Siła Złego Rozmowa z o. Aleksandrem Posackim

Tańcząca

Siła Złego
Rozmowa z o. Aleksandrem Posackim SJ, autorem książek
z dziedziny okultyzmu, magii i demonologii

Jola Workowska - Młody katecheta wyrzucił moje dziecko z lekcji religii z powodu
trupiej czaszki na łańcuszku zawieszonej na szyi. Co jest złego w biżuterii?

Aleksander Posacki: -Trupia czaszka czy satanistyczny rym jest symbolem, który ma odniesienie do świata duchowego przez to, że jest tworzony przez wymiar duchowy, np. przez wymiar woli. Na tym polega realizm symboliczny, dziś arbitralnie odrzucany lub lekceważony. W kulturze zachodniej za bardzo przypisywano sprawę symboliki rozumowi, natomiast pominięto zupełnie wymiar woluntarystyczny. Potem świat znaczeń został przypisany osądom empirycznej psychologii, która do reszty go zsubiektywizowała i jeszcze bardziej zanegowała wolność człowieka. Wola - jak mówili św. Paweł
i św. Augustyn - jest ontogentyczna, czyli stwarza pewne światy, stwarza dobro i zło i wtórnie - za pomocą symboli - projektuje znaki w świat poznania czy ekranu psychiki. Wola to właśnie serce, o którym mówi Biblia czy sam Jezus. Czy znak jest dobry, czy zły - wynika z decyzji woli i dlatego mówię o duchowym charakterze symboli. Chrześcijanie i sataniści stworzyli system znaków, który jak pokazuje historia idei, jest przekazywany i przyjmowany przez pokolenia, ale przecież ten kod jest diametralnie różny. Często mówię, że chodzi tu o inicjację i kontrinicjację. Wciąż walczę z pewnym prymitywizmem postoświeceniowym, w którym bada się rzeczywistość znakową, z góry zakładając, że jest to rzeczywistość materialna. To jest teza, którą trzeba udowodnić, a nie zakładać. Jeżeli od strony historii opisujemy ludzkie doświadczenie, to musimy pamiętać, że tam nie było mowy o żadnej materii: oczywiście ciężar świata można nazwać materią, ale trzeba pamiętać o tym, że ludzkie doświadczenie jest zawsze pierwotne.

- Epoka oświecenia wyniosła na tron rozum, dzisiejsza epoka Papieża - teologię.

- Papież Jan Paweł II też był profesorem filozofii, racjonalnym myślicielem, a nie tępym racjonalistą. Racjonalizm oświeceniowy - ten mit Rozumu - doprowadził w końcu do śmierci Boga w kulturze, ale jest to konsekwencja fałszywych założeń. Dlaczego fałszywych? Bo moja racjonalna koncepcja, którą chrześcijaństwo czy teologia tylko dookreśla, jest bardziej otwarta na transcendencję. Jeżeli ktoś zamyka mi doświadczenie, musi to uzasadnić; jeżeli ktoś mi mówi, że moje doświadczenia są wyłącznie tworem mojego mózgu - musi to udowodnić. Ja nie będę udowadniać, że nie jestem tylko mózgiem.
Odkąd świat istnieje, ludzie wierzyli w istnienie duchów, aż tu nagle pojawili się jacyś mędrkowie, którzy nie mając żadnych dowodów, mówią mi, że mój świat nie jest taki, jaki jest. Wczoraj miałem duszę - dziś mam tylko mózg. I jeżeli podejdziemy do tego zagadnienia analitycznie w sensie intelektualnym, a nie tylko teologicznym, okaże się, że wszystkie te założenia były fałszywe, ponieważ były jednostronne. Nie chodzi więc o teologię, ale o racjonalną filozofię, która określi metodologiczne granice nauki. Nie chodzi więc o apologetykę, ale o uczciwość intelektualną. Pisał o tym Papież w encyklice Fides et Ratio, przypominając zasady relacji pomiędzy rozumem a wiarą, filozofią a teologią.

- Skoro ludzie zawsze wierzyli w duchy, to dlaczego Kościół walczy z szamanami, którzy chcą oczyścić świat ze zła?

- Chrześcijanie wierzą tylko w jedną moc - Jezusa Chrystusa.

- Demonologia, czyli nauka o złym duchu, budzi wątpliwości w łonie samego Kościoła.

