doktryny Jesusa polega na tym, że w czasach kiedy większość skupiała się na rzeczach zewnętrznych on zwrócił uwagę na wnętrze (inni mówili o czystych rękach, rytuałach, bla bla bla). I tak np. nie ma znaczenia czy komputer, z którego pisze wysmarowany jest gównem liczy się tylko treść, która dociera do czytelnika ( a ona pochodzi z serca). Podobnie Jesus powiedział żeby nie zmniejszać wydolności swojego procesora przez zwracanie uwagi na rzeczy drugorzędne (Ważne jest żeby umieć wykorzystywać swój umysl - kochać go z całą swoją mocą.... ). W Indiach mędrcy na obrazach mają długie włosy, długie paznokcie, brudni też są na pewno i jakoś tamta kultura wie, że wyznacznikiem mądrości, wartości człowieka jest jego umysł - a nie stan materialny, czapka papieża czy jeszcze inne drobnostki, jak wypielęgnowanie dłonie. Mógłbym być kanarkiem piszącym za pomocą moich nóżek, ale gdyby mój umysł był bardzo rozwinięty i treści pojawiające się dzięki temu tuptaniu byłyby bogate w prawdę inni szanowali by mnie jako kanarka bardziej niż innych ludzi (tych np. co całe życie marnują żeby zdobyć jacht).
Nasza kultura zwraca uwagę tylko na obudowę komputera, człowiek,który nie pilnuje swojego windowsa z czasem daje się zawirusować i staje się niewolnikiem.
A co do nauki Kościoła i doktryny Jesusa. To jak już wielu stwierdziło jedno z drugim nie ma nic wspólnego. Według mnie sytuacja wyglądała mniej więcej tak. Jesus wrzucił do neta darmowego super wydajnego antywirusa do bani (głowy), szatan się zdenerwował (no bo nie miał już kogo w c.h.u.j.a robić), ale nie mógł do końca zepsuć pliku setup.exe. Mógł go natomiast otoczyć różnego rodzaju śmieciami. Dzisiaj wygląda to tak, że w kościele setup.exe istnieje, ale jest jak ziarenko, które jest w owocu,które chcielibysmy zasadzić u siebie w ogródku, tylko, że zamiast owocu dał bardzo nie smaczny miąsz, i jak ktoś ugryzie owoc,żeby dostać się do ziarenka wyrzuca całość, bo takiego czegoś się jeść nie da. Są jednak też tacy twardziele, ktorzy połykają cały owoc w całości i potem po wysraniu się mają ziarenko w ręcę - to będą przykłady różnych świętych. Najłatwiej pofisiować znaczenie słowa Bóg i całe PŚ staje się niezrozumiałe. Ale kósciół jest najlepszym miejscem żeby zacząć jakieś zmiany. Wpływając na to co nadaje kosciół można wpłynąć na wiele osób. Wystarczy wpływać na księży - oni są tak samo zaspani jak cała reszta, jak się im zrobi "wake the fuck up" - mają dobrą wolę, tylko trzeba im pomóc w tym co nadają bo nie bardzo im to wychodzi - to co ich uczą w seminariach zasługuje na -dostateczny, a często nie można nawet mówić o zaliczeniu. Za to naprawiając jednego księdza docieram do około 3000 parafian u siebie . Natanek pokazuje co się może stać z głową księdza - to trochę ekstremum, ale kiedy parafianie dodadzą księdzu powera nie będzie się bał szukać prawdy i może będzie krytyczny wobec siebie. Przydałaby się skrzynka w każdym kościele do której można by wrzucać oczywistości,których przeciętny ksiądz nie rozumie - na temat historii kościoła - strachu = piekła i jak te mechanizmy wpływają na wyznawce na odwrót niż by chciał twórca antywirusa. Strach jest najgorszym wirusem.
