Podróże w czasie jednak możliwe? ;)

AzzziRel

Pojęcie czasu i jego upływ nierozerwanie związany jest z "szybkością" zachodzenia procesów fizycznych w danym układzie, którą jednak możemy określić tylko względem innego układu. Ogólnie nie ma więc sensu mówić o czasie bezwzględnym. Dane zdarzenia mogą być odbierane przez różnych obserwatorów w całkowicie odmienny sposób. Np. dla jednego obserwatora zdarzenie A miało miejsce przed zdarzeniem B, zaś dla drugiego obserwatora sytuacja może wyglądać odwrotnie.

goral_ napisał:

wg. wyznawców teorii wielkiego wybuchu (powstanie wszechświata) było wówczas nie mniej niż 16 wymiarów, 8 jesteśmy sobie w stanie wyobrazić. Resztę wymiarów idzie już ciężko... a są tacy co mówią o 32 wymiarach...

Nie według wyznawców teorii Wielkiego Wybuchu tylko według wyznawców teorii Superstrun czy też M-teorii i im podobnych. Jak na razie to tylko czysta teoria bez podstaw empirycznych.

Voltar napisał:

sama przestrzeń jest czterowymiarowa (zakrzywiona), a czas dwuwymiarowy

Hę? Dziwna teoria, jak się nazywa? Najpopularniejsze obecnie (co nie oznacza, że słuszne) jest twierdzenie, że czasoprzestrzeń to trzy wymiary przestrzenne i jeden czasowy.

waha123 napisał:

Czas ten prawdziwy jest 4-wymiarowy i "stoi w miejscu"...całe E=mc^2 oparte jest na czasie liniowym i w związku z tym jest nieprawdziwe

Daleki byłbym od twierdzenia co Einstein wiedział a czego nie i że czas jest 4-wymiarowy (choć być może jest i ta koncepcja bardzo mi się podoba). Co do tego, że czas stoi w miejscu a to my się w nim przemieszczamy jest jak najbardziej słuszne ale tylko wtedy gdy czas jest tego samego typu wymiarem co wymiary przestrzenne.
Jeśli założyć, że teoria o rozszerzającym się wszechświecie jest poprawna to, to dlaczego rozszerzaniu ulegać nie miałby także wymiar czasowy? Ponieważ ruch jest pojęciem względnym i określić da się tylko względem jakiegoś układu, to dlaczego nie "ruch" w wymiarze czasowym?
Wielu ludziom podróże w czasie wydają się niemożliwe ze względu na związane z tym potencjalne paradoksy. Ale wydaje mi się, że owe paradoksy daje się uniknąć nawet bez wprowadzania równoległych rzeczywistości, jeśli założymy, że ingerencja w przeszłości pociąga za sobą zmiany, które nie "rozchodzą się" z nieskończoną szybkością. tzn. jeśli coś ulegnie zmianie to poprawki nie zostaną natychmiastowo wprowadzone na całej rozciągłości wymiaru czasowego ale rozchodzą się jak fala na wodzie. Ponieważ czas dla nas cały czas płynie czyli cały czas przemieszczamy się w owym wymiarze to pewnie przy odpowiednich zasadach narzuconych "z góry" takie poprawki nie miałyby szans dogonić naszej teraźniejszości. To jest oczywiście tylko moja koncepcja z dupy wyciągnięta Very Happy

.
A tu o czasie:
http://autodafe.salon24.pl/29418,index.html
http://autodafe.salon24.pl/29776,index.html

AzzziRel

goral_ napisał:

Przy czym jest to teoria która raczej ma małe zastosowanie w praktyce zważywszy na warunki jakie należało by spełnićSmile miedzy innymi:
prędkość zbliżona do prędkości światła, długość liniowa rośnie w nieskończoność i masa też.

Przede wszystkim warunki te pozwoliły by na "podróż" w przyszłość, przeszłość. A właściwie przyszłość innych nie podróżujących z prędkością mniejszą od naszej. Długość liniowa? W jakim sensie? Długość liniwa danego obiektu wraz ze wzrostem prędkości ulega skróceniu. Nazywa się to skróceniem Lorentza. Wniosek z tego jest taki, że przy prędkości równej prędkości światła nasza długość w kierunku naszego przemieszczania wynosiłaby 0.

forrest_

Time travellers from the future 'could be here in weeks'

Cytat:

The first time travellers from the future could materialise on Earth within a few weeks.