- Wiele robimy, ale widocznie wciąż za mało, np. w 1999 r. wydano nowy rytuał egzorcyzmu, który jest normalną księgą liturgiczną, jak księgi dotyczących bierzmowania czy chrztu, co świadczy o tym, że Kościół oficjalnie kontynuuje tę praktykę. Faktem jest oczywiście, że tę naukę wielu księży czy teologów kwestionuje, ale proszę pamiętać o tym, że prawie wszyscy ludzie wierzą w dobrą i złą energię. Jest to jakieś doświadczenie pierwotne, które wraz z upływem czasu zyskuje teoretyczne podwaliny.
Można też siłom dobra i zła stworzyć taki dobry kierunek, że - jak w Harrym Potterze - siła Pottera jest częścią siły Voldemorta. Takie zagadkowe przedstawienie dobra i zła nie przyczyni się do rozkwitu prawdziwej odwagi czy przyjaźni, co podkreślała Gabriele Kuby w liście do kardynała Ratzingera. Moda na okultyzm lub na czary Harryego Pottera pokazuje, że ludzie wciąż szukają jakiegoś łatwego rozwiązania swoich życiowych problemów. Niestety, błędne interpretacje pchają ich w sidła Złego.

- Czyli są złe duchy chrześcijańskie i złe “cywilne”?

Nie, są to te same duchy, ale przybierają różne maski, np. demon współczesności nazywa się kultura, a jego umiłowanym dziecięciem jest idea neutralności czy tolerancji. Zresztą widać to już po samej rozmaitości imion szatana w Biblii. Proszę pamiętać, że diabeł świadomie i dobrowolnie wypowiedział posłuszeństwo Panu Bogu, a przedstawiciele magii czy okultyzmu nie są tak absolutnie jednoznacznie przeciwni eschatologicznej wizji Chrystusa.

- Zło magii polega na tym, że nie jest nasza, chrześcijańska, tak? Niewierzącemu opętanie nie zagraża?

- Nie. Ateiści bywają opętani, są często narzędziem Złego. Tym bardziej że ateiści najczęściej bywają anty-teistami, którzy nie chcą lub nienawidzą Boga. Czasem się nawracają, nie mogąc znieść opętania, nie otrzymując pomocy od umiłowanej przez siebie psychiatrii. Nie jest więc do końca tak, że gdyby nie wiara w Boga, wiara w diabła nie miałaby sensu. Szatan przychodzi tam, gdzie jest grzech, świadomie czynione zło - także wtedy, jeśli świadomość religijna zła jest odrzucana, nieuświadomiona czy zwyczajnie nieobecna.

- Jak odróżnić opętanie od działania magii?

- Magia nienawidzi słabości i cierpienia w każdej postaci, opętani alergicznie reagują na sacrum. Opętanie może być powodowane przez grzech magii zarówno u magika czy okultysty, jak i u osoby korzystającej z usług magicznych czy okultystycznych Opętane mogą być też ofiary działania czarnej magii, jeśli z własnej winy utraciły kontakt z ochronnym płaszczem Bożej Łaski. Gdy chodzi o ocenę zagrożeń magią, z punktu widzenia antropologii filozoficznej i teologicznej kluczem do zrozumienia jest słowo “wola”. Chrześcijanie uznali, że ludzka wola jest zbyt słaba, by osiągnąć dobro i potrzebuje pomocy Boskiej, a okultyści - wszystko opierają na swoim własnym potencjale.

- Jeżeli wierzę, mogę się czuć bezpiecznie w satanistycznym środowisku i nosić różne amulety?

- Nie. To jest pycha - nadmierna wiara we własną siłę. Diabeł szuka tylko okazji, by zagościć w naszych sercach. Znaki okultystyczne i satanistyczne, np. amulety czy talizmany - zwłaszcza jeśli faktycznie dotyczą wielowiekowych tradycji antychrześcijańskich - są znakami inicjacyjnej przynależności duchowej, otwierając nas na świat złych duchów, zapraszając je…

- Moja wola stwarza dobro i zło, czy to oznacza, że mam własne dobro i własne zło.

- Powiedziałem już, że nie! Akty woli stwarzają dobre i złe czyny, ale dobro i zło nie jest zależne od naszej woli. Kochająca rodzina nie stwarza dobrego porządku wartości, bo obiektywny porządek aksjologiczny istnieje bez względu na nasze czyny. Ale kochająca rodzina wciela dobro w świat i w tym sensie je stwarza. Wolność człowieka jest zakorzeniona w duchu i - uważam - że mylą się psychologowie czy socjologowie, którzy twierdzą, że istotą człowieka są potrzeby materialne.

