Uwaga! Znajdujesz się w jednej z sekcji autorskich forum.
Administracja forum nie ponosi odpowiedzialności za ewentualną cenzurę w tym wątku. Moderatorem tego tematu jest jego założyciel czyli autor pierwszego posta.
Leszek Żebrowski o książce i bolszewizacji Polski przez stalinowskich oprawców w PRL oraz komunistycznym zakłamaniu potomków tych oprawców i komunistycznych politruków w PRL-bis...
Krzysztof Górecki
piątek, 08 lutego 2013 12:33
Niezwykle tolerancyjny musi być naród, w przeważającej mierze katolicki, wybierający prezydenta mającego żydowskich przodków, syna rabina na ministra, wnuka żołnierza Wehrmachtu na premiera, oddający w większości głos na partię kierowaną przez mniejszości narodowe.
Nazywając Jana Kobylańskiego antysemitą i typem spod ciemnej gwiazdy, za najbardziej obciążający zarzut Sikorski uznał spostrzeżenie lidera południowoamerykańskiej Polonii: W Polsce muszą rządzić Polacy, to tragedia, że w polskim MSZ 80 proc. stanowisk mają Żydzi”. Ciekawe, że dostrzegł to też Bartoszewski. W lutym 2011 r. po wizycie premiera w Jerozolimie, znany z niepohamowanego gadulstwa, ogłosił: Polska to ewenement. Proszę wskazać inny kraj w Europie, w którym w ostatnim 20-leciu trzech szefów dyplomacji, Meller, Rotfeld i Geremek, było żydowskiego pochodzenia, jeden ma honorowe obywatelstwo Izraela, a obecny ma żonę Żydówkę (dziwnie zapomniał o rodowodzie swoim, swojej żony i żony prezydenta). Z kolei minister (ten od żony Żydówki) przy tej samej okazji zadekretował: Polska to kraj filosemicki. Wiemy, także od Bartoszewskiego, jak zostaje się ministrem spraw zagranicznych. Geremek telefonicznie zapytał go: Władek, mam dla ciebie propozycję na tak lub na nie. Chcesz porządzić w MSZ?
Ewenementem w skali światowej jest zdominowanie przez mniejszość jednego z decydujących segmentów administracji publicznej, i to w kraju o społeczeństwie homogenicznym narodowościowo, jak żadne inne w Europie. Rzeczą złą jest dyskryminowanie kogokolwiek tylko z powodu jego pochodzenia, ale haniebną – wymuszanie dla siebie specjalnych przywilejów tylko dlatego, że się jest określonej nacji i wzajemne wspieranie się w tym w ramach solidarności etnicznej. Niezwykle tolerancyjny musi być naród, w przeważającej mierze katolicki, wybierający prezydenta mającego żydowskich przodków, syna rabina na ministra, wnuka żołnierza Wehrmachtu na premiera, oddający w większości głos na partię kierowaną przez mniejszości narodowe. W tej sytuacji Bartoszewski i Sikorski stają za granicą przed nie lada trudnym i dwuznacznym zadaniem przekonywania rozmówców, że ich oskarżenia Polaków o nacjonalizm, antysemityzm i ksenofobię oraz że w Polsce nie brak ludzi myślących tak, jak Breivik, są prawdziwe.
W świecie cywilizowanym od dawna funkcjonuje zawodowy korpus urzędników, pozostających w służbie państwa, obowiązują jasne kryteria przystępowania do niego, a dyplomatami są ludzie znający swój fach. Nie z układu, ale za sprawą prezentowanych kompetencji. Nienaganna przeszłość, poczucie odrębności wobec innych narodów kształtowane przez czynniki takie, jak: język, świadomość pochodzenia, poczucie tożsamości narodowej, historia, więzy krwi, stosunek do dziedzictwa kulturowego, szczególnie ujawniające się w sytuacjach kryzysowych, gdy potrzebne jest wspólne działanie na rzecz ogólnie pojętego dobra narodu – oto podstawowe cechy, które powinny określać dyplomatę Rzeczypospolitej.
Niestety, można powiedzieć, że w Polsce obowiązuje model stalinowski, gdzie ambasadorami i wysokimi rangą dyplomatami zostają ludzie, których główną rekomendacją jest znajomość z kimś ważnym, przynależność do jednej koterii, rasy. Pomaga metryka urodzenia i powiązanie z klanowym układem narodowościowym. Czasami wygląda na to, że dobrze być „wyselekcjonowanym przez Kiszczaka” lub „poleconym przez Urbana”. Szansę stworzenia po 1989 r. profesjonalnej służby dyplomatycznej zmarnowało wąskie grono ludzi związanych z Geremkiem, którzy potraktowali MSZ niemal jak łup, obsadzili w nim wszystkie ważniejsze stanowiska, dobrze przy tym chroniąc PRL i jego nomenklaturę.
Jeśli się przyjrzeć bliżej sprawie Geremka, w ścisłym kierownictwie dyplomaci z klucza narodowościowego stanowili nie mniej niż 80 procent. Paradoksalnie – równocześnie jego partia oraz jego „organ prasowy” – „Gazeta Wyborcza” – twierdzili, że Polska to kraj nękany antysemityzmem bez Żydów. Że chodziło o coś zupełnie innego, niech świadczą wypowiedzi sojuszników Geremka „w rządzeniu ksenofobicznym narodem”. W wywiadzie dla ukraińskiego „Zierkało Niedieli” – Kwaśniewski rzekł: w naszym kraju nie ma zbyt licznie reprezentowanych mniejszości narodowych, tym bardziej je więc wysoko cenimy. Wtórował mu Michnik: być może rządy AWS przyniosą pożegnanie z mityczną, choć bezsensowną wiarą w państwo narodowo-katolickie rządzone przez lustratorów i dekomunizatorów.
I przyniosły – w MSZ do takiego pożegnania doszło. „Dorobek kadrowy” Geremka w uwalnianiu MSZ od chorej polskiej ksenofobicznej tradycji był zaiste imponujący. Znaczna ilość nie tylko ważnych stanowisk, ale także dotyczących szeroko rozumianej polityki zagranicznej znalazły się pod kontrolą owej mniejszości: Geremek i jego ekipa w MSZ, przewodniczący komisji spraw zagranicznych Sejmu i Senatu, szef Komisji Integracji Europejskiej, doradca lidera „S” ds. zagranicznych. Jeśli dorzucimy do nich, jak go nazwał Siemiątkowski, „Mojżesza polskiej lewicy” – Kwaśniewskiego, upiorny krąg się domknął. Przedstawiciele owej mniejszości niby żartem konstatowali, że w takiej sytuacji zebranie „minianu”, tj. co najmniej 10 mężczyzn potrzebnych dla odbycia popołudniowej modlitwy żydowskiej, stało się w ścisłym kierownictwie MSZ, po raz pierwszy od 1968 r., znowu możliwe.
Dzieła Geremka w MSZ dokończył Sikorski. Ludzie „korporacji Geremka” masowo pojawili się w jego otoczeniu, a on sam skutecznie „dba” o nich, chyba spłacając w ten sposób dług z kampanii wyborczej. Gabinety dyrektorskie ministerstwa wypełniły się – tak, jak za czasów Geremka – prawdziwymi weteranami grupy „wujka Bronka”. Przyglądając się polskim dyplomatom, nie sposób nie zauważyć, że najatrakcyjniejsze ambasady otrzymali w mniejszym lub większym stopniu związani z nieboszczką UW. Całą dwulicowość Sikorskiego można by streścić w nominacji Ryszarda Schnepfa na ambasadora w Waszyngtonie. Schnepf to ważna postać „lobby żydowskiego”: jego ojciec, funkcjonariusz Informacji Wojskowej, przez wiele lat stał na czele Związku Religijnego Wyznania Mojżeszowego, a sam syn w latach 90. był dyrektorem w Fundacji Shalom, kierowanej przez Gołdę Tencer i Szymona Szurmieja. Gdy przypomnimy, że od dwóch lat konsulem generalnym w Nowym Jorku jest czołowa filosemitka Ewa Juńczyk-Ziomecka, a w Los Angeles Joanna Frybes-Kozińska, można wręcz powiedzieć, że stosunki polsko-amerykańskie Sikorski zamienił w stosunki żydowsko-amerykańskie.
Mirosław Kokoszkiewicz
piątek, 01 lutego 2013 10:57
Dlaczego nikt, poza Radiem Maryja i „Warszawską Gazetą”, nie próbuje wykorzystać doskonałego obronnego narzędzia, jakiego swoją benedyktyńską pracą dostarczył Polakom profesor Jerzy Robert Nowak, pisząc składającą się z dwóch części książkę „Żydzi przeciw Żydom”? Zwłaszcza, że posługując się tym narzędziem, nie narazicie się na zarzut antysemityzmu.
Jest to praca niezwykła z tego powodu, iż autor, którego salon zawsze, kiedy całymi latami bronił godności i honoru narodu Polskiego, walił po głowie pałą antysemityzmu, wziął się na sposób.
Pan profesor sięgnął po nigdy nieprzetłumaczone dotąd na język polski relacje, pamiętniki i wydawnictwa autorstwa samych Żydów, świadków holokaustu.
Wyłaniający się z książki ogrom zbrodni i zdrady, jakiej dopuścili się sami Żydzi i to na własnych pobratymcach, jest porażający i dosłownie niewyobrażalny.
Dzieci denuncjujące lub mordujące własnych rodziców. Szabrownicy i złodzieje okradający swoich rodaków, gwałciciele wyciągający na chwilę „uciechy” maszerujące do komór gazowych młode Żydówki, by po chwili znowu dołączyć je do tego marszu śmierci. Żydowscy zwyrodnialcy odbywający stosunki z dopiero co zagazowanymi kobietami, twierdzący, że tuż po śmierci kobieta jest jeszcze jak żywa. Takich niemieszczących się w głowie normalnego człowieka historii relacjonowanych przez ocalałych z holokaustu jest w tej książce mnóstwo.
Po tej lekturze nasunęła mi się pewna refleksja.
Ta cała propagandowa akcja, której symbolem jest Tomasz Gross, a ostatnio film „Pokłosie”, nie tylko ma na celu obarczyć Polaków współwiną za holokaust i jest pomyślana, jak twierdzą niektórzy publicyści, tak, by rzucić nas na kolana i wytworzyć ogólnonarodowe poczucie winy. Tu nie chodzi tylko o swego rodzaju artyleryjski ostrzał tuż przed zmasowanym atakiem na polską kasę przez „przedsiębiorstwo holokaust”.
Moim zdaniem „polski zwierzęcy antysemityzm” jest swoistym wołaniem na cały świat „łapaj złodzieja”, odwracającym uwagę od wielkiej hańby i zbrodni, jakiej dokonali Żydzi na Żydach.
A teraz wrzucę kamyczek do naszego prawicowego ogródka.
Niemal wszystkie niezależne i mieniące się patriotycznymi media darły szaty i krytykowały dzieła pseudo-historyka Grossa. Wszystkie bez wyjątku prawicowe portale internetowe i gazety przejechały się bohatersko po Pasikowskim i Stuhrze.