Physicists around the world are excitedly awaiting the start up of the £4.65 billion Large Hadron Collider, LHC - the most powerful atom-smasher ever built - which is supposed to shed new light on the particles and forces at work in the cosmos and reproduce conditions that date to near the Big Bang of creation.

Prof Irina Aref'eva and Dr Igor Volovich, mathematical physicists at the Steklov Mathematical Institute in Moscow believe that the vast experiment at CERN, the European particle physics centre near Geneva in Switzerland, may turn out to be the world's first time machine, reports New Scientist.

The debut in early summer could provide a landmark because travelling into the past is only possible - if it is possible at all - as far back as the point of creation of the first time machine.

That means 2008 could become "Year Zero" for temporal travel, they argue.

Time travel was born when Albert Einstein's colleague, Kurt Gödel, used Einstein's theory of relativity to show that travel into the past was possible.

Ever since he unveiled this idea in 1949, eminent physicists have argued against time travel because it undermines ideas of cause and effect to create paradoxes: a time traveller could go back to kill his grandfather so that he is never born in the first place.

But, sixty years later, there is still no fundamental reason why time travellers cannot put historians out of business.

But the Russians argue that when the energies of the LHC are concentrated into a subatomic particle - a trillionth the size of a mosquito - they can do strange things to the fabric of the universe, which is a blend of space and time that scientists called spacetime.

While Earth's gravity produces gentle distortions in spacetime the LHC energy can distort time so much that it loops back on itself. These loops are known to physicists as "closed timelike curves" and they ought, at least in theory, to allow us to revisit some past moment.

The scheme chimes with one laid out in 1988, when Prof Kip Thorne and colleagues at the California Institute of Technology, Pasadena, showed that wormholes, or tunnels through spacetime, would allow time travel, a scheme popularised by Carl Sagan in his novel - made into a film - Contact.

Prof Aref'eva and Dr Volovich believe the LHC could create wormholes and so allow a form of time travel. "We realised that closed timelike curves and wormholes could also be a result of collisions of particles," Prof Aref'eva says.

There are still plenty of obstacles for the likes of Dr Who, however. Not least of them is the fact that these are mini wormholes, so only subatomic particles are small enough to travel through them.
They tell The Daily Telegraph that whether subatomic time travel in the LHC would open the doors for human scale time travellers "is a deep and interesting question" but stress that "these problems, and many others as well, require further investigations."

Probably the best we can hope for is that the LHC may show a signature of the wormholes' existence, Dr Volovich says. If some of the energy from collisions in the LHC goes missing, it could be because the collisions created particles that have travelled into a wormhole and through time.

One sticking point until now for wormhole concepts is finding an exotic kind of material capable of keeping the maw of the wormhole open for time travel.

Dark energy - a mysterious antigravity force that is thought to pervade the universe - could, they say, be just what is needed to keep the entrance to a wormhole open, at least according to one family of ideas about its nature, where it is called phantom energy.

If a blend of colliding particles and phantom energy does create a wormhole in Geneva this year, an advanced civilisation could find it in their history books, pinpoint the moment, and take advantage of their technology to pay us a visit.

"The observational evidence still allows for phantom energy," says Robert Caldwell, a physicist at Dartmouth College in Hanover, New Hampshire. "As for Aref'eva and Volovich's speculation that the LHC will produce the stuff of time machines - ugh!"

A leading scientist who believes that time travel may be possible, Prof David Deutsch of Oxford University, comments: "It's speculative in the extreme, but not cranky. For various reasons I don't think the mechanism they propose would work (i.e. provide a pathway for messages from the future) even if their speculations are true."

Dr Brian Cox of the University of Manchester adds: "The energies of billions of cosmic rays that have been hitting the Earth's atmosphere for five billion years far exceed those we will create at the LHC, so by this logic time travellers should be here already. If these wormholes appear I will personally eat the hat I was given for my first birthday before I received it."

źródło: http://www.telegraph.co.uk/earth/main.jhtml?xml=/earth/2008/02/06/scitime106.xml
_________________
13:13 13.09.1979 Caulbearer Smile

Unos nacen con estrella y otros nacen estrellados
******* Ad astra per aspera ******
.............! Semper paratus !.............