- Jak pogodzić kreatywną wolę, która decyduje o dobru i złu, z nieświadomym oddziaływaniem pewnych symboli. Jeśli nieświadomie używamy pewnych symboli, które dokonują w naszym wnętrzu spustoszenia, czy to znaczy, że wola może wybierać zło nieświadomie?
- Człowiek, tak jak szatan, może ulegać iluzji i pokusie własnej boskości, a wola nie jest tożsama z racjonalnością lub wiedzą. Jacques Maritain twierdził, że szatan był pierwszym woluntarystą, bo prawie wszystko wiedział, a i tak głupio wybrał. Orygenes mówił, że grzech zniekształca duszę. Może dlatego trudno się nawrócić, nawet na łożu śmierci. Strach nie wystarczy ani tym bardziej wspomniane racjonalne argumenty.

- Dlaczego zakładamy, że wola jest tak głupia, iż słuchając muzyki satanistycznej, otwiera drzwi szatanowi?

- Znaki satanistyczne, muzyka i słowa muzyki satanistycznej budzą złą wolę, bo same powstały ze złej woli. Nie znaki materialne są tu ważne, ale to, co oznaczają. Groźna jest intencja, a nie dźwięk czy kawałek metalu. Dotykamy tu tajemnicy grzechu. Grzech przychodzi przez duszę. Wybory woli zmieniają duszę i dlatego jeżeli ktoś wybiera zło na gruncie woli, to potem może posiadać wielką wiedzę teoretyczną, pozwalającą na odróżnienie dobra i zła, ale to mu nic nie pomoże. Złe akordy mrocznego rocka czy pentagramy są często niebezpieczne, ponieważ stoi za nimi zła wola szatana. Poprzez znaki szatan mości sobie miejsce wewnątrz człowieka, czasami także poza świadomością.

- Skoro wszystko jest tajemnicą, skąd wiadomo, w której drużynie się gra? Skąd mam mieć pewność, że ojciec gra w drużynie Anioła?

- Musi Pani wierzyć i doświadczać, że gram w drużynie Pana Boga. Uczmy się wewnętrznego doświadczenia rozeznawania duchów, jak od wieków uczono w Kościele.

- Klęska racjonalności, zwycięstwo teologii miłosierdzia, zjazd egzorcystów w Częstochowie oznacza, że władzę nad światem sprawują demonolodzy. Główny egzorcysta w Polsce, ks. Marian Piątkowski, powiedział, że “przypadków rzeczywistego opętania jest bardzo niewiele, 2%”. Nie obawia się ojciec, że ludzie, którzy wiedzą o miejscu zamieszkiwania Złego, mogą decydować o naszym życiu?

- To oczywiste nieporozumienie. Egzorcyści nie mają żadnej władzy, ich jedynym orężem jest modlitwa - rozkaz skierowany do szatana w imię Boga. Jest to rytuał inicjacyjny i liturgiczny, choć różni się od zwykłej liturgii. Skuteczny egzorcyzm jest bowiem cudem w najpełniejszym tego słowa znaczeniu, bo dokonuje się tylko i wyłącznie mocą Boga. Dlatego właśnie egzorcyści są to bardzo prości i pokorni ludzie, pełni współczucia dla opętanych. Egzorcyści nie są uzurpatorami. Egzorcyzm jest całkowitym darem i to sam Jezus wypędza Diabła i wówczas bardzo wyraźnie widać siłę Boga.

- To, że ktoś jest pokorny i cichy nie znaczy, że nie spełnia wielkiej funkcji...

- Widząc to, co się dzieje w świecie, trzeba powiedzieć, że na pewno egzorcyści będą bardziej widoczni. Na Jasnej Górze spotkali się ludzie, którzy walczą o przywrócenie naturalnego porządku świata: by ludzie zaczęli się modlić i zwracali większą uwagę na grzechy, pokusy i kuszenia. Zapewniam Panią, że nie grozi nam megalomania, bo widząc, jak cierpi człowiek opętany, egzorcysta uczy się jeszcze większej pokory. W czasie Europejskiej Konferencji Posługi Uwolnieniu, która pierwszy raz odbyła się w Polsce, zastanawialiśmy się, jak sprawom duchowym przywrócić właściwe miejsce.
Rozmawiała

Jola Workowska

Kraków, grudzień 2005 r.
o. Aleksander Posacki SJ, filozof, teolog; główne zainteresowania: antropologia filozoficzna i teologiczna, demonologia, filozofia religii, filozofia psychologii i medycyny, filozofia muzyki. Badacz ideologii, światopoglądów, prądów duchowych, nowych ruchów religijnych (sekt) - głównie w Polsce i w Europie Wschodniej. Prowadził też badania we Włoszech, USA i w Rosji. Wykłada w Wyższej Szkole Filozoficzno-Pedagogicznej Ignatianum w Krakowie, prowadził wykłady w Rosji, Niemczech i USA.