Wychowywanie dzieci

erde

Na rozpoczęcie tej dyskusji natchnęła mnie sprawa religijności dzieci. Jak jest/będzie u Was i u Waszych dzieci ze wszczepianiem im duchowych wartości i całej tej otoczki? Czy ochrzcicie/ochrzciliście swoje dzieci? Czy dacie im wolny wybór, gdy podrosną i zrobią to sami? Co z presją społeczeństwa, a zwłaszcza rodziny i jego rówieśnikami? To pierwsza sprawa.
Druga sprawa to co z wychowaniem go wraz z przystosowaniem do życia w społeczeństwie, wyuczenia go inteligencji finansowej, gospodarności etc.
Nie zanosi się u mnie na dzieci, ale interesuje mnie Wasze zdanie na ten temat. Ja również podzielę się swoimi przemyśleniami, ale nie teraz. Cool

AQuatro

erde napisał:

Nie zanosi się u mnie na dzieci, ale interesuje mnie Wasze zdanie na ten temat.

Nie mów tak. Wystarczy kilka głębszych, i już po kilku miesiącach składa ci wizytę obcy pan, który przedstawia się jako twój teściu, stawiając alternatywę ślub albo w ryja. Smile

Tłumaczenie, że nic nie pamiętasz, albo, że to nie twoje dziecko, nic nie pomoże. Smile

Osobiście będę robił wszystko, żeby moje dziecko nie uwierzyło w te bzdury. Naszym dzieciom będzie znacznie łatwiej niż nam.

midnight

Dzisiaj mija dokładnie tydzień jak jest nas w domu troje:). Nie doświadczyłem jeszcze do tej pory tak znaczącej zmiany w swoim dziwnym życiu. Wszystko z godziny na godzinę zmieniło się o 180 stopni. W takim momencie zaczynasz sobie zadawać szereg pytań dotyczących tego co będzie dalej. W wiekszości przypadków mało kto zastanawia się nad tym czy ochrzcić dziecko. Pierwsza myśl która pojawia się w pewnym momencie ciąży lub po urodzeniu to - kogo wybrać na chrzestnych. Shocked

eNKa

AQuatro - masz wstrząsające doświadczenia.

erde - nie jest łatwo. Ma się do czynienia z lepiej kombinującymi, myślącymi wprost, nieuwikłanymi i bezwzględnymi. Ogólna zasada to nie udawać a z tego wynika druga - zdziecinnieć.

Postawienie pytania o religię jest mocno za wąskie, bo co powiesz o takich, którzy ciągają swoje dziecko po Świecie aby po kamieniach połazić a dziecko zostawiają znudzone w dole? Co powiesz o zaciągających siedmiotetniego syna na koncert Metaliki?
_________________
"każdy samolot ma skrzydła więc jest też szybowcem"
"Do protestujących dołanczają się też wszelkiego rodzaju organizacje..."
~Bimi

PanDante

Jeżeli kiedykolwiek będę miał dziecko, dam mu wolną wolę. I pierdole co powie otoczenie, wola człowieka jest święta. Sam już wystarczająco wiele wycierpiałem i doskonale zdaję sobie sprawę co oznacza mieć zjebane dzieciństwo przez pojebanych rodziców.

Ostatnio czytałem Summerhill, Neilla (fragment Nowej Summerhill można wygrzebać z internetu). Facet dawał dzieciakom w swojej szkole totalną swobodę: jeżeli dzieciak nie chciał chodzić na lekcje - okej, nie ma problemu, nie było regulaminów, dyscypliny i tego typu pierdół.
Efekt był taki że dzieciaki zawsze po pewnym czasie znów stawały się zdrowymi, radosnymi skarbami.

Cytat:

Istotę podejścia Alexandra S. Neilla do kwestii wychowania najlepiej ilustrują jego słowa: „Każde dziecko ma w sobie Boga. Nasze wysiłki zmierzające do urobienia jego charakteru, zmieniają Boga w diabła. Dzieci przychodzące do mojej szkoły to małe diablęta, nienawidzące świata, destrukcyjne, niewychowane, kłamiące, kradnące, nieokrzesane. Po sześciu miesiącach są szczęśliwymi, zdrowymi dziećmi nie czyniącymi zła. Nie jestem geniuszem, jestem tylko człowiekiem, który porzucił chęć kierowania każdym krokiem dziecka. Pozwalam im stworzyć własne wartości, a wartości te nieodmiennie są dobre i prospołeczne. Religia, która ma produkować ludzi dobrych tworzy ludzi złych, a religia zwana wolnością czyni ludźmi dobrymi”.
(cytat pochodzi z „Przebudzenia” A. de Mello)

http://bullerbyn.pl/node/621

I to by było na tyle.