Dlaczego zatem nikt, poza Radiem Maryja i „Warszawską Gazetą”, nie próbuje wykorzystać doskonałego obronnego narzędzia, jakiego swoją benedyktyńską pracą dostarczył Polakom profesor Jerzy Robert Nowak, pisząc składającą się z dwóch części książkę „Żydzi przeciw Żydom”? Zwłaszcza, że posługując się tym narzędziem, nie narazicie się na zarzut antysemityzmu.
Rysuje się ciekawy konflikt między prezydentem Argentyny, a lobby żydowskim w sprawie współpracy dochodzeniowej z Iranem w celu wyjaśnienia zamachów z lat 1992-94.
Prezydent Argentyny, pani Cristina Fernandez de Kirchner oskarżyła publicznie przywódcę żydowskiej wspólnoty w jej kraju, Guillermo Borgera o to, że współpracuje z obcą agencją wywiadowczą i wie o planowanym, prowokacyjnym ataku terrorystycznym przeciwko Argentynie. Nikt nie ma wątpliwości, że pani Kirchner miała na myśli dość aktywny w Argentynie izraelski Mossad. Uwagi pani Fernandez i jej spór z Borgerem zostały obszernie omówione w izraelskim dzienniku Haaretz przez Szlomo Papirblata 10 lutego 2013. W Argentynie mieszka największa w całej Ameryce Łacińskiej, wpływowa i zamożna diaspora żydowska (ok. 200.000 osób)
Guillermo (dla korwinistów, którzy tłumaczą imiona: Wilhelm) Borger jest szefem słynnego żydowskiego centrum AMIA (Asociación Mutual Israelita Argentina) w Buenos Aires, gdzie 18 lipca 1994 roku bomba zabiła 85 osób i raniła ponad 300. Ponieważ podejrzewa się o to Irańczyków, Argentyna ustanowiła ostatnio z Iranem specjalną wspólną komisję dochodzeniową. I temu właśnie ostro sprzeciwił się Borger, przewidując że to pozwoli na „trzecią bombę w Argentynie”. Trzecią, bo jeszcze wcześniej pierwsza bomba wybuchła w ambasadzie izraelskiej w Buenos Aires w 1992 roku, zabijając wtedy 29 osób i raniąc 242. „To porozumienie jest postrzegane przez niektórych jako krok naprzód, ale może raczej być krokiem w przepaść, bo pozwoli na trzeci fatalny atak” – ostrzegł Borger.
Pani prezydent nie dała mu długo czekać na ripostę. „Z niepokojem zapoznałam się z oświadczeniem Guillermo Borgera, przewodniczącego AMIA, na temat porozumienia z Iranem. Co pan takiego wie, że składa pan takie groźne oświadczenie?” – zapytała go na Twitterze. „Jeżeli jest zaplanowany jakiś atak, to kto za nim stoi i kto go ma wykonać?”
Uwagi pani Fernandez wydają się, zdaniem Haaretz, oskarżać Borgera o to, że ma on kontakty z obcymi (ale wszystkim wiadomymi) służbami specjalnymi, które dostarczają mu informacji. Porozumienie z Iranem zostało podpisane 27 stycznia i pozwoli ono śledczym z Argentyny przesłuchać irańskich podejrzanych w Teheranie. Parlament argentyński w dniu 28 lutego powołał w tym celu specjalną „komisję zaufania publicznego”.
Borger, który obecnie ostro sprzeciwia się porozumieniu, początkowo wraz z innymi przywódcami argentyńskiego żydostwa wyraził zadowolenie z zawartego z Iranem układu. Zaraz bowiem po jego podpisaniu, dnia 29 stycznia argentyński minister spraw zagranicznych Hector Timerman spotkał się w siedzibie AMIA z przywódcami społeczności żydowskiej i rodzinami ofiar i podzielił z nimi szczegółami osiągniętego porozumienia. Obecnie jednak Borger odrzuca je „ponieważ nie ufamy Iranowi”. Rozmowom i kontaktom Argentyny z Iranem także w tej sprawie od początku stanowczo jednak sprzeciwiały się USA i Izrael. Widocznie czegoś się w tym dochodzeniu boją. Nam w Polsce może to trochę przypominać sprzeciw wobec zbadania słynnej „gumowej stodoły” w Jedwabnem: po co szukać głębiej, skoro oskarżenie jest już publicznie rzucone według polityczno-ideologicznych założeń?
Mimo wielu prób powiązania ze sobą w śledztwie ataków bombowych z 1992 i 1994 roku nie ma wcale pewności, że taki związek istniał. Teza, że ataku na siedzibę AMIA dokonał 29 letni szyita z Libanu Ibrahim Hussein Berro, członek Hezbollahu, samobójca-męczennik, opiera się na insynuacjach Mossadu. Wiadomo, że człowiek taki istniał, był członkiem Hezbollahu w Libanie (popieranego przez Iran) i że zginął. Dwaj jego bracia, którzy po złożeniu zeznań uzyskali prawo pobytu w USA – co pozwala wątpić w ich obiektywizm - sugerują taką możliwość, ale na miejscu zbrodni nie zabezpieczono żadnych dowodów, nie zebrano śladów DNA, a domniemaną głowę zamachowca po prostu wrzucono do śmietnika nawet nie robiąc jej zdjęć (sic!). Pierwszy sędzia, który prowadził śledztwo, Juan Jose Galeano skupił swe podejrzenia na specjalnej brygadzie policji z Buenos Aires i aresztował oficera Carlosa Telleldin (nazwisko wskazuje na syryjskie pochodzenie), który dostarczył samochodu, jakim się posłużono do wykonania zamachu, ale potem także aresztował kilku Irańczyków, a w tym b. agenta irańskich służb specjalnych nazwiskiem Abolghasem Mesbahi, który poważnie obciążył władze Iranu i ambasadora Hade Soleimanpoura, a także zeznał, że ówczesny prezydent Argentyny Carlos Menem dostał z Teheranu 10 mln dolarów na tajne konto w Liechtensteinie za ukręcenie łba dalszym dochodzeniom, co uczynił. Menem, który był syryjskiego pochodzenia, szybko potem poleciał ze stanowiska, choć też mu nic nie udowodniono. Sędzia Galeano wkrótce został odsunięty od sprawy po udowodnieniu mu udziału w aferze łapówkarskiej z policją, ale jego następca, szwajcarski sędzia Jacques Antenen doszukał się konta pn. Fundacja Iskry Czerwonej w banku w Vaduz, skąd sekretarz Menema, niejaki Ramon Fernandez podejmował sumy przynajmniej do wysokości 6 mln $, ale co ciekawsze, skąd innym także wypłacano pieniądze za różne zlecenia z Iranu. I już-już wydawało się, że dowód przeciw Teheranowi jest w ręku, i nawet słynny Robert Baer, ekspert amerykańskiego wywiadu ds. Bliskiego Wschodu też to potwierdził, gdy nagle dwaj emerytowani argentyńscy oficjele, b. poseł Mario Cafiero i b. sędzia Luis d’Elia w niezależnym dochodzeniu ustalili, że koronny „świadek C”, czyli Abolghasem Mesbahi to nie żaden b. agent irański tylko członek kierownictwa antyrządowej organizacji MEK, czyli irańskich mudżahedinów ludowych, marksistów i ateistów, którzy walczą z rządem Republiki Islamskiej i gotowi są na każdą podłość, aby ją skompromitować i pogrążyć. MEK był początkowo potępiany przez USA jako organizacja terrorystyczna, od wielu lat jednak, a zwłaszcza od agresji na Irak, jest wykorzystywany jako ważne narzędzie do walki z reżimem ajatollahów i ma swe oparcie oraz bazy na Zachodzie. W ten sposób sprawa wróciła do punktu wyjścia i chwała pani Fernandez za to, że się dogadała z Teheranem co do przeprowadzenia przesłuchań i śledztwa także w samym Iranie. Być może tu jednak leży przyczyna, dla której USraelowi tak bardzo nie odpowiada to porozumienie, bo rodzi ono także ryzyko wykrycia dodatkowych powiązań pomiędzy MEK a służbami specjalnymi USA i Izraela.
Doprowadzając do porozumienia z Iranem pani Fernandez de Kirchner dołącza zatem do listy tych przywódców państw, którzy zrywają łańcuchy międzynarodowego szantażu i przezwyciężają syndrom strachu przed metawładzą. Wydaje się, że przećwiczyła to już wobec światowej finansjery odmawiając spłaty lichwiarskich długów Argentyny, a obecnie wchodzi w kolejny etap konfliktu z Zachodem ostro stawiając kwestię zwrotu Wysp Falklandzkich, w czym ma poparcie całej Ameryki Łacińskiej, która widzi w nich uwłaczającą spuściznę epoki kolonialnej. Kto wie, czy jej determinacji nie zwiększa fakt, że ostatnio dołączyła także i do innej, bardzo groźnej listy. Są na niej nazwiska tych niepokornych polityków i przywódców Ameryki Łacińskiej, wśród których szerzy się epidemia złośliwych nowotworów. Także i u niej wykryto bowiem właśnie nowotwór tarczycy. Przypomnę tylko, że kiedy jej mąż prezydent Nestor Kirchner zmarł na atak serca w 2010 roku, na jego pogrzeb przyjechało ośmiu najbardziej lewicowych prezydentów Ameryki Łacińskiej (oprócz Castro i Ortegi): Evo Morales z Boliwii, Jose Mujica z Urugwaju, Sebastian Pińera z Chile, Fernando Lugo z Paragwaju, Rafael Correa z Ekwadoru, Inacio Lula da Silva z Brazylii, Juan Manuel Santos z Kolumbii i Hugo Chavez z Wenezueli. U czterech z nich stwierdzono już raka, jeden właśnie zmarł. Trzymaj się, Krystyno.
Amerykańscy i unijni [UE] ambasadorzy opuścili salę podczas przemówienia prezydenta Iranu, dra Ahmadineżada, określając go jako ‘anty-zachodni’, ponieważ odrzuca holokaust (liczbę 6 mln). Ahmadineżad powiedział, że skoro Niemcy dokonali holokaustu, to dlaczego Palestyńczycy mają płacić za zbrodnię, której nigdy nie dokonali.
Hollywoodzki reżyser Steven Spielberg jest założycielem Fundacji Szoa. Organizacja ta zbiera osobiste opowieści ocalałych z holokaustu i rzekomo innych naocznych świadków. I właśnie teraz, ponad 160 członków ONZ mówią ‘dosyć’ o ludobójstwie i wypędzeniu 9 mln rodowitych palestyńskich muzułmanów i chrześcijan przez europejskich Żydów okupujących Palestynę. Ale rządy zachodnie i grupy żydowskie nazywają to antysemityzmem.
Ostatnio Spielberg ogłosił we francuskiej TV, że wyleje propagandę holokaustu na niemieckie szkoły, a opowieści ‘świadków’ będą mogły przekonać Niemców, że naziści wymordowali 6 mln Żydów.
Zdyskredytowany hollywoodzki producent Mel Gibson ogłosił, że zamierza nakręcić film by uczcić żydowskiego bohatera Judę Makabeusza. Ale jego gestu ‘chrześcijańskiej dobrej woli’ nie przyjmuje Abraham Foxman, dyrektor ADL, który nazwał to ‘parodią’, a Marvin Hier od Szymona Wizentala powiedział, między innymi, że to byłoby tak jakby ‘biały rasista próbował grać Martina Lutra Kinga. Jest to tylko obraza Żydów’.