Fajne też jest Marcin Luter:
Jako katolicy mamy czytać PŚ,ale jeżeli czytanie PŚ jest dobrą rzeczą to Marcin też był dobrą osobą, bo jakby nie on to pewnie dalej po łacinie by wszystko by tylko dostępne było. Kościół mówi, że jego rozwój nadzoruje Duch Święty, ale Duch Święty działa też przez tzw. heretyków (no bo to, że mam PŚ po polsku na półce to jego sprawka). Tak naprawdę żeby stwierdzić czy dany czyn jest dobry wystarczy znać motywacje - jeżeli z czystej miłości (to się czuje w środku) staje się w oczach kościoła heretykiem to tak naprawdę jestem święty w oczach Boga (tak jak ja rozumiem to słowo).
Wszystkie czasy w strefie EET (Europa) Strona: « 1, 2
Strona 2 z 2
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz głosować w ankietach Nie możesz moderować swoich tematów
Wiki2
Wykop2
Linki
Szukaj
Ekipa
Rejestracja
Zaloguj
(34) Patrzyłeś, a wtem bez udziału rąk oderwał się od góry kamień, uderzył ten posąg w nogi z żelaza i gliny, i skruszył je. (35) Wtedy rozsypało się w kawałki żelazo, glina, miedź, srebro i złoto, i było to wszystko jak plewa na klepisku w lecie; i rozniósł to wiatr, tak że nie było po nich śladu. Kamień zaś, który uderzył w posąg, stał się wielką górą i wypełnił całą ziemię. (36) Taki jest sen, a teraz go wyłożymy królowi: (37) Ty, o królu, jesteś królem królów, któremu Bóg niebios dał królestwo, moc i siłę, i chwałę, (38.) w którego ręce na całej zamieszkanej ziemi dał ludzi, polne zwierzęta i ptactwo niebieskie, którego uczynił władcą tego wszystkiego, ty jesteś głową ze złota, (39) ale po tobie powstanie inne królestwo, słabsze niż twoje, a potem trzecie królestwo z miedzi, które opanuje całą ziemię. (40) Czwarte królestwo będzie mocne jak żelazo, bo żelazo wszystko kruszy i łamie; i jak żelazo, które kruszy, tak i ono wszystko skruszy i zdruzgocze. (41) A że widziałeś nogi i palce po części z gliny, a po części z żelaza, znaczy, że królestwo będzie rozdzielone, lecz będzie miało coś z trwałości żelaza, jak widziałeś żelazo zmieszane z ziemią gliniastą. (42) A to, że palce u nóg były po części z żelaza, a po części z gliny, znaczy, że królestwo będzie po części mocne, a po części kruche. (43) A że widziałeś żelazo zmieszane z gliniastą ziemią, znaczy: zmieszają się z sobą, lecz jeden nie będzie się trzymał drugiego, tak jak żelazo nie może się zmieszać z gliną. (44) Za dni tych królów Bóg niebios stworzy królestwo, które na wieki nie będzie zniszczone, a królestwo to nie przejdzie na inny lud; zniszczy i usunie wszystkie owe królestwa, lecz samo ostoi się na wieki, (45) jak to widziałeś, że od góry oderwał się kamień bez udziału rąk (ludzkich), rozbił żelazo i miedź, glinę, srebro, złoto. Wielki Bóg objawił królowi, co potem się stanie. Sen jest prawdziwy, a wykład jego pewny 
Niedźwiedź to Medo-Persja (dzisiejszy Iran). Podniesiony na jedną stronę, bo z historii wynika, że to Persowie wiedli prym, gdyż w późniejszym okresie byli silniejszą frakcją królestwa. Jedli dużo mięsa, bo przez cały czas prowadzili podboje, posiadali milionową armię. Trzy zebra w pysku to zdaniem historyków trzy wielkie wyprawy wojenne, dzięki którym zapewnili sobie panowanie w regionie.
. Natanek pokazuje co się może stać z głową księdza - to trochę ekstremum, ale kiedy parafianie dodadzą księdzu powera nie będzie się bał szukać prawdy i może będzie krytyczny wobec siebie. Przydałaby się skrzynka w każdym kościele do której można by wrzucać oczywistości,których przeciętny ksiądz nie rozumie - na temat historii kościoła - strachu = piekła i jak te mechanizmy wpływają na wyznawce na odwrót niż by chciał twórca antywirusa. Strach jest najgorszym wirusem.