erde

ja mam liberalnych rodziców i pozwalali mi na wiele stąd mam do nich wielki szacunek, ale nie wiem czy to jest reguła i tak samo będzie z moimi dziećmi. Natomiast nie oszczędzili mi chodzenia na religię (chociaż nigdy nie protestowałem otwarcie, wiecie presja społeczna), a miałem wyjątkowo pojebaną siostrę z drugiej strony może trochę stresu przyda się dzieciakowi na przyszłość, wzmocni go lub coś w ten deseń. Łatwo mi o tym teraz mówić, ale wtedy z miłą chęcią chciałbym, aby pewnego razu nie przyszła na lekcje bo potrącił ją samochód, albo spadła ze schodów.
U dziecka będę stawiał na indywidualizm, żeby robił to co go interesuje i stał się ekspertem z danej dziedziny jeśli będzie chciał - bo spieniężyć można każdą wiedzę, więc powinien dać sobie radę.
Będę srał na opinię nauczycieli jedynie przytakiwał, że mają rację on wyjdzie ze szkoły i o nim zapomną, a wiedza wpajana na siłę ulotni się prędzej czy później, ale raczej szybciej niż prędzęj.

suspenser

Planuję od małego uczyć dziecko odróżniania prawdy od fikcji i bzdur jakimi "karmi" się ogół.

Wg mnie nie ma sensu ostro walczyć z systemem - lepiej być w nim "lisem" tzn. póki co udawać, że wierzy się w księdza i plecione przez niego bzdury, ale tak naprawdę olewać i unikać tej bandy podobnie jak np. cyganów.
Chyba, że nie będzie chciało chodzić na religię - w pełni poprę je w tym i wspomogę gdy będzie trzeba.

Religię planuję traktować jako bajki typu smerfy, a że dorośli to duże dzieci tez czasem robią dziwne rzeczy po obejrzeniu bajki co nie znaczy, że w nią wierzą Wink

Ważne dla mnie będzie, żeby dziecku przekazać prawdziwe informacje o otaczającym świecie i tu zamierzam mocno się zaangażować, natomiast bzdury ze szkoły (niestety większość informacji ze szkoły to nikomu nie potrzebne bzdury) może olewać - i tak przejdzie do następnej klasy.

Jak trafi się nauczyciel - menda to pójdę do niego z dzieciakiem i porozmawiam po męsku - tak, żeby dziecko widziało, że to ja tu jestem autorytetem a nie jakiś palant - mam w tej kwestii własne doświadczenia, bo moi rodzice "pogonili kota" niejednemu co zawsze wychodziło na dobre.
_________________
We wszystkim trzeba mieć umiar ... nawet w umiarze.

Za niezgodność poglądów i działań z własnymi Bimi zmniejsza limity.

Na szczęście kary ta są mniej dotkliwe niż za to samo 30 lat temu.

Pozdrowienia dla oficera prowadzącego.

kalfas

Kilka spraw do tatusiów...sam nim jestem:

1. Mozecie roznie planowac zycie swoich pociech....czasem nawet szczytnie aczkolwiek obawiam sie ze czesto u takichb ludzi gore bierze konformizm, zycie was zweryfikuje....

2. Pamietajcie ze czas macie stosunkowo krotki po 9-12 roku zycia wiele juz dziecku nie pomozecie...bedzie to w pelni uksztaltowany czlowiek....

3. Kwestionujac jeden autorytet INNY musie miec pozniej sile zbudowac wlasny......

4. Absolutna wolnosc jest glupia...dziecku nalezy wskazywac kierunki ...aa wybor pozostawic jemu...co nie znaczy
ze absolutny brak kontroli nad dzieckiem wyjdzie jemu i wam na dobre....

5. Pamietajcie ze wspolczesny konsumpcjonizm i to spoleczenstwo w tej formie da temu dziecko najprostsza forme rozwoju...wyksztaci bez waszej pomocy...idealnego konsumenta.....infantylnego debila.......nastawionego na hedonizm.

W tym miejscu pozwolę sobie pozdrowic pewną panią SSO z nadania pana prezydenta prawie magistra A. Kwaśniewskiego
słowami...niech Pani ziemia lekka będzie.
_________________
życie to myślnik miedzy data urodzin i śmierci. Może to wszystko co mamy? czasami nawet nie mamy tego.

mizaj

Wystarczy zdać sobie sprawę, że to właśnie trudy, problemy i traumatyczne wydarzenia miały największy wpływ na nasz rozwój. Więc jeśli życzymy naszym dzieciom rozwoju i przebudzenia to nie bardzo idzie to w parze z tym co im dajemy, czyli najczęściej ochrona przed wszelkim "złem tego świata" i prowadzenie za rączkę. Co gorsza, kształcimy swoje dzieci w publicznych szkołach. Jeśli chodzi o mnie to najbardziej obawiam się konformizmu. Udało mi się z porodem i szczepieniami (poród naturalny, brak szczepień), natomiast odpuściłem z chrzcinami bo są one dla mnie nieistotnym symbolem i tradycją. Następnym wyzwaniem bezie edukacja. Niestety na dzień dzisiejszy widzę, że z powodów głównie ekonomicznych będę miał problem zrealizować moje ambitne plany i dzieciak trafi w tryby państwowej indoktrynacji zwanej szkołą publiczną.