Po wysłuchaniu demagogii Stevena Spielberga o Szoa, dr Roger Dommergue Polacco de Menasce, francuski historyk żydowski, napisał do niego list otwarty.
“Czuję iż moim obowiązkiem jako Żyda i po 20-letnim badaniu historycznej sprawy holokaustu, zwrócić ci uwagę na fakty. Fakty są bardzo uparte i skoro nikt nie może im zaprzeczyć, naszych genetycznych braci doprowadzono do wymuszenia na obrzydliwych politykach uchwalenia stalinowsko-orwellowskich praw zakazujących mówienia czegokolwiek odnośnie dogmatu o “6-milionach-komór-gazowych“, ostatecznie zredukowanych do wiecznego kultu tej alchemii.
W przypadku nieuszanowania milczenia i kultu mitu, podlegasz karze grzywny lub więzienia lub obu. Prof. Faurisson, który bada ten temat przez 20 lat, został praktycznie zamordowany. Jest to zupełnie niedorzeczne, ale oddaj policję i sądy we wszystkich krajach panu Lévy, i to już nie będzie niedorzeczne: to jest XX wiek!
W związku z tym te prawa są absolutnym dowodem na fałsz, zanim zbadamy niedorzeczności arytmetyczne i techniczne. Nie, nie znajdziesz ANI JEDNEGO świadka, który widział rzeź 6 milionów. Nie znajdziesz ANI JEDNEGO świadka komór gazowych z cyklonem B dla eksterminacji 1.000 czy 2.000 za jednym razem, obok krematoriów. Zobacz moją pracę “Szoa zszerlokholmizowany“: jest to podsumowanie 20-letnich badań tej kwestii. ‘Mit o 6 milionach komór gazowych’ jest arytmetycznym i technicznym nonsensem.
Prawdę mówiąc wycie, biadolenie, Szoa biznes, 50 lat po wojnie, jest obrzydliwe i poniżające: jest to haniebny wstyd. Żaden naród w historii nigdy nie lamentował z powodu strat 50 lat po wojnie, nawet jeśli są to straty prawdziwe i realne. Nawet gdyby 6-milionów-komór-gazowych były prawdą, byłby to dyshonor by podnosić taką wrzawę i pompować tak dużo pieniędzy wszędzie: kim byli lichwiarze Republiki Wejmarskiej? Wiesz to równie dobrze jak ja. Jest tak tym bardziej, jeśli wiemy, że 6 milionów to ogromna przesada, i że komory gazowe z cyklonem B są niemożliwością techniczną. (zob. Proces Degesch – Degesch Trial in 1949)
W rzeczywistości w niemieckich obozach zmarło 150.000 lub 200.000 Żydów na skutek tyfusu czy głodu. Wielu innych zmarło, ale jako wojownicy walczący z Niemcami, którym my, Żydzi, wypowiedzieliśmy wojnę w 1933! (Hitler miał alergię do hegemonii złota i dolara: dlatego mógł dać pracę 6 milionom bezrobotnych, zanim zaczęły funkcjonować niemieckie fabryki broni!) Czy znasz opublikowaną wtedy książkę napisaną przez naszego genetycznego brata Kaifmana: ‘NIEMCY MUSZĄ ZGINĄĆ’? [Germany Must Perish]
Wiemy o tym, że w ZSRR wymordowano 80 milionów Gojów, w systemie politycznym całkowicie żydowskim, od Marksa i Warburga, do Kaganowicza, Frenkela, Jagody – egzekutorów. Wiemy o tym, że po 1945 roku Amerykanie i Rosjanie zabijali i gwałcili niemieckie społeczności w całej Europie, od Litwy do Albanii.
Wiemy o tym, że zagłodzono na śmierć 1,5 miliona niemieckich więźniów wojennych (kilka lat temu opublikowano słynną książkę, ale ignoruje się ją do dzisiaj). Poniżej francuski tekst rabina: ‘Rabin przyznaje się do winy’ [A rabbi pleads guilty]: niestety, nie mam ani niemieckiego oryginału, ani angielskiego przekładu. Przetłumacz go sobie. Rabin potępia żydowskie zachowanie w Niemczech 50 lat przed nazizmem i usprawiedliwia pojawienie się Hitlera.
Jeśli chodzi o krzywdy jakie wyrządziliśmy ludzkości, nie rehabilitują ich absolutnie ani twoje wspaniałe filmy, ani wirtuozeria Jehudi Menuhina, ani bomba neutronowa ST Cohena, napisałem o tym książkę na podstawie tekstów autorstwa ważnych Żydów, którzy są czymś dużo powyżej antysemickich tekstów kiedykolwiek napisanych przez Goja. Simone Weil napisała tragiczne podsumowanie: ‘Żydzi, ta garstka wypędzonych ludzi, była powodem wypędzenia całej ludzkości’. I George Steiner: ‘Przez 5.000 lat zbyt dużo mówiliśmy: słowa śmierci dla nas i dla innych’.
Wiemy o tym, że w czasie ostatniej wojny zniszczono wszystkie niemieckie miasta o populacji większej niż 100.000 ludzi, z kobietami i dziećmi: milczenie o tym prawdziwym holokauście. Jeśli zastanowimy się nad drogą jaką idzie Szoa biznes, to co zamierzasz zrobić w Niemczech jest faktycznie najpewniejszym sposobem nazbierania ogromnych antyżydowskich uczuć, których eksplozja będzie unikalna w historii.
Naszym zachowaniem powinna być dyskrecja i umiarkowanie: reszta to samobójstwo. Żaden ‘mondializm’, żadne orweliańskie prawa ‘zbrodni myślenia’ nie zapobiegną wybuchowi antysemityzmu: zrobi to JEDYNIE NASZE zachowanie. To co ty robisz i całe biadolenie i pompowanie pieniędzy, to tylko może do tego zachęcić. Antysemityzm osiągnie poza rozsądkowe proporcje, jeśli może mieć racjonalne.
Wiem, że praktycznie niemożliwe jest zbadanie naszej skłonności do spekulacji, i że tylko zniesienie obrzezania w ósmym dniu (nasz partykularyzm pochodzi z zakłócenia 21 dni pierwszego pokwitania, które zaczyna się dokładnie w ósmym dniu), to przynajmniej musimy próbować uniknięcia takich błędów, jak ten który zamierzasz zrobić w Niemczech, a który będzie przerażający.
Jestem wielkim fanem twoich filmów (oprócz “Listy Szyndlera”: zapytaj jego żonę i prawdziwą rzeczywistość historyczną, ale to drobny błąd). Mam nadzieję, że przemyślisz to co ci wysyłam i uciekniesz od szaleństwa większości naszych genetycznych braci. Zawsze ci odpowiem, jeśli będziesz na tyle uczciwy by do mnie napisać”.
Grzegorz Braun na Tajnych Kompletach
Judeopolnia
Rzecz o Gazecie Polskiej, Waszyngtonie i wojnie z Persami. Dalej do reemigracji Izraelitów i kongresie Żydów w Berlinie.
Tak, wierzę, że żydzi praktykowali mord rytualny w ramach swoich ceremonii religijnych w przeszłości, i że prawie na pewno robią to i dzisiaj, przy czym poczynię następujące zastrzeżenia:
Nie sądzę, aby praktyka ta była teraz lub kiedykolwiek sprawą powszechną, lecz ograniczała się do niewielkiej liczby najbardziej zatwardziałych rabinów oraz żydowskich mistycznych sekt kabalistycznych;
Jestem całkowicie skłonny zakładać prawdopodobieństwo, że pojedynczy żydzi na przestrzeni dziejów zostali fałszywie oskarżeni o te praktyki, tak samo, jak uważam, że z drugiej strony bardzo wiele rytualnych mordów przeszło niewykrytych i nieukaranych. Przypadek Bejlissa (1913 r., Rosja) jest dobrym przykładem na dowód tej tezy: Mendel Bejliss był prawdopodobnie niewinny zarzutu popełnienia morderstwa, ale był zaangażowany w ukrywanie udziału swych współwyznawców w tym mordzie;
Jestem w stanie zaakceptować fakt, że przeważająca większość żydów nie jest świadoma, że zarzuty o uprawianie “krwawych ofiar z ludzi” ma co najmniej częściową podstawę faktyczną i naprawdę wierzą, że to oszczerstwo, tak samo jak większość żydów pewnie uważa, że miał miejsce holokau$t w taki sposób, jak to się mniej więcej reklamuje, pomimo niepodważalnych dowodów wskazujących, że go nie było.
Moje przekonanie opiera się na dwóch fundamentach: wnikliwej analizie aspektów historycznych, kulturowych i religijnych judaizmu, oraz moich własnych obserwacjach, osobistych kontaktach, czy doświadczeniach z żydami w okresie minionych 25 lat. Nie chcę zbyt rozwlekle się rozpisywać, ponieważ nie jest to mój ulubiony obszar badań – publiczne i polityczne zbrodnie żydów są znacznie gorszego gatunku niż ich prywatne o religijnym charakterze – ale krótko można podsumować:
Istnieje ogromna ilość naocznych relacji świadków oraz poszlak wskazujących, że te zabójstwa ofiarne miały miejsce w przeszłości, w czasach, kiedy trudniej było ukrywać informacje o nich, a Aryjczycy byli daleko bardziej świadomi i ostrożni względem zyda niż ma to miejsce dzisiaj.
Znamienne jest, że od czasów Babilonu, w okresie prawie czterech tysięcy lat, to oskarżenie (jak też wiele innych) było nagminnie podnoszone przeciwko żydom wszędzie, gdzie się tylko znaleźli. Raz po raz przez całe wieki żydów łapano dosłownie na gorącym uczynku, z krwią na rękach, w niektórych przypadkach taszczących ciało martwego dziecka, z którego spuścili krew do worków czy sakiew, czasem zwłoki znajdowano w piwnicach synagog, itp.
Reakcja żydów na te fakty, to: “giewałt, pśeśladujo nas, za mordunek sie bioro!” Twierdzą oni, że przez całe czterdzieści wieków historii, stworzono monstrualny spisek, aby wrobić ich w mord rytualny. Według tej teorii, w miejscach tak odległych od siebie jak Chiny, Niemcy średniowieczne, Kijów z 1913 r. i Montreal z 1970 r., a także wśród narodów tak różnych, jak rycerscy krzyżowcy, sułtanowie tureccy, XII-wieczni Sasi z Yorkshire, Argentyńczycy, Kozacy, historycy brytyjscy, włoscy papieże Renesansu, różni święci i grzesznicy, Rada Burmistrzów z Pragi oraz współcześni Arabowie, powstał i istnieje jeden wielki spisek z długą siwą brodą, ciągłego okresowego mordowania małych dzieci, spuszczania z nich krwi, a potem podrzucania ciał pomordowanych do pomieszczeń zamieszkałych przez żydów lub do żydowskich środków lokomocji, itp.
No co za diabelski spisek!
Istnieją inne jeszcze, podobne zarzuty zawsze skierowane przeciwko żydom, gdziekolwiek i kiedykolwiek się pojawili – o oszustwa gospodarcze i niszczenie lichwą, odmowę asymilacji, nielojalność wobec kraju przyjmującego, aroganckie zachowanie i nienawiść wobec swoich gospodarzy itp. żydowska odpowiedź jest zawsze taka sama – przez cztery tysiące lat, wszyscy na świecie zaangażowali się w kolosalny spisek, aby “dorwać ich”. Obecnie większość ludzi w to wierzy, co nie zaskakuje biorąc pod uwagę żydowską kontrolę mediów, która zaistniała z różną siłą w świecie zachodnim od końca XIX wieku. Ale w dawnych czasach nie istniała i nie potrafiła prać mózgu.
Nasi przodkowie średniowieczni nie byli głupcami. Żyli po sąsiedzku z żydami w gęsto zaludnionych społecznościach miejskich, bardzo małych jak na współczesne standardy, i znali żydów znacznie lepiej, niż my dzisiaj. Podobnie jak ludzie dzisiaj, troszczyli się o swoje dzieci, a gdy dziecko zostało zabite, wtedy cała społeczność interesowała się tym faktem, nie tylko dla celów zemsty, ale głównie dla zapewnienia bezpieczeństwa swoim własnym dzieciom. Obecnie próbuje nam się wmówić, że raz po raz, jakaś odseparowana społeczność ludzka, która odkrywała, że wśród niej grasuje zabójca dzieci, uparcie odmawiała odkrycia domniemanych „gojów-prawdziwych zabójców” i oskarżała żydów z powodu swego religijnego fanatyzmu. A jaki to ewentualny interes mogaby mieć jakakolwiek społeczność, średniowieczna lub inna, w zlinczowaniu niewinnego kozła ofiarnego, a puszczeniu wolno prawdziwego zabójcy dzieci? Dlaczego ktoś miałby tak postąpić w Trewirze lub Lincoln lub Spoleto czy Kijowie, dokonać takiej pomyłki sądowej, wystawiając inne dzieci na niebezpieczeństwo? Dlaczego (jak to wiemy na podstawie faktów historycznych) zabójstwa dzieci ustawały wtedy, gdy żydzi zostali ukarani i (zazwyczaj) wygnani ze wspólnoty?
Religia żydowska pozwala na praktykę składania ofiar ze zwierząt, za Starym Testamentem czy jak oni to nazywają Torą, choć te zwyczaje od dawna są zawieszone i teoretycznie mają zastosowanie tylko do Świątyni w Jerozolimie. Istnieje cała sekta “Kohanim” w izrahellu, która praktykuje i szkoli kolejne pokolenia rabinów w technikach ofiary w oczekiwaniu na dzień, kiedy izrahell odbierze Meczet Al Aksa od muzułmanów, którzy mają go 1400 lat i odbudują Świątynię. Talmud naucza, że nie-żydzi to goje, zwierzęta bez duszy. Dla religijnego żyda, nie ma różnicy między Niemcem lub Amerykaninem, Afrykaninem czy krową, koniem lub rybą; to są wszystko mniejsze nie-żydowskie formy życia, humanoidzi lub coś w tym guście, a zostały tutaj przez Boga stworzone, aby służyć i sprawiać przyjemność żydom. Kiedy żydzi twierdzą, że nie praktykują “ludzkiej” ofiary, w świetle swych własnych majaczeń mówią prawdę. Nie uważają bowiem pogan za ludzi.
Ech @November09,za bezmyślność z jaką wklejasz co popadnie palnąć by cię i to nie rytualnie ale tak zwyczajnie-z liścia.
Chcesz coś wiedzieć o rytualnych morderstwach? to ci opowiem:
W marcu 1911r w Kijowie odnaleziono okaleczone i martwe ciało 13-letniego Andrieja Juszczyńskiego.Po mieście krąży plotka że zamordowali go Żydzi.Po kilkumiesięcznym śledztwie aresztowano Menahema Beilis i postawiono mu zarzut zabójstwa chłopca.Czy Beilis zabił? może zabił może nie zabił (rodzice Juszczyńskiego utrzymywali kontakty z gangiem przemytników więc różnie mogło być)
Ulica coraz głośniej mówi o mordzie rytualnym i domaga się takiegoż zarzutu względem Beilisa.Sąd zwraca się do Cerkwi Prawosławnej z prośbą o opinię.W odpowiedzi otrzymuje oświadczenie mówiące że Rosyjska Cerkiew Prawosławna nie ma wiedzy na temat mordów rytualnych gdyż nie wspomina o tym ani ewangelia ani żaden prawosławny teolog
Ale znajduje się ekspert,polski wychrzta jezuita Justyn Pranajtis
To jego ekspertyz wysłuchuje sąd a ich treść przekazywana jest "ulicy" przez obecnych na procesie widzów.
W tym czasie protestant Lejba Dawidowicz Bronsztejn zwany Trockim organizuje na Zachodzie antyrosyjską kampanię prasową Listopad 1913 "Die Neue Zeit"
Artykuły Trockiego drukowane są w większości wysokonakładowych czasopism na Zachodzie.
W tym samym czasie przysposobiony przez prawosławną rosyjską rodzine Aleksander Kiereński organizuje krucjate prawników przeciw ciemnemu i okrutnemu samodzierżawiu.
W niespełna cztery lata po tym Aleksander Kiereński stanie na czele Rządu Tymczasowego i aresztuje Rodzine Carską.
To ważny szczegół ale nie każdy o tym wie więc zapamiętajcie to nie bolszewicy obalili Carat,zrobił to rząd liberałów pod kierownictwem Aleksandra Kierenskiego
Zachodnia opinia publiczna dzięki publikacjom Trockiego uprzedzona była tak skutecznie, że nie reagowała na los carskiej rodziny.Każdy wiedział (do dziś wie) że carska rodzina to okrutni ludzie którzy prócz organizowania żydowskich pogromów i seksualnych orgii z wiecznie pijanym Rasputinem nie byli zdolni do niczego.
Bolszewicy którzy ostatecznie wykonają mokrą robotę w tym przypadku odegrają trzeciorzędną rolę narzędzi i przystąpią do działania dopiero wtedy kiedy nadejdzie rozkaz (z Londynu)
zaś duchowym czyli tymi bez udziału których ta sprawa nie byłaby wogóle możliwa, sprawcami mordu rytualnego byli:katolicki jezuita,ewangelik-komunista,prawosławny liberał A to są ich ofiary
Dołączył: 06 Mar 2013 Posty: 241
Post zebrał 0.000 mBTC Podarowałeś BTC
Wysłany: 22:08, 25 Mar '13
Temat postu:
@pszek Podobno na ścianach tego domu w Jekaterynburgu były ciekawe napisy co identyfikowały bezpośrednich sprawców jako należących do konkretnej kultury.
_____________________________________
Wiemy że rytuały typu okaleczanie, samo-okaleczanie, gwałty tradycyjne czy analne, na ludziach czy zwierzętach, morderstwa ludzi czy zwierząt są używane w magii. Obrzędy te łączone są z seksem w przeróżnych konfiguracjach. Jest to magia i jako taka nie jest monopolem żydowskim. Faktem jest że od zawsze (no przynajmniej ostanie dwa tysiące lat) w naszym kręgu kulturowym Żydzi w magii dominują. W Internecie jest mnóstwo filmów o magii tych “Illuminati” czy o symbolach magicznych w popkulturze (to robi na technicznie wysokim poziomie Świadomy Obywatel: http://vigilantcitizen.com/) a jest to właśnie język różnych żydowskich sekt.
W Biblii ofiar rytualnych jest pełno, ciągle zabija się tam niewinne owieczki czy koziołki na Chwałę Pana, a z dzieci o mało taki sam los nie spotkał Izaaka.
Księga Wyjscia rozdział 13
1 Pan tak powiedział do Mojżesza:
2 Poświęćcie Mi wszystko pierworodne. U synów Izraela do Mnie należeć będą pierwociny łona matczynego - zarówno człowiek, jak i zwierzę.
Jahwe nie jest wyjątkiem, dużo bogów jest dość żarłoczna, nawet w dosłownym znaczeniu tego słowa. Oczywiście mord rytualny każdego pierworodnego dziecka czy koziołka to przegięcie i podobno długo się nie utrzymał.
_____________________________________
Tutaj jest historyczny słynny występ u Ophry:
Ten materiał ma pewnie prawie trzydzieści lat. Laska która tam występuje nazywa się Vicki Polin.
Opowiadała wtedy że jako dziecko miała pięciokrotnie usuwaną ciążę, podobno zawsze ojcem był jej własny ojciec (ja pierdzielę!). Vicki Polin ma własną stronę, adres, można się umówić bo jest terapeutką. Pomaga ofiarom dziecięcych gwałtów, wierzę że jest w tym kompetentna.
Vicki Polin - samo jej nazwisko jest fajne.
_____________________________________
Zjawisko używania dzieci do różnych magicznych rytuałów, czy to połączone z morderstwami czy tylko długotrwałe znęcanie się, w konfiguracji z seksem czy bez, jest w świecie Zachodu powszechne. Porządny niemiecki film na ten temat:
Różne nadużycia seksualne funkcjonariuszy Kościoła katolickiego też mogą być związane właśnie z magią. Ksiądz co ma trzydzieści lat może wkładać ministrantom ręce do spodni z rozpusty. Trudniej jednak uwierzyć że z rozpusty będzie to robił ksiądz w wieku lat pięćdziesięciu.
W Ameryce zajmuje się tym chyba na dość wysokim poziomie William H. Kennedy – jak z nazwiska wynika – katolik. Słuchałem go kiedyś i on doszedł wtedy do wniosku że te przypadki, które badał, to była właśnie magia a nie rozpusta.
Ukazała się w Polsce książka znanego hochsztaplera, ojca jezuity Malachiasza Martina “Dom smagany wiatrem” gdzie gość opisuje tego typu zabawy w rzymskiej bazylice z udziałem wysokich funkcjonariuszy Kościoła. Wiarygodność Martina jest różnie oceniana ale generalnie to chyba coś jest na rzeczy.
_____________________________________
Parę lat temu ukazała się ciekawa książka prof. Ariela Toaffa “Krwawa pascha”. Tutaj Izrael Szamir na ten temat: http://www.israelshamir.net/Polish/Polish10.htm. Toaff analizuje tam dane z procesu zabójców świętego Szymona z Trydentu sprzed ponad pięciuset lat i dochodzi do wniosku że proces był uczciwy i rzeczywiście takie zdarzenie miało miejsce.
Skundlony Kościół katolicki po ostatnim soborze w ramach walki z “antysemityzmem” usunął wspomnienie o św. Szymonie z kalendarza liturgicznego.
Owszem znaki były i zostały sfotografowane przez śledczą komisję zaraz po wkroczeniu "białych" do Jekaterinburga. (kilka dni po zabójstwie)
Ale członkowie komisji byli frontowymi oficerami a nie ekspertami specjalizującymi się w dziedzinach bardzo osobliwych.
Późniejsza analiza dokonana już przez ekspertów wskazuje że człowiek który to napisał (narysował) zrobił to w sposób wskazujący na to że nigdy wcześniej nie miał do czynienia z kabałą czy okultyzmem.Jednym słowem zrobił to koślawo i w pewnym sensie sztucznie.Po to żeby już do skończenia świata ludzie wierzyli że mordu dokonali Żydzi kabaliści.Taka wersja miała tę zalety że była łatwo przyswajalna przez prosty lud i kierując gniew w określonym kierunku skutecznie redukowała popyt na prawdę.
A prawda o tej zbrodni jest straszniejsza niż wersja z udziałem bolszewickich żydów kabalistów.Mord carskiej rodziny a wcześniej rewolucja a jeszcze wcześniej intryga wciągająca dwie monarchie (rosyjską i niemiecką ) w niszczącą wojnę,były elementami misternego plany londyńskiego stronnictwa weneckiego.
Co zaś się tyczy celu mordy na rodzinie carskiej to był następujący;Car na początku wojny wysłał do Anglii kilkaset ton złota które miało być zabezpieczeniem opłata za dostawy broni gdyby zaszła taka konieczność.Złoto było własnością Cara (takie było prawne usytuowanie Cara w Imperium Rosyjskim) i tylko Car lub jego potomek w linii prostej lub potomek potomka w linii prostej,mógł się o to złoto upomnieć.Dlatego cała rodzina musiała być unicestwiona.I została.Technicznie wykonali to zwykli kryminaliści ale zleceniodawcą był pracujący dla wenecjan wywiad angielski.
Dlatego w pewnym sensie mozna mówić o mordzie rytualnym bo zostali złożeni na ofiarnym ołtarzu boga o imieniu ZŁOTY CIELEC.
_________________ sasza.mild.60@mail.ru
“Mrs. Van Hyning, dziwi mnie fakt, że jest Pani zaskoczona. Przecież studiuje Pani historię – i dlatego wie Pani również, że zarówno Borgiowie, jak też Medici to żydowskie rodziny we Włoszech. Z pewnością wie Pani, że byli Papieże spośród członków obu tych rodów. Może to Panią zaskoczy, ale mieliśmy 20 żydowskich Papieży, a jeśli będzie Pani mieć dość czasu, jaki będzie korespondować z moim wolnym czasem, to mogę pokazać Pani ich nazwiska i daty. Dowie się Pani wówczas, że: zbrodnie popełnione w imię Kościoła Katolickiego miały miejsce w okresie rządów żydowskich Papieży. Przywódcami inkwizycji byli jak jeden, np. de Torquemada, żydzi”. (Woman’s Voice, 25 listopada 1953)
Przecież studiuje Pani historię – i dlatego wie Pani również, że zarówno Borgiowie, jak też Medici to żydowskie rodziny we Włoszech
Nie tylko Borgiowie i Medici były też inne,na przykład ród Sforzów.Rodom Medici i Sforzów udało się skoligacić z dwoma europejskimi dynastiami.
Katarzynę Medycejską udało się wsadzić na tron francuski zaś Bone na polski tron.Obydwie królowe były znienawidzone przez poddanych za to że otaczały się "swoimi ludźmi",obdarzały ich stanowiskami,przywilejami,wpływami itd.
Obydwie jej wysokości prócz majestatu otaczała zła sława co było skutkiem nienaturalnie dużej śmiertelności jaka panowała wśród tych którzy stawali na drodze ich ambitnych planów.
W Najjaśniejszej Rzeczpospolitej wpływy "ludzi królowej" były tak duże że onegdaj rozwrzeszczana i pijana szlachta na jakimś sejmiku okrzyknęła królem Saula Wahla _________________ sasza.mild.60@mail.ru
Zanim inne narody miały okazję zaznać wpływu ‘Prawa Mojżeszowego’, w 536 roku BC zaszło wydarzenie stwarzające precedens dla dwudziestego wieku – upadek Babilonu.
Zbieżność kształtu dzisiejszych wydarzeń (tj. tych, wynikających z dwóch Wojen Światowych) z upadkiem Babilonu, jest zbyt wyraźna, aby ją można było uznać za przypadkową: w istocie można wykazać, że zostały one celowo stworzone. W obecnym stuleciu, narody Zachodu, nie zdając sobie z tego sprawy, są pod kontrolą ‘Prawa Judajskiego’ kierującego scentralizowanymi rzadami; a nie swych własnych praw.
We wszystkich trzech wypadkach identyczne jest rozmieszczenie ról i ich końcowe rozwiązanie. Po jednej stronie sceny występuje zagraniczny możnowładca, gnębiący i znieważający Judajczyków (czy też, dzisiaj - Żydów). W Babilonie był nim ‘król Baltazar’; w Pierwszej Wojnie Światowej – car rosyjski; w Drugiej Wojnie był nim Hitler. Przeciwnikiem ‘prześladowcy’ jest inny zagraniczny potentat - wyzwoliciel. W Babilonie był nim perski król Cyrus; w drugim wypadku – był nim Balfour; w trzecim – prezydent Truman.
Pomiędzy przeciwnikami stoi tryumfujący prorok – wielki człowiek usadowiony przy dworze panującego, który przepowiada i przeżywa klęskę, mającą spaść na ‘prześladowcę’. W Babilonie rolę tę pełnił Daniel; w obu wojnach światowych obecnego stulecia – dr Chaim Weizmann, syjonistyczny prorok zagranicznych dworów.
Tak wyglądają postacie. Rozwiązanie nastepuje w formie zemsty Jehowy nad ‘poganami’ i tryumfu Żydów w postaci symbolicznego ‘odrodzenia’. ‘Król Baltazar’, któremu Daniel przepowiedział zagładę, ginie tej samej nocy wraz ze swoim królestwem, zwyciężony przez przeciwnika. Precedens ten zacytowany został w dwuwierszu ‘zapisanym na ścianie’ pokoju, w którym żydowscy zdobywcy zamordowali rosyjskiego cara i jego rodzinę pod koniec pierwszej wojny dwudziestego wieku. Po drugiej wojnie dwudziestego wieku, przywódcy nazistowscy zostali powieszeni w dniu żydowskiego święta Pokuty.
Tak więc, wynik dwóch wojen światowych tego stulecia zgodny był ze schematem starożytnej wojny babilońsko-perskiej, jak opisuje ją Stary Testament.
Prawdopodobnie ludy walczące w tej starożytnej wojnie uważały, że biją się o coś więcej, niż o sprawę Judejczyków - że bronią własnych interesów. Lecz w ujęciu Starego Testamentu przekazywanego przez stulecia, wszystkie inne motywy zostały wymazane. W obrazie wrażonym w mózgi narodów, jedynym znaczącym rezultatem jest zemsta Jehowy i tryumf Judejczyków. Dwie wojny światowe obecnego stulecia podążają podobnym szlakiem.
Postać króla Baltazara pozostała jedynie symbolem ‘obcego ucisku’ Judejczyków (chociaż uwięzieni oni zostali przez Jehowę za wykroczenia przeciw jego prawu; tym niemniej król jest ich ‘prześladowcą’ i musi być w barbarzyński sposób zniszczony). Podobnie król Cyrus jest jedynie narzędziem Jehowy w spełnieniu jego obietnicy ‘przelania ‘wszystkich tych przekleństw’ na ‘twoich prześladowców’, w momencie gdy wypełnią oni swoją rolę ‘gnębicieli’. Tak więc król Cyrus nie zasługuje na żadne względy – ani jako zdobywca, czy wyzwoliciel. Nie jest w lepszym położeniu niż król Baltazar; z kolei i jego panowanie zostanie zniszczone.
W świetle autentycznej historii, król Cyrus był oświeconym człowiekiem i założycielem imperium, rozciągającego się w Azji Zachodniej. Według encyklopedii, ‘pozostawił zdobytym narodom swobodę religii i zachował ich instytucje’. W ten sposób Judejczycy byli beneficjantami jego polityki, którą bezdyskrymiancyjnie stosował wobec wszystkich narodów. Gdyby król Cyrus zjawiłby się obecnie na ziemi, zdumiał by się nad swoim obecnym portretem historycznym, ukazującym przywrócenie kilku tysięcy Judajczyków do Jerozolimy, jako jedyne jego znaczne i trwałe osiągnięcie.
Gdyby jednak przypadkiem istotnie uważał ten czyn za swoje największe osiągnięcie (zgodnie z opinią polityków XX wieku), powróciby na ziemię wielce usatysfakcjonowany, przekonawszy się iż przez ten uczynek wywarł w ciągu ubiegłych 2500 lat większy wpływ na ludzkie wydarzenia, niż jakikolwiek inny doczesny władca. Żaden czyn starożytności nie wywarł tak wielkiego, ani tak wyraźnego wpływu na dzisiejsze czasy.
W XX wieku AD, dwa pokolenia polityków prześcigały się nawzajem w dążeniu do odegrania roli króla Cyrusa i pozyskania sobie względów żydowskich. Jedynym trwałym i istotnym rezultatem dwóch wojen światowych było zaspokojenie zemsty żydowskiej nad symbolicznym ‘prześladowcą’ i żydowski tryumf w postaci nowego ‘odrodzenia’. W dwudziestym stuleciu symboliczna legenda wydarzeń w Babilonie urosła do potęgi nadrzędnego ‘Prawa’, przekreślającego wszystkie inne, a zarazem prawdę i historię.
http://egawlas.homeunix.net/kontrowersja_syjonu/5/index.html
Główne figury w rządzie Putina, to niemal wyłącznie krypto – Żydzi. Rdzeniem tej piątej kolumny są Żydzi ortodoksyjni, często zwani chasyda-mi. Istnieje szereg nurtów chasydyzmu, ale dominującym jest sekta Chabad Lubawich /Lubawicz/. Jej istotą jest agresywny, wojowniczy ekstremizm na rzecz żydostwa oparty na podstawach talmudyzmu, co można nazwać szczególnym rodzajem geopolityki. Dobitnie o tym pisze rabin Eduard Hodos – zwierzchnik charkowskiej społeczności żydowskiej, nieprzejednany / rzekomo/ przeciwnik sekty Chabad Lubawich. Ujawnia on niedostępną dla gojów wewnętrzną sytuację w tej sekcie, rozpoznaną przez niego już w latach dziewięćdziesiątych, kiedy Chabad rozpoczął energiczną penetrację Rosji.
Centrala Chabad Lubawich mieści się w Nowym Jorku. Jedną z kluczowych figur Chabadu jest były wiceprezydent Al Gore, którego oj-ciec był niegdyś przyjacielem słynnego Armanda Hammera, a ten przyjacielem „Lenina”
Główną księgą Chabadu jest „Tania”, którą Eduard Hodos nazywa drugim „Mein Kampf”, opartym na „Protokołach Mędrców Syjonu”. Księga i wszyscy rabini Chabadu dzielą ludzkość na ludzi, czyli Żydów – „naród wybrany” i resztę – ogromną większość ludzkiej populacji jako goim – czyli bydło. Tu w niczym nie różnią się od wszystkich talmudystów.
Chabad uważa za gojów nawet świeckich Żydów. Stąd bierze się tak szokująca różnica w planach redukcji ludzkości: ma być kilkanaście mi-lionów Żydów, ale na równe z nimi prawa może zasługiwać zaledwie kilkaset tysięcy.
Chabad Lubawich upatrzył sobie tereny posowieckie jako szczególnie ważny obszar działania. W 1991 roku cele Chabadu w Rosji zostały określone następująco – według Eduarda Hodosa:
1. Chabad musi dominować we wszystkich dziedzinach żydowskiego życia w Rosji.
Chabad musi intensywnie rozwijać lokalny żydowski kapitał, któ-ry następnie będzie można spożytkować w innych częściach świata przez kanały Chabadu. Na tym etapie musi agresywnie infiltrować polityczne instytucje, włącznie z infiltracją tajną przez krypto – Ży-dów i przejmowanie mediów.
2. Liberalizacja i demokratyzacja [Rosji] stworzyły emisariuszom Chabadu możliwość przenikania do wszystkich większych miast bez oglądania się na obowiązujące prawa w obrębie życia religijnego. Proces ten zachodzi dzięki wspól-nym przedsięwzięciom gospodarczym, w których grali pierwszopla-nowe role różni pracownicy [żydowscy], eksperci, konsultanci.
Centralami ruchu są Moskwa i Dniepropietrowsk
Jasno zdefiniowanym celem Chabadu było przechwycenie mieszańców żydowsko – rosyjskich zatrudnionych w strukturach realnej władzy; usidlenie ich, uczynienie swoimi żarliwymi wyznawcami, energicznie popierając ich kariery i awanse. W tej kwestii chabad-nicy byli gotowi poświęcić nawet swoje ideologiczne dogmaty i przymknąć oko na brak czystości krwi. Natomiast, co do nie-Zydów, sprawa była prosta – pieniądze [przekupstwa]. Biorąc pod uwagę fakt z okresu otwarcia granic dla transferu w obie strony waluty, gdy społeczeństwo rosyjskie nie posiadało waluty, a znaczne fundusze zagraniczne należały do członków „Komitetu 300″ i Chabadu – to ich korzyści w nabywaniu w Rosji nieruchomości [za bezcen], nie mają swojego odpowiednika na świecie.
Oni osiągnęli najwyższe stanowiska w gospodarce i władzy politycznej.
Zwierzchnikiem Chabadu w Rosji jest Berl Lazar. Już za pierwszej prezydentury Władimira Putina został on głównym rabinem Rosji /w 2000 roku/, zastępując na tym stanowisku zmarłego Adolfa Szajewicza. Zmiana nastąpiła w dziwnych okolicznościach, przypominających operację specjalną. Z dwudziestu rabinów głosujących na Berła Lazara, osiemnastu nie było obywatelami Rosji. Jeszcze w przeddzień głosowania nic nie zapowiadało takiego wyniku, ale Kreml podjął interwencję i Beri Lazar wygrał wybory.
Putin natychmiast nadał Berlowi Lazarowi rosyjskie obywatelstwo, tym samym naruszając obowiązujące prawo. Wcześniej Berl Lazar posiadał obywatelstwa izraelskie i amerykańskie. To właśnie Władimir Putin, były funkcjonariusz służb specjalnych Rosji, już pierwszego roku swej prezydentury, swoimi decyzjami otworzył Chabadowi szeroką drogę do penetracji Rosji.
KIM JEST WŁADIMIR PUTIN?
Postawmy proste pytanie: jeśli Putin tak foruje Żydów i faworyzuje ich w swoim otoczeniu, czyni dla nich niepojęcie dużo, a oni z kolei wyznaczyli go na następcę Jelcyna /większość jelcynowskiej „familii” była Żydami/ – to kimże w takim razie jest Putin?
Pochodzenie Putina jest bardzo nie-jasne. Są dwie wersje.
Jedna oficjalna, druga nieoficjalna. Według pierwszej, urodził się w 1952 roku w Lenin-gradzie, w rodzinie Władimira Spiridonowicza Putina. Jego mat-ka, Marija Iwanowna de domo Szełomowa, mia-ła wtedy 41 lat, co było niezwykłą rzadkością w tamtych czasach.
Według drugiej wersji, nieoficjalnej, Władimir Putin uro-dził się w 1950 roku jako dziecko poza-
małżeńskie. Jego biologiczną matką była Wiera Nikołajewna, która uro-dziła Putina w wieku dwudziestu sześciu lat, a ojcem Płaton Priwałow, któ-ry porzucił matkę i dziecko i nie był wpisany jako ojciec do dokumentów. Chłopczyk był przez pierwsze trzy lata wychowywany przez dziadka i bab-cię. Po tym, jak matka wyszła za mąż za Gieorgija Osiepaszwili, zabrała syna do siebie do Gruzji, ale wraz z narodzeniem następnych dzieci, ojczym zaczął sprzeciwiać się przebywaniu Wołodi w rodzinie. Krewna Osiepaszwi-li skrycie oddała Wowę jakiemuś bezdzietnemu majorowi. Kiedy matka zo-rientowała się co się stało, odebrała syna i zawiozła go do dziadków w permskim okręgu /obłasti/. Już po tym wydarzeniu, w sekrecie przed matką, Wowa został oddany na usynowienie bezdzietnemu dalekiemu krewnemu Putinów w Leningradzie.
Nowa rodzina w celu rozwiązania problemu braków chłopca w nauce, zaniżyła o dwa lata jego wiek, zmieniając metrykę urodzenia /przy usynowieniu zmienia się datę, to normalna praktyka/ i od nowa posłano go do pierwszej klasy. Bardziej przychylamy się do tej drugiej wersji biorąc pod uwagę jego wygląd, jego chód, cechy charakteru i tak dalej. Cały problem nie dotyczy jego rodziców jako takich, w końcu rodziców się nie wybiera. Chodzi o to, że mówimy o pierwszej osobie w państwie.
To, że ukrywa on ważne fakty ze swojego życia, nie przemawia na jego korzyść. Tym bardziej, że według drugiej wersji, chłopiec od najmłodszych lat doświadczał przeżyć traumatycznych, prawdziwą zdradę rodziców, ojczyma, przeżywał silne psychiczne napięcia i wstrząsy w sferze poczucia własnej wartości.
O co chodziło z obniżeniem jego wieku w tamtych czasach, kiedy wszystkie dzieci pragną być starszymi? I konieczność stałego kłamania o so-bie całemu otoczeniu, stałe ukrywanie prawdy? Istnieją podstawy do tego, aby mówić o wypaczonej dziecięcej psychice. Nie ma także jasności co do pochodzenia oficjalnej matki Putina. Rysy twarzy, nazwisko panieńskie Szołomowa sugerują jej żydowskie pochodzenie /należy pamiętać -„Szełom Alejchem”/. Zewnętrznie i brat matki Putina, Iwan Iwanowicz Szełomow jest podobny do Żyda. Danych na temat rodziców z jakiegoś powodu w oficjalnej biografii Putina nie ma. Żydami byli także ulubieni sąsiedzi Putina, opiekujący się nim nauczyciele i trener judo – to także wiele mówi. Wiadomym jest także, że Władimir Putin wraz z mat-ką odwiedził Izrael w 1967 roku, w wieku lat piętnastu. A wyjazdy wtedy do Izraela i USA dozwolone były jedynie dla odwiedzenia tylko bardzo bliskiej rodziny. Oznacza to, że Putin miał bliską rodzinę w Izraelu.
To właśnie wtedy postanowił wybrać karierę oficera wywiadu. Tak więc staje się oczywistym, że Władimir Putin jest Żydem albo po matce i wtedy wszystko jest jasne, albo jest on przybranym synem wychowanym przez żydowską matkę w miłości i szacunku do Żydów, co na jedno wychodzi. To bardzo źle, że z tego powodu mogły być przypominane Wołodi zdrady rodziców, gruzińskich krewnych i być może także rodziny bezdzietnego majora. Z tych powodów mógł z Putina wyrosnąć swego rodzaju janczar Rosjanin po krwi, wychowany na wroga Rosjan i swój stosunek do biologicznych rodziców jest w sta-nie przejawiać wśród 140-milionowego narodu.
Czy może to być źródłem wszelkiego zła w postępowaniu Puti-na, jego związków z Chabadem, „Komitetem 300″, pogardą dla Ro-sjan, dla armii, czy pogardą okazywaną Gruzinom?
Taki Władimir Putin z pewnością otrzyma poparcie od radykalnych judaistów.
[...]Według źródeł judejskich, nazwa ‘faryzeusz’ oznacza kogoś ‘separującego się’, lub trzymającego się z daleka od nieczystych osób i rzeczy, aby osiągnąć stan świętości i prawości pozwalający komunikować się z Bogiem. Faryzeusze tworzyli zamkniete bractwo, przypuszczając do swych najtajniejszych kręgów jedynie tych, którzy w obecności trzech członków zaprzysięgli ścisłe przestrzeganie czystości lewickiej. Byli oni pierwszymi prekursorami tajnej konspiracji, opartej na nauce politycznej.
Doświadczenie i wiedzę zdobytą przez faryzeuszy łatwo można prześledzić w metodach używanych przez konspiracyjne partie, jakie wyłoniły się w ciągu ostatnich dwu stuleci, a szczególnie w niszczycielskiej rewolucji w Europie, która została zainicjowana przez Żydów i była przez nich kierowana.
I tak na przykład, faryzeusze byli wynalazcami metody polegającej na wzajemej obawie i podejrzliwości, jaka do dzisiaj wiąże konspiratorów i stanowi siłę ich organizacji. Jest to system szpiega-nad szpiegiem i donosiciela-na-donosiciela, na jakim zbudowana została partia komunistyczna (a także Armia Czerwona, której regulamin przewiduje instytucję ‘komisarzy politycznych’ i donosicieli’ jako część struktury wojskowej, od najwyższego jej szczebla do najniższego).
Faryzeusze pierwsi wprowadzili go w życie, opierając się na ustępie z Księgi Kapłańskiej: ‘postawisz stróża nad moim strażnikiem’ (cytat z Jewish Encyclopaedia według oryginału hebrajskiego, używanego przez Żydów). Nie sposób pojąć natury rewolucyjnej machiny wprawionej w ruch w dziewietnastym stuleciu w Europie, jeżeli nie weźmie się pod uwagę talmudycznej nauki i tresury, jakie oddziedziczyła większość jej organizatorów i przywódców – a faryzeusze byli pierwszymi talmudystami. Zgodnie z nadrzędną ideą Talmudu, przypisywali oni każdej formule Skrybów nadprzyrodzoną właściwość, nawet tam, gdzie się mylili.[...]
Antyżydowska demonstracja w Budapeszcie 04.05.2013
Cytat:
Skrajnie prawicowe, parlamentarne ugrupowanie Jobbik zorganizowało w sobotę demonstrację w centrum Budapesztu pod hasłem „upamiętnienia ofiar syjonizmu i bolszewizmu”. W niedzielę w stolicy Węgier odbędzie się Światowy Kongres Żydów.
Według różnych źródeł w sobotniej demonstracji wzięło udział od kilkuset do około tysiąca osób.
Wiec odbył się na skwerze Vertanuk Tere w centrum Budapesztu. Pod stojącym tam pomnikiem premiera Imre Nagya, straconego po węgierskiej rewolucji 1956 roku, przemówienie wygłosił m.in. przywódca Jobbiku Gabor Vona, a także deputowany z ramienia tej partii Marton Gyongyosi. Ten ostatni był wcześniej potępiany przez międzynarodową opinię publiczną za wzywanie do rejestrowania Żydów jako zagrożenia dla bezpieczeństwa narodowego.
„Kiedy mówimy o podobieństwach między komunizmem i nazizmem, zapominamy o podobieństwach między komunizmem i syjonizmem” – oświadczył Vona. Jego zdaniem Węgry są poddawane „praniu mózgów na temat Holokaustu”. Za „zbrodniczą” uznał politykę Izraela wobec Palestyńczyków, a Strefę Gazy porównał do „kolonii karnej, w której obywatele Palestyny są pozbawiani praw”. Za „kolonię Izraela” uznał również Unię Europejską.
„Węgierscy Żydzi powinni przeprosić nasz naród za morderstwa popełnione przez komunistyczny rząd Matyasa Rakosiego” – oświadczył Vona. Przypomniał, że Rakosi, komunista pochodzenia żydowskiego i sekretarz generalny Węgierskiej Socjalistycznej Partii Robotnicznej w latach 1946-1956, został wyznaczony na to stanowisko przez Stalina, doprowadził do zamachu stanu na Węgrzech i był odpowiedzialny za masowe represje przeciwników politycznych.
„Nie damy się upokorzyć. Węgry nie są na sprzedaż” – mówił Gyongyosi.
Na wiecu pojawiły się transparenty z napisami takimi jak: „Węgry nie są niewolnikiem w żydowskim imperium”, czy: „Nie dla żydowskiej kolonizacji”.
Policja nie interweniowała. Zatrzymano tylko jedną osobę, która rozwinęła transparent ze swastyką. Okoliczne ulice patrolowały dziesiątki policjantów z psami. Funkcjonariusze interweniowali również, gdy grupa oburzonych osób, w tym deputowanych lewicy, usiłowała protestować przeciw wystąpieniom skrajnej prawicy.
Narastanie ruchów skrajnie prawicowych i antysemityzmu w Europie, w szczególności na Węgrzech, ma być głównym tematem obrad konferencji Światowego Kongresu Żydów, rozpoczynającego się w niedzielę w Budapeszcie.
„Nie uważam (premiera Węgier) Viktora Orbana za antysemitę, ale w jego kraju i w jego partii (Fidesz) jest wielu nieprzyjaciół Żydów, którzy są autorami antyżydowskich prowokacji” – powiedział w przeddzień spotkania niemieckiemu dziennikowi „Tagesspiegel” przewodniczący Światowego Kongresu Żydów Ronald S. Lauder. „Obserwujemy narastanie antysemityzmu w wielu krajach Europy. Jednak na Węgrzech widzimy otwartą nienawiść wobec Żydów, również w mediach” – zaznaczył.
„Odczuwamy coraz większą obawę i strach z powodu narastających ataków ekstremistycznych i antysemickich” – przyznał w rozmowie z węgierską telewizją publiczną Peter Feldmayer, przewodniczący Węgierskiego Związku Żydowskich Gmin Wyznaniowych.
Z opublikowanych w sobotę wyników badań żydowskiego socjologa Andrasa Kovacsa wynika, że w 1993 roku do poglądów antysemickich przyznawało się 14 proc. Węgrów, natomiast w 2010 roku – już 28 proc.
Początkowo zgody na wiec Jobbiku nie wyraziła policja, jednak jeden z deputowanych tej partii odwołał się do sądu. Ten w piątek orzekł, że policyjny zakaz opiera się na „nieuzasadnionych przesłankach” i stanowi „poważne naruszenie prawa”. Wskazano też, że policja wydała zakaz po ponad dwóch tygodniach od zgłoszenia wiecu, a więc przekroczyła 48-godzinny okres, jaki ma na ocenę zgodności takiego wydarzenia z prawem.
Orban oświadczył, że „orzeczenie sądu jest nie do przyjęcia”. Zwrócił się z prośbą o interwencję do prezesa Sądu Najwyższego i polecił szefowi MSW „wykorzystanie wszelkich zgodnych z prawem środków, by zapobiec temu sprzecznemu z konstytucją wydarzeniu”. Mimo to w piątek wieczorem MSW podtrzymało swoją wcześniejszą decyzję, apelując jednocześnie do Węgrów, aby zbojkotowali demonstrację.
Ambasador Izraela w Wielkiej Brytanii zaprotestował w czwartek przeciw Raportowi wydanemu przez Katolicki Kościół w Szkocji, w którym kwestionuje się boskie prawo Żydów do ziemi Izraela.
Nie dość tego, prominentny muzułmański duchowny z Kataru, Yusuf Al-Qaradawi podczas oficjalnej wizyty w Strefie Gazy stwierdził, że: "Palestyna nigdy nie była żydowska".
Daniel Taub, ambasador Izraela w Wielkiej Brytanii zaprotestował przeciwko najnowszemu Raportowi wydanemu przez władze Kościoła w Szkocji pod tytułem: "Inheritance Abrahama".
Raport ten został opublikowany w internecie przez władze kościelne i Radę Społeczną Koscioła w Szkocji na kilka dni przed majacym się odbyć 18 maja Zgromadzeniem Ogólnym tego Kościoła. W Raporcie opierając się na Biblii zakwestionowano roszczenie Żydów do ziemi palestyńskiej. Wprowadzenie do tego Raportu podaje, że jest on refleksją i odpowiedzią na pytania związne z jakimi trzeba się zmierzyć gdy sytuacja polityczna i humanitarna na Ziemi Świetej jest źródłem troski i bólu dla nas wszystkich.
W Raporcie proponuje się rozważyć różnorakie działnia polityczne, w tym bojkot izraelskich towarów oraz zakaz inwestycji w tym kraju, co ma być znakiem protestu przeciwko powstawaniu nielegalnych osiedli na terytoriach okupowanych.
Po gwałtownych naciskach lobby żydowskiego z Wielkiej Brytanii, Kościół w Szkocji postanowił przeredagować treść swojego Raportu. Sama zaś treść Raportu opublikowanego w internecie celem przedyskutowania go i poddania głosowaniu przez 723 redaktorów i delegatów z ramienia organizacji kościelnych, została wycofana z oficjalnych stron Kościoła, do czasu aż nie zostanie on przeredagowany.
W wycofanej pod naciskiem lobby żydowskiego wersji dziesięciostronicowego Raportu zakwestionowano "rozpowszechnione przekonanie", że Biblia wspiera państwo żydowskie co jest głównym pretekstem zaostrzenia polityki przez izraelskie władze w stosunku do Palestyńczyków.
W Raporcie stawia się zasadnicze pytanie, czy: "Żydzi mają większe prawa do tej ziemi niż zamieszkujący ją Palestyńczycy?"- jednocześnie odpowiada na to pytanie w ten sposób, że niektórzy Żydzi uważają, iż mają prawo do posiadania ziemi Izraela "jako rekompensatę za cierpienia holokaustu".
Ponad to stwierdza Raport, że: "Z przebadania wyrażonych w Biblii różnych poglądów na temat prawa do ziemi dla ludu Bożego, można przyjąć, że Chrześcijanie nie powinni wspierać roszczeń żydowskich czy jakichkolwiek innych, na mocy boskiego prawa do wyłącznego posiadania lub przywileju posiadania określonego terytorium".
"To jest nadużywanie Biblii jako uzasadnienie dla prowadzonych obecnie konfiktów o prawo do posiadania ziemi."- tak podsumowuje ten problem proponowana treść Rapotru Kościoła w Szkocji.
Zaś Anti-Defamation League (ADL) potępiła zaproponowaną treść Raportu jako "niezwykle obraźliwą", podkreślając przy tym, że: "założeniem tego pisma jest klasyczne odrzucenie judaizmu w najszerszym tego słowa znaczeniu".
"To niezwykle obraźliwe pismo, które próbuje podważyć legitymizację religii żydowskiej zatem jest klasycznym odrzuceniem ideii judaizmu"- podsumował treść Raportu dyrektor ADL, Abraham Foxman, dodając do tego, że:
"To jest beszczelne, że zarzuca się Zydom, iż źle zrozumieli własną Biblię- Torę, Kościół w Szkocji nie wziął pod uwagę trwającego prawie od pięciu dekad dialogu teologicznego żydowsko-chrześcijańskiego, które mają na celu odrzucenie kwetionowania zasad judaizmu jakie byłu używane przez wiekim, aby uzasadnić podejmowanie brutalnych represji wobec Żydów".
To tyle na temat proponowanej przez władze kościelne Kościła w Szkocji treści najnwoszego Raportu dotyczącego bezprzedmiotowego posługiwania się przez Żydów prawem do posiadania na własność Ziemi Świetej jako danej im przez Boga.
Powróćmy teraz do słów wypowiedzianych przez prominentnego muzułmańskiego duchownego z Kataru, Yusufa Al-Qaradawi podczas oficjalnej wizyty w Strefie Gazy.
Yusuf Al-Qaradawi przebywał w tym tygodniu wzraz z delegacją 50 muzułmańskich duchownych z 14 krajów arabskich w Strefie Gazy na zaproszenie premiera Gazy Ismaila Haniji.
Podczas tej wizyty Qaradawi ogłosił, że jedyne prawo do ziemi palestyńskiej mają wyłącznie Palestyńczycy, i że nikomu nie wolno scedować prawa do tej ziemi: "Palestyna nigdy nie była żydowska...Palestyna jest arabska i islamska i taka będzie nadal, bo islam zwycięży...nie można oddać nawet cala Palestyny i nikomu nie można pozwolić na oddanie choćby ziarna piasku z palestyńskiej ziemi".
Na zamieszczonym, jako przewodnie, zdjęciu widać członka zespołu Pink Floyd, Rogera Watersa, który na murze hańby rozdzielajacego Izrael od trytorium Autonomii Palestyńskiej wykonuje napis propagujący bojkot Izraela.
Jak z powyższego widać polityka syjonistyczna wywołuje coraz większy opór wsród dużej części międzynarodowej opinii publicznej i po Irlandii, Węgrzech, Grecji, Niemczech, Słowacji, Szkocji najprawdopodobniej przyłączą się do niego również inne narody.
Israel Epstein (chin.: 伊斯雷尔·爱泼斯坦; pinyin: Yīsīléi'ěr Àipōsītǎn; ur. 17 kwietnia 1915 w Warszawie, zm. 26 maja 2005 w Pekinie), chiński dziennikarz pochodzenia żydowskiego, członek Stałego Komitetu Narodowego Komitetu Ludowej Politycznej Konferencji Konsultacyjnej Chin.
Jako 2-latek znalazł się wraz z rodzicami w Chinach. Dzieciństwo spędził w Tianjinie; pracował jako dziennikarz dla amerykańskiej agencji prasowej w okresie chińskiej wojny domowej w latach 30., przeprowadzał wówczas wywiady z przywódcami komunistycznymi, m.in. Mao Zedongiem i Zhou Enlaiem. Po powstaniu ChRL pracował dla rządu komunistycznego jako propagandysta, jeden z czołowych tzw. zagranicznych ekspertów; był m.in. redaktorem naczelnym miesięcznika "China Reconstructs" (obecnie "China Today"). W 1957 otrzymał obywatelstwo chińskie. W czasie rewolucji kulturalnej był więziony przez 5 lat w więzieniu Qincheng na północ od Pekinu.
W 1983 został powołany w skład Stałego Komitetu Ludowej Politycznej Konferencji Konsultatywnej Chin (organu doradczego). Opublikował kilka książek poświęconych współczesnym Chinom, przedstawiających je z punktu widzenia propagandy komunistycznych władz, m.in. From Opium War to Liberation, The People's War, The Unfinished Revolution in China, Tibet Transformed.
Nazywany w oficjalnych komunikatach "prawdziwym, wieloletnim przyjacielem narodu chińskiego", z okazji 90. urodzin został w kwietniu 2005 przyjęty przez przewodniczącego ChRL Hu Jintao.
http://pl.wikipedia.org/wiki/Israel_Epstein
Cytat:
Sidney Shapiro (Chinese: 沙博理; pinyin: Shā Bólǐ) (born December 23, 1915) is an American-born Chinese author and translator who has lived in China since 1947. Born in Brooklyn, New York, he is of Jewish ethnicity. He resides in Beijing, and is a member of the Chinese People's Political Consultative Council. He is one of very few naturalized citizens of the PRC.
Shapiro has held citizenship of the People's Republic of China since 1963, before the Cultural Revolution. He is a member of the People's Political Consultative Conference, a governmental assembly of the PRC which ostensibly provides a forum for input from non-Communist political organizations.
http://en.wikipedia.org/wiki/Sidney_Shapiro
Cytat:
Ruth F. Weiss (chin.: 魏璐诗; pinyin: Wèi Lùshī; ur. 11 grudnia 1908 w Wiedniu, zm. 6 marca 2006 w Pekinie), dziennikarka chińska pochodzenia austriackiego.
Urodzona w rodzinie żydowskiej, ukończyła na Uniwersytecie Wiedeńskim studia z filologii niemieckiej i angielskiej. W 1933 w obliczu zagrożenia faszystowskiego wyjechała z Europy i osiadła w Szanghaju, stanowiącego w latach 30. ważny ośrodek emigracji europejskiej (obok osób pochodzenia żydowskiego przebywali tam także m.in. uczestnicy hiszpańskiej wojny domowej). Weiss pracowała w Szanghaju jako dziennikarka, potem nauczycielka miejscowej szkoły żydowskiej, prowadziła także zajęcia na jednym z uniwersytetów. W 1944 została asystentką radcy ambasady kanadyjskiej, rok później przeszła do pracy w instytucjach prasowych Organizacji Narodów Zjednoczonych.
Przebywała w Chinach w okresie proklamowania Chińskiej Republiki Ludowej. W latach 1952-1965 pracowała w wydawnictwie zajmującym się literaturą obcojęzyczną, od 1965 była związana z redakcją pisma "China im Bild". W 1955 wraz z grupą około 100 obcokrajowców, pracujących od dłuższego czasu w Chinach (dziennikarzy, nauczycieli, lekarzy), otrzymała obywatelstwo chińskie. W 1983 została powołana w skład Ludowej Politycznej Konferencji Konsultatywnej Chin, organu doradczego władz państwowych. Obok Ruth Weiss spośród obcokrajowców z nadanym obywatelstwem, nazwanych przez Mao Zedonga "przyjaciółmi Chin", w składzie Konferencji Konsultatywnej znalazł się m.in. urodzony na polskich ziemiach Israel Epstein.
http://pl.wikipedia.org/wiki/Ruth_Weiss
Oficjalnie zajmuje się krajami przechodzącymi transformację ustrojową od autorytaryzmu do wolnorynkowej demokracji. Oficjalnie zbiera informacje o sytuacji w tych krajach celem poprawy ich położenia ekonomicznego oraz prowadzi badania i programy w celu lansowania idei społeczeństwa otwartego. Tym razem nie chodzi już o Europę Wschodnią, lecz kraje Afryki i Bliskiego Wschodu. Podejrzewany jest jednak, a nawet oskarżany o to, że faktycznie jest instytutem szpiegostwa gospodarczego, a zbierane informacje służą operacjom finansowym dla ekonomicznego drenażu wspomnianych krajów i regionów. Dla większej jasności – operacjom finansowym kapitałów głównie żydowskiego pochodzenia.
Instytut Legatum – bo to o nim mowa – jest częścią międzynarodowego konglomeratu inwestycyjnego o takiej samej nazwie. Dyrektorem Politycznym Instytutu z siedzibą w Londynie (i przedstawicielstwem w Dubaju) została niedawno żona ministra spraw zagranicznych Rzeczypospolitej Anne Applebaum. Kierownictwo Instytutu, podobnie jak jego dyrektor polityczny, wywodzi się wyłącznie ze środowisk żydowskich, związanych z kręgami tzw. neokonserwatystów i waszyngtońskim American Enterprise Institute.
Członkiem Instytutu Przedsiębiorczości był niegdyś (ma się rozumieć, zupełnie przypadkowo) minister spraw zagranicznych Radosław Sikorski. Trudno przy tym uwierzyć, że zostałby nim, a także zdobył posadę dyrektora wykonawczego afiliowanej do Instytutu tzw. Nowej Inicjatywy Atlantyckiej, gdyby nie był „mężem swojej żony”. Obie placówki stanowią bowiem zaplecze grupy skrajnie proizraelskich polityków amerykańskich żydowskiego pochodzenia. Przez nich samych przewrotnie zwanych neokonserwatystami, a przez innych – neotrockistami, którzy na początku lat 90. dokonali wrogiego przejęcia amerykańskiego konserwatyzmu i instytucji konserwatywnych. Różnica między nimi a trockizmem jest taka, że Trocki dążył do permanentnej światowej rewolucji bolszewickiej, natomiast oni do rewolucyjnego przewrotu politycznego w świecie, ale pod płaszczykiem szerzenia idei demokracji i narzucania wzorców ideologicznych przy pomocy armii, najlepiej najemnej (nie zapominając przy tym ani na chwilę o popieraniu Izraela). Klasycznym tego przykładem była inwazja na Irak.
Klęska pod Bagdadem
Wojna miała być krótka, a Irakijczycy witać Amerykanów z otwartymi ramionami. Jej bilans był jednak miażdżący, a ogrom ofiar absurdalny: 4,5 tys. zabitych żołnierzy, dziesiątki tysięcy rannych, pogrzebanie na irackiej pustyni 800 mld dol. Sam Irak zamienił się w koszmar. W zamian za to wszystko Ameryka nie zyskała nic (czego nie można powiedzieć o Izraelu). Dziesięć lat po wojnie największymi poszkodowanymi są same Stany Zjednoczone i ich najbliżsi sojusznicy, którzy – jak Polska – zdecydowali się wziąć udział w inwazji. Koszty wojny nie tylko zadały bolesny cios amerykańskiej gospodarce, ale znacznie osłabiły międzynarodową pozycję Waszyngtonu. Interwencja w Iraku wydatnie przyczyniła się do wycofania Amerykanów z Europy Wschodniej. A Warszawa już nigdy nie odzyskała znaczenia, jakie miała dla Waszyngtonu przed dziesięciu laty. Dla Polski koszty naiwnych snów o potędze wyniosły 3 mld zł plus 720 mln dolarów umorzenia irackiego długu oraz 12-miliardowa faktura za F-16.
Gdy okazało się, że arsenał irackiej broni masowego rażenia oraz jego powiązania z Al-Kaidą są fikcją, waszyngtońscy trockiści dla uzasadnienia interwencji wynaleźli inny zmyślny pretekst: budowę pierwszego demokratycznego muzułmańskiego kraju na Bliskim Wschodzie. Włosy stają na głowie kiedy przypomnieć sobie, co działo się wówczas w należących do nich mediach. Żydowsko-amerykańska publicystka Ann Coulter, do dzisiaj jedna z gwiazd neokonserwatystów, pisała: Nie potrzebujemy żadnych dokładnych dochodzeń. Nasz kraj został zaatakowany przez fanatyczną, morderczą sektę. Musimy dokonać inwazji, zabić ich przywódców, a pozostałych nawrócić na chrześcijaństwo. W „National Review” Jonah Goldberg pisał: Musimy zaatakować Irak, bo musimy jakiś kraj zaatakować w tamtym regionie. Wojennemu zapałowi dała się także porwać Anne Applebaum. W tej wyssanej z palca, żerującej na emocjach propagandzie (ale i także dobrej „politycznej robocie”) wzięła bezpośredni aktywny udział. Krytykę działań neokonserwatystów zbywała jako „paranoję, której celem jest zdyskredytowanie prodemokratycznych inicjatyw takich jak sprawa Iraku”. Że jednak o coś innego niż budowę pierwszego demokratycznego muzułmańskiego kraju chodziło, niech świadczy, że ojcem planu agresji na Irak był amerykańsko-żydowski neokonserwatysta i późniejszy prezydent Banku Światowego Paul Wolfowitz, a wywołany propagandą trockistów udział USA w tej bezsensownej i niemoralnej wojnie, miał na celu wyłącznie realizację geopolitycznych interesów Izraela.
W inwazji na Irak, oprócz Applebaum, czynni byli i inni „Polacy”. W „prodemokratycznych inicjatywach” neokonserwatystów wcześniej, z dużym wyprzedzeniem, uczestniczył GROM. Według projektu jego założycieli jednym z głównych zadań jednostki – był eksport demokratycznych oraz wolnościowych ideologii. Warto tu przypomnieć, że GROM został stworzony specjalnie dla tranzytu sowieckich Żydów i że w ramach tej operacji do Izraela przerzucono ich ok. 60 tys.). Swój całkiem znaczny udział w przedsięwzięciu, poprzez wkład w myśl polityczną neokonserwatystów, miał także Sikorski. Gdy był w AEI w jednym z raportów postulował reformę polskiej armii tak, aby mogła wysłać na misje stabilizacyjne pod dowództwem jankesów nawet kilkanaście tysięcy żołnierzy. Tłumaczył przy tym, że żołnierze z Europy Środkowej są tańsi w eksploatacji, a ich strata nie wywoła zbytniej niechęci do wojny w USA. W innym raporcie (jawnie manipulując faktami) pisał, że większość Polaków popiera zaangażowanie w Iraku, a atak na Bagdad porównuje do walk pod Monte Cassino i Tobruku.
Dziś na celowniku Applebaum (i jej męża) jest Iran, a na tapecie kierowanego przez nią Instytutu – projekt „The Future of Iran”. Sama Applebaum tłumacząc irańskim opozycjonistom założenia przedsięwzięcia i zachęcając do myślenia, jakie wyzwania ich czekają, gdy będą musieli dokonać zasadniczych zmian politycznych, przyznaje, że inspiracja pochodzi z Europy Wschodniej z lat 80., tj. z okresu „gdy polscy i węgierscy ekonomiści zaczęli mówić o tym, jak sprywatyzować gospodarki w czasie, gdy reformy takie nie były możliwe. Ale dekadę później stały się nagle możliwe”. W swoich zawiłych wywodach zapomina jednak wymienić inne podobieństwa między Polską a Węgrami, że Polacy, tak jak Węgrzy, są jednym z najbardziej pokrzywdzonych i upokorzonych w historii narodów w Europie i że metody transformacji „realnego socjalizmu” w postkomunizm były w obu krajach identyczne w swym tragizmie.
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz głosować w ankietach Nie możesz moderować swoich tematów
Wiki2
Wykop2
Linki
Szukaj
Ekipa
Rejestracja
Zaloguj