AQuatro

Nie wydaje mi się aby podróże w czasie, czyli tzw skoki w czasie były możliwe.
To fantastyka.

Możliwe jedynie, że uda się kiedyś opanować proces zamrożenia człowieka i odtworzenie w formie nienarusonej po kilkuset latach.

Tomkiewicz

AQuatro napisał:

Możliwe jedynie, że uda się kiedyś opanować proces zamrożenia człowieka i odtworzenie w formie nienarusonej po kilkuset latach.

Kryształki tworzącego się lodu podczas zamrażania, zrobiłyby ludzkiej mrożonce papkę z mózgu. Jak na razie - science fiction. Tak więc , hibernacja ok, rozmrożenie niszczy tkanki i komórki.

AQuatro

Nie mówiąc o stanach elektrycznych mózgu...
Jeżeli by ich nie zachowano po rozmrożeniu, to moglibyśmy otrzymać głupiego Jasia... Smile

Tomkiewicz

Tomkiewicz napisał:

. Tak więc , hibernacja ok, rozmrożenie niszczy tkanki i komórki.

Ale sprzeczność. Przecież samo zamrożenie właśnie niszczy. Co tu zatem odtajać ? No papkę.
Za dużo dziś piszę.

ropppson

http://pl.wikipedia.org/wiki/John_Titor

GrzegorzP

Jak dla mnie to jest jeden podstawowy błąd w tej dyskusji, który prowadzi ludzi w ślępą uliczkę. Błąd ten polega na tym, że błędnie definiujecie czym jest czas. Traktujecie czas jak coś rzeczywistego, coś co istnieje, ma wymiary i coś czym można manipulować.
A tak nie jest.

Czas jako taki nie istnieje. Czas jest tylko nazwą, jaką nadaliśmy naszemu postrzeganiu kolejnych zmian w rzeczywistości którą postrzegamy.
Czas jest tylko funkcją obserwacji.

Pomóżmy sobie prostą analogią.
Wybraź sobie rzeczywistość jako film składający się z nieruchomych klatek filmowych.
Gdyby każda następna klatka nie różniła się od poprzedniej nie byłoby filmu i niczego byśmy nie zauważali. Nie byłoby zmiany - nie byłoby czasu, nie byłoby początku i końca.

Gdyby obserwator filmu nie był świadomy siebie (czyli podobnie - myśli, które przesuwają się w jego świadomości jak klatki filmu), to niczego by nie obserwował i po prostu nie byłby świadomy ani filmu, ani siebie. Nie istniałby dla niego czas, rzeczywistość, życie, itp.

Tak więc podróż w czasie można traktować jedynie jako podróż w tył lub przód po tych klatkach filmu.
Należy więc najpierw sobie zadać pytanie, czy istnieje coś takiego jak skończona już rzeczywistość składająca się ze stałych, oddzielnych, różniących się między sobą klatek. Jednocześnie trzeba być świadomym, że my również jesteśmy na tym filmie. Jesteśmy częścią rzeczywistości - jesteśmy w tym filmie i nie możemy zmieniać rzeczywistości tego filmu nie zmieniając siebie.
Albo w innym aspekcie, postać z filmu nie może nagle sama z siebie wyjść z klatek tego filmu, stać się czymś poza filmem i wskoczyć w inną klatkę filmu, ponieważ zmieniłoby to film.
Pomijam tu niemożność samodzielnego wyjścia "płaskiego obrazka" z filmu i przeistoczenia się w coś nadrzędnego nad całym filmem bez dodatkowej nadprzyrodzonej, czyli nadfilmowej ingerencji z zewnątrz.

Podsumowując, czas jest tylko funkcją uświadamiania sobie zmian i następujących po sobie różnic w rzeczywistości i jako coś osobnego nie istnieje.
Jeśli mamy mówić o podróży w czasie, to trzeba traktować to jako podróż w rzeczywistości polegająca na cofaniu rzeczywistości lub skoku do odległego stanu rzeczywistości (przy założeniu, że etapy rzeczywistości są trwałe i oddzielone od siebie).

Acha, i jeszcze jedno pytanie.
Jak podróżnik w czasie rozpozna, że jego podróż w czasie nie jest tylko kolejną sekwencją klatek w filmie spokojnie przesuwającą się w swoim tempie do przodu